Σε ένα ποδόσφαιρο που δεν χάριζε πλούτη όπως τώρα, που απλώς επέτρεπε στους ποδοσφαιριστές να μπορούν να ζήσουν με τα βασικά, θέλει σίγουρα μεγάλη δύναμη για να ρισκάρεις την καριέρα σου (στην καλύτερη) και τη σωματική σου ακεραιότητα (στη χειρότερη). Ο Ζοσέ Ρεϊνάλντο ντε Λίμα είναι ένας ποδοσφαιριστής που δεν έγραψε ιστορία στην Ευρώπη. Πέρασε
Καλοκαίρι 1992. Όπως συμβαίνει και φέτος, Δανία και Γαλλία βρίσκονται αντιμέτωπες στη φάση των ομίλων μιας μεγάλης διοργάνωσης. Σε ένα δωμάτιο ενός νοσοκομείου στην Κοπεγχάγη ένας Δανός ποδοσφαιριστής, που συμμετείχε στα πρώτα δυο παιχνίδια του τουρνουά, βλέπει τον αγώνα παρέα με την κόρη του που δίνει μάχη με τη λευχαιμία. Προς έκπληξη όλων η Δανία
Το πρωί της 4ης Ιουλίου 1954 οι κάτοικοι της Βέρνης ξύπνησαν με έναν λαμπερό ήλιο και μερικά φαινομενικά ακίνδυνα συννεφάκια πάνω από τα κεφάλια τους. Το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ελβετίας έφτανε στο τέλος του και μετά από 25 παιχνίδια με πάρα πολλά γκολ, ανατροπές και εκπλήξεις, το ιδανικό φινάλε απαιτούσε κι έναν καλοκαιρινό καιρό. Μερικά
2 Ιουνίου 1962. Στην πόλη Βίνα ντελ Μαρ η Βραζιλία αντιμετωπίζει την Τσεχοσλοβακία στο δεύτερο παιχνίδι του 3ου ομίλου του Μουντιάλ της Χιλής. Η παγκόσμια πρωταθλήτρια, που είναι και το μεγάλο φαβορί της διοργάνωσης (όπως και τις περισσότερες φορές), επιτίθεται διαρκώς, δημιουργεί ευκαιρίες αλλά οι Ευρωπαίοι αντέχουν. Κάπου στα μισά του ημιχρόνου ο Πελέ κοντρολάρει
«Ο Τζίμι Γκριβς ήταν ένας σπάνιος ποδοσφαιριστής που λατρεύτηκε από όλους όσους αγαπούν πραγματικά το ποδόσφαιρο ανεξάρτητα από ποια ομάδα υποστηρίζουν κι αυτό φανερώνει την αξία του τόσο ως ποδοσφαιριστής όσο και ως άνθρωπος». Η φράση που μόλις διαβάσατε ανήκει στον προπονητή της Αγγλίας Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ και περικλείει, σε λίγες μόνο λέξεις, την αξία αλλά