Υπήρχε μια εποχή που το θέμα της εμφάνισης μιας ομάδας δεν απασχολούσε σχεδόν κανέναν. Οι διαφημιστές και οι χορηγοί δεν είχαν πάρει ακόμα χαμπάρι τι… κελεπούρι ήταν το ποδόσφαιρο, οι τηλεοπτικές μεταδόσεις βρισκόταν ακόμα σε νηπιακό επίπεδο κι έτσι η μόνη έγνοια των διοικήσεων ήταν να φοράει η ομάδα τους τα χρώματα του συλλόγου. Αλλά όταν λέμε “να φοράει τα χρώματα του συλλόγου” εννοούμε, μόνο αυτά!
Κόκκινη μπλούζα, άσπρο σορτσάκι, κόκκινες κάλτσες, τέλος, άντε γεια.
Οι δεκαετίες πέρασαν, η τεχνολογία έφερε τους ποδοσφαιρικούς αγώνες σε όλα σχεδόν τα σπίτια του πλανήτη, το ποδόσφαιρο εμπορευματοποιήθηκε σε ασύλληπτο βαθμό και η εμφάνιση της ομάδας έγινε ‘ναυαρχίδα’ του εμπορικού κομματιού κάθε συλλόγου. Κάπως έτσι, οι φανέλες των ομάδων της Πρέμιερ Λιγκ, που την περίοδο αυτή βρίσκεται στην κορυφή των προτιμήσεων του παγκόσμιου τηλεοπτικού κοινού, έγιναν ανάρπαστες. Σύμφωνα με έρευνα που είχε πραγματοποιηθεί πέρσι, οι κορυφαίες ομάδες του πρωταθλήματος πουλάνε κοντά στο ένα εκατομμύριο φανέλες το χρόνο, με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να είναι η μόνη που πλησιάζει τα δυο εκατομμύρια.
Όπως είναι λογικό όμως, όταν κάθε ομάδα βγάζει πλέον από τρεις διαφορετικές φανέλες κάθε σεζόν, είναι απλά αδύνατον να μην υπάρξουν και… αστοχίες. Με την ευκαιρία της έναρξης της νέας σεζόν της Πρέμιερ Λιγκ αυτό το Σαββατοκύριακο, σας παρουσιάζουμε/υπενθυμίζουμε (σε τυχαία πάντα σειρά) 10 από τις χειρότερες εμπνεύσεις των αγγλικών ομάδων τα τελευταία χρόνια:
1) Άρσεναλ 1991-1993, εκτός έδρας φανέλα
Η φανέλα με την οποία αποχαιρέτησε η Άρσεναλ την παλιά εποχή του αγγλικού ποδοσφαίρου και η οποία θεώρησε ότι ήταν ιδανική και για να καλωσορίσει την φρέσκια το 1992 Πρέμιερ Λιγκ. Λάθος; Λάθος! Τα έντονα χρώματα και σχήματα σου προκαλούν τέτοια ζαλάδα που αν τη βλέπεις πρώτη φορά δυσκολεύεσαι ακόμα και να εστιάσεις στο σήμα, για να καταλάβεις ποια ομάδα πρέπει να χλευάσεις.
2) Κόβεντρι 1992-1994, εντός έδρας φανέλα
Όσο καλοπροαίρετα κι αν τη δεις, η παρθενική εμφάνιση της Κόβεντρι στην Πρέμιερ Λιγκ δεν θυμίζει ποδοσφαιρική εμφάνιση. Το γεγονός ότι το σορτσάκι είναι ασορτί με την τραγική φανέλα μας ωθεί να σκεφτούμε ότι αρχικά προοριζόταν για καλοκαιρινή πιτζάμα, η οποία κάπου στην πορεία έχασε το δρόμο της και κατέληξε στα αποδυτήρια του Χάιφιλντ Ρόουντ.
3) Kόβεντρι 1992-94, εκτός έδρας φανέλα
Ακούγεται απίστευτο αλλά η εντός έδρας φανέλα της Κόβεντρι δεν ήταν καν η χειρότερη της εκείνη την περίοδο. Βλέποντας κανείς στο καπάκι και την έκτος έδρας εμφάνιση, συμπεραίνει ότι το τμήμα μάρκετινγκ της ομάδας εκείνη την εποχή ήταν κάποιοι θαμώνες της τοπικής παμπ που στο 92% των ωρών της εβδομάδας ήταν μεθυσμένοι και το 8% στο οποίο τους πετύχαινες νηφάλιους δεν ήταν σίγουρα ώρες γραφείου.
4) Μίντλεσμπρο 1996-1997, εκτός έδρας φανέλα
Να είσαι η Μίντλεσμπρο, να έχεις στην ομάδα τον Φαμπρίτσιο Ραβανέλι και τον Ζουνίνιο Παουλίστα και να τους ντύνεις με αυτόν τον περίεργο μουτζουρωμένο κάτι-σαν-σταυρό σε λευκό φόντο; Το λες και αμαρτία.
5) Νόριτς 1992-1994, εντός έδρας φανέλα
Υπάρχουν αμέτρητες κακίες για να πεις γι’αυτή τη συγκεκριμένη φανέλα αλλά (α) είναι τόσο κακή και αστεία που έχει περάσει στο επίπεδο του καλτ, κι αυτό αυτόματα την μετατρέπει σε ξεχωριστή και (β) τα λέει όλα το παρατσούκλι που της έδωσαν οι φίλαθλοι: “Τhe bird-poo kit” (δεν χρειάζεται καν μετάφραση)
6) Λίβερπουλ 2013-14, εκτός έδρας φανέλα
Μια από τις ελάχιστες της λίστας που δεν προέρχεται από τα πρώτα χρόνια της Πρέμιερ Λιγκ. H φάτσα του Χοσέ Ενρίκε, που είχε την ατυχία να την παρουσιάσει, θυμίζει εικόνα ανθρώπου που του είπαν πως πρέπει να διαφημίσει μπάμιες. Σε κοινό που έχει δοκιμάσει στη ζωή του μπάμιες.
7) Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 1995-1996, εκτός έδρας φανέλα
Το γεγονός ότι ψηφίστηκε “H χειρότερη φανέλα στην ιστορία της Γιουνάιτεντ” από τους οπαδούς της ομάδας είναι από μόνος του ένας πάρα πολύ καλός λόγος για να μπει σ’αυτή τη λίστα. Δεν είναι όμως ο μόνος. Η φανέλα ήταν τόσο τραγική και “γκαντέμικη” που ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον απαίτησε από τους παίκτες του να την αλλάξουν στο ημίχρονο ενός εκτός έδρας αγώνα με τη Σαουθάμπτον και με το σκορ στο 3-0 υπέρ των γηπεδούχων, μετά και από τα παράπονα αρκετών εξ αυτών πως δεν ξεχωρίζουν εύκολα τους συμπαίκτες τους. Με τη νέα φανέλα οι ‘Κόκκινοι Διάβολοι’ κατάφεραν απλά να μειώσουν σε 3-1. Συνολικά φορέθηκε σε 5 ματς και η Γιουνάιτεντ δεν κέρδισε σε κανένα από αυτά! Έμεινε στην ιστορία ως “η αόρατη φανέλα”.
8) Νόριτς 2015-2016, τρίτη φανέλα
Κίτρινες, πράσινες και μουσταρδί οριζόντιες ρίγες που διακόπτονται στο κέντρο από μια πολύ έντονη κίτρινη, πράσινη και μπλε διαφήμιση. Το πιθανότερο είναι πως την πρώτη φορά που φορέθηκε η συγκεκριμένη φανέλα κάπου στον πλανήτη κάποιος στυλίστας έβγαλε τα μάτια του με ένα μαχαίρι κι ένα κουτάλι.
9) Νιούκαστλ 1997-1998, εκτός έδρας φανέλα
Όταν φτιάχνεις μια φανέλα που μέχρι και ο σπουδαίος Άλαν Σίρερ φαίνεται χάλια μέσα της, καταλαβαίνεις πως έχεις κάνει πάρα πολύ κακή δουλειά.
10) Λίβερπουλ 2013-2014, τρίτη φανέλα
Η δεύτερη ομάδα, μετά την Κόβεντρι των 90s, που κατάφερε να έχει την ίδια χρονιά δυο ενοχλητικά άσχημες εμφανίσεις. Με τόσες κατάρες που λογικά θα έφαγε η ομάδα από τους σχεδιαστές ανά τον κόσμο, δεν αποτελεί και τόσο μεγάλη έκπληξη το ότι η Λίβερπουλ χάρισε στο τέλος εκείνο το πρωτάθλημα στη Μάντσεστερ Σίτι.