Όταν το καλοκαίρι η Τσέλσι ξόδευε περίπου μισό δισεκατομμύριο σε μεταγραφές, την απασχόλησε και το όνομα του Τζέιμς Μάντισον. Στην προσπάθεια ενός ποδοσφαιρικού παιδομαζώματος, ο Μάντισον κόπηκε γιατί ήταν πάνω από 25 και δεν πληρούσε τους όρους της μεταγραφικής πολιτικής του συλλόγου. Όπως έγραψε και ένας αρθρογράφος του Guardian, ίσως ο Λεονάρντο ντι Κάπριο να ήταν υπεύθυνος για τις μεταγραφές στο Στάμφορντ Μπριτζ. Τέτοιους κανόνες δεν είχε θέσει μια άλλη ομάδα του Λονδίνου, η Τότεναμ, και έτσι ο Μάντισον μετακόμισε στην ομάδα του Ποστέκογλου, χωρίς τρομερές τυμπανοκρουσίες. Ο Μάντισον είχε μια αξιοσέβαστη καριέρα στην Πρέμιερ Λιγκ με τη φανέλα της Λέστερ, παίζοντας σε πάνω από 200 παιχνίδια σε Αγγλία και Ευρώπη, ενώ μετράει πλέον μόλις 4 συμμετοχές με την εθνική Αγγλίας.
Η μεταγραφή δεν ήταν και τζάμπα βέβαια, παρότι η Λέστερ είχε εγκαταλείψει την Πρέμιερ. Με 10 γκολ και 9 ασίστ πέρσι, το ταμπελάκι με την τιμή ήταν υψηλό. Έχουμε φτάσει σε μια εποχή που τα 40 εκατομμύρια λίρες ακούγονται ως φραγκοδίφραγκα, αλλά στην τεράστια φούσκα του αγγλικού ποδοσφαίρου έτσι είναι. Η Λέστερ αρχικά ζητούσε 60, αλλά όταν η Τσέλσι δεν ενδιαφέρθηκε και η Νιούκαστλ πήρε τον Τονάλι, αναγκάστηκε να δεχτεί την προσφορά της Τότεναμ. Ο Μάντισον ήρθε σε μια ομάδα με την ταμπέλα του λούζερ, του underachiever, με έναν προπονητή που παρότι έχει κάνει σπουδαία πράγματα σε διάφορες χώρες, δεν είχε δοκιμαστεί ποτέ σε τοπ επίπεδο και με το μεγαλύτερο όνομά της, τον Χάρι Κέιν, να φεύγει για τη Γερμανία. Λίγες εβδομάδες μετά, ο Μάντισον είναι ένα από τα τοπ ονόματα στη λίγκα και ένας από τους σημαντικότερους λόγους που η Τότεναμ βρίσκεται αυτή τη στιγμή τόσο κοντά στην κορυφή.
Ο πατέρας του είναι ο μεγαλύτερός του φαν του και κρατούσε βίντεο από όλη τη πορεία του μικρού, από την Κ7 της Κόβεντρι το 2004
«Έβλεπα τον εαυτό μου με αυτή την εμφάνιση, να παίζω για την Τότεναμ. Δεν είμαι 100% σίγουρος τι εννοώ με αυτό, οπότε μην με ρωτάτε. Αλλά έβλεπα τον εαυτό μου στην Τότεναμ, αυτή την ομάδα, αυτή τη φανέλα, αυτό το στάδιο. Μου ταίριαζε. Πάντα είχαν έναν τέτοιο παίκτη. Ο αγαπημένος παίκτης του πατέρα μου όταν μεγάλωνα ήταν ο Γκάζα. Το δημιουργικό χαφ που διασκεδάζει τον κόσμο και μπορεί να είναι προσωπικότητα. Πιο πρόσφατα ο Κρίστιαν Έρικσεν. Αλλά μετά από αυτόν, δεν νομίζω ότι είχαν τέτοιο παίκτη. Δεν βάζω τον εαυτό μου στο ίδιο επίπεδο, αλλά στην ίδια κατηγορία», δήλωσε πριν λίγο καιρό ο γεννημένος στο Κόβεντρι ποδοσφαιριστής.
Ο Τζέιμς μεγάλωσε δίπλα στο γήπεδο της Κόβεντρι και φυσικά δεν γινόταν να ξεκινήσει αλλού την καριέρα του. Οι γονείς του ζούσαν ακόμα εκεί μέχρι πριν λίγα χρόνια, όπως λέει ο πρώην υπεύθυνος των Ακαδημιών του συλλόγου στο Athletic. Από τα 11 του περίπου ξεχώριζε για τη δημιουργικότητά του, την ποιότητα που έβγαζε στο γήπεδο. Ήταν διαφορετικός από τα άλλα παιδάκια της ίδιας ηλικίας. Παρότι πλέον βλέπει τον κόσμο από το 1.75 (όχι άσχημο για ποδοσφαιριστή), μικρός δεν ήταν ούτε ψηλός, ούτε γεροδεμένος και ήταν σε μειονεκτική θέση σε σύγκριση με τους αντιπάλους του. Η φανέλα και το σορτσάκι ήταν αρκετά μεγάλα για το κορμί του, αλλά αυτό δεν τον εμπόδιζε ποτέ. Δούλευε ώρες ατελείωτες στα χτυπήματά του, όταν δεν έπλενε το αυτοκίνητο του προπονητή. Ο Μάντισον πέρασε από όλες τις ομάδες της Κόβεντρι και μόλις σε ηλικία 17 ετών έφτασε στην πρώτη. Σε δύσκολες εποχές, με την ομάδα να δίνει μάχη να κρατηθεί στη League One (την Γ’ εθνική της Αγγλίας), έκανε τα πρώτα βήματα και τα πρώτα του παιχνίδια με την ομάδα.
Τον Φεβρουάριο του 2016 έρχεται το μεγάλο άλμα, καθώς η Νόριτς που παίζει στην Πρέμιερ Λιγκ τον αποκτά. Θα παραμείνει μέχρι το τέλος της σεζόν στην Κόβεντρι, η Νόριτς θα υποβιβαστεί και τελικά το καλοκαίρι θα τον στείλει δανεικό στην Αμπερντίν. Στη Σκωτία θα παίξει λίγα ματς, θα βάλει μια γκολάρα στη Ρέιντζερς και θα μάθει να μην μασάει από τα σκληρά τάκλιν. Τη σεζόν 2017-18 θα κάνει σπουδαία πράγματα στην Τσάμπιονσιπ με τη Νόριτς και θα έρθει η Λέστερ να τον πάρει. Εκεί θα μείνει για αρκετές σεζόν γνωρίζοντας επιτυχίες: ένα κύπελλο, ένα Σούπερ Καπ και εξόδους στην Ευρώπη, αλλά και την πίκρα του υποβιβασμού. Εκεί θα φτιάξει και το όνομά του. Ενός παίκτη τεχνικά προικισμένου, ντριμπλαδόρου, με καλή τεχνική και πάσα που συχνά διχάζει το κοινό για το αν είναι υπερτιμημένος ή είναι από τα κορυφαία χαφ της Πρέμιερ Λιγκ.
«Δεν το κάνω επίτηδες να προσπαθώ να είμαι ο σόουμαν. Έτσι παίζω ποδόσφαιρο. Έτσι είμαι και σαν άτομο. Όταν έχουμε τραπέζι με την οικογένειά μου, θέλω να είμαι πρωταγωνιστής»
Είναι όμως και μια πληθωρική παρουσία μέσα και έξω από τα γήπεδα και ειδικά παλιότερα προκαλούσε και αρκετά θέματα. Όπως δηλώνει ο ίδιος, του αρέσει να είναι ο σόουμαν, να διασκεδάζει τον κόσμο όπως ο Γκασκόιν που έβγαζε τη γλώσσα την ώρα που τον έδειχνε η κάμερα στον εθνικό ύμνο. Στο Μπόρνμουθ, οπαδοί της τοπικής ομάδας του φώναζαν “Ο Σάουθγκέιτ έχει δίκιο, είσαι σκατά” (για τη μη κλήση του στην εθνική), αυτός πάει να εκτελέσει το κόρνερ και επίτηδες βάζει την μπάλα εκτός της γραμμής, ακούει τις αντιδράσεις τους και τους χαμογελάει. Στο πρόσφατο Άρσεναλ-Τότεναμ, ο Σάκα σκοράρει και πανηγυρίζει κάνοντας τον πανηγυρισμό του Μάντισον (οι δυο τους είναι πολύ καλοί φίλοι) πετώντας φανταστικά βελάκια στην κάμερα (ο Μάντισον παρακολουθεί φανατικά darts και είναι φαν του σπορ, πανηγυρίζοντας έτσι τα γκολ του). Λίγη ώρα αργότερα, ο Μάντισον θα τον περάσει μεγαλοπρεπώς αριστερά από τη μεγάλη περιοχή και θα δώσει ασίστ στον Σον για την ισοφάριση. «Μου είπαν ότι έκανε τον πανηγυρισμό με τα βελάκια. Μάλλον θα τον έκανε ακόμα, όταν τον ντρίμπλαρα για το πρώτο γκολ», θα πει χαμογελώντας. «Μου αρέσει αυτή η θεατρικότητα, να γίνομαι λίγο ο κακός. Αυτό με κρατάει να είμαι στα καλύτερά μου. Έτσι μου άρεσε να βλέπω μπάλα και έτσι μου αρέσει να την παίζω».
Του αρέσει επίσης και η καλή ζωή και τα ξενύχτια του παλιότερα λέγεται ότι θύμιζαν Άγγλους τουρίστες στο Φαληράκι. Το 2016, επιστρέφοντας από διασκέδαση στο Νόριτς θα μπλέξει σε έναν καβγά. Πλησιάζει μια παρέα που περιμένει για ταξί και τους ρωτάει “αν ξέρουν ποιος είναι”. Όταν η παρέα δεν τον αναγνώρισε, αυτός τους είπε ότι βγάζει 7.000 λίρες την εβδομάδα, ότι βγάζει περισσότερα σε έναν μήνα από όσο βγάζουν σε έναν χρόνο και ότι τα παπούτσια του κοστίζουν περισσότερο από όλα τα ρούχα τους. Στη συνέχεια ένας φίλος του έριξε σφαλιάρα σε έναν από την παρέα λέγοντας “θα πρέπει να γνώριζες ποιος είναι”. Η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια και έφερε πολύ κακή διασημότητα. Στο Αμπερντίν του είχαν απαγορέψει την είσοδο σε ένα κλαμπ, ενώ είχε δημιουργήσει θέματα και σε άλλα νυχτερινά μαγαζιά. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι όταν έμπαινε μέσα σε κάποιο μαγαζί, οι ιδιοκτήτες από μέσα τους χαίρονταν για τον μεγάλο λογαριασμό, αλλά από την άλλη έκαναν τον σταυρό τους για το τι θα γίνει. Είχε γραφτεί στην Αγγλία ότι ένας λόγος για τις μη κλήσεις του στην εθνική ήταν και η εξωγηπεδική του ζωή. Ειδικά ένα πάρτι που έκαναν οι παίκτες στη Λέστερ εν μέσω καραντίνας του στοίχισε αρκετά. Ο Μάντισον έμεινε εκτός ομάδας από το επόμενο ματς, ένα παιχνίδι που είχε κανονίσει να δει από κοντά ο ομοσπονδιακός προπονητής. Αν και μεταξύ μας, με τον Τζακ Γκρίλις διεθνή, ίσως είναι άδικο (αν ισχύει) για τον Μάντισον να τιμωρείται έτσι γι’ αυτό.
Τα έχουν βρει μια χαρά
Πέρα όμως από τον έντονο χαρακτήρα και το αμφιλεγόμενο παρελθόν, υπάρχει και το ποδόσφαιρο. Ο Μάντισον πήρε το βραβείο του παίκτη του μήνα για τον Αύγουστο του 2023 στην Πρέμιερ Λιγκ, κουβαλώντας σε μεγάλο ποσοστό την Τότεναμ, και πλέον μετά από 7 αγώνες έχει 2 γκολ και 4 ασίστ. Ανεξάρτητα από το πόσο οι δηλώσεις για το ότι έβλεπε τον εαυτό του με τη φανέλα των Σπερς ήταν τύπου “ήμουν οπαδός από μικρός” (κάτι τέτοιο δεν το είπε), είναι αλήθεια ότι η Τότεναμ έχει μια αδυναμία σε τέτοιου είδους παίκτες. Ο Μάντισον δεν έχει μόνο μια πιο “παλιακή” συμπεριφορά (για να είμαστε σωστοί, φαίνεται να έχει βελτιωθεί) εκτός γηπέδου, θυμίζοντας σταρ άλλων εποχών. Είναι και λιγάκι παίκτης παλιότερης εποχής, όχι ακριβώς 10αρι παλιάς κοπής, αλλά όχι και τόσο προσαρμοσμένος στα σύγχρονα χαρακτηριστικά των χαφ. Ίσως γι’ αυτό μπορεί να παίξει καλύτερα σε σύστημα με άλλα δύο χαφ στο κέντρο να κόβουν και να τρέχουν περισσότερο από όσο το κάνει ο ίδιος. Αν κόουτς στην Τότεναμ ήταν ο Μουρίνιο ή ο Κόντε, πολύ δύσκολα θα τον έφερνε ο Ντάνιελ Λίβι (που λέγεται ότι τον είχε στη λίστα του για καιρό). Αλλά στα πλάνα του Ποστέκογλου φαίνεται να έχει ταιριάξει ιδανικά. Ο ίδιος ελπίζει ότι θα συνεχίσει έτσι και η Τότεναμ θα πάει για μεγάλα πράγματα. Όπως υποστηρίζει, η Τότεναμ πετάει από πάνω της την ταμπέλα της “soft” ομάδας. Και ίσως ήρθε η ώρα ο Μάντισον να έχει μεγαλύτερο ρόλο και στην εθνική Αγγλίας.