Το καλοκαίρι του 1995 οι Μινεσότα Τίμπεργουλβς επιλέγουν στο Νο5 του ντραφτ, έναν ψιλόλιγνο νεαρό κατευθείαν από το high school του Σικάγο. Ο παίχτης που έμελλε να εξελιχθεί σε θρύλο του αθλήματος αργότερα, κρατούσε το δικό του ημερολόγιο στη ρούκι χρονιά, με κάποιες σημειώσεις-διαμάντια…

«Ακόμα θυμάμαι την ημέρα που έγινα ντραφτ. Γύρισα σπίτι και πήρα τηλέφωνο τον κολλητό μου, Τζέιμς Πίτερς. Καταλήξαμε να παίζουμε μονό στο ανοιχτό γήπεδο απέναντι από το σπίτι μου στις 4 το πρωί. Οι περαστικοί μας κορόιδευαν. Αλλά εγώ ένιωθα κουλ. Ήμουν εκεί έξω τα ξημερώματα και προσπαθούσα να νικήσω τον κολλητό μου. Για αυτό αγαπώ αυτό το παιχνίδι».

Το 1995 ο Κέβιν Γκαρνέτ  έμπαινε σε μια λίγκα η οποία τον περίμενε στη γωνία για να του δώσει ένα μάθημα. Ήταν μόλις ο τέταρτος αθλητής που γινόταν ντραφτ χωρίς να έχει πάει στο κολέγιο. Ερχόταν από το Σικάγο αλλά δεν ήταν το τυπικό παιδί του Σικάγο. Δεν ήταν «άγριος», ατίθασος, δεν ήταν «δύσκολος» χαρακτήρας, δεν είχε «τον δρόμο» μέσα του. Το «αγρίμι» που είδαμε από ένα σημείο και μετά στην καριέρα του, ξύπνησε από την παρέμβαση-διδασκαλία του καθηγητή του πεζοδρομίου Γκάρι Πέιτον, όταν οι δύο τους πέρασαν αρκετό χρόνο μαζί ένα καλοκαίρι με αφορμή τις υποχρεώσεις τους στην TEAM USA. Μπαίνοντας όμως στη λίγκα το 1995, ο Γκαρνέτ ήταν ένα ήσυχο παιδί, αφοσιωμένο στο μπάσκετ. Ο τύπος του ανθρώπου που στα πάρτι ήθελε να μένει πίσω, σε μια γωνιά, βλέποντας τους άλλους να διασκεδάζουν.

ΝΒΑ 2021/2022: Οι αποδόσεις για τον νικητή!

Το πρώτο του training camp ήταν σκληρό.

«Και πώς να μην είναι όταν έχει τον (βετεράνο) Μαρκ Ουέστ να τεστάρει τα κότσια σου από την πρώτη ημέρα. Ήθελα όμως να δείξω σε όλους ότι μπορεί να είμαι ήσυχος άνθρωπος αλλά δεν θα αφήσω κανέναν να με φοβίσει ή να με κοροϊδέψει».

Η μετάβαση για το σώμα ενός παιδιού σε αυτόν τον ρυθμό προπόνησης ήταν επίσης δύσκολη.

«Μετά την τέταρτη ημέρα το σώμα μου διαλύθηκε. Δεν μπορούσε να περπατήσω ή να καθίσω σε καρέκλα. Στην αρχή φαινόταν εύκολο. Μετά από τέσσερις ημέρες επίπονης προπόνησης κατάλαβα…»

Σε ένα ματς της Preseason, ο Σέντρικ Σεμπάλος «απομονώνει» στη μια πλευρά του παρκέ τον νεαρό Κέβιν Γκαρνέτ. Κάνει μερικά κολπάκια με τη μπάλα, παίζει μαζί του και σκοράρει ένα εύκολο καλάθι. Γυρνάει άμεσα στον Τζακ Νίκολσον, ο οποίος καθόταν στη γνωστή του θέση στις κερκίδες, και του λέει «Δεν είναι έτοιμος!».

Το ΝΒΑ είναι σκληρό. Τους επόμενους μήνες, ο νεαρός σταρ των Γουλβς θα δεχτεί την ψυχρολουσία της απόρριψης από τον «αγενή» Μάικλ Τζόρνταν (όταν ο Κέβιν ήθελε να τον γνωρίσει), θα πλακωθεί με τον Κρις Γκάτλινγκ (ο οποίος του έκανε ψυχολογικό πόλεμο) και θα προσγειωθεί απότομα στο έδαφος όταν ο Σον Κεμπ θα τον φιλοδωρήσει με συνεχόμενες τάπες.

«Από εμένα εξαρτάται να τους κάνω να καταλάβουν το λάθος τους. Ο Σεμπάλος μου έδωσε κίνητρο. Δεν έχω κάτι προσωπικό μαζί του αλλά μέχρι να φύγω από αυτή τη λίγκα θα παίζω απέναντι του στα κόκκινα!».

Κάπου κοντά στα Χριστούγεννα, μια παρέα συμπαιχτών του αποφασίζουν να επισκεφτούν ένα νάιτ κλαμπ μετά την ήττα από τη Γιούτα, στο Σολτ Λέικ. Ο Γκαρνέτ αρνήθηκε πεισματικά να τους ακολουθήσει, επιμένοντας ότι θα περιμένει στον δρόμο. Η απόφαση του αυτή «ανάγκασε» όλη την παρέα να ακυρώσει το ξενύχτι και να επιστρέψει στο ξενοδοχείο για ύπνο. Κάτι παρόμοιο είχε συμβεί πριν λίγο καιρό στο Βανκούβερ, όταν οι συμπαίχτες του (εν τέλει) πήγαν σε στριπτιτζάδικο ενώ ο Γκαρνέτ επέμενε ότι θα μείνει στο ξενοδοχείο παρέα με το «Σέγκα» του.

Ακολουθεί το Ρούκι παιχνίδι στο Σαν Αντόνιο, το οποίο αποτελεί μέρος του Ολ-Σταρ παιχνιδιού. 

«Είχα φέρει την κοπέλα και την οικογένεια μου στο Σαν Αντόνιο αλλά είχε τόσο κόσμο που δεν μπορέσαμε να διασκεδάσουμε. Πριν το παιχνίδι ο κόουτς Φλιπ Σόντερς μου έδωσε ένα χαρτάκι που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Μου έγραφε ότι πρέπει να θυμάμαι που βρισκόμουν ακριβώς ένα χρόνο πριν, τέτοια ημέρα».

Το Deadline των ανταλλαγών φέρνει μια έκπληξη. Ο συμπαίχτης του (επίσης PF) Κρίστιαν Λέτνερ φεύγει με ανταλλαγή για την Ατλάντα. Τέσσερις ημέρες πιο πριν, είχε κάνει μερικά άσχημα σχόλια και συνολικά σκληρή κριτική στον Γκαρνέτ.

«Δεν το ήξερα ότι είπε κάτι τέτοιο για εμένα. Έμεινα έκπληκτος γιατί κάναμε παρέα, ήταν ένας από τους πιο κουλ παίχτες στην ομάδα».

Ο Γκαρνέτ  αρπάζει την ευκαιρία. Οι Τίμπεργουλβς πηγαίνουν από τη μία ήττα στην άλλη, όμως αυτό τους δίνει την πολυτέλεια να πετάξουν στα βαθιά κάποια παιδιά για να τα τεστάρουν. Τον Μάρτιο, ο Κέβιν σκοράρει 33 πόντους απέναντι στη Βοστόνη. Έχει αρχίσει να «μεγαλώνει», να αναπτύσσει το παιχνίδι του. Οι 6 πόντοι και τα 4 ριμπάουντ που μετρούσε κατά μέσο όρο στο πρώτο μισό της σεζόν θα γίνουν 14+6 στο δεύτερο μισό. Η βελτίωση του είναι κατακόρυφη.

Τέλη Απριλίου, οι Γουλβς πηγαίνουν στο «Φόρουμ» του Λος Άντζελες για το τελευταίο παιχνίδι της χρονιάς. Ο Σέντρικ Σεμπάλος είναι και πάλι νικητής.

«Το μόνο που θέλω είναι να έρθει η δική μου σειρά» γράφει ο Γκαρνέτ μετά το ματς.

«Απλά το ξέρω ότι θα έρθει…»

ΠΗΓΗ: Inside Sports (1996, August 2)