Ο Φιλίπε Λουίς είναι μια μορφή που σε όλους μας είναι συνδυασμένη με την Ατλέτικο Μαδρίτης, τα χρόνια του Σιμεόνε, ένα προσηλωμένο αριστερό μπακ, που δεν σε εντυπωσίαζε με το παρουσιαστικό του, δεν ήταν ο σούπερ παίκτης, αλλά με κάποιον τρόπο βρισκόταν πάντα εκεί, παίζοντας σταθερά και ικανοποιώντας τα θέλω του Τσόλο, ένας παίκτης του
Αν ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο και έχεις προλάβει τα 90s είναι σχεδόν σίγουρο ότι το όνομα Τζο Νάγκμπε σου λέει κάτι. Ο Λιβεριανός μέσος είχε φορέσει με αρκετή επιτυχία για τρία χρόνια τη φανέλα του ΠΑΟΚ, ήταν παρών στην ιστορική πρόκριση επί της Άρσεναλ ενώ στη συνέχεια έκανε ένα πέρασμα κι από τον Πανιώνιο και
Σε κάθε χώρα που έχει μεγάλη παράδοση στο ποδόσφαιρο, υπάρχουν οι σύλλογοι που ήταν εκεί από την αρχή, ξεπέρασαν διάφορες αντιξοότητες (αθλητικές, οικονομικές, αλλά και ιστορικές) και μέχρι και τις ημέρες μας πρωταγωνιστούν. Υπάρχουν και άλλοι όμως που με τα χρόνια περιορίστηκαν σε δευτερεύοντα ρόλο και αργότερα έπεσαν σε περίοδο παρακμής. Στην Ισπανία, το 1929
Η ελληνική παροιμία «όπως έστρωσες, θα κοιμηθείς», πιθανότατα στα αργεντίνικα να σημαίνει «αν κάνεις σύστημα πρωταθλήματος παρωδία, μην τρομάζεις όταν ο τελικός σου είναι αντιεμπορικός». Αφορμή για το κείμενο αυτό είναι ο τελικός του πρωταθλήματος Αργεντινής και συγκεκριμένα της Απερτούρα. Κάποια άλλη στιγμή ίσως ασχοληθούμε ξανά με όλες τις διοργανώσεις που έχουν ξεφυτρώσει και με
Συνήθως οι ιστορίες των τερματοφυλάκων έχουν μέσα κάποια… ανατροπή. Σε έναν αγώνα δεν είχε μείνει κανείς διαθέσιμος και ο ήρωάς μας, αναγκάζεται να φορέσει γάντια και να παίξει τέρμα. Κάνει μια μεγάλη εμφάνιση και από τότε αλλάζει θέση. Στην περίπτωση του Γιαν Ζόμερ αυτό δεν ισχύει. Από τα πέντε του νιώθει ανάμεσα στα δοκάρια τόσο