Μετά από διακοπή περίπου ενός μήνα, το Κόπα Λιμπερταδόρες επιστρέφει ξανά για τα προημιτελικά. Εκεί που κυριαρχούν οι ομάδες από τις δυο μεγαλύτερες ποδοσφαιρικά χώρες της ηπείρου, τη Βραζιλία και την Αργεντινή. Στους «8» όμως έχουν καταφέρει να μπουν και δύο μικρότερες, η Μπαρτσελόνα του Εκουαδόρ και το σημερινό μας θέμα, η ιστορική Χόρχε Βίλστερμαν της Βολιβίας. Η αντίπαλος της ιστορικής Ρίβερ Πλέιτ στα προημιτελικά είναι μια ομάδα που εκτός από περίεργο όνομα, έχει και διάφορα άλλα γεγονότα που την κάνουν να ξεχωρίζει.
Ο Χόρχε Βίλστερμαν ήταν γιος ενός Γερμανού μετανάστη που πήγε στη Βολιβία στις αρχές του περασμένου αιώνα. Ο πατέρας του ήταν μηχανικός αεροσκαφών και έτσι ο Χόρχε αφοσιώθηκε σε αυτά και έγινε ο πρώτος πιλότος της πολιτικής αεροπορίας στη χώρα, ένας πρωτοπόρος για την ιστορία της Βολιβίας. Έγραψε πολλές ώρες πτήσης, το 1936 όμως έχασε τη ζωή του σε ένα αεροπορικό δυστύχημα. Το όνομά του πιθανότατα θα ήταν μια μικρή υποσημείωση στα βιβλία της ιστορίας αν 13 χρόνια αργότερα οι εργαζόμενοι της LAB, μιας από τις σημαντικότερες αεροπορικές εταιρείας της χώρας, δεν αποφάσιζαν να φτιάξουν έναν ποδοσφαιρικό σύλλογο. Το όνομά της Club Deportivo Lloyd Aero Boliviano και έμεινε για μόλις τέσσερα χρόνια. Το 1953 ο πρόεδρός της και προσωπικός φίλος του Βίλστερμαν έφερε την ιδέα της αλλαγής ονόματος και έτσι ο σύλλογος από τότε λέγεται Χόρχε Βίλστερμαν, ένας από τους σχετικά λίγους συλλόγους με… ονοματεπώνυμο, φόρος τιμής για τον ιστορικό πιλότο.
Η Βίλστερμαν με τα χρόνια εξελίχθηκε σε μια από τις μεγαλύτερες ομάδες της χώρας, πίσω μόνο από τις δυο ομάδες της πρωτεύουσας Μπολίβαρ και Δε Στρόνγκεστ (ναι, στη Βολιβία το έχουν με τα ονόματα). Με έδρα την πόλη Κοτσαμπάμπα η Βίλστερμαν έχει κατακτήσει 13 πρωταθλήματα στη χώρα. Οι “Αεροπόροι” (ή Κόκκινοι ή Ηρακλής μια που έχει αρκετά παρατσούκλια) αγωνίζονται στο Εστάδιο Φέλιξ Καπρίλες που φτιάχτηκε από Παραγουανούς αιχμαλώτους μετά τον πόλεμο των δύο χωρών τη δεκαετία του 1930. Ένα γήπεδο που στα μεγάλα ματς γεμίζει με περίπου 30 χιλιάδες θεατές και η ατμόσφαιρα γεμίζει με το τραγούδι και τη μουσική της Ν. Αμερικής.
Η Βίλστερμαν έχει μια μεγάλη ιστορία (για μια περίοδο αγωνίστηκε εκεί ο μεγάλος Ζαϊρζίνιο), αλλά αν είναι σταθούμε σε κάτι που αξίζει είναι αυτό που συνέβη το 2010. Στην Απερτούρα εκείνης της σεζόν οι 12 ομάδες χωρίστηκαν σε δύο γκρουπ των 6. Έπαιξαν δέκα παιχνίδια μεταξύ τους και ακόμα δύο στις αγωνιστικές των “ντέρμπι”. Οι τρεις καλύτερες από κάθε όμιλο προκρίθηκαν στην τελική φάση. Η Βίλστερμαν πέρασε ως τρίτη και στη συνέχεια κατάφερε να μαζέψει 20 βαθμούς, περισσότερους από κάθε άλλη ομάδα, και να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Οι οπαδοί της ξεχύθηκαν στους δρόμους της Κοτσαμπάμπα και πανηγύρισαν το 12ο πρωτάθλημα της Βίλστερμαν στις 10 Ιουνίου. Κανείς δεν περίμενε τι θα γινόταν μέσα σε πέντε μήνες και την αλλαγή συναισθημάτων.
Ένα πανέμορφο γκολ δεν ήταν αρκετό, ο κόσμος τραγουδούσε κλαίγοντας στο τέλος
Η Κλαουζούρα (το 2ο πρωτάθλημα της σεζόν) έγινε με εντελώς διαφορετικό σύστημα (μιλάμε για Ν. Αμερική). 12 ομάδες σε δύο γύρους, όλοι με όλους. Ευρωπαϊκό σύστημα δηλαδή. Η Βίλστερμαν τα πήγε πολύ μέτρια. Ελάχιστες βδομάδες μετά τον τίτλο της η απόδοση της ομάδας έπεσε ριζικά. Έτσι, την τελευταία αγωνιστική βρέθηκε να παίζει την κατηγορία στο τοπικό ντέρμπι απέναντι στην Αουρόρα. Η Βίλστερμαν τα κατάφερε και κέρδισε με 0-1, βγήκε προτελευταία. Μόνο που το σύστημα δεν ήταν ευρωπαϊκό σε όλα του. Ο υποβιβασμός καθορίστηκε από τα συνολικά αποτελέσματα των δύο τελευταίων σεζόν (συνολικά τεσσάρων πρωταθλημάτων). Η Βίλστερ ήθελε ήττα της Ρεάλ Μαμορέ. Στο ημίχρονο η Μαμορέ ήταν 1-1 εκτός έδρας. Με την ώρα να περνάει, ο φωτεινός πίνακας έγραψε το 2-1. Οι οπαδοί της Βίλστερμαν ξέσπασαν σε πανηγύρια. Γρήγορα όμως όσοι είχαν ραδιοφωνάκια έμαθαν την αλήθεια. Το σκορ ήταν 1-1 ακόμα, ο πίνακας έκανε λάθος (διαβολική σύμπτωσή ή δάχτυλος των γηπεδούχων για να τρίψουν αλάτι στις πληγές;). Τα αποτελέσματα δεν άλλαξαν μέχρι το τέλος. Η Βίλστερμαν κέρδισε μεν, αλλά για έναν βαθμό έχασε τη σωτηρία της. Οι οπαδοί της Αουρόρα παρ’ ότι είχαν χάσει το τοπικό ντέρμπι πανηγύριζαν γιατί έβλεπαν μπροστά τους τον μεγάλο αντίπαλο να υποβιβάζεται. Υπάρχει κάτι χειρότερο από το να υποβιβάζεται η ομάδα σου και να έχεις απέναντί σου τον εχθρό να το πανηγυρίζει;
Βραζιλιάνικο ρεσιτάλ αστοχίας
Οι αεροπόροι κατάφεραν και επέστρεψαν στη μεγάλη κατηγορία και το 2016 κατέκτησαν και ένα πρωτάθλημα (θυμίζει αρκετά την ιστορία της Ρίβερ που το 2011 έπεσε για πρώτη φορά στην ιστορία της και το 2014 κατέκτησε το πρωτάθλημα). Φέτος, κάνουν μια εξαιρετική πορεία στο Λιμπερταδόρες. Η πορεία της Χόρχε Βίλστερμαν μέχρι τα προημιτελικά έχει χτιστεί με βάση την έδρα της. Εκεί που στα περίπου 2.500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας οι αντίπαλοι δεν έχουν το οξυγόνο για να καταφέρουν. Ο καθένας με τα όπλα του. Η θρυλική Πενιαρόλ υπέκυψε με 6-2, η Ατλέτικο Τουκουμάν της Αργεντινής με 2-1 και η Παλμέιρας με 3-2. Η Βίλστερμαν προκρίθηκε με τις τρεις αυτές εντός έδρας νίκες, καθώς έχασε και τα τρία εκτός έδρας παιχνίδια της. Στη φάση των 16 έπεσε με ένα από τα φαβορί του θεσμού την Ατλέτικο Μινέιρο, έκανε το 4/4 εντός με νίκη 1-0 και ενώ όλοι περίμεναν να καταρρεύσει στη Βραζιλία, πήρε ένα ηρωικό 0-0 που την έφερε απέναντι στη Ρίβερ, με τους Βραζιλιάνους να μην μπορούν να το πιστέψουν.
Το βράδυ μετρ στα μπουζούκια της Κοτσαμπάμπα
Μια ομάδα χωρίς τον σούπερ σταρ, που προσπαθεί να μάχεται για κάθε φάση και να εκμεταλλεύεται την έδρα της. Προπονητής της ο Περουβιανός Ρομπέρτο Μοσκέρα που έμαθε την τέχνη δίπλα στο Σέρχιο Μαρκαριάν (βοηθός του στα χρόνια της Σπόρτινγκ Κριστάλ) και τον εκτιμά ιδιαίτερα, καθώς πάντα μιλάει με τα καλύτερα για τον αγαπημένο Ουρουγουανό κόουτς. Μια φιγούρα βγαλμένη από γκανγκστερικές ταινίες, ντυμένος στην τρίχα, πολύ καλός στον τομέα της ψυχολογίας, αλλά και στην τακτική. Για τον αγώνα με τη Ρίβερ υπήρχε η περίπτωση η Βίλστερ να χρειαστεί να αλλάξει η έδρα λόγω εργασιών και οι δυο ομάδες να παίξουν στην πόλη Σούκρε στα… 2.800 μέτρα. Ευτυχώς η Ρίβερ γλίτωσε τα παραπάνω 300 μέτρα, αλλά θα πρέπει να πάει σε ένα γήπεδο που στο παρελθόν έχει μία ήττα και μία νίκη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι κάποιο σερί θα σπάσει. Η Βίλστερμαν έχει τέσσερις νίκες σε ισάριθμα εντός και η Ρίβερ το ίδιο ρεκόρ στα εκτός της. Υψόμετρο εναντίον ποιότητας, πάθος εναντίον τέχνης, μικρός εναντίον μεγάλου. Το Κόπα Λιμπερταδόρες για ξενύχτηδες επιστρέφει και εμείς που το αγαπάμε θα το απολαύσουμε.