Είναι μια μάχη που έχει συνδεθεί με την πρόσφατη ιστορία της Ευρωλίγκας. Ένα καινούργιο rivalry. H μετακόμιση του Ζοτς, ο σνομπισμός του παραδοσιακά μεγάλου απέναντι στην καλπάζουσα δυναμική του νεόπλουτου, οι αφοσιωμένοι οπαδοί, τα playoffs του 2017. Παναθηναϊκός και Φενέρμπαχτσε έχουν χτίσει τη δική τους κόντρα τα τελευταία χρόνια, ένα ακόμα επεισόδιο της οποίας θα γυριστεί την Πέμπτη (22/10) στο ΟΑΚΑ.
Ναι, ξέρω, ξέρω… Είναι από τα ματς που απλά «πρέπει» να διεξαχθούν με κόσμο στις κερκίδες. Σε κάποιες περιπτώσεις όπως αυτή, το περιτύλιγμα των οπαδών σημαίνει τόσα πολλά. Η εικόνα ενός γεμάτου Ολυμπιακού Σταδίου θα έδινε διαφορετικό χρώμα σε μια ούτως ή άλλως σπουδαία κόντρα. Ο Παναθηναϊκός όμως δεν θα έχει το πλεονέκτημα αυτό.
Οι πράσινοι επιστρέφουν στην έδρα τους μετά τη ταλαιπωρία της Λυών αλλά κυρίως, τη μεγάλη χαμένη ευκαιρία της Βαρκελώνης η οποία ίσως λειτουργήσει θετικά από την άλλη στη ψυχοσύνθεση των παιχτών που είδαν ρεαλιστικά ότι κανένα παιχνίδι δεν πρέπει να θεωρείται χαμένο σε αυτή τη διοργάνωση και δη με τις παρούσες συνθήκες. Τόσο η Άλμπα στη Μόσχα όσο και η Μπάγερν στην Πόλη κατάφεραν να πάνε ένα βήμα παραπέρα από το τριφύλλι τελειώνοντας τη δουλειά και γκρεμίζοντας το φαβορί.
Euroleague στη Stoiximan με Live Streaming* και “20άρα και… ταμείο”* (Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις)
H Mπάγερν λοιπόν… Η Φενέρμπαχτσε του Ιγκόρ Κοκόσκοφ μας πρόσφερε –σε συνδυασμό με τους Βαυαρούς φυσικά- την πιο ανατρεπτική αναμέτρηση στη σεζόν μέχρι τώρα, μια εβδομάδα πριν. Οι Τούρκοι κρύβουν τη μπάλα στο ξεκίνημα παίζοντας καθηλωτικό (όπως ακριβώς σας το γράφω) μπάσκετ. Οι συνεργασίες των Ευρωπαίων, Ντε Κολό-Βέσελι-Ουλανόβας-Μπαρτέλ, ήταν χάρμα ιδέσθαι και η Φενέρ σε αυτό το διάστημα έμοιαζε με τσουνάμι που χτυπούσε τις ακτές της άμυνας των Βαυαρών.
Όμως το μπάσκετ απαιτεί συνέχεια. Σε αυτό το επίπεδο ειδικά, απαγορεύεται να χαλαρώσεις. Και ο Ιγκόρ Κοκόσκοφ, αναμφίβολα ένας εξαιρετικός προπονητής με σπουδαίο background, ρεαλιστικά είναι για τη διοργάνωση που ονομάζουμε ως «λίγκα των προπονητών» (όπου ο άνθρωπος στην άκρη του πάγκου έχει τη μεγαλύτερη επιρροή σε αυτά που βλέπουμε στο παρκέ από κάθε άλλον συνάδελφο του σε οποιαδήποτε άλλη λίγκα του πλανήτη) ένας ρούκι. Κάπως έτσι, ο κοσμοπολίτης «γάτος» που λέγεται Αντρέα Τρινκιέρι , τον καλωσόρισε στην Ευρωλίγκα. Η Μπάγερν γύρισε από τα έγκατα της κολάσεως, χτίζοντας το μομέντουμ της κατοχή με κατοχή. Όταν πλησίασαν οι φιλοξενούμενοι απειλητικά, το μυαλό των γηπεδούχων κλείδωσε. Οι πιθανότητες των Τούρκων μειώθηκαν αισθητά μαζί με τις ανάσες του Ντε Κολό μιας και ο Λορένζο Μπράουν ήταν κακός, αδυνατώντας να τους βοηθήσει να βρουν τη λύση.
Σε αυτή τη μαύρη τρύπα πρέπει να πετάξει τη Φενέρ και ο Παναθηναϊκός σήμερα το βράδυ. Δεν θα είναι καθόλου εύκολο βέβαια παρότι το χαστούκι που δέχθηκαν οι Τούρκοι γέννησε ένα σοκ το οποίο κουβάλησαν μαζί τους και στη τελευταία αναμέτρηση με τη Γκαζιαντέπ (σκόραραν μόλις 65 πόντους, πήραν το διπλό με κακό μπάσκετ και μεγάλη αστοχία πίσω από τη γραμμή του τριπόντου). Το «τριφύλλι» έχει και αυτό τα προβλήματα του αλλά και μαζί και μεγάλη θέληση για μια τέτοια νίκη επί ενός ισχυρού αντιπάλου. Οφείλει να είναι καλά διαβασμένο και η παρουσία του Γιώργου Βόβορα στον πάγκο δημιουργεί τις προϋποθέσεις για αυτό (είναι προπονητής που ξέρει να προετοιμάζει τακτικά τα παιχνίδια).
Ο Παναθηναϊκός πρέπει να μπορέσει να παράγει απέναντι στην άμυνα της Φενέρ. Μετά από τις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές της διοργάνωσης, η τουρκική ομάδα διαθέτει την πιο αποτελεσματική άμυνα της Ευρωλίγκας. Κατεβάζει στο πάτωμα τα ποσοστά ευστοχίας του αντιπάλου αλλά και τους δημιουργικούς του δείκτες ενώ η ίδια σουτάρει εξαιρετικά πίσω από το τρίποντο παρότι δεν παίρνει μεγάλο όγκο εκτελέσεων από εκεί σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Ο Κοκόσκοφ όπως έχουμε πει και στο Hoopfellas, αρέσκεται να χρησιμοποιεί στο «1» παίχτες με κάθετο παιχνίδι και ικανότητα στη προσωπική φάση (slashers), παίζει γρήγορα ψάχνοντας την transition επίθεση και δουλεύει με συνεργασίες.
Euroleague στη Stoiximan με Σούπερ Αποδόσεις και στα ειδικά στοιχήματα παικτών & ομάδων!
Η ελληνική ομάδα με τη σειρά της σουτάρει άσχημα πίσω από τη γραμμή (τελευταία στη λίγκα) αλλά αμύνεται εξαιρετικά στο ίδιο σημείο του γηπέδου και αυτό το στοιχείο θα πρέπει να μεταφραστεί σωστά στο ματσάρισμα με τη Φενέρ. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή στον Βέσελι, τη δραστηριότητα του κάτω από τα δύο καλάθια αλλά και την ικανότητα του να δημιουργήσει στην επίθεση η οποία εκτοξεύει την αποτελεσματικότητα της Φενέρ σε αυτό το κομμάτι. Συνολικά οι Τούρκοι κάνουν αρκετά λάθη και αυτό αποτελεί τροχοπέδη στην προσπάθεια τους να βρουν ροή επιθετικά. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να στοχεύσει τακτικά αυτή τους την αδυναμία όντας φυσικός και με καλά τρεξίματα στα μετόπισθεν ενώ είναι προαπαιτούμενο να εμφανιστεί βελτιωμένος σε δύο τομείς που μέχρι τώρα υστερεί σημαντικά. Στο αμυντικό ριμπάουντ και το περιφερειακό σουτ. Κανένα εύκολο καλάθι στο κέντρο της ρακέτας από το κάθετο παιχνίδι των Μπράουν-Ντε Κολό (ο Παπαγιάννης οφείλει να είναι «εκεί») , προσπάθεια να κρατηθεί μακριά από το χαμηλό ποστ το βόρειο-ευρωπαϊκό δίδυμο της Φενέρ, Ουλανόβας –Μπαρτέλ (ίσως χρειαστεί περισσότερος Μπέντιλ), υπομονή στην επίθεση μέχρι να βρεθεί η καλύτερη δυνατή εκτέλεση. Ο Φόστερ είναι σε καλό φεγγάρι, ας ελπίσουμε ότι θα βρεθεί εκεί και ο Νέντοβιτς.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, η πιθανότητα της απουσίας του τραυματία Παπαπέτρου από την αναμέτρηση είναι σημαντική. Χωρίς τον αρχηγό, ο Παναθηναϊκός χάνει μέρος της δύναμης του και στις δύο πλευρές του παρκέ. Επίσης είναι δεδομένο ότι θα χρειαστεί προσαρμογές. Ίσως δούμε τον Ουάιτ να ανεβαίνει στο «3» ή τον Σαντ-Ρος να περνάει χρόνο στη φυσική του θέση. Η επιστροφή του Μποχωρίδη βοηθάει εδώ. Κοντά σχήματα με τρία γκαρντ (Φόστερ ή Μποχωρίδης στο «3») και Κασελάκης θα επιστρατευτούν λογικά για να καλυφθεί μέρος του κενού. Δεν είναι εύκολο άλλωστε για τον φετινό Παναθηναϊκό και δη σε αυτό το σημείο της σεζόν (με το παιχνίδι της ομάδας υπό κατασκευή) να μακιγιάρει μια τέτοια ενδεχόμενη απουσία.
Εν κατακλείδι, μια κόντρα που τείνει να γίνει παραδοσιακή παίρνει και πάλι σάρκα και οστά στο ΟΑΚΑ. Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται και θέλει πολύ μια τέτοια νίκη απέναντι σε έναν αντίπαλο όπως η Φενέρ. Μπορεί να φτάσει σε αυτή εάν μείνει συγκεντρωμένος για 40’, καταφέρνοντας να χαλάσει το μυαλό ενός πιο ταλαντούχου (και με μεγαλύτερο ποιοτικό βάθος) συνόλου με το φυσικό του παιχνίδι, δουλεύοντας καθόλη τη διάρκεια της αναμέτρησης στις αδυναμίες του. Σε αυτή τη διοργάνωση, οι χαρές και οι λύπες δεν πρέπει να κρατούν πολύ. Η χαμένη ευκαιρία της Βαρκελώνης ανήκει στο παρελθόν. Η αντίστοιχη όμως για εξιλέωση, στον παρόν. Το σήμερα άλλωστε, είναι πάντα πιο σημαντικό…