Αν απλώς γκουγκλάρεις “Λίβερπουλ”, πρέπει να φτάσεις στην τέταρτη σελίδα αποτελεσμάτων για να βρεις τον πρώτο σύνδεσμο που να μην αφορά αμιγώς την ποδοσφαιρική ομάδα του πάλαι ποτέ ένδοξου λιμανιού, ενός λιμανιού που ήταν πάντα στραμμένο προς τον κόσμο, γυρίζοντας την πλάτη στην εγγλέζικη εσωστρέφεια (στο Λίβερπουλ το 59% ψήφισε κόντρα στο Brexit), με το
Δεν ξέρω αν υπάρχει ποδοσφαιρική αντιπαλότητα που να συνιστά λιγότερο «οξύμωρο σχήμα», από την όψιμη έχθρα της τελευταίας τετραετίας μεταξύ των δύο «Δικεφάλων». Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για συλλόγους με κοινές καταβολές και αξίες που ιδρύθηκαν από την ίδια παρέα φίλων, στην μνήμη των χαμένων τους πατρίδων. Oι άνθρωποι που ίδρυσαν και δύο ομάδες έμεναν
Οι περισσότεροι θα σου πουν καρφί πως είναι το σημαντικότερο από τα δευτερεύοντα πράγματα στη ζωή τους, οι πιο θερμόαιμοι ότι το θεωρούν ζήτημα ζωής και θανάτου, ο Μπιλ Σάνκλι αναψοκοκκινισμένος, πως πρόκειται για κάτι «απείρως σοβαρότερο από ένα απλό θεματάκι ζωής και θανάτου νεαρέ μου», ενώ ο Παζολίνι θα κουνούσε το κεφάλι με νόημα,