Ήταν απόγευμα, στις 28 Αυγούστου του 1979 όταν ο Τζον Χάρντι κάθισε στο σαλόνι του στο Νιου Λοτζ του Μπέλφαστ, μια περιοχή Καθολικών λίγο πιο βόρεια από το κέντρο της πόλης. Η κόρη του Ιλέιν ετοίμαζε το τσάι. Το κουδούνι χτύπησε. Μπαμπάς και κόρη πήγαν να δουν ποιος είναι. Ο Χάρντι άνοιξε την πόρτα και ένας άνδρας τον πυροβόλησε στο στήθος χωρίς να πει κουβέντα. Η έντρομη κόρη έβαλε τις φωνές, αλλά ο άγνωστος άνδρας, ατάραχος, πυροβόλησε και δεύτερη φορά. Στη συνέχεια διέφυγε με μια μηχανή που οδηγούσε ένας συνεργός του. Η δολοφονία περιγράφηκε ως ένα τυφλό χτύπημα μίσους, αλλά ο μοναδικός άνθρωπος που καταδικάστηκε για τον φόνο είπε ότι είχε σαφείς εντολές από την Εθελοντική Δύναμη του Όλστερ της οποίας ήταν μέλος. Τους είπαν ότι ο Τζον Χάρντι ήταν μέλος του ΙRΑ και αυτό αρκούσε για να προχωρήσουν στην πράξη. Η δολοφονία ήταν αντίποινα για αυτό που είχε συμβεί μια μέρα πριν. Ο Λόρδος Λούις Μαουντμπάτεν, ξάδερφος της βασίλισσας της Αγγλίας, είχε πάει διακοπές στην Ιρλανδία και βγήκε με το σκάφος του για ψάρεμα. Το προηγούμενο βράδυ, ένα μέλος του ΙRΑ μπήκε κρυφά στο σκάφος και τοποθέτησε μια βόμβα βάρους 23 κιλών. Όταν ο Λόρδος απέπλευσε, η βόμβα ενεργοποιήθηκε από απόσταση. Ο Λόρδος σκοτώθηκε και μαζί του η μητέρα του, ο 14χρονος εγγονός του Νίκολας και ένας 15χρονος που ήταν μέλος του πληρώματος του σκάφους. Η βομβιστική αυτή ενέργεια δημιούργησε πολλές αντιδράσεις σε ολόκληρο τον κόσμο και έφερε τελικά τον θάνατο του Χάρντι ως εκδίκηση.
Η μοίρα έπαιξε ένα περίεργο παιχνίδι. Η μεγάλη Νότιγχαμ Φόρεστ είχε κατακτήσει το προηγούμενο Κύπελλο Πρωταθλητριών, αλλά δεν κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα το οποίο πήγε στη Λίβερπουλ. Έτσι λοιπόν, με δύο Αγγλικές ομάδες στο Πρωταθλητριών, για να προκύψουν οι 32 ομάδες της πρώτης φάσης έγινε και ένα ζευγάρι προκριματικών, στο οποίο η κλήρωση έφερε αντιμέτωπες την Νταντάλκ [η σωστή προφορά είναι κάτι σαν Νταντόκ, αλλά θα κρατήσουμε την ελληνική παράφραση στο κείμενο] από την ομώνυμη πόλη της (Δημοκρατίας της) Ιρλανδίας και τη Λίνφιλντ από το Μπέλφαστ της Βόρειας Ιρλανδίας. Για να γίνουν τα πράγματα ακόμα πιο άσχημα, το πρώτο ματς ήταν προγραμματισμένο για τις 30 Αυγούστου του 1979. Τρεις και δύο ημέρες μετά τη βομβιστική ενέργεια και τη δολοφονία του Χάρντι. Θέλετε ακόμα χειρότερα νέα; Το Νταντάλκ βρίσκεται στα σύνορα του “Έιρε” με τη Βόρεια Ιρλανδία. Το κέντρο του απέχει μόλις 7 χιλιόμετρα από τα σύνορα και 80 από το Μπέλφαστ. Κατά τη διάρκεια εκείνης της ταραγμένης εποχής, πολλοί Καθολικοί/εθνικιστές κατέφυγαν στο Νταντάλκ που πήρε το προσωνύμιο “Ελ Πάσο” της Ιρλανδίας, ως μια πόλη στα σύνορα που δέχεται πολλούς ανθρώπους που περνούν κρυφά. Το Νταντάλκ είχε σε γενικές γραμμές φιλικά αισθήματα προς τον ΙRΑ (πολλά μέλη του δρούσαν από εκεί) και έζησε τη βία εκείνων των ετών σε μεγάλο βαθμό. Από την άλλη πλευρά, η Λίνφιλντ είναι μια ομάδα του Μπέλφαστ από περιοχή Προτεσταντών με “ενωτικά” συναισθήματα, θέλοντας τη Βόρεια Ιρλανδία τμήμα του Ηνωμένου Βασιλείου.
Ένας τραυματίας αστυνομικός αποχωρεί από τον αγωνιστικό χώρο
Τα αντανακλαστικά της ΟΥΕΦΑ δεν ήταν πολύ γρήγορα και έτσι εν μέσω αυτής της κατάστασης το παιχνίδι έλαβε χώρα κανονικά. Οι δύο σύλλογοι προσπάθησαν να δείξουν σοβαρότητα και συνεργάστηκαν. Η Λίνφιλντ πέρασε σχεδόν κρυφά τα σύνορα το προηγούμενο βράδυ, με τη συνοδεία του στρατού της Ιρλανδίας. Έξω από το ξενοδοχείο που έμεινε στο Νταντάλκ είχε μαζευτεί πλήθος κόσμου με άγριες διαθέσεις. Η ομάδα από το Μπέλφαστ έβγαλε ανακοίνωση που καλούσε τους οπαδούς της να συμπεριφερθούν πολιτισμένα. 5.000 φίλοι της Λίνφλιντ μετακινήθηκαν για το ματς. Περίπου 60 λεωφορεία κατέφθασαν με μεθυσμένους οπαδούς και τα επεισόδια άρχισαν πολύ πριν τον αγώνα στους δρόμους του Νταντάλκ. Το στάδιο της Νταντάλκ, το Όριελ Παρκ, δεν ήταν φυσικά κανένα γήπεδο με ιδιαίτερους κανόνες ασφαλείας. Οι οπαδοί της Λίνφιλντ προσπάθησαν να κατεβάσουν την ιρλανδική σημαία, τα επεισόδια πήραν μεγάλες διαστάσεις με τη συμμετοχή της αστυνομίας και το παιχνίδι θύμιζε λίγο από ελληνικό ντέρμπι, με τους δύσμοιρους ποδοσφαιριστές να προσπαθούν να παίξουν μπάλα, ενώ δίπλα τους έπεφταν μπουκάλια και διάφοροι πλακώνονταν μεταξύ τους. Οι τραυματίες ήταν πάνω από 100, ενώ ο τότε αρχηγός της Νταντάλκ δήλωσε ότι ήταν η πιο τρομακτική αθλητική εμπειρία που έζησε ποτέ. Η Λίνφιλντ ήταν καλύτερη, προηγήθηκε και είχε φάσεις για να κάνει το 0-2, αλλά τελικά η Νταντάλκ ισοφάρισε σε 1-1. Ο Άγγλος διαιτητής σφύριξε άρον άρον τη λήξη, καθώς έγινε νέο ντου οπαδών.
Οι οπαδοί της Λίνφλντ έκαναν ζημιές και μέσα στην πόλη, παντού έβλεπες σπασμένα τζάμια. Η αποχώρησή τους ήταν βέβαια δύσκολη, καθώς υπήρχαν ενέδρες από τους ντόπιους, ενώ έγιναν επιθέσεις με μολότοφ στα λεωφορεία. Το παιχνίδι έμεινε γνωστό ως “η μάχη του Όριελ Παρκ”. Η ΟΥΕΦΑ τιμώρησε την Νταντάλκ για ελλιπή μέτρα ασφαλείας, αλλά θεώρησε υπεύθυνη για τα επεισόδια τη Λίνφλντ και τους οπαδούς της. Η ομάδα του Μπέλφαστ τιμωρήθηκε με δύο αγωνιστικές, ενώ η ρεβάνς αποφασίστηκε να μη γίνει σε γήπεδο του Ηνωμένου Βασιλείου. Το Χάρλεμ της Ολλανδίας ήταν αυτό που φιλοξένησε τις ομάδες (χάρη στις γνωριμίες του τότε προπονητή της Λίνφιλντ), με τη Λίνφιλντ να καλείται να πληρώσει τις ζημιές στο γήπεδο της Νταντάλκ, αλλά και τα έξοδα μεταφοράς της στην Ολλανδία. Η “φιλοξενούμενη” Νταντάλκ πήρε την πρόκριση με 0-2 και αφού πέρασε και τους Χιμπέρνιανς της Μάλτας στον επόμενο γύρο, συνάντησε τη Σέλτικ. Οι Ιρλανδοί δεν τα πήγαν καθόλου άσχημα, έχασαν με 3-2 στη Γλασκώβη και έφεραν 0-0 στη ρεβάνς, μια ανάσα μακριά από τα προημιτελικά του Πρωταθλητριών.
Δυστυχώς το βίντεο είναι κακής ποιότητας και χωρίς ήχο, αλλά το μεγαλείο του ανδρός είναι προφανές
Ήταν τα χρυσά χρόνια της Νταντάλκ, μιας ομάδας που ιδρύθηκε το 1903 και είναι δεύτερη σε τίτλους στην Ιρλανδία πίσω από τους Σάμροκ Ρόβερς. Εκείνη η αιματοβαμμένη πορεία μέχρι τους 16 του Πρωταθλητριών συνεχίζει να είναι η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή της επιτυχία. Ο σύλλογος πέρασε από πολλές περιπέτειες και τη δεκαετία του 1990 υποβιβάστηκε. Έμεινε για αρκετά χρόνια στην αφάνεια εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων και το 2007 έζησε την απόλυτη απογοήτευση. Έχοντας κατακτήσει τη 2η θέση στη Β’ εθνική θεώρησε ότι είχε κερδίσει την άνοδό της. Το ιρλανδικό ποδόσφαιρο όμως βρισκόταν σε διαδικασία αναδιάρθρωσης και αποφασίστηκε ότι η συμμετοχή στη μεγάλη κατηγορία θα έπρεπε να γίνει με νέα κριτήρια. Παρότι εξωαγωνιστικά η Νταντάλκ ήταν 8η σε αυτά, το γεγονός ότι μετρούσαν τα αποτελέσματα των τελευταίων πέντε ετών, έφερε την 3η Γκόουλγουεϊ να παίρνει τελικά την άνοδο. Όλη η πόλη του Νταντάλκ αντέδρασε για το σκάνδαλο και την αδικία, αλλά ο οπαδός της Μαρκ “Μάξι δε Τάξι” Κάβανο το παράκανε. Ο διάσημος ταξιτζής της πόλης και σούπερ φανατικός οπαδός της Νταντάλκ, φόρεσε τη φανέλα της ομάδας και ταξίδεψε ως τα γραφεία της Ιρλανδικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Εκεί έριξε βενζίνη στα έπιπλα, το χαλί και στο χριστουγεννιάτικο δέντρο και μετά στον εαυτό του και απειλούσε να αυτοπυρποληθεί αν η ομάδα του δεν δικαιωθεί. Αποδείχτηκε αργότερα ότι ο αναπτήρας που είχε πάρει μαζί του ήταν χαλασμένος, κάνοντας την ιστορία ακόμα πιο γραφική. Ο Μαρκ καταδικάστηκε σε 4 μήνες φυλάκιση, αλλά θεωρείται ίνδαλμα στην πόλη και κάτι σαν τοπικό αστέρι.
Ο συμπαθής κύριος Μπιλ, πρόεδρος τη Νταντάλκ και πατέρας του ιδιοκτήτη της.
Τελικά, η Νταντάλκ κατάφερε και βρήκε τον δρόμο της ξανά. Το 2016 μάλιστα κέρδισε την Μακάμπι Τελ Αβίβ και έφερε ισοπαλία με την ολλανδική ΑΖ, χάρη στον κόουτς Στίβεν Κέρι που έφτασε να γίνει προπονητής της εθνικής Ιρλανδίας. Από το 2018 έχει νέους ιδιοκτήτες με προέλευση από τις ΗΠΑ. Εκεί όμως που συνήθως οι Αμερικάνοι ιδιόκτητες είναι κάτι βαρετοί τύποι που κοιτούν μόνο τους ισολογισμούς και δεν ασχολούνται με το σόκερ, στην Νταντάλκ τα πράγματα είναι αλλιώς. Ο πρόεδρος Μπιλ Χούλζιτσερ θυμίζει γνήσιο Βαλκάνιο. Μεταξύ άλλων, έχει προτείνει τα κόρνερ να τα εκτελεί ο τερματοφύλακας Γκάρι Ρότζερς “γιατί είναι καλός με την μπάλα στα πόδια”, ενώ πρότεινε για τα πλάγια τον αμυντικό Μπράιαν Γκάρτλαντ γιατί εκτός των άλλων “παίζει μπάσκετ”. Οι ιδιοκτήτες δίνουν συχνά χαρτάκι με την 11αδα στον εκάστοτε κόουτς και θα πείτε “ε, εντάξει, συμβαίνουν και αλλού αυτά”. Το πρόβλημα στην Νταντάλκ όμως είναι ότι μια φορά η προτεινόμενη 11αδα των Αμερικάνων δεν είχε μέσα τερματοφύλακα. Λεπτομέρειες. Δεν είναι σπάνιες επίσης οι μετακινήσεις πιτσιρικάδων από κολέγια των ΗΠΑ για να γίνουν παίκτες της Νταντάλκ. Όπως είναι λογικό, τα παιδιά αυτά δεν μπορούσαν να σταθούν ούτε στο επίπεδο του ιρλανδικού πρωταθλήματος. Βέβαια έρχονται και πιο μεγάλοι σε ηλικία, όπως ο Τζος Γκατ, ο 29χρονος Αμερικάνος που έγινε μεταγραφή γιατί ο πρόεδρος διάβασε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξή του στο ESPN.
Ο Ιταλός κόουτς της Νταντάλκ με τη μηδαμινή εμπειρία
Ο πρόεδρος μάλιστα είχε ζητήσει να τοποθετηθεί ένα τηλέφωνο στον πάγκο, ώστε να μπορεί να επικοινωνεί απευθείας από την Αμερική με τον κόουτς κατά τη διάρκεια του αγώνα. Το τηλέφωνο φαίνεται ότι το αγαπάει ιδιαίτερα, καθώς παίρνει συχνά τηλέφωνο ποδοσφαιριστές. Βέβαια ξεχνάει τη διαφορά ώρας και δεν είναι σπάνιο να πάρει στις 3 τα χαράματα Ιρλανδίας κάποιον παίκτη του. Η Νταντάλκ είναι πιθανότατα η πιο πλούσια ομάδα αυτή τη στιγμή στην Ιρλανδία, αλλά η αμφιλεγόμενη διοίκηση προκαλεί προβλήματα. Όταν φέτος το καλοκαίρι, η Νταντάλκ αποκλείστηκε από τη σλοβένικη Τσέλιε για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, απέλυσε τον προπονητή της. Ο νέος κόουτς είναι Ιταλός και ακούει στο όνομα Φιλίπο Τζιοβανιόλι. Ένας αμυντικός που έφτασε μέχρι τη Serie C και προπονητικά έχει να επιδείξει μόνο δουλειές σε καλοκαιρινά καμπ με παιδάκια, κυρίως στις ΗΠΑ. Στις πρώτες του δηλώσεις είπε ότι δεν μπορούσε να το πιστέψει όταν τον πήραν τηλέφωνο και ότι νιώθει ότι βρίσκεται σε αποστολή καμικάζι. Είτε όμως ο κυρ-Μπιλ βλέπει μπαλίτσα, είτε η Νταντάλκ ήταν τυχερή μια που στη συνέχεια κατάφερε να αποκλείσει την Ίντερ (της Ανδόρας), τη Σέριφ Τίρασπορ από τη Μολδαβία στα πέναλτι και την Κι από τα Φερόε. Και κάπως έτσι, μπήκε στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ. Η κλήρωση δεν ήταν τραγική, αλλά σίγουρα η ιρλανδική ομάδα δεν είναι και το φαβορί από τον 2ο όμιλο. Εκεί που θα αντιμετωπίσει την Άρσεναλ, τη Ραπίντ Βιέννης και τη Μόλντε.
Η έδρα της Νταντάλκ δεν θα δει ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο φέτος
Το Όριελ Παρκ έχει βελτιωθεί από εκείνα τα χρόνια, έφτασε κάποτε να χωρά μέχρι και 20.000 θεατές (το ρεκόρ είναι από ένα παιχνίδι με την Τότεναμ το 1981-82), αλλά πλέον χωράει 4.500 θεατές. Ακόμα όμως και με τις βελτιώσεις δεν είναι γήπεδο επιπέδου ΟΥΕΦΑ και έτσι η Νταντάλκ παίζει σε άλλες έδρες. Το πρώτο της παιχνίδι θα γίνει στο Δουβλίνο, ενώ έκανε αίτημα ώστε τα υπόλοιπα να γίνουν στο Μπέλφαστ. Έτσι κι αλλιώς δεν έχει μεγάλες βλέψεις και τα έσοδα ήδη θα είναι σημαντικά. Άλλωστε, αν τα πράγματα δεν πάνε καλά, μπορεί ο κύριος Μπιλ να χρίσει επόμενο προπονητή τον “Μάξι δε Τάξι” Κάβανο. Ποτέ δεν ξέρεις.