Όσο και να θες να αποφεύγεις τα στερεότυπα, κάποια πράγματα φαίνεται ότι είναι αληθινά, ότι τέλος πάντων συμβαίνουν συχνά. Πόσα και πόσα κείμενα δεν έχουμε γράψει με Λατινοαμερικάνους παίκτες να ξεκινούν από κάποιο φτωχόσπιτο παίζοντας στον δρόμο; Αντίστοιχα, στην Ιταλία, πόσες και πόσες ομάδες δεν έχουμε δει να διαλύονται, να ιδρύονται ξανά, να οδηγούνται σε
Η απόκτηση του Έντινσον Καβάνι από την Μπόκα έχει μονοπωλήσει την κουβέντα στα Μέσα της Αργεντινής. Το πρωτάθλημα της χώρας βρίσκεται σε κακή κατάσταση εδώ και χρόνια, σε αντίθεση με αυτό της Βραζιλίας, μεγάλες μεταγραφές δεν γίνονται πλέον, τα ταλέντα φεύγουν νωρίς νωρίς και η επιστροφή του 36χρονου Ματαδόρ στη Νότια Αμερική ήταν λογικό να
Το φθινόπωρο του 1968 καταφτάνει στις ΗΠΑ ένας 21χρονος θηριώδης Αυστριακός με μια αστεία προφορά και ένα επίθετο γλωσσοδέτης για τα αμερικάνικα στόματα. Ο Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ, που ξεκίνησε από το ποδόσφαιρο πριν καταλάβει στην εφηβεία ότι του ταιριάζουν περισσότερο τα βάρη, ασχολείται με το μπόντι μπίλντινγκ και έχει ως μεγάλο όνειρο να κερδίσει τον τίτλο
Καλοκαίρι 1967. Η πρεσβεία της Ιταλίας στην Ουάσιγκτον είναι γεμάτη κόσμο. Διπλωμάτες, πολιτικοί, επιχειρηματίες, μοντέλα, άνθρωποι της κατηγορίας “ξέρεις ποιος είμαι εγώ;”. Το ακριβό αλκοόλ ρέει άφθονο, οι φιλοφρονήσεις δίνουν και παίρνουν, το γκουρμέ φαγητό έχει την τιμητική του. Ανάμεσα στους διακεκριμένους καλεσμένους όμως υπάρχουν και κάποιοι που δεν παρευρίσκονται συχνά σε τέτοιες εκδηλώσεις χλιδής.
Στα τέλη των 80s και στις αρχές των 90s στο ιταλικό ποδόσφαιρο κυριαρχούσε η άμυνα. Οι προπονητές είχαν σαν ευαγγέλιο την ιδέα του “πρώτα κρατάμε ανέπαφη την εστία μας και αν έρθει κάνα γκολ μπροστά καλώς” και τα παιχνίδια με πολλά γκολ ήταν κάτι σαν είδος πολυτελείας. Το 1-0 δεν ήταν μια δύσκολη και αγχωτική