Ημίχρονο στο Γκλάντμπαχ-Ρεάλ Μαδρίτης. Οι Ισπανοί, παντρεμένοι με τη μετριότητα σχεδόν όλη τη σεζόν 2020-21, βρίσκονται πίσω στο σκορ. Οι παίκτες ετοιμάζονται να βγουν για το 2ο ημίχρονο. Μια κάμερα πιάνει τον Καρίμ Μπενζεμά να μιλάει στον Μεντί. «Αδερφέ, μην του δίνεις πάσα. Στη ζωή της μάνας μου, παίζει εναντίον μας». Δεν ξέρουμε σε τι κατάσταση υγείας βρίσκεται η κυρία Μπενζεμά, αλλά τα καθόλου κολακευτικά λόγια του κανακάρη της είχαν ως στόχο τον Βινίσιους Τζούνιορ. Τα στατιστικά δείχνουν ότι ο φορ της Ρεάλ δεν έδωσε ούτε μία πάσα στον νεαρό Βραζιλιάνο στο 2ο ημίχρονο, ενώ κι ο Μεντί, ακολουθώντας τις προσταγές του αρχισκόρερ της Ρεάλ, έδωσε 2 ή 3 (ανάλογα με την πηγή) συνολικά φορές την μπάλα στον Βινίσιους. Ο κόουτς Μπενζεμά δικαιώθηκε, καθώς η Ρεάλ ισοφάρισε το ματς από το 2-0 σε 2-2.
Η συνέχεια ήταν η κλασική σε τέτοια γεγονότα. Το κλαμπ προσπάθησε να καλύψει το θέμα, ο Μπενζεμά να πει πόσο πολύ εκτιμά τον ταλαντούχο συμπαίκτη του και όλα αυτά. Η αλήθεια είναι όμως ότι τα λόγια του Μπενζεμά βρήκαν σύμφωνη μεγάλη μερίδα του κόσμου της Ρεάλ. Ο Βινίσιους δεχόταν τρομερή κριτική, είχε γίνει meme με ένα σωρό υποτιμητικά σχόλια για το πόσο λίγα γκολ βάζει και πόσα πολλά χάνει. Βλέπετε, δεν προήλθε από τις ακαδημίες του συλλόγου, δεν ήταν απλώς ένας ταλαντούχος παίκτης που ο κόσμος θα μπορούσε να περιμένει να ωριμάσει. Ήταν ένα υπερ-ταλέντο για το οποίο η Ρεάλ αποφάσισε να δώσει 45 εκατομμύρια Ευρώ. Και όταν ο σύλλογος αποφασίζει να ξοδέψει πολλά, στο σύγχρονο ποδόσφαιρο ο παίκτης πρέπει να παίξει για τόσα. Με τη μία.
Κανείς δεν σκέφτηκε ότι ο νεαρός Βραζιλιάνος είχε μόλις μια σεζόν στη Φλαμένγκο σε ηλικία 17 ετών και στη συνέχεια έπρεπε να μετακομίσει σε άλλη ήπειρο και σε μια από τις πιο βαριές φανέλες του πλανήτη. Γεννημένος στο Σάο Γκονσάλο του Ρίο ντε Τζανέιρο και συγκεκριμένα στη γειτονιά Πόρτο ντο Ρόσα, ο Βινίσιους δεν πέρασε εύκολα παιδικά χρόνια. Φαβέλες, δρόμοι γεμάτοι τρύπες, εγκληματικότητα, όχι το καλύτερο περιβάλλον για να μεγαλώνεις. Το ηλεκτρικό ρεύμα αποτελεί πολυτέλεια και όλα τα φτωχικά σπιτάκια έχουν αρκετά κεριά, καθώς τα blackout είναι καθημερινό φαινόμενο. Οι επιλογές λίγες. Να γίνεις μέλος σε κάποια συμμορία ή να παίζεις μπάλα κυνηγώντας το όνειρο να σε δουν, να τα καταφέρεις και να παίξεις σε υψηλό επίπεδο. Ο Βινίσιους επέλεξε το δεύτερο. Πήγε σε ένα από τα πάνω από εκατό σχολεία της Φλαμένγκο στη χώρα, στο πιο κοντινό στη γειτονιά του. Και στον ελεύθερο χρόνο του έπαιζε και λίγο ποδόσφαιρο σάλας, με μεγάλη επιτυχία. Εμπνευσμένος από το ίνδαλμά του τον Ρομπίνιο, ο Βινίσιους ήθελε πάντα την μπάλα στα πόδια του για να κάνει τις ντρίμπλες και τα σλάλομ περνώντας όλους τους αντιπάλους.
Στα 10 του ξεκίνησε να πηγαίνει στο προπονητικό κέντρο της Φλαμένγκο. Αυτό ήταν τεράστιο πρόβλημα, καθώς δεν ήταν μόνο τα 70 χιλιόμετρα απόσταση. Ο Βινίσιους Τζούνιορ έπρεπε να αλλάξει 2-3 λεωφορεία, να πάρει το φέρι μποτ που διασχίζει τον κόλπο Γκουαναμπάρα και να κινηθεί δυτικά προς το Ρίο και το προπονητικό κέντρο. Όπως καταλαβαίνετε, δεν ήταν μόνο η απόσταση, αλλά και ο τρόπος μετακίνησης, ένα πραγματικό ταξίδι. Η μητέρα του, με τον μικρό αδερφό του στα χέρια της, τον συνόδευε καθημερινά στον σταθμό των λεωφορείων. Ο πατέρας του είχε αναγκαστεί να μετοικήσει στο Σάο Πάολο, καθώς βρήκε μια καλύτερη δουλειά εκεί, τοποθετώντας καλώδια για μια εταιρεία τηλεφωνίας και Ίντερνετ. Όλα για να μπορεί να βάζει ένα πιάτο φαΐ στο τραπέζι της φαμίλιας. Για να λυθεί η Οδύσσεια του μικρούλη Βινίσιους, χρειαζόταν ένας… Οδυσσέας. Ο θείος Ουλίσες ήταν αυτός που ανέλαβε να φιλοξενήσει τον πιτσιρικά, καθώς έμενε πιο κοντά στο προπονητικό της Φλαμένγκο. Από τη Δευτέρα μέχρι την Παρασκευή ζούσε στον θείο του και το Σαββατοκύριακο επέστρεφε σπίτι, να δει τον αγαπημένο του αδερφό. Στο ενδιάμεσο, προπονήσεις, μπάλα και μαθήματα. Τα τελευταία όχι με τόση αφοσίωση, καθώς αναγκάστηκε να επαναλάβει μια τάξη που έχασε λόγω απουσιών.
Τριπλό σομπρέρο και να μην το βάλουμε;
Μόλις στα 14 του, ο πιτσιρικάς ξεχώριζε ήδη ως ένα από τα next best thing της περιοχής του Ρίο και ολόκληρης της χώρας. Μια εταιρεία μάνατζερ πήρε τα δικαίωματά του και ο πατέρας του Βινίσιους κατάφερε επιτέλους να επιστρέψει κοντά στην οικογένειά του, χάρη στην οικονομική στήριξη. Η οικογένεια μετακόμισε πιο κοντά στο προπονητικό της Φλαμένγκο, μια που η εταιρεία TFM πήρε το ρίσκο για ένα τόσο νεαρό παιδί. Ρίσκο που σύντομα θα μετατρεπόταν σε μεγάλη επένδυση. Στο τουρνουά Κ17 της Νότιας Αμερικής του 2017, ο Βινίσιους φορώντας τη φανέλα της Σελεσάο αναδείχθηκε καλύτερος παίκτης και πρώτος σκόρερ. Το όνομά του πλέον πέρασε και στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού.
Ο πιτσιρικάς Βινίσιους Τζούνιορ με εμφάνιση μερικά νούμερα μεγαλύτερη
Παράλληλα, ο Βραζιλιάνος έκανε το ντεμπούτο του με τη φανέλα της Φλαμένγκο. Ένα αδύνατο παιδάκι που μπήκε να παίξει με τους άντρες και προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί κάθε ευκαιρία. Δεν θα έμενε για καιρό εκεί πάντως. Το πρέσινγκ από τις ομάδες της Ευρώπης ξεκίνησε και γρήγορα εξελίχθηκε σε μια μάχη μεταξύ Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρσελόνα. Τα άρθρα στα ισπανικά Μέσα ήταν καθημερινά. “Προτιμάει να παίρνει την Μπαρσελόνα στο FIFA”, έγραφαν οι μεν. “Θέλει να ακολουθήσει τα βήματα του Ρομπίνιο”, έγραφαν οι δε. Ο Βινίσιους Τζούνιορ και οι δικοί του ταξίδεψαν τόσο στη Βαρκελώνη, όσο και στη Μαδρίτη. Την ίδια στιγμή, η Φλαμένγκο έτριβε τα χέρια της, με την τιμή του παίκτη να ανεβαίνει συνεχώς στο παζάρι. Η Ρεάλ, που σε κάποια φάση σκέφτηκε να αποσυρθεί, επέστρεψε και προτίμησε τον Βινίσιους αντί του Κιλιάν Μπαπέ. Ο Βινίσιους έγινε η δεύτερη πιο ακριβή Βραζιλιάνου, μετά τον Νεϊμάρ, και η πιο ακριβή μεταγραφή παίκτη κάτω από τα 19.
Μετακόμισε στη Μαδρίτη, σε μια διώροφη βίλα, μαζί με όλη τη φαμιλιά, αλλά και τους δυο κολλητούς του. Παρά τις βγαλμένες σκηνές από το Entourage, ο ίδιος δεν επηρεάστηκε από όλα αυτά, όπως έκαναν στο παρελθόν άλλοι παίκτες. Δεν είναι καθόλου δύσκολο ,όταν ένα παιδί από τις φαβέλες βρεθεί ξαφνικά σε έναν άλλον κόσμο, να χάσει τον προσανατολισμό του, να παρατήσει την καριέρα του. Ο Ρομπίνιο άλλωστε ήταν ένα σχετικά πρόσφατο παράδειγμα. Από την άλλη όμως, δεν είναι και εύκολο για ένα παιδί με μια σκάρτη σεζόν σε ανδρικό επίπεδο να βρεθεί ξαφνικά στη Ρεάλ Μαδρίτης και να ξεχωρίσει. Και το βάρος ήταν μεγάλο για τον παίκτη. Όχι ότι ο Βινίσιους λύγισε ψυχολογικά. Εκεί δεν είχε ποτέ θέματα. Αλλά ποδοσφαιρικά, ήταν φανερά ανέτοιμος. Είναι όμως αυτό δική του ευθύνη ή ευθύνη του του σύγχρονου ποδοσφαίρου;
Το παιδί που έκανε στα 18 του ντεμπούτο στην Πριμέρα, δεν κατάφερε να γίνει Μέσι, να γίνει Μπαπέ. Και γρήγορα, το ανυπόμονο κοινό του Μπερναμπέου, οι αντίπαλοι οπαδοί που χαίρονται με τις αποτυχημένες μεταγραφές των εχθρών, οι επικριτικοί δημοσιογράφοι και φυσικά τα αδηφάγα social media μετέτρεψαν τον Βινίσιους σε έναν παίκτη που το μόνο που ξέρει είναι να τρέχει. Δεν βοήθησε και το γεγονός ότι ο Λοπετέγκι δεν τον πίστευε. Κάποιοι ξεχνούν τη μεγαλειώδη εμφάνισή του στο Άμστερνταμ, την άνοιξη του 2019. Σε ένα ματς που η Ρεάλ κέρδισε τον Άγιαξ με 1-2. Και ακόμα περισσότερο ξεχνούν ότι στη ρεβάνς, σε εκείνο το ιστορικό 1-4, ο Βινίσιους τραυματίστηκε σοβαρά και βγήκε αλλαγή. Πάνω που άρχισε να ξεχωρίζει, ο Σολάρι έφυγε και ο τραυματίας Βινίσιους έπρεπε να πείσει τον τρίτο του προπονητή σε μικρό χρονικό διάστημα. Έχασε και το Κόπα Αμέρικα και βρέθηκε σε πολύ άσχημο σημείο, πολύ πίσω στην ιεραρχία.
Είναι μόλις 21 ετών και δεν είναι λίγοι αυτοί που τον έχουν ξεγράψει. Το γκολ του πριν λίγο καιρό απέναντι στην Μπαρσελόνα, πήρε το ρεκόρ του Λιονέλ Μέσι. Ο Βινίσιους Τζούνιορ έγινε ο νεότερος σκόρερ σε Κλάσικο στον αιώνα που διανύουμε. Αντί όμως να είναι ένα επίτευγμα, για πολλούς ήταν μια ευκαιρία να πουν ότι δεν σκοράρει συχνά. Δεν έχουν άδικο, αλλά από τη μία μπορείς να λες ότι ξεκινάει την τέταρτη σεζόν του στη Μαδρίτη, από την άλλη δεν γίνεται να ξεχνάς ότι είναι τόσο μικρός. Ο Βραζιλιάνος πάντως δηλώνει συνεχώς ότι δεν τον ενοχλεί η πίεση, ότι είναι η φυσιολογική. Μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον Μπενζεμά, λέγοντας πόσο τον βοηθάει και ξεκίνησε μια ακόμα σεζόν με έναν άλλον προπονητή. Έχοντας να ανταγωνιστεί τους Μπέιλ και Αζάρ που κι αυτοί έχουν γίνει memes, ο Βινίσιους γνωρίζει ότι δεν υπάρχουν πολλές ευκαιρίες ακόμα. Δεν θα χαθεί από το ποδοσφαιρικό στερέωμα, σίγουρα θα βρει άλλη ομάδα, είναι και στις κλήσεις της εθνικής άλλωστε, αλλά αν θέλει να κάνει το κάτι παραπάνω στη Ρεάλ θα πρέπει να το κάνει τώρα. Και πριν λίγες μέρες, απέναντι στη Λεβάντε, έδειξε να το καταφέρνει με δύο γκολ, το δεύτερο ειδικά πανέμορφο. Σε αντίθεση με τα όσα έγιναν λίγους μήνες πριν με την Γκλάντμπαχ, η οδηγία τώρα είναι να παίρνει την μπάλα:
Θα είναι φέτος η χρονιά του; Θα βοηθήσει τον Αντσελότι και τη Ρεάλ; Ή θα έχουμε μόνο εκλάμψεις. Όπως και να ΄χει, ο Βινίσιους ξέφυγε από τα γκέτο του Σάο Γκονσάλο και έχει πλέον την άνεση πλέον να δώσει πίσω. Δημιούργησε ένα δικό του ίδρυμα, το οποίο το ξεκίνησε μόνο με τα δικά του χρήματα, χωρίς να βοηθήσουν σπόνσορες, και η πρώτη ενέργεια ήταν να δημιουργήσει ένα πρόγραμμα που συνδυάζει την τεχνολογία και τον αθλητισμό, ώστε να βοηθήσει τους δασκάλους στα δημοτικά σχολεία της Βραζιλίας. Το πρόγραμμα χρησιμοποιεί το ποδόσφαιρο, που λατρεύεται στη Βραζιλία, για να κεντρίσει το ενδιαφέρον των παιδιών και να ασχοληθούν πιο ενεργά με τα πορτογαλικά, την Ιστορία, τη Γεωγραφία και τα Μαθηματικά. Το πρόγραμμα ξεκίνησε από το δημόσιο δημοτικό σχολείο που πήγαινε ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής πριν, όχι πολλά, χρόνια. «Είναι ένα όνειρο δικό μου, του πατέρα μου και όσων έδωσαν τη μάχη μαζί μας. Τα παιδικά μου χρόνια στο Σάο Γκονσάλο ήταν δύσκολα. Σε κάποια φάση ο πατέρας μου έπρεπε να μετακομίσει στο Σάο Πάολο για να μπορεί να μας ταΐζει. Υποφέραμε και έτσι γνωρίζουμε τι τραβάνε τα παιδιά και οι οικογένειές τους. Ο πατέρας μου προσπαθούσε μόνος του να βοηθήσει τα παιδιά, μοιράζοντας φαγητό και παιχνίδια. Αυτό βοηθάει, αλλά δεν αλλάζει την κατάσταση. Πρέπει να βοηθήσουμε στη ρίζα του προβλήματος, στην παιδεία», λέει ο Βινίσιους που θέλει να επεκτείνει αυτό το σύστημα στα δημοτικά του Ρίο ντε Τζανέιρο.