Εκεί που γεννιούνται οι νικητές..

Το Εurobasket φτάνει στη φάση των “8”, εκεί όπου έχουν γραφτεί μερικές από τις πιο χρυσές σελίδες στην ιστορία της διοργάνωσης. Είναι η ώρα των μεγάλων προσωπικοτήτων. Η ώρα των νικητών..

Οι οχτώ πιο ικανοί ορειβάτες σκαρφάλωσαν μέχρι εδώ, ένα επίπεδο πριν τη τελική διαδρομή για τη κορυφή του βουνού. Μεταξύ τους και η εθνική μας ομάδα η οποία μετά από ένα σπουδαίο ματς απέναντι στη Λιθουανία πήρε τη πρόκριση και αντιμετωπίζει τη Ρωσία, το τελευταίο εμπόδιο πριν τον “παράδεισο” της τετράδας. Πάμε να μιλήσουμε λίγο για τα τέσσερα σπουδαία ζευγάρια αφού πρώτα δούμε ένα πολύ ενδιαφέρον γράφημα με την απόδοση των οχτώ ομάδων σε άμυνα και επίθεση, σε τομείς όπως η αποτελεσματικότητα στην εκτέλεση, το ριμπάουντ, τα λάθη και η συχνότητα επίσκεψης στη γραμμή των προσωπικών..

statseight

Ισπανία-Γερμανία

Το τελευταίο παιχνίδι του Ντιρκ Νοβίτσκι με τη φανέλα της εθνικής το 2015 απέναντι στους Ισπανούς έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη πολλών και στοιχειώνει ακόμα τον Ντένις Σρέντερ ο οποίος παρότι έκανε σπουδαία εμφάνιση αστόχησε στη κρίσιμη βολή που έκρινε τη τύχη του ματς στην εκπνοή.

Παράλληλα εκείνη τη βραδιά ένα μεγάλο “ουφ” βγήκε από τα χείλη των Ισπανών οι οποίοι δεν έχουν πάθει και λίγα από τον Ντιρκ..

 

Ο Σρέντερ ονειρεύεται τη ρεβάνς δύο χρόνια μετά όμως η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες. Οι Γερμανοί είναι φρέσκια, νεανική και καλοπροπονημένη ομάδα όμως θα μπορέσει η επίθεση τους να παράγει απέναντι στην αποτελεσματικότερη άμυνα του τουρνουά; O Σκαριόλο ετοιμάζει τον Ρούμπιο για τον σταρ των Χοκς ενώ ο Φλέμινγκ είναι πολύ πιθανό να παίξει το χαρτί του Hartenstein (όπως απέναντι στον Βαλαντσιούνας) δίπλα στον Τάις για να αναχαιτίσεις τους Γκασόλ. Οι Γερμανοί μπορούν να είναι ανταγωνιστικοί ειδικά εάν βρουν καλά περιφερειακά σουτ όμως η παρουσία του Σέρχιο Ροντρίγκεθ και το υψηλό επίπεδο συνοχής δίνει το πάνω χέρι στους Ισπανούς. Ο νέος γκαρντ της ΤΣΣΚΑ είναι ο πραγματικός go to guy των πρωταθλητών παίρνοντας την ομάδα από το χέρι όταν χρειαστεί.

 

Σλοβενία-Λετονία

Ματσάρα. Ένα παιχνίδι που όλοι ανεξαιρέτως οι φίλαθλοι του αθλήματος θέλουν να παρακολουθήσουν με πρωταγωνίστριες τις δύο ομάδες που έχουν κλέψει τις εντυπώσεις στο τουρνουά μέχρι τώρα. Το up tempo στυλ τους μάλιστα και η ταχύτητα που τις χαρακτηρίζει στρώνουν το χαλί για μια πραγματικά fun to watch αναμέτρηση. Η Λετονία διαθέτει τον καλύτερο ίσως παίχτη του τουρνουά (Πορζίνγκις) και μαζί τη καλύτερη ίσως επίθεση στη διοργάνωση. Βασίζεται πολύ σε συνεργασίες για να σκοράρει ενώ “φωνάζει” από μακριά το ότι μπορεί να βάλει φωτιά στο παρκέ με το φυσικό/αθλητικό της πακέτο. Οι Σλοβένοι βασίζονται πολύ στη προσωπική φάση ελέω Ντράγκιτς. Βασίζονται πολύ στην άμυνα τους (Νο3 στο Eurobasket) και είναι guard based ομάδα. Αυτό μπορεί να παίξει μεγάλο ρόλο σήμερα δεδομένου ότι σε αυτά τα ματς η υπεροπλί στη περιφερειακή γραμμή σου δίνει μεγαλύτερες πιθανότητες να ελέγξεις τον ρυθμό και να διαχειριστείς καλύτερα κλειστά ματς. Κλειδί η απόδοση του Ντόνσιτς. Για τον Μπάγκατσκις σημαντικό ρόλο θα παίξει το πόσο καλά θα είναι ο Στρέλνιεκς απέναντι στο βαθύ backcourt του Κοκόσκοφ ενώ το ποσοστό ευστοχίας των δύο ομάδων από το τρίποντο (κάποια στιγμή οι άμυνες θα κλείσουν για να περιορίσουν το drive του Ντράγκιτς και τη δραστηριότητα του Πορζίνγκις). Οι Λετονοί διαθέτουν καλύτερους σουτέρ (Μπέρτανς επί 2) και ελπίζουν να προστατέψουν τον σταρ τους από γρήγορη φθορά (κομβικός παράγοντας) ώστε να αμυνθούν στις εφορμήσεις του Ντράγκιτς. Αν και υποστηρικτής της σχολής των “πλάβι” θα ήθελα να δω τους Λετονούς να περνούν στα ημιτελικά (εάν μείνει στο παρκέ ο Πορζίνγκις νομίζω μπορούν να τα καταφέρουν) παρότι η αμυντική ετοιμότητα των Σλοβένων και η ποιότητα τους στα γκαρντ μετράει σε ένα νοκ-άουτ ματς. Μοιρασμένες οι πιθανότητες..

 

Σερβία-Ιταλία

Η Ιταλία έπαιξε αρκετά καλό μπάσκετ στο πρώτο νοκ-άουτ απέναντι στους Φινλανδούς όντας πολύ έτοιμη στο αμυντικό κομμάτι από τον Μεσίνα εδραιώνοντας την υπεροχή της μέσα από αυτό. Πρόκειται για τις δύο πιο low pace ομάδες της διοργάνωσης. Χαμηλό τέμπο, μετρημένες κατοχές, διαφορετικός τρόπος έκφρασης στην επίθεσης. Η Ιταλία βασίζεται στη περιφερειακή εκτέλεση δουλεύοντας πολύ με το παιχνίδι των Ντατόμε-Μπελινέλι γύρω από τα σκριν τη στιγμή που οι Σέρβοι ακουμπούν στη ρακέτα και το πληθωρικό ταλέντο του Μπογκντάνοβιτς. Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πως ο Μεσίνα θα κρατήσει τον Μαριάνοβιτς μακριά από το καλάθι. Δύσκολη βραδιά για τον Bilgha τον οποίον χωρίζουν 23 εκατοστά από τον Σέρβο γίγαντα..

serbita

Οι Σέρβοι δεν έπαιξαν καλά στο παιχνίδι των “16” όμως είναι καλύτερη ομάδα. Περισσότερο δουλεμένη με μεγαλύτερο επίπεδο συνοχής και αυτοματισμών. Προβλέπεται πολύ δυνατό/φυσικό ματς, με επαφές και πολλές προσωπικές μονομαχίες μακριά από τη μπάλα στη μάχη της καλύτερης δυνατής θέσης. Θα πάρω Σερβία. Μπόγκνταν, είναι η ώρα σου..

Ρωσία-Ελλάδα

Πάμε και στα δικά μας.. Προημιτελικός με τη Ρωσία όπως το 2005, στο μεγάλο παιχνίδι του Θοδωρή Παπαλουκά.

Η ομάδα μας είναι σε καλό φεγγάρι, το ίδιο όμως και ο αντίπαλος. Και οι δύο μονομάχοι έρχονται από σπουδαίες εμφανίσεις στα ματς των “16” όπου οι επιθέσεις τους παρήγαγαν αρκετά. Οι Ρώσοι παίζουν συνειδητοποιημένο μπάσκετ. Ξέρουν τις δυνατότητες και τα καλά τους σημεία, έχουν σωστά μοιρασμένους ρόλους και κατεύθυνση στο παιχνίδι τους. Είναι ομάδα μισού γηπέδου χωρίς ελίτ ταλέντο και ιδιαίτερα βαθύ ρόστερ όμως χαρακτηρίζεται από σωστή λειτουργία. Πυλώνας της επίθεσης τους είναι ο Αλεξέη Σβεντ ο οποίος κάνει ένα καταπληκτικό τουρνουά μέχρι στιγμής αποτελώντας την “απάντηση” στο ερώτημα του “γιατί το ρωσικό μπάσκετ δε βγάζει πλέον σπουδαίους γκαρντ”.

 

Ο Σβεντ διαθέτει ένα πλήρες επιθετικό πακέτο (slashing, εξαιρετικό σουτ μετά από ντρίμπλα, αθλητικά προσόντα, πάσα/δημιουργία) και δικαιολογημένα παράγει το 46% των πόντων της ρωσικής ομάδας. Οι περιφερειακοί θα έχουν πολύ δουλειά απέναντι του. Θα είναι σημαντικό να τον οδηγήσουμε να παίξει μόνος τους, δίνοντας του ταυτότητα σκόρερ και όχι παράλληλα δημιουργού. Ο Μπαζάρεβιτς έχει στήσει καλά έναν μηχανισμό υποστήριξης γύρω με παίχτες που αμύνονται, σκρινάρουν, τρέχουν και κινούνται μακριά από τη μπάλα, διαθέτοντας στο κέντρο της ρακέτας τον Μοζγκόφ ο οποίος είναι ο δεύτερος πόλος παραγωγής στην επίθεση της ομάδας του.

Φυσικά έχουμε και εμείς το δικό μας “καυτό πιστόλι”..

Ο Κώστας Σλούκας είναι σε καταπληκτική κατάσταση δίνοντας μαζί με τον Νικ Καλάθη τεράστια ώθηση στο παιχνίδι μας. Οι δυο τους αποτελούν τους μηχανοδηγούς του ελληνικού συνόλου συμπαρασύροντας τους υπόλοιπους στον ρυθμό τους. Είναι σημαντικό να μη φοβηθούμε να τρέξουμε. Έχουμε περισσότερο βάθος στο ρόστερ μας και μπορούμε να αντεπεξέλθουμε σε ένα παιχνίδι με αυξημένο ρυθμό κατοχών. Κλειδί το ματσάρισμα Πρίντεζη-Βορόντσεβιτς, βγαλμένο από τα classics της Ευρωλίγκας.

Είναι δεδομένο ότι θα έχουμε πρόβλημα εάν προσεγγίσουμε το παιχνίδι στη λογική του outscore, περιμένοντας να βρούμε ρυθμό στο περιφερειακό σουτ για να αφήσουμε πίσω τον αντίπαλο. Η άμυνα και το ριμπάουντ πρέπει να αποτελέσει τη βάση μας σε μια αναμέτρηση στην οποία πιθανόν θα κληθούμε κάποια στιγμή να “χαμηλώσουμε” παίζοντας με πιο ελαφριά σχήματα όταν ο Μοζγκόφ δε θα βρίσκεται στο παρκέ. Βαρόμετρο η απόδοση του Καλάθη και στις δύο πλευρές του παρκέ. Οι Ρώσοι δε φοβίζουν. Η εικόνα του Ελσίνκι ίσως.. Μοιρασμένες πιθανότητες και εδώ.

Καλή μας επιτυχία..