Oι σειρές αλλάζουν έδρα. Ρεάλ Μαδρίτης και Φενέρμπαχτσε θα προσπαθήσουν να απαντήσουν, κάνοντας το πρώτο βήμα για επιστροφή παρά το γεγονός ότι και οι δύο βρίσκονται αντικειμενικά σε δύσκολη θέση. Μπορούν;
Μπαίνουμε στη δεύτερη εβδομάδα των playoffs πλέον και η θερμοκρασία ανεβαίνει. Με εξαίρεση την ισοπαλία στο ματσάρισμα της Μπαρτσελόνα με τη Ζενίτ, οι γηπεδούχοι βρίσκονται μπροστά με 2-0 στα υπόλοιπα ζευγάρια, έχοντας αποκτήσει ένα διόλου ευκαταφρόνητο πλεονέκτημα στη μάχη για την πρόκριση. Βέβαια το πλεονέκτημα αυτό τεστάρεται και αποδεικνύεται συνεχώς στο παρκέ. Οι ισορροπίες στα playoffs είναι εύθραυστες και ένα γεγονός μπορεί να αλλάξει το μομέντουμ, μεταφέροντας το ψυχολογικό αβαντάζ σε διαφορετικά χέρια.
Ρεάλ Μαδρίτης-Αναντολού Εφές (Τρίτη 27/4/21)
Σήμερα το βράδυ η Ρεάλ Μαδρίτης παίζει πρωτίστως την υπερηφάνεια της. Απέναντι σε μια ομάδα που εκ των προτέρων είχε δείξει ότι είναι καλύτερη αλλά παράλληλα είναι και αρκετά φορμαρισμένη, η «Βασίλισσα» έχει συγκεκριμένες πιθανότητες.
Η εικόνα των δύο πρώτων παιχνιδιών είναι αποστομωτική. Η Ρεάλ θέλει. Το θέλει πολύ. Αλλά απλά μοιάζει ότι δεν μπορεί. Όσο κυλάνε οι αναμετρήσεις και η επίθεση της Αναντολού ρολάρει, ανεβάζοντας -σταδιακά αλλά σταθερά- ρυθμό, οι Ισπανοί αδυνατούν να ακολουθήσουν τρώγοντας «σκόνη». Η απουσία του Ταβάρες στο δεύτερο ματς ήταν καθοριστική καθώς εκτός της πολύ σημαντικής αγωνιστικής χρησιμότητας του, επιδρά άμεσα και στο ψυχολογικό κομμάτι αφαιρώντας κάθε ίχνος πίστης από τους παίχτες του Λάσο. Είναι κάτι που «γράφει» στη γλώσσα του σώματος και τη συνολική αγωνιστική τους συμπεριφορά όταν μένουν πίσω, χάνοντας την επαφή με το σκορ.
H Αναντολού «έγραψε» 60% σε δίποντα και τρίποντα στη δεύτερη αναμέτρηση, κέρδισε τη μάχη των αιθέρων ενώ τα γκαρντ της (ειδικά ο τραυματίας Μίσιτς) δημιουργούσαν το ένα ρήγμα μετά το άλλο στην ισπανική άμυνα. Το πρώτο βήμα του Λάρκιν και το κάθετο παιχνίδι του Μίσιτς δεν αντιμετωπίζονται σχεδόν από καμία άμυνα στην Ευρώπη, πόσο μάλλον από αυτήν της Ρεάλ (αρκετή καλή φέτος αλλά σε κακό φεγγάρι πλέον) χωρίς τον Ταβάρες.
Εκτός των άλλων, οι Μαδριλένοι σούταραν 4/25 τρίποντα στη δεύτερη αναμέτρηση. Είχαμε εστιάσει στο γεγονός ότι η φετινή Ρεάλ δεν είναι τόσο καλή shooting team όσο στο παρελθόν. Χωρίς τον Καμπάτσο και την ικανότητα του να μοιράζει την τράπουλα βάζοντας τη μπάλα στους σουτέρ στον κατάλληλο χρόνο και στην καλύτερη δυνατή θέση αλλά και τον Ράντολφ ο οποίος τραβούσε μεγάλο μέρος της αντίπαλης αμυντικής πίεσης επάνω του, τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Ο Λάσο φυσικά θα κάνει την προσπάθεια του, πετώντας ότι χαρτί έχει στο τραπέζι. Οι νεαροί του αθλητές (Βούκσεβιτς, Γκαρούμπα, Αλοθέν) μπορούν να φέρουν ενέργεια όμως θα χρειαστούν κάποιον ή κάποιους από τους βετεράνους για να ηγηθούν. Η Ρεάλ χρειάζεται ένα μεγάλο ματς από ένα πρόσωπο της παλαιάς φρουράς ή τον Λαπροβίτολα για να μπορέσει να ανταγωνιστεί.
Σε διαφορετική περίπτωση, αργά ή γρήγορα, η Ρεάλ θα παραδώσει το πνεύμα της (δεύτερο sweep από τουρκική ομάδα μετά από αυτό της Φενέρ το 2016) και ο Αταμάν θα τσεκάρει με αυτό το πονηρό γελάκι, το εισιτήριο του για την Κολωνία.
Φενέρμπαχτσε-ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Τετάρτη 28/4/21)
Στην Κωνσταντινούπολη, η λαβωμένη Φενέρ έχει επίσης συγκεκριμένες πιθανότητες αλλά για διαφορετικούς λόγους. Τα προβλήματα με τις απουσίες βασικών παιχτών αλλά και του Κοκόσκοφ, επηρέασαν σημαντικά την τουρκική ομάδα η οποία παρά τη μεγάλη προσπάθεια που κατέβαλλε στις αναμετρήσεις της Μόσχας, δεν κατάφερε να επιστρέψει με κάτι καλύτερο από δύο τιμητικές ήττες.
Είναι προφανές εδώ ότι το βάθος μετράει πολύ. Και δη το ποιοτικό βάθος. Η ΤΣΣΚΑ έχει την πολυτέλεια των πολλών επιλογών τη στιγμή που στη Φενέρ βλέπουν τον Σιπάχι να χάνει τέσσερις σημαντικές βολές σε κομβικό σημείο. Η αλήθεια είναι ότι η «αρκούδα» δε φοβίζει σε καμία περίπτωση. Είναι προφανές ότι έχει πολλά τρωτά σημεία και είναι μάλλον τυχερή γιατί στη φάση των playoffs ματσάρει με τον πιο βολικό αντίπαλο, δηλαδή μια γεμάτη προβλήματα Φενέρ.
Ο Ντάνιελ Χάκετ είναι το πρόσωπο των δύο πρώτων αναμετρήσεων. Ο Ιταλός γκαρντ έχει βγει μπροστά μπαίνοντας στα παπούτσια του ηγέτη για λογαριασμό της ΤΣΣΚΑ. Πολύ ψύχραιμος, συγκεντρωμένος, με καθαρό μυαλό και τον γνωστό δυναμισμό του λειτουργεί ως φύλακας-άγγελος για την ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη. Στο ξεκίνημα της σειράς ο 33χρονος γκαρντ «γράφει» 17.0 πόντους με 5/10 δίποντα, 7/10 τρίποντα, 3/3 προσωπικές, 3.5 ριμπάουντ, 6.0 τελικές πάσες, 2.0 κλεψίματα και 25.0 αξιολόγηση. Δεν χρειάζεται να πούμε κάτι παραπάνω…
Στο δεύτερο ματς ο κόουτς Ιτούδης είδε τον Σενγκέλια να μπαίνει επιτέλους στην εξίσωση ενώ σημαντική ώθηση έδωσε η παρουσία του Κουρμπάνοβ και στις δύο πλευρές του παρκέ. Η ΤΣΣΚΑ είχε 24 τελικές πάσες για 10 λάθη (έναντι 9/14 των Τούρκων) και 14/34 τρίποντα, ήτοι 41.2%.
Στη Φενέρ ξέρουν ότι χρειάζονται κάτι παραπάνω από την απλή αλλαγή έδρας για να πετύχουν το πρώτο χτύπημα στον αντίπαλο. Είναι προφανές ότι της λείπει πολύ η παρουσία του Βέσελι η οποία τροφοδοτεί τους πάντες με ασφάλεια και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Μετά την κατάθεση ψυχής του Ντε Κολό στο πρώτο ματς (οκ, το έχει παρακάνει λίγο με τη γκρίνια και συνολικά με την προσπάθεια να εκμαιεύσει φάουλ ανεβαίνοντας πολλές θέσεις στην κλίμακα «Ρούντι Φερνάντεθ») ο Γκούντουριτς πραγματοποίησε σπουδαία εμφάνιση στη δεύτερη αναμέτρηση (27 πόντοι, οι 20 στο πρώτο ημίχρονο) αγωνιζόμενος ακόμα και στη θέση «4».
Οι Τούρκοι θα χρειαστούν όση ενέργεια τους έχει απομείνει για να επιστρέψουν στη σειρά. Μπορούν να το κάνουν εάν έχουν τις ανάσες και τα «πόδια» για να ακολουθήσουν μέχρι τέλους. Και αυτό, για μια ομάδα που έχει πληγεί τόσο πολύ τις τελευταίες ημέρες, σίγουρα δεν είναι εύκολο.