Για δεύτερη σερί σεζόν ο Αντρέα Τρινκιέρι τρυπάει το ταβάνι της Μπάγερν στην Ευρωλίγκα αλλά αποτυγχάνει πλήρως στη γερμανική λίγκα. Στο Μόναχο η σεζόν τελειώνει με το ίδιο ακριβώς συναίσθημα. Χαρμολύπη. Τελικά είναι επιτυχημένη η διετία του Ιταλού στη Βαυαρία ή όχι;
Δύο τελείως διαφορετικές σεζόν οι οποίες όμως είχαν ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα. Για πρώτη φορά πέρυσι η Μπάγερν, με τον Αντρέα Τρινκιέρι στο τιμόνι, έδειξε ικανή να φτάσει εκεί που οι ιθύνοντες της ονειρεύονταν όταν άρχισε η επένδυση στο μπασκετικό τμήμα του συλλόγου.
Η φιλοσοφία εξ αρχής ήταν συγκεκριμένη. Κινήσεις ουσίας και όχι εντυπωσιασμού, απαγόρευση οποιασδήποτε λογικής νεοπλουτισμού, τήρηση του πλάνου εντός του οικονομικού προϋπολογισμού με θρησκευτική ευλάβεια (καμία έκπληξη εδώ). Η αύρα του Ιταλού κόουτς ενεργοποίησε ένα ντόμινο κατά το οποίο ο ένας μετά τον άλλον, οι παίχτες της Μπάγερν παρουσίαζαν ένα είδους overachieving, σπρώχνοντας την ομάδα προς την κορυφή. Οι Βαυαροί ακούμπησαν τη συμμετοχή στο F4 της Κολωνίας, πέφτοντας στην τελευταία κατοχή του πέμπτου παιχνιδιού στο Mediolanum. Το θαύμα ήταν τόσο κοντά…
Φέτος η Μπάγερν του Τρινκιέρι και του Μπαϊέζι (ο sports director της ομάδας, έφτιαξε τις σπουδαίες ομάδες της Μπάμπεργκ μαζί με τον κόουτς Τρινκιέρι) οικοδόμησε επάνω σε πολύ συγκεκριμένους πυλώνες το νέο της σύνολο. Έψαξε παίχτες με εμπειρία στην Ευρωλίγκα και στόχευσε να προσθέσει ταλέντο στην επίθεση αποκτώντας παίχτες με ικανότητα στην προσωπική φάση. Είναι χαρακτηριστικό ότι υπέγραψε τους Ρούμπιτ, Χάντερ, Ντεσόν Τόμας, Χίλιαρντ και έφερε στο Μόναχο το δίδυμο της Παρτίζαν στη θητεία του Ιταλού προπονητή, Ουόλντεν-Γιάραμαζ.
Παρότι η αναβάθμιση σε επίπεδο δεξιοτήτων και ποιοτικού βάθους ήταν προφανής, η Μπάγερν δυσκολεύτηκε να βρει ρυθμό και να πιάσει τα περυσινά αγωνιστικά standards. Η άμυνα της είχε σημαντικές αδυναμίες ενώ η έλλειψη rim protection στο κέντρο της ζωγραφιστού της κόστιζε κάθε βράδυ στην Ευρωλίγκα μιας και δεν υπήρχε ο ψηλός που θα «διόρθωνε» τα λάθη των υπολοίπων με την παρέμβαση του στην τελική προσπάθεια του αντιπάλου. Οι Βαυαροί έμειναν ζωντανοί στη μάχη για μια θέση στην οχτάδα λόγω της εμπειρίας που διέθεταν, της ποιότητας των παιχτών και του προπονητή τους. Ο Αντρέα Τρινκιέρι είναι κάποιος που γνωρίζει τα shortcuts για τη νίκη σε αυτό το επίπεδο. Και η βαθμολογική ώθηση που πήρε η γερμανική ομάδα μετά τις ανακατατάξεις λόγω του πολέμου, έμοιαζε με σημάδι εκ των άνωθεν.
Η σειρά με τη Μπαρτσελόνα (την καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης στην κανονική περίοδο) ακούμπησε τα όρια του θριάμβου για τον Ιταλό τεχνικό και τη Μπάγερν. Χωρίς το βασικό της backcourt (Ουόλντεν-Χίλιαρντ), η ομάδα του Τρινκιέρι παίζοντας έξυπνα, physical και παρουσιάζοντας άρτια τακτική προετοιμασία, απενεργοποίησε τη ροή της Καταλανικής επίθεσης και έσυρε τη Μπαρτσελόνα στα πέντε ματς. Ήταν μια μεγάλη δικαίωση για τη δουλειά του Τρινκιέρι ο οποίος έδειξε ότι είναι expert σε καταστάσεις που φέρει την ταμπέλα του outsider. Η Μπάγερν έφτασε και πάλι μια νίκη μακριά από το όνειρο του F4. Πραγματικά εντυπωσιακό…
Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Στη γερμανική λίγκα το σύνολο του Μονάχου έφτασε αγκομαχώντας στους τελικούς, βγαίνοντας από μια πολύ δύσκολη σειρά με τη Βόννη. Εκεί ένιωσε την επιτομή του déjà vu. Η Άλμπα Βερολίνου μπορεί να άνηκε σε διαφορετική ταχύτητα της Ευρωλίγκας και φέτος, όμως κέρδισε κατά κράτους τους Βαυαρούς, υπογραμμίζοντας κάθε τους αδυναμίας. O ρούκι κόουτς Israel Gonzalez επιβλήθηκε πλήρως του Τρινκιέρι σε τακτικό επίπεδο, όντας συνεχώς ένα βήμα μπροστά. Όπως και πέρυσι, οι «πρωτευουσιάνοι» τελείωσαν την υπόθεση τίτλος με σκορ 3-1 και η Μπάγερν έμεινε εκτός κορυφής.
Τελικά, είναι επιτυχημένη ή αποτυχημένη η φετινή σεζόν για τη Μπάγερν και τον Αντρέα Τρινκιέρι; Μια χρονιά όπου η ομάδα έκανε ξανά μέσα σε λίγο καιρό τη διαδρομή από το ζενίθ στο ναδίρ… Ίσως η περίπτωση των Βαυαρών να είναι αντιπροσωπευτική της «θεωρίας του γκρίζου». Γιατί στη ζωή δεν υπάρχει μόνο το άσπρο και το μαύρο.
Το σύνολο του Τρινκιέρι δέχθηκε πολλά πλήγματα (σε επίπεδο απουσιών), πάλεψε, ευνοήθηκε από το «πέταγμα της πεταλούδας» παίρνοντας σημαντική ώθηση στην κούρσα των playoffs όπου απέδειξε ότι ανήκει και εν τέλει δεν κατάφερε να τελειώσει σωστά τη σεζόν εντός συνόρων. Η αξιολόγηση όμως δεν πρέπει να αφορά αποκλειστικά το αποτέλεσμα αλλά και την ποιότητα της δουλειάς που απεικονίστηκε στην αγωνιστική συμπεριφορά του συνόλου. Στη διετία του Ιταλού στο Μόναχο, η Μπάγερν έχει κατακτήσει μόνο ένα Κύπελλο Γερμανίας (πέρυσι) όμως έκανε το μεγάλο βήμα στην Ευρώπη, ξεκλειδώνοντας την πόρτα των «μεγάλων» με την παρουσία της για δύο σερί σεζόν στα playoffs. Και αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Το πρόσημο λοιπόν είναι θετικό.
Η ατάκα του GM της ομάδας Μάρκο Πέσιτς λίγο καιρό πριν, είναι χαρακτηριστική.
«Ο Τρινκιέρι έχει συμβόλαιο. Ξέρω ότι θα έρθουν ομάδες με πολύ δελεαστικές προτάσεις για να μας τον πάρουν. Θα κάνω ότι είναι δυνατό για να τον κρατήσω. Και πιστεύω πως θα τα καταφέρω. Θα μείνει μαζί μας».
Στο 1.95 να κατακτήσει η Μπάγερν το πρωτάθλημα στη σεζόν 22/23
*Οι αποδόσεις ενδέχεται να υπόκεινται σε αλλαγές