Ο Παναθηναϊκός ταξιδεύει στην Αγία Πετρούπολη για να αντιμετωπίσει τη Ζενίτ, γνωρίζοντας ότι μπορεί να καθορίσει την τύχη ουκ ολίγων ομάδων εντός και εκτός της Ευρωλίγκας με την απόδοση του. Το «τριφύλλι» σε ρόλο «ρυθμιστή».
Είμαστε μπροστά σε μια κατάσταση που θυμίζει κάτι από σενάριο ταινίας. Οι πρώην πράσινοι μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση. Τόσο ο Τσάβι Πασκουάλ με το επιτελείο του όσο και ο Μάνος Παπαδόπουλος (από φέτος πλέον) ξεκίνησαν μια καινούργια διαδρομή, επιλέγοντας τη Ζενίτ ως τον επόμενο σταθμό στην καριέρα τους. Μετά από μια εξαιρετική σεζόν, βρίσκονται ένα μόλις βήμα πριν τον πολύ μεγάλο στόχο. Την πρόκριση στα playoffs της Ευρωλίγκας. Τελευταίο εμπόδιο, η πρώην ομάδα τους. Ο Παναθηναϊκός.
Στον επαγγελματικό αθλητισμό σαφέστατα υπάρχουν συμπάθειες όμως στην πραγματικότητα όμως όλοι παίζουν για να κερδίσουν. Και δη, σε μια διοργάνωση όπως η φετινή Ευρωλίγκα, οποιοσδήποτε μπορεί να κερδίσει οποιονδήποτε, ανά πάσα στιγμή. Στις «πλάτες» των πρασίνων έχουν ακουμπήσει ουκ ολίγες ομάδες αναφορικά με το αποτέλεσμα της αναμέτρησης. Η Βαλένθια περιμένει το στραβοπάτημα της Ζενίτ το οποίο θα της δώσει την πρόκριση στην οχτάδα μιας και η σαρωτική της εμφάνιση πριν λίγο καιρό στην Αγία Πετρούπολη της δίνει το πλεονέκτημα απέναντι στη Ζενίτ, σε περίπτωση ισοβαθμίας. Ανάλογο ενδιαφέρον υπάρχει και από ομάδες εκτός διοργάνωσης. Αναφερόμαστε φυσικά στα σύνολα του Eurocup.
Εάν η Ζενίτ πάρει την πρόκριση επαληθεύοντας τα προγνωστικά, στέλνει αυτομάτως τις δύο ομάδες του τελικού του Eurocup στην επόμενη Ευρωλίγκα. Αυτό σημαίνει ότι η Μονακό θα μπορέσει να πανηγυρίσει από σήμερα το βράδυ, σε πιθανή επιτυχία των γηπεδούχων, τη μετάβαση της στη μεγάλη ευρωπαϊκή λίγκα. Παράλληλα, ο νικητής του τρίτου ματς που θα γίνει στη Μπολόνια μεταξύ της Βίρτους και της Ούνικς θα εξασφαλίσει τη συμμετοχή του στην επόμενη Ευρωλίγκα. Σε αντίθετη περίπτωση (νίκη του Παναθηναϊκού), το εισιτήριο για την EL της νέας σεζόν θα πάρει μόνον ο νικητής του φετινού Eurocup. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι το ενδιαφέρον για τη συγκεκριμένη αναμέτρηση είναι τεράστιο…
Οι πράσινοι πηγαίνουν στη μυσταγωγική ρωσική πόλη μετά από μια άσχημη (ίσως η χειρότερη της σεζόν) εμφάνιση στο Κάουνας όπου η άμυνας τους εκτέθηκε από την εξαιρετική κυκλοφορία της Ζάλγκιρις. Οι Λιθουανοί (παρά τις σημαντικές απουσίες τους) δημιούργησαν πολλά προβλήματα στην ελληνική άμυνα μετακινώντας γρήγορα και αποτελεσματικά τη μπάλα από πλευρά σε πλευρά, σε σημείο όπου ο φετινός Παναθηναϊκός των προβληματικών αμυντικών rotations δεν μπορούσε να ακολουθήσει. Το παιχνίδι της Λιθουανίας ακολούθησε η αναμέτρηση με το εξαιρετικό φέτος Λαύριο για τη Stoiximan Basket League όπου οι πράσινοι έδειξαν ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο, συντρίβοντας έναν από τους βασικούς τους ανταγωνιστές για την κορυφή του ελληνικού πρωταθλήματος.
Η Ζενίτ με τη σειρά της πέρασε μια πολύ δύσκολη περίοδο τον τελευταίο καιρό, κατά την οποία απώλεσε το πλεονέκτημα που είχε οικοδομήσει από την αρχή της χρονιάς. Το σύνολο του Τσάβι Πασκουάλ κατέβασε ταχύτητα, έχοντας χάσει σε όρους αντοχών μιας και τα προβλήματα τραυματισμών έφεραν το κακό conditioning (σε ομαδικό επίπεδο) και συνετέλεσαν σε αυτό το ντεφορμάρισμα. Οι Ρώσοι κατάφεραν να κρατηθούν πάντως μέσα στο παιχνίδι και πλέον βρίσκονται με το δάχτυλο στη σκανδάλη. Ο Μπίλι Μπάρον με τον ηγέτη της ομάδας, τον -πολύ σταθερό όλη τη χρονιά- Κέβιν Πάνγκος, έδωσαν τις λύσεις ενώ ο Ταρίκ Μπλακ μοιάζει να επανέρχεται σε καλή σωματική και αγωνιστική κατάσταση σταδιακά, αφήνοντας πίσω τον Πόιθρες στο rotation.
Οι γηπεδούχοι βασίζονται πολύ στην άμυνα τους η οποία θα αποτελέσει σημαντικό τεστ για την ελληνική επίθεση. Έχει καλές συνεργασίες, φυσικό προφίλ και αυτοματισμούς στα μετόπισθεν. Στην άλλη πλευρά του γηπέδου, ο Κέβιν Πάνγκος είναι αυτός που τρέχει την επιθετική λειτουργία της ομάδας και αποτελεί το κέντρο αποφάσεων της Ζενίτ. Ο Παναθηναϊκός οφείλει να προσαρμοστεί επάνω του εάν θέλει να έχει τύχη στην αναμέτρηση. Οι Off Screen-δράσεις στο μισό γήπεδο καλύπτουν ένα σημαντικό μέρος στο επιθετικό playbook των γηπεδούχων, μιας και ο Τσάβι Πασκουάλ (λάτρης των συγκεκριμένων καταστάσεων ως γνωστόν) ποντάρει πολύ στην εκτελεστική ικανότητα των Μπάρον, Ρίβερς (ένας ακόμα πρώην πράσινος στην Αγία Πετρούπολη) και Χόλινς. Επίσης, σημαντικός παίχτης στο οικοδόμημα είναι και ο βετεράνος Ουίλ Τόμας με το πρόσωπο-πλάτη παιχνίδι του, επάνω στο οποίο ακουμπάει η Ζενίτ ουκ ολίγες φορές σε κομβικά σημεία κλειστών αναμετρήσεων.
Η ελληνική άμυνα οφείλει να πιάσει υψηλά standards στην περίμετρο και απέναντι στη δυνατότητα των γηπεδούχων να παράγουν συνεχώς εκτελέσεις πίσω από τη γραμμή του τριπόντου. Η φετινή σεζόν έχει δείξει ότι η Ζενίτ «πέφτει» (κάποιες φορές εκκωφαντικά) όταν σουτάρει άσχημα πίσω από τη γραμμή των 6.75. Χαλάει το μυαλό της και αυτό έχει άμεση επίδραση στην απόδοση της και στα μετόπισθεν.
Η μοίρα το έφερε έτσι ώστε ο Παναθηναϊκός να έχει ρόλο ρυθμιστή σε ένα από τα τελευταία ματς της κανονικής περιόδου στην Ευρωλίγκα. Η Ζενίτ έχει τεράστιο κίνητρο και θα μπει με στόχο να τελειώσει από νωρίς την υπόθεση «πρόκριση». Πολλές φορές αυτή η θέληση λειτουργεί ως «δίκοπο» μαχαίρι. Και εκεί εντοπίζεται το πλεονέκτημα της ελληνικής ομάδας (η οποία φυσικά είναι outsider στην αναμέτρηση) που γνωρίζει ότι η πίεση βρίσκεται στην πλευρά του αντιπάλου.
Όσο ο χρόνος περνάει και οι πράσινοι είναι μέσα στη διεκδίκηση της νίκης, το ψυχολογικό βάρος θα αυξάνεται για τη ρωσική ομάδα. Για να φτάσει βέβαια μέχρι εκεί ο Παναθηναϊκός, οφείλει να δουλέψει πολύ και στις δύο πλευρές του παρκέ. Υπομονή στην επιλογή των εκτελέσεων, σωστές αποφάσεις, αποτελεσματικότητα πίσω από τη γραμμή του τριπόντου, συγκέντρωση στην άμυνα (ίσως εδώ δούμε λίγο περισσότερο τον Κασελάκη με τον οποίον στο παρκέ βελτιώνεται τις περισσότερες φορές η αμυντική εικόνα του «τριφυλλιού»), λίγα λάθη είναι τα συστατικά της νίκης. Η Ζενίτ είναι μια από τις πιο ωραίες ιστορίες της σεζόν και ίσως η πρόκριση της στην οχτάδα ισοδυναμεί με μπασκετική δικαιοσύνη. Όπως και να’χει, θα πρέπει να περάσει το εμπόδιο του Παναθηναϊκού για να το καταφέρει…