Ο αγώνας της μιας ανάσας

📷 Η εμβληματική φωτογραφία από την εκκίνηση των 100 μέτρων στους πρώτους Ολυμπιακούς της Αθήνας το 1896, μπορεί να φαντάζει σαν σουρεαλιστική σεκάνς του βωβού κινηματογράφου – με τις αλλοπρόσαλλες στάσεις εκκίνησης των αθλητών, τα ντυσίματα παρατρεχάμενων και θεατών, την περίοπτη θέση της μπάντας του στρατού, τις τουαλέτες στα ορεινά του Καλλιμάρμαρου κοκ…

🥇 Αλλά η κούρσα έχει μείνει στην ιστορία για την καινοφανή στάση εκκίνησης του Αμερικανού Τόμας Μπερκ, του μόνου δηλαδή που τα χέρια του ακουμπάνε στο έδαφος – στάση που στην αρχή προκάλεσε τα κοροϊδευτικά σχόλια των παρευρισκομένων – για να υποχρεωθούν βέβαια να αναθεωρήσουν μετά τον τερματισμό του Αμερικανού στην πρώτη θέση, με χρόνο κάτι λιγότερο από 12 δευτερόλεπτα!

🎓 Το εξαιρετικά ενδιαφέρον παραλειπόμενο όμως είναι ότι ο Τόμας Μπερκ, δεν ήταν καθόλου ο κορυφαίος σπρίντερ των ΗΠΑ, αλλά λόγω του υπέρογκου κόστους του ταξιδιού στην Ελλάδα εκείνη την εποχή, η αποστολή των ΗΠΑ απαρτιζόταν από φοιτητές του Χάρβαρντ, του Πρίνσετον και της Βοστώνης, καθώς τα ταξιδιωτικά έξοδα καλύπτονταν από δωρητές των εν λόγω σχολών. Το ότι δηλαδή ο αδιαφιλονίκητα καλύτερος Αμερικανός σπρίντερ της εποχής έμεινε σπίτι του γιατί φοιτούσε στο ταπεινό κολλέγιο της Τζορτζτάουν, το λες και μοιραίο…

💯 Έκτοτε βέβαια και μέσα σε ελάχιστα χρόνια, όλοι οι σπρίντερ υιοθέτησαν αυτή την αφύσικη στάση στην αφετηρία και με την εισαγωγή και των βατήρων εκκίνησης στην Ολυμπιάδα του 1948, ολοκληρώθηκε η αρχετυπική εικόνα στο 100άρι που αναπαράγεται αναλλοίωτη μέχρι τις μέρες μας.

⏱ Από τα 12΄΄του Μπερκ και το 10.30 του Τζέσε Όουενς το 1936, μέχρι το 9.99 του Καρλ Λούις και το 9.63 του Μπολτ και τις εξωπραγματικές επιδόσεις του αιώνα μας, έχουν γίνει κοσμογονικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα και παρά τους αναπόφευκτους αστερίσκους, έχουν αναγάγει το “κατοστάρι” της Ολυμπιάδας σαν το μεγαλύτερο αθλητικό θέαμα όλων των εποχών.

🈺 Λένε πως οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι η ναυαρχίδα όλων των αθλητικών γεγονότων και πως ο στίβος παραμένει αναμφισβήτητα ο βασιλιάς των Ολυμπιακών αγώνων. Ο αυριανός “αγώνας της μιας ανάσας” λοιπόν, θα αποτελέσει όπως πάντα η κορύφωση του προγράμματος του Στίβου και το ενδιαφέρον είναι ότι φέτος φαντάζει πιο ανοιχτός από ποτέ, με τις αποδόσεις να υποδεικνύουν τουλάχιστον τέσσερεις αθλητές με παρεμφερείς πιθανότητες.

🥇 Αξίζει πάντως να κοντοσταθούμε λίγο στην περίπτωση του Αμερικανού Τρέιβον Μπρόμελ, ενός αθλητή που μοιάζει φτιαγμένος από τη χρυσόσκονη του θαυματουργού – στην Ολυμπιάδα του Ρίο έφυγε από το ταρτάν με αναπηρικό καροτσάκι και διαλυμένο αχίλλειο τένοντα, ακολούθησαν δύο εγχειρήσεις και κατάφερε να ξανατρέξει σε ψηλό επίπεδο μόλις τον Ιούλιο του περασμένου έτους. Με τη νίκη του όμως στα ‘trials’ της Αμερικής και το 9.77 που πέτυχε στις αρχές Ιουνίου στην Φλόριδα, δείχνει ότι έχει επιστρέψει για τα καλά. Και επειδή, ως γνωστόν, η ιστορία κάνει κύκλους…

Maestro