Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα στην περιοχή που βρίσκεται σήμερα το Γιοχάνεσμπουργκ βρέθηκε χρυσός. Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα ο πυρετός του χρυσού κυρίευσε όλη τη χώρα. Χιλιάδες άνθρωποι άρχισαν να καταφθάνουν από παντού, νέα ορυχεία άνοιγαν συνεχώς και η «κορυφογραμμή των λευκών νερών», όπως λεγόταν τότε το μέρος, έγινε το επίκεντρο της οικονομικής
Αν ρωτήσεις έναν ποδοσφαιρόφιλο, στην τύχη, να σου πει κάτι για την Μπενφίκα, λογικά, το πρώτο πράγμα που θα ακούσεις να βγαίνει από τα χείλη του θα είναι το όνομα του Εουσέμπιο. Του θρυλικού «μαύρου πάνθηρα» των Πορτογάλων που -για πολλούς- κατάφερε να κοιτάξει, για μερικά χρόνια, κατάματα ακόμα και τον τεράστιο Πελέ. Υπερβολή; Μπορεί.
Ο κόσμος μας είναι ένα άγριο μέρος. Η καθημερινότητα μας αλλά και μια ματιά στην επικαιρότητα αρκούν για να το επιβεβαιώσουν. Σε ένα τέτοιο αδυσώπητο περιβάλλον οι λίγο διαφορετικοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια. Τα παραδείγματα είναι άπειρα και εντοπίζονται σε όλες τις μορφές διαφορετικότητας. Παρά τα βήματα προόδου που έχουν γίνει τις τελευταίες δεκαετίες,
Ο Φιλίπε Λουίς είναι μια μορφή που σε όλους μας είναι συνδυασμένη με την Ατλέτικο Μαδρίτης, τα χρόνια του Σιμεόνε, ένα προσηλωμένο αριστερό μπακ, που δεν σε εντυπωσίαζε με το παρουσιαστικό του, δεν ήταν ο σούπερ παίκτης, αλλά με κάποιον τρόπο βρισκόταν πάντα εκεί, παίζοντας σταθερά και ικανοποιώντας τα θέλω του Τσόλο, ένας παίκτης του
Αν ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο και έχεις προλάβει τα 90s είναι σχεδόν σίγουρο ότι το όνομα Τζο Νάγκμπε σου λέει κάτι. Ο Λιβεριανός μέσος είχε φορέσει με αρκετή επιτυχία για τρία χρόνια τη φανέλα του ΠΑΟΚ, ήταν παρών στην ιστορική πρόκριση επί της Άρσεναλ ενώ στη συνέχεια έκανε ένα πέρασμα κι από τον Πανιώνιο και