O Oλυμπιακός ταξιδεύει στη Μόσχα για να δώσει μια αναμέτρηση της οποίας το υπόβαθρο γεννάει πολλά ερωτηματικά. Η Χίμκι είναι μια ομάδα-φάντασμα. Ευκαιρία ή παγίδα λοιπόν;
Αποτελεί χωρίς δεύτερες σκέψεις τη μεγάλη απογοήτευση στη σεζόν μέχρι τώρα. Η Χίμκι φέτος δείχνει να κάνει ένα μεγάλο βήμα προς τα πίσω σε πολλά επίπεδα. Τα προβλήματα τραυματισμών τροφοδότησαν ένα άσχημο ξεκίνημα όμως στην πορεία (και όταν η ομάδα άρχισε να έχει επιστροφές και το ρόστερ να παρουσιάζει μια ολοκληρωμένη πλέον εικόνα) φάνηκε ότι το πρόβλημα είναι βαθύτερο.
Οι Ρώσοι έχουν καταφέρει να συγκεντρώσουν στα προάστια της Μόσχας και φέτος σπουδαίο ταλέντο όμως είναι τακτικά πολύ αδύναμοι στο αμυντικό κομμάτι και η διοικητική κουλτούρα που διακρίνει τον οργανισμό μάλλον επιδεινώνει την κατάσταση. Το φαινόμενο Χίμκι έχει διττή ανάγνωση. Είναι συνώνυμο της «άποψης» για το άθλημα, του ρομαντισμού, της προτεραιότητας για καλό θέαμα. Όμως είναι επίσης και μια απόδειξη «ονειροπόλησης», προχειρότητας και αδυναμίας επαφής με την πραγματικότητα. Στο κουβάρι της σεζόν θα φανεί η αλήθεια. Σίγουρα μέχρι τώρα το πρόσημο είναι αρνητικό.
Για τον Ολυμπιακό σίγουρα δεν ευνοϊκή η συγκυρία των 8 συνεχόμενων ηττών των γηπεδούχων. Ο «άγραφος νόμος» λέει ότι οι ομάδες σε αυτό το επίπεδο επιστρέφουν αργά ή γρήγορα και ήδη η Χίμκι έχει περάσει το όριο. Κάποια στιγμή θα έρθει η καλή βραδιά δεδομένου ότι τα σύνολα της Ευρωλίγκας διαθέτουν συγκεκριμένη ποιότητα όπου η αντίδραση έρχεται ακόμα και σε παιχνίδια που θεωρητικά κανείς δεν περιμένει να την δει, τουλάχιστον με τη μορφή νικηφόρου αποτελέσματος. Ενώ λοιπόν η αγωνιστική κατάσταση των Ρώσων κάνει το ματς να μοιάζει με ευκαιρία για τους ερυθρόλευκους, το υπόβαθρο που έχει δημιουργηθεί (σερί ήττες για τους Ρώσους, βελτιωμένη η εικόνα τους στα δύο τελευταία ματς) φωνάζει «παγίδα».
Ο Ολυμπιακός πηγαίνει στη Μόσχα χωρίς τον Κώστα Παπανικολάου, σε έναν αγώνα που πραγματικά η παρουσία του διεθνούς φόργουορντ θα ήταν σημαντική κυρίως γιατί η ελληνική ομάδα θα ήταν σε θέση να χρησιμοποιήσει το πληθωρικό αμυντικό του πακέτο απέναντι σε έναν αντίπαλο με ποιοτικό «οπλισμό» τόσο στην περιφέρεια όσο και στη γραμμή ψηλών. Πλέον το βάρος θα πέσει στους Μακίσικ-Τζένκινς και σε δεύτερη φάση στους Χάρισον-Λαρεντζάκη ώστε να βγουν μπροστά και να δώσουν μερικά stops στους περιφερειακούς του Ρίμας Κουρτινάιτις.
Η Χίμκι παίζει γρήγορο μπάσκετ στη βάση της διαχρονικά up tempo-φιλοσοφίας του Λιθουανού κόουτς. Σουτάρει αρκετά σε πρώτο χρόνο και χρησιμοποιεί ψηλούς που μπορούν να τρέξουν το γήπεδο και να επιτεθούν με όπλο την έκρηξη σε μικρό χώρο ενάντια σε μεγαλύτερα κορμιά. Ο Αλεξέι Σβεντ είναι και πάλι το βαρύ πυροβολικό σε όρους εκτέλεσης και δημιουργίας (8.3 τελικές πάσες για 4.8 λάθη, 35.6% στα τρίποντα σε 8.5 εκτελέσεις, ενδεικτικά νούμερα νομίζω του τι σημαίνει «Σβεντ» για την αγωνιστική φιλοσοφία της Χίμκι) ενώ οι σολίστες Τίμα-Μακόλουμ προσφέρουν instant scoring με την ικανότητα τους να παίξουν προσωπική φάση και να απειλήσουν από την αδύνατη πλευρά αντίστοιχα.
Παρόλα αυτά το χοντρό παιχνίδι για τον Ολυμπιακό θα παιχτεί στο «ζωγραφιστό». Η τριάδα Γκερέμπκο-Μίκι-Μπούκερ είναι υψηλής επικινδυνότητας μιας και διαθέτει πλήθος δεξιοτήτων και συνολικά το πακέτο για να κάνει ζημιά σε οποιαδήποτε άμυνα, ειδικά από τη στιγμή που θα αναπτύξει γέφυρες επικοινωνίας με τους δημιουργούς του backcourt. Εκεί λοιπόν οφείλει να εστιάσει ο κόουτς Μπαρτζώκας επιστρέφοντας στα παλιά του λημέρια. Ο Χασάν Μάρτιν θα χρειαστεί βοήθεια, ειδικά από τη στιγμή που στην εξίσωση δεν βρίσκεται ο παράγοντας Παπανικολάου.
Ο Ολυμπιακός οφείλει να είναι επιθετικός από το ξεκίνημα του αγώνα και στις δύο πλευρές του παρκέ. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να «αιχμαλωτιστεί» σε μπάσκετ «μια σου και μια μου» αναφορικά με τις κατοχές, απέναντι σε έναν τέτοιον αντίπαλο. Η Χίμκι έχει τεράστια αμυντικά προβλήματα (η πιο αδύναμη άμυνα στην Ευρωλίγκα) και η ελληνική επίθεση μπορεί να τα εκμεταλλευτεί. Σουτέρ όπως ο Βεζένκοφ ή ο Χάρισον θα βρουν δεδομένα καλές ευκαιρίες εκτέλεσης εάν οι ερυθρόλευκοι κυκλοφορήσουν τη μπάλα με υπομονή, τοποθετώντας –με τη χρήση έξτρα πάσας- την άμυνα σε διαδικασία περιστροφών. Εκεί βρίσκεται το σημείο-μηδέν της Χίμκι καθώς αδυνατεί απελπιστικά να εκτελέσει επαρκώς αυτοματοποιημένα rotations. Οι δημιουργοί του Ολυμπιακού μπορούν να κάνουν τη ζημιά στους Ρώσους, αρκεί –επαναλαμβάνω- να υπάρχει υπομονή και σωστό διάβασμα σε συνέχεια.
Είναι στο χέρι των ερυθρολεύκων λοιπόν, να αποφύγουν την παγίδα και να αξιοποιήσουν την ευκαιρία…