Οι ιστορίες γύρω από το όνομα του αλλά και τον τρόπο ζωής που είχε επιλέξει ώστε να φτάσει και να παραμείνει στην κορυφή του κόσμου είναι αμέτρητες. Πλέον έχουν πάρει τη μορφή θρύλων, που περνούν από στόμα σε στόμα, από γενιά σε γενιά. Η ψύχωση του Κόμπι Μπράιαντ με την προπόνηση και τη σκληρή δουλειά, ήταν κάτι σπάνιο για τον παγκόσμιο αθλητισμό…
Ίσως το μεγαλύτερο work ethic στην ιστορία του ΝΒΑ. Οκ, ναι. Πολύ πιθανό. Μιλάμε για τον τύπο που κοιμόταν –στα prime του- τρεις με τέσσερις ώρες κάθε ημέρα και προπονούταν εξοντωτικά, κόντρα στα όρια του ανθρώπινου οργανισμού. Αυτόν που έβλεπε με τις ώρες βίντεο στο Animal Planet με λιοντάρια και γατόπαρδους που κυνηγούν γαζέλες ώστε να προετοιμαστεί πνευματικά για τα ματς.
Η αλήθεια είναι ότι ο Κόμπι Μπράιαντ δεν είχε απλά θεόσταλτο ταλέντο. Το μεγάλο του όπλο ήταν η ακόμα μεγαλύτερη θέληση που τον διέκρινε για δουλειά και επίπονη προπόνηση. Ο δρόμος του πλέον τείνει να πάρει μορφή «Ευαγγελίου» για τους νεότερους αθλητές, δείχνοντας τους ξεκάθαρα τι πρέπει να κάνουν για να φτάσουν ψηλά.
ΝΒΑ 2021/2022: Οι αποδόσεις για τον νικητή!
Την παρακάτω ιστορία μοιράστηκε με το ευρύ κοινό ένας από τους γυμναστές της TEAM USA στην προετοιμασία της για τους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου (2012). Καθίστε αναπαυτικά και απολαύστε…
«Είχα δουλέψει στο παρελθόν με τον Ντουέιν Ουέιντ και τον Καρμέλο Άντονι, όμως δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να γνωρίσω και να συνεργαστώ με τον Κόμπι. Οπότε, αυτή ήταν η πρώτη μας επαφή.
Τρεις ημέρες πριν την πρώτη επίσημη προπόνηση, βρεθήκαμε και αφού συστηθήκαμε μιλήσαμε λίγο για θέματα εκγύμνασης και το που θα ήθελε να βρίσκεται σωματικά τον Σεπτέμβρη. Του έδωσα τον αριθμό του τηλεφώνου μου και του είπα ότι μπορεί να με καλέσει οποιαδήποτε στιγμή (κρατήστε το αυτό) θέλει για να κάνουμε κάποια έξτρα προπόνηση μαζί.
Το βράδυ πριν την πρώτη επίσημη προπόνηση λοιπόν, βρισκόμουν στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και έβλεπα –για πρώτη φορά- το «Καζαμπλάνκα». Ήταν περίπου 03:30 το πρωί και τα μάτια μου έκλειναν σιγά σιγά. Η προπόνηση της ομάδας είχε οριστεί για τις 11:00. Ξαφνικά μετά από λίγη ώρα άκουσα το κινητό μου να χτυπάει. Ήταν ο Κόμπι.
Το σήκωσα με λίγο άγχος».
Ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος.
-Έλα Ρομπ, εεε, δεν διακόπτω κάτι έτσι;
-Εεεε, όχι Κόμπι, τι έγινε;
-Απλά αναρωτιόμουν εάν μπορούσες να με βοηθήσεις με κάποιες ασκήσεις (conditioning), αυτό είναι όλο…
Ο γυμναστής κοιτάζει το ρολόι. Ήταν 04:15 το πρωί.
-Eεεμ, ναι φυσικά Κόμπι. Θα σε δω σε λίγο στο προπονητήριο.
«Μου πήρε περίπου είκοσι λεπτά να μαζέψω τον εξοπλισμό μου και να αφήσω το δωμάτιο για να πάω να τον βρω. Όταν άνοιξα την πόρτα της κυρίως σάλας, είδα τον Μπράιαντ μόνο. Ήταν ιδρωμένος, λες και είχε μόλις βγει από τη θάλασσα, Δεν ήταν καν 05:00…
Δουλέψαμε κάποιες ασκήσεις φυσικής κατάστασης για περίπου μια ώρα και ένα τέταρτο. Μετά πήγαμε στην αίθουσα με τα βάρη όπου ξεκίνησε να κάνει ένα πλήθος ασκήσεων ενδυνάμωσης για τα επόμενα 45 λεπτά. Έπειτα οι δρόμοι μας χώρισαν. Αυτός πήγε πάλι στο γήπεδο του μπάσκετ για να κάνει μερικά σουτ και εγώ επέστρεψα στο ξενοδοχείο όπου έπεσα ξερός στο κρεβάτι.
Ξύπνησα το πρωί λίγο πριν την προγραμματισμένη συνάντηση της ομάδας (11:00). Νύσταζα, περπατούσα μισοκοιμισμένος, είχα όλα αυτά τα συμπτώματα που προκαλεί η έλλειψη ύπνου. Ευχαριστώ Κόμπι. Παίρνω κάτι να φάω και πηγαίνω στο προπονητήριο.
Η επόμενη εικόνα που θυμάμαι είναι να έχω γύρω μου όλους τους παίχτες της TEAM USA ευδιάθετους και έτοιμους για την πρώτη προπόνηση. Ο ΛεΜπρόν μιλούσε με τον Καρμέλο Άντονι και ο κόουτς Σιζέφσκι εξηγούσε κάτι στον Κέβιν Ντουράντ. Στη δεξιά πλευρά του γηπέδου βρισκόταν ο Κόμπι, κάνοντας σουτ ολομόναχος.
Πήγα προς το μέρος του, τον χάιδεψα στην πλάτη και αυτή ήταν η συζήτηση που ακολούθησε:
-Έκανες καλή δουλειά σήμερα Κόμπι.
-Εεεεε;
-Εννοώ στις ασκήσεις φυσικής κατάστασης που δουλέψαμε μαζί.
-Α, ναι. Ευχαριστώ Ρομπ. Εκτιμώ τη βοήθεια σου, ειλικρινά.
-Τελικά, τι ώρα τελείωσες;
-Να τελείωσα τι;
-Τα σουτ που πήγες να κάνεις όταν χωριστήκαμε εννοώ. Τι ώρα τελείωσες και γύρισες στο ξενοδοχείο;
-Αααα… Μόλις τώρα. Ήθελα να έχω 800 εύστοχα σουτ, οπότε, μόλις τώρα τελείωσα.
Το σαγόνι μου, απλά έπεσε στο έδαφος…»