Στη Μαδρίτη και σε ένα ρόστερ εκατομμυρίων πήραν την απόφαση να “ανεβάσουν” στο rotation και σε έναν πολύ νευραλγικό ρόλο, ένα 17χρονο παιδί. Αν μη τι άλλο κίνηση με “κότσια”..

Ακόμα και εάν αυτό το παιδί είναι το wonder boy του ευρωπαϊκού μπάσκετ και το μεγαλύτερο ίσως prospect τριγύρω για τα επόμενα χρόνια.. Ο Λούκα Ντόνσιτς κέρδισε με τον τρόπο που διαχειρίστηκε τον εαυτό του τη περυσινή σεζόν την ευκαιρία και οι πρωταθλητές Ισπανίας αποφάσισαν να τον “ανεβάσουν” από την αρχή της χρονιάς στο rotation, κάνοντας ξεκάθαρες τις προθέσεις τους με τον τρόπο που έχουν σχεδιάσει το ρόστερ τους για την επόμενη περίοδο. Δεν είναι και λίγο..

Μη ξεχνάμε, πρόκειται για ένα από τα ακριβότερα σύνολα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ το οποίο στοχεύει στη κορυφή κάθε σεζόν και η πίεση για τίτλους είναι παραπάνω από αισθητή σε κάθε σχεδόν εργαζόμενο του οργανισμού. Η Ρεάλ έστειλε τρεις αθλητές στο ΝΒΑ φέτος (Rodriguez, Ndour, Hernangomez), γεγονός αν μη τι άλλο κολακευτικό. Ο ένας εξ αυτών ήταν ο ηγέτης της “Βασίλισσας” και της εθνικής ομάδας της Ισπανίας, Σέρχιο Ροντρίγκεθ. Σαφέστατα μια απώλεια που κούνησε τα θεμέλια του αγωνιστικού οικοδομήματος των “μερένγκες” μιας και ο Ισπανός “μάγος” ήταν (μαζί με τον Γιούλ φυσικά) ο go-to-guy των Μαδριλένων. Ο Λάσο και το front office της ομάδας πήραν μια γενναία απόφαση. Δεν κάλυψαν το κενό του Σέρχιο με μια κίνηση εκατομμυρίων, υπογράφοντας έναν σταρ ανάλογου βεληνεκούς και με πολύ ισχυρό υπόβαθρο. Αντίθετα, υπέγραψαν έναν βετεράνο role-player (με γνώση του περιβάλλοντος) όπως ο Draper και ποντάρουν στον νεαρό Σλοβένο για να καλύψουν τον Γιούλ και τη θέση του PG.

Έχουμε πει επανειλημμένως ότι η θέση του back up-PG αντικατοπτρίζει τον συντελεστή ποιότητας ενός ρόστερ στο σύγχρονο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Από τον PG που βγαίνει από πίσω μπορείς να αξιολογήσεις πλέον το πόσο ποιοτικό είναι ένα σύνολο σε επίπεδο προσώπων. Η Ρεάλ τα τελευταία χρόνια βασίστηκε στο πανίσχυρο δίδυμο των Ροντρίγκεθ-Γιούλ το οποίο αποτέλεσε τη ραχοκοκαλιά του παιχνιδιού της. Πλέον επενδύει στον Ντόνσιτς. Ο γεννημένος το 1999 και ύψους 2.01μ. Σλοβένος γκαρντ έκανε τρομερή εντύπωση πέρυσι. Ξέρετε, δεν είναι καθόλου εύκολο για ένα παιδί σε αυτή την ηλικία να μπει στο παρκέ και να ανταγωνιστεί σε αυτό το επίπεδο. Κυρίως να βρει λεπτά στο backcourt με το περισσότερο “σταριλίκι” στην Ευρώπη ακόμα και εάν πρόκειται για top prospect που οι προβλέψεις φέρνουν στις κορυφαίες θέσεις των ντραφτ που ακολουθούν.. Ο Ντόνσιτς εντυπωσίασε με την ωριμότητα του. Οκ, το ταλέντο του  είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο. Το κορμί του επίσης είναι έτοιμο να “χτυπηθεί” με άντρες και να ανταγωνιστεί τον καθένα σε φυσικό επίπεδο. Αλλά το κλειδί της επιτυχίας ήταν το πόσο ώριμα διαχειρίστηκε την ευκαιρία που του δόθηκε και μαζί τον εαυτό του στο παρκέ κλείνοντας τη σεζόν με διψήφιο αριθμό λεπτών σε ACB και Ευρωλίγκα. Ο υψηλόσωμος γκαρντ “έγραψε” 4.5 πόντους (63.1% στα δίποντα-39.1% στα τρίποντα) 2.6 ριμπ.- 1.7 τελικές σε 12.5′ στην ισπανική λίγκα και 3.8 πόντους (54.5% στα δίποντα- 31.3% στα τρίποντα) 2.5 ριμπ.- 2.2 τελικές στην Ευρωλίγκα μένοντας εντός των τεσσάρων γραμμών σε κρίσιμα σημεία σημαντικών παιχνιδιών.

Στη Μαδρίτη επενδύουν στον Ντόνσιτς και του αναθέτουν ευθύνες μαζί με έναν σημαντικό ρόλο ο οποίος απαιτεί από ένα παιδί να πάρει πολύ σημαντικές αποφάσεις για το παιχνίδι ενός τοπ-ευρωπαϊκού συνόλου. Πιστεύουν στο ότι μπορεί να αναπτυχθεί άμεσα και να αποτελέσει σημαντικό χαρτί όσο τρέχει η σεζόν για την ομάδα για αυτό και του έβαλαν δίπλα ένα παίχτη-ρόλων ο οποίος θα έχει συγκεκριμένα καθήκοντα (Ντρέηπερ) και όχι έναν σταρ με χρόνο-μπετόν. Η δική μου εκτίμηση είναι ότι ο Ντόνσιτς μπορεί τη νέα σεζόν να αποτελέσει έναν από τους πιο πληθωρικούς περιφερειακούς στην Ευρωλίγκα και να παράλληλα έναν ιδιαίτερα επιδραστικό παίχτη για τη Ρεάλ. Πάνω από όλα όμως, με αυτό το κείμενο ήθελα να εστιάσουμε στην οπτική της Ρεάλ. Την ίδια στιγμή, ο Χαραλαμπόπουλος πρέπει να φτάσει σχεδόν στα 20 για να βρει σταθερά λεπτά στο rotation (είναι έτοιμος εδώ και μια διετία) του Παναθηναϊκού ενώ στον Ολυμπιακό γίνεται “κατακριτέο” το ότι η ομάδα δίνει την ευκαιρία στον Αγραβάνη. Κανένας από τους δύο Έλληνες δεν έχει τις δεξιότητες και τη “βάση” του Σλοβένου αλλά είπαμε.. Όλα είναι θέμα οπτικής του αθλήματος..