Αγάπη μόνο!

O Σιμόνε Ιντσάγκι, μπορεί σαν ποδοσφαιριστής να έμεινε στη σκιά του μεγαλύτερο αδερφού του Φίλιππο, αλλά οι πορείες τους σαν προπονητές, φαίνεται να ακολουθούν αντίρροπες κατευθύνσεις. Ίσως πάλι, αυτός και να είναι ο λόγος που σφυρηλατήθηκε αυτό το τρομερό δέσιμο με την Λάτσιο, στην οποία παρέμεινε σαν παίκτης και προπονητής συνολικά 22 (!) χρόνια (11+11)

Continue Reading →

Με παπούτσια δανεικά

Βρισκόμαστε στο 71΄της αναμέτρησης, με την Βραζιλία να μην μπορεί να διασπάσει την άμυνα της Βενεζουέλας και το σκορ να παραμένει στο 1-1. Η κίνηση όμως του Τίτε να βγάλει από την 11αδα τον Γκαμπριέλ Ζεζούς κα να δώσει στον  Άντονι την ευκαιρία να ντεμπουτάρει με την φανέλα της Σελεσάο, άλλαξε τον ρου του αγώνα.

Continue Reading →

Τα ματωμένα δοκάρια

«Εσύ είσαι ο Τότο;» ρώτησε ο στρατιώτης τον ανυπεράσπιστο άνδρα που πεσμένος κατάχαμα, περίμενε την χαριστική βολή. «Τότο» στα Σουαχίλι, θα πει «ο πιτσιρίκος» και ήταν το παρατσούκλι που του είχαν κολλήσει ο οπαδοί της Ραγιόν Σπορτ, όταν είχε κάνει το ντεμπούτο του στα 16 του χρόνια. «Ναι, εγώ είμαι», απάντησε ο μελλοθάνατος γκολκίπερ. «Και

Continue Reading →

Μια ομάδα, μια χώρα

Οι αναμετρήσεις της Νέας Ζηλανδίας με την Νότιο Αφρική για το Ράγκμπι, είναι ότι το Βραζιλία – Γερμανία για το ποδόσφαιρο. Μια προαιώνια αντιπαλότητα του Νοτίου Ημισφαιρίου που δεν έχει ανάλογο και έλκει την καταγωγή της στις αρχές του περασμένου αιώνα, όταν ήδη στα 1905 η Νέα Ζηλανδία έκανε την πρώτη τουρνέ της στην Ευρώπη

Continue Reading →

Φρανκ Ριμπερί: “Σημαδεμένος” απ’ την αγάπη

“Αν ζούσα για τα λεφτά, δεν θα βρισκόμουν εδώ. Ζω και αναπνέω για το ποδόσφαιρο, για το πάθος που τεντώνει τις φλέβες και κάνει ακόμη την καρδιά μου να χτυπάει σαν θεριό. Θέλω πάντα να αγωνίζομαι σε τοπ επίπεδο, αλλά χωρίς ποτέ να επιτρέψω να χαθεί η χαρά του παιχνιδιού…” H Σαλερνιτάνα θεωρείται πρώτο φαβορί

Continue Reading →