Όσο και να θες να αποφεύγεις τα στερεότυπα, κάποια πράγματα φαίνεται ότι είναι αληθινά, ότι τέλος πάντων συμβαίνουν συχνά. Πόσα και πόσα κείμενα δεν έχουμε γράψει με Λατινοαμερικάνους παίκτες να ξεκινούν από κάποιο φτωχόσπιτο παίζοντας στον δρόμο; Αντίστοιχα, στην Ιταλία, πόσες και πόσες ομάδες δεν έχουμε δει να διαλύονται, να ιδρύονται ξανά, να οδηγούνται σε
Το ποδόσφαιρο είναι γεμάτο με ιστορίες αφοσίωσης και αδιαπραγμάτευτης αγάπης. Όπως όμως και στη ζωή, υπάρχει πάντα και η άλλη πλευρά. Εκεί μπορείς να συναντήσεις αρκετές περιπτώσεις που ένας άνθρωπος κάνει τη διαδρομή “αποθέωση -> αποκήρυξη” σε ελάχιστο χρόνο, μόνο και μόνο γιατί επέλεξε να αφήσει μια ομάδα για να πάει σε μια μισητή αντίπαλο.
Το βράδυ της Τρίτης το Τσάμπιονς Λιγκ επιστρέφει στην καθημερινότητα μας και ένα από τα παιχνίδια που ξεχωρίζουν είναι αυτό που θα διεξαχθεί στο Σαν Σίρο. Εκεί η Μίλαν θα υποδεχθεί τη Νιούκαστλ που επιστρέφει στους ομίλους της διοργάνωσης μετά από 20 χρόνια. Εκείνη όμως δεν ήταν η πρώτη εμφάνιση των Άγγλων στην κορυφαία διασυλλογική
Αν μέχρι χθες κάποιος μη-Αυστριακός έψαχνε στο ίντερνετ το όνομα Μπριγκίτε Άνερλ θα του έβγαινε φάτσα κάρτα στην αναζήτηση ένα προφίλ στο LinkedIn. Μια σοβαρή κυρία, με ντύσιμο στελέχους πολυεθνικής. Ένας άνθρωπος που σου δίνει την εικόνα ότι ξυπνάει το πρωί σε ένα μίνιμαλ σπίτι που όλα είναι λευκά, φτιάχνει καφέ, διαβάζει τα e-mail, μπαίνει
Όπως έχουμε γράψει αρκετές φορές παλιότερα, η εθνική Ολλανδίας είναι η ομάδα που κάθε σοβαρός φίλαθλος συμπαθεί αλλά κανένας δεν καταδέχεται να υποστηρίξει με πάθος. Ποιο το νόημα να πικραθείς στο τέλος, όταν ξέρεις από πριν την κατάληξη; Γιατί η μοίρα της είναι προδιαγεγραμμένη: Στο τέλος με κάποιο τρόπο θα τα σκατώσει. Η Κόλαση ενός