Σεπτέμβριος 2013. Ο Ρόλαντ Γιάνσεν ταξιδεύει στη Νιγηρία για να τσεκάρει μερικά νέα ταλέντα για τα οποία του έχουν μιλήσει οι υφιστάμενοι του. Ο Γιάνσεν είναι υπεύθυνος του τμήματος σκάουτινγκ της Γκενκ, που έχει να επιδείξει αρκετές επιτυχίες στο πρόσφατο παρελθόν, όπως η ανάδειξη των Ντε Μπρούιν, Κουρτουά, Κουλιμπαλί και Οριγκί. Ο Βέλγος φτάνει στο Λάγος με αρκετά ονόματα σημειωμένα στο μπλοκάκι του και παίρνει θέση στις κερκίδες του γηπέδου που φιλοξενεί ένα μεγάλο τουρνουά.
Στο συγκεκριμένο τουρνουά εκτός από ομάδες της 1ης κατηγορίας της Νιγηρίας συμμετέχουν και μερικές από τις μεγαλύτερες ακαδημίες της χώρας. Λόγω βροχής ο αγωνιστικός χώρος είναι σε κακή κατάσταση αλλά αυτό δεν αποτρέπει τους νεαρούς παίκτες απ’το να προσπαθήσουν να διαφημίσουν τον εαυτό τους όσο καλύτερα μπορούν. Εκτός από τον Γιάνσεν, στις κερκίδες βρίσκονται και αρκετοί ακόμα Ευρωπαίοι σκάουτερς. Κανένας πιτσιρικάς δεν θέλει να χάσει αυτή την ευκαιρία, γι’αυτό σχεδόν όλοι προσπαθούν να κάνουν το κάτι παραπάνω: Ένα επιδέξιο σλάλομ, ένα πολύ καλό σουτ, κάποια εξτρά φαντεζί ενέργεια. Ο Γιάνσεν δεν πείθεται από αυτά, έχει άλλωστε δει εκατοντάδες τέτοια παιχνίδια ανερχόμενων ταλέντων. Ένας νεαρός όμως προσελκύει το ενδιαφέρον του.
Ο σέντερ μπακ της ακαδημίας Ναθ Μπόις ξεχωρίζει με το παιχνίδι του. Παρ’ότι είναι εμφανέστατο πως είναι από τους μικρότερους στον αγωνιστικό χώρο, το παίξιμο του είναι ώριμο και εντυπωσιακά απλό. “Κέρδισε την προσοχή μου αμέσως. Η ψυχραιμία και η απλότητα του με τη μπάλα δεν είναι συνηθισμένα στους παίκτες της ηλικίας του”. Όταν μάλιστα στα τελευταία λεπτά κλέβει τη μπάλα, προωθείται γρήγορα, παίζει εξαιρετικά δυο συνεχόμενα ένα-δυο φτάνοντας στο ύψος της αντίπαλης μεγάλης περιοχής και δίνει την ασίστ για το νικητήριο γκολ, ο Γιάνσεν αποφασίζει ότι έχει βρει αυτό που ψάχνει. Η απόφαση αυτή θα αλλάξει τη ζωή του Γουίλφρεντ Εντίντι για πάντα.
Μεγαλωμένος σε μια χώρα που το 50% του πληθυσμού ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, ο 16χρονος τότε Εντίντι βρήκε ένα ανέλπιστο παράθυρο προς μια καλύτερη ζωή, μακριά από τους δρόμους του Λάγος στους οποίους περνούσε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας. “Μέχρι τότε ήμουν το παιδί για όλες τις δουλειές. Πήγαινα μαζί με τη μητέρα μου και πουλούσαμε τα πάντα. Νερά, πιπεριές, ντομάτες, φιστίκια. Μου είχαν κολλήσει και παρατσούκλι: Το παιδί με τα φιστίκια. Μόλις τελειώναμε από εκεί, προσπαθούσα να βγάλω ένα χαρτζιλίκι και για μένα, γι’αυτό πήγαινα και καθάριζα τζάμια στα φανάρια. Στην καλύτερη μου μέρα έβγαλα με αυτόν τον τρόπο κοντά στις 16 λίρες”.
Λίγους μήνες μετά από το τουρνουά, ο μικρός πωλητής φιστικιών βρίσκεται σε ένα αεροπλάνο με προορισμό το Βέλγιο. Εκεί θα φιλοξενηθεί από ένα ζευγάρι Βέλγων που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της ομάδας. Ο Εντίντι θα αποκτήσει έτσι μια δεύτερη οικογένεια στην Ευρώπη, που θα τον στηρίξει με κάθε τρόπο στην προσπάθεια του να καθιερωθεί. Αυτή η στιγμή δεν θα αργήσει και πολύ. Η ικανότητα του να παίζει σε όλες τις θέσεις άμυνας θα εκτιμηθεί από τους προπονητές του και ο Νιγηριανός θα παίξει 43 παιχνίδια με την Γκενκ στα 19 του.
Μετά τον Γιάνσεν, ένας ακόμα Βέλγος θα αποδειχτεί πολύ σημαντικός για την καριέρα του. Ο προπονητής της Γκενκ τη σεζόν 2015-16, Πέτερ Μας, θα εντυπωσιαστεί με τις αντοχές του νεαρού παίκτη του και θα τον ανεβάσει λίγα μέτρα στο γήπεδο, κάνοντας τον αμυντικό χαφ. “Ήταν ιδανικός για το κέντρο που ήθελα. Τον θεωρούσα τον τέλειο φύλακα μου. Φέρνει ισορροπία στην ομάδα και διαβάζει το παιχνίδι με τρόπο αξιοζήλευτο για 19χρονο. Αυτό το παιδί μπορεί να φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης” έλεγε ο Μας και η πορεία του Εντίντι φαίνεται να τον επιβεβαιώνει.
Τα φυσικά προσόντα του και οι εντυπωσιακές επιδόσεις του στο πρώτο μισό της σεζόν 2016-17 εντός και εκτός συνόρων προσέλκυσαν τα βλέμματα αρκετών ομάδων. Μια απ’αυτές ήταν και η Λέστερ. Ο Νγκολό Καντέ είχε αποχωρήσει λίγους μήνες πριν για το Λονδίνο και οι ‘αλεπούδες’ έψαχναν κάποιον που θα μπορούσε, έστω και μερικώς, να τον αντικαταστήσει. Η παρουσία του Εντίντι στους ομίλους του Europa League εκείνη τη σεζόν (πρώτος με διαφορά στα πετυχημένα τάκλιν και από τους πρώτους στα κλεψίματα) έπεισε τους Άγγλους και εκείνον τον Γενάρη ο Νιγηριανός μετακόμισε στο Λέστερ, κάνοντας ένα ακόμα μεγάλο βήμα στην καριέρα του.
Παρά το νεαρό της ηλικίας του, ο Εντίντι δικαίωσε εξ αρχής όσους τον επέλεξαν. Αν και κανένας δεν περίμενε ότι το κενό του Καντέ μπορεί να αναπληρωθεί ολοκληρωτικά, ο αντικαταστάτης του δείχνει ικανός αν όχι να τον ξεπεράσει, τουλάχιστον να πλησιάσει τα ίδια στάνταρ απόδοσης. Ακούραστος, με σωστό διάβασμα των φάσεων, μεγάλη ικανότητα στο ψηλό παιχνίδι, αρκετά ανεβάσματα που κάποιες φορές καταλήγουν και σε εντυπωσιακά γκολ και τρομακτικές επιδόσεις στα περισσότερα αμυντικά στατιστικά, ο Εντίντι εξελίσσεται στον πιο σταθερό παίκτη της Λέστερ τα τελευταία χρόνια. Είναι αυτός που επιτρέπει στους δημιουργικούς μέσους της ομάδας να ασχοληθούν περισσότερο με το επιθετικό κομμάτι, ξέροντας ότι δίπλα τους υπάρχει μια ‘σκούπα’ που θα βρει τρόπο να καθαρίσει όποια επικίνδυνη κατάσταση πάει να δημιουργηθεί.
Στα 2,5 αυτά χρόνια που βρίσκεται στη Λέστερ, ο Εντίντι έχει κερδίσει την εκτίμηση και τη συμπάθεια όλων, θυμίζοντας και σ’αυτό τον Γάλλο προκάτοχο του. Από τους προπονητές και τους οπαδούς, μέχρι τους εργαζόμενους στις εγκαταστάσεις της ομάδας όλοι μιλάνε με τα καλύτερα λόγια για τον ντροπαλό και καλοσυνάτο Νιγηριανό που βοηθάει όπως μπορεί ακόμα και τους υπαλλήλους στο προπονητικό κέντρο. Κάποια κοπλιμέντα όμως έχουν μεγαλύτερη αξία. Τα εγκωμιαστικά σχόλια του Κρεγκ Σέξπιρ, έδωσαν τη θέση τους σε αυτά του Κλοντ Πιέλ ενώ τώρα σειρά πήρε ο Μπρένταν Ρότζερς, που πριν λίγες μέρες εκθείασε τον μέσο του, τονίζοντας “οι επιθετικοί συνήθως παίρνουν τα εύσημα αλλά η βρώμικη δουλειά που κάνει ο Εντίντι είναι εκπληκτική”. Με τον προπονητή του συμφωνεί και ο Τζέιμς Μάντισον: “Τις περισσότερες φορές δεν παίρνει την αναγνώριση που του αξίζει, παρ’όλο που κάνει τη δουλειά που κανένας άλλος δεν θέλει να κάνει”.
Ένα σημαντικό μερίδιο της τρομερής ως τώρα πορείας της Λέστερ ανήκει αναμφίβολα σ’αυτόν. Το γεγονός ότι οι ‘αλεπούδες’ λίγο πριν την έναρξη της 12ης αγωνιστικής (η ομάδα του Ρότζερς υποδέχεται την Άρσεναλ στο ‘Κίνγκ Πάουερ’) έχουν την καλύτερη άμυνα στο πρωτάθλημα μπορεί να εξηγηθεί ως ένα βαθμό κοιτώντας τα ατομικά στατιστικά της Πρέμιερ Λιγκ. Εκεί ο Εντίντι βρίσκεται για άλλη μια χρονιά στην 1η θέση στα πετυχημένα τάκλιν και στη 2η θέση στα κλεψίματα. Από τη μέρα που έκανε το ντεμπούτο του στο αγγλικό ποδόσφαιρο μέχρι και σήμερα ο Νιγηριανός δεν είναι απλά πρώτος στον τομέα των τάκλιν, αλλά απέχει περισσότερα από 90 από τον δεύτερο και 131 από τον παίκτη που κλήθηκε να αντικαταστήσει, τον Νγκολό Καντέ! (Προς υπεράσπιση του, ο Καντέ στην Τσέλσι έχει αγωνιστεί σε αρκετά παιχνίδια σε πιο προωθημένο ρόλο).
Η σύγκριση μεταξύ των δυο είναι αρκετές φορές αναπόφευκτη, παρ’όλο που ο ίδιος ο Εντίντι την αποφεύγει συστηματικά. “Κάθε φορά που οι άνθρωποι λένε ότι παίζω σαν τον Καντέ ή ότι είναι καλύτερος από μένα, απλά κλείνω τα αυτιά μου και κοιτάω μόνο τον εαυτό μου”. Τη μαγική σεζόν του πρωταθλήματος, ο ακατάβλητος Καντέ τέλειωσε τη χρονιά κάνοντας περίπου 4 πετυχημένα τάκλιν και 4 κλεψίματα σε κάθε αγώνα. Τα συνολικά φετινά νούμερα του Εντίντι είναι ελαφρώς καλύτερα από εκείνα του τρομερού Γάλλου (όντας και 2 χρόνια μικρότερος απ’ότι ήταν ο Καντέ τότε) και όσο περίεργο κι αν ακούγεται αυτό επιβεβαιώνεται και από τα γενικότερα στατιστικά της Λέστερ που στα πρώτα 11 ματς έχει καλύτερες επιδόσεις από τις αντίστοιχες της χρυσής ομάδας του Ρανιέρι!
Αν και ο 22χρονος υπέγραψε πέρσι νέο εξαετές συμβόλαιο με την ομάδα, λίγοι πιστεύουν ότι θα το εξαντλήσει. Το όνομα του άλλωστε έχει ακουστεί ήδη για αρκετές ομάδες, ανάμεσα τους η Άρσεναλ και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο ίδιος πάντως αντιμετωπίζει όλες αυτές τις φήμες με την ίδια ψυχραιμία και ωριμότητα που επιδεικνύει και στους αγώνες.
Σε μια αντίστοιχη περίπτωση στη Γκενκ, όταν τον προσέγγισαν κι άλλες αγγλικές ομάδες εκτός από τη Λέστερ, είχε ζητήσει από τον μάνατζερ του να μην του αναφέρει ποιες είναι και τι προσφέρουν, ώστε να παραμείνει προσηλωμένος στους αγώνες της ομάδας του. Έτσι και τώρα, την ώρα που το όνομα του ακούγεται όλο και περισσότερο αυτός μετά το τέλος κάθε προπόνησης παίρνει την τσάντα με τα βιβλία και τα τετράδια του και πηγαίνει στο τοπικό πανεπιστήμιο για να παρακολουθήσει μαθήματα οικονομικών ως το βράδυ, καθώς αποφάσισε ότι θέλει ταυτόχρονα με τη μπάλα να σπουδάσει, για να μπορέσει να αντεπεξέλθει καλύτερα στη ζωή που τον περιμένει μετά το τέλος της καριέρας του.