Το Fair Play είναι κάτι που το θεωρούμε δεδομένο στο ποδόσφαιρο των ημερών μας. Είναι σχεδόν απίθανο να μην τηρηθεί σε κάποια ποδοσφαιρική αναμέτρηση σε όποιο επίπεδο και αν είναι αυτή. Από μια χαμηλή κατηγορία μιας όχι και τόσο προηγμένης «ποδοσφαιρικά» χώρας μέχρι τα κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης, τόσο σε συλλογικό όσο και σε εθνικό επίπεδο. Όταν στο Μουντιάλ του 1986 ο Ντιέγκο Μαραντόνα σκόραρε με το χέρι απέναντι στους Άγγλους μένοντας για πάντα στις καρδιές των Αργεντινών ως ο «Θεός-Τιμωρός» κόντρα σε αυτούς που είχαν φερθεί τόσο άδικα και σκληρά στη χώρα του, ίσως στην κορυφαία αθλητική κλεψιά της ιστορίας, οι φίλαθλοι στις κερκίδες και οι εκατομμύρια οπαδοί που έβλεπαν τους αγώνες στις τηλεοράσεις τους γίνονταν μάρτυρες των πρώτων Fair Play ανάμεσα σε ποδοσφαιριστές σε εθνικό επίπεδο. Όταν κάποιος δεχόταν ένα σκληρό μαρκάρισμα και κάποιος άλλος πετούσε την μπάλα εκτός αγωνιστικού χώρου ώστε να μπει και να τον εξετάσει κάποιος γιατρός η μπάλα επιστρεφόταν στην ομάδα που την είχε βγάλει εκτός. Ακούγεται περίεργο αλλά για εκείνη την εποχή ήταν κάτι εντελώς ξένο και πρωτοποριακό. Για την ιστορία, οι Άγγλοι ήταν οι πρώτοι που είχαν αρχίσει την εφαρμογή του Fair Play στις μεγάλες κατηγορίες της χώρας από τα 60s κιόλας, σε μια εποχή δηλαδή που τα μαρκαρίσματα στα γήπεδά τους ήταν υπερβολικά σκληρά και οι τραυματισμοί αρκετά συχνό φαινόμενο.
⚽ Κύπελλο Αγγλίας σε LIVE Streaming στη Stoiximan (Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις)
Η σεζόν 1998-1999 έχει μείνει στην ιστορία του ποδοσφαίρου -κυρίως- για το τρεμπλ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Η άκρως νεανική και ταλαντούχα ομάδα του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον είχε κατακτήσει το Πρωτάθλημα και το Κύπελλο Αγγλίας και φυσικά το Τσάμπιονς Λιγκ στη Βαρκελώνη με εκείνα τα δύο «τρελά» γκολ στις καθυστερήσεις απέναντι στην Μπάγερν Μονάχου, σε έναν τελικό που όσοι τον ζήσαμε δεν πρόκειται και να τον ξεχάσουμε ποτέ. Την ίδια σεζόν, στην Αγγλία έγινε κάτι πραγματικά μοναδικό, εκτός λογικής και κανονισμών. Η ομάδα που ευθύνεται γι’ αυτό είναι η Άρσεναλ με τον Αρσέν Βενγκέρ να έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Ο σπουδαίος, πρώην, προπονητής των «κανονιέρηδων» δεν είναι μόνο ο αναμορφωτής της ομάδας αλλά και αυτός που ουσιαστικά έφτιαξε τον ρόλο του manager στο ποδόσφαιρο της χώρας. Ένας πραγματικός κύριος των γηπέδων, πολύ μπροστά από την εποχή του σε θέματα ποδοσφαιρικής τακτικής αλλά και λειτουργίας ενός σπουδαίου, και πλούσιου, οργανισμού όπως είναι η Πρέμιερ Λιγκ. Ένας άνθρωπος δηλαδή που βοήθησε ώστε να γίνει το προϊόν πιο μοντέρνο τόσο εντός των τεσσάρων γραμμών, με το απολαυστικό ποδόσφαιρο που μας χάρισε για πολλά χρόνια, όσο και εκτός, μέσα σε τέσσερις τοίχους και πίσω από ακριβά γραφεία σε οργανωτικά θέματα.
Ήταν 13 Φεβρουαρίου του 1999 όταν η Άρσεναλ υποδέχτηκε ως το απόλυτο φαβορί την Σέφιλντ Γιουνάιτεντ του παίκτη/προπονητή Στιβ Μπρους στο Χάιμπουρι για τον 5ο γύρο του Κυπέλλου Αγγλίας. Τελικά η λήξη της αναμέτρησης, που βρήκε νικήτρια την ομάδα του Αλσατού προπονητή με 2-1, δεν έμεινε στην ιστορία για το σκορ. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Η Άρσεναλ μπήκε δυνατά στην αναμέτρηση και κατάφερε να προηγηθεί σχετικά νωρίς χάρις στην κεφαλιά του Πατρίκ Βιεϊρά. Οι δύο ομάδες έφυγαν για τα αποδυτήρια με το σκορ στο 1-0 και όλα έδειχναν πως εύκολα ή δύσκολα το φαβορί θα έπαιρνε και την πρόκριση. Όταν μιλάμε για κύπελλο Αγγλίας όμως κανένας δεν μπορεί να είναι σίγουρος μέχρι το τελικό σφύριγμα.
Η Σέφιλντ μπήκε στο β’ ημίχρονο με σκοπό να πάρει η ίδια την πρόκριση και κατάφερε να ισοφαρίσει στην πρώτη φάση που έγινε απειλητική με κεφαλιά του Βραζιλιάνου Μαρσέλο ντος Σάντος Κιπριάνο, απλά Μαρσέλο για φίλους, συγγενείς και λοιπούς ποδοσφαιρόφιλους. Όλα έδειχναν πως το παιχνίδι θα πήγαινε σε επαναληπτικό μιας και είχαμε φτάσει στο τελευταίο τέταρτο με τον ρυθμό να βρίσκεται σε επίπεδα 70αρη που βγήκε για περπάτημα μετά το μεσημεριανό γεύμα. Τότε, για την ακρίβεια στο 77ο λεπτό, ο Λι Μόρις, μέσος της Σέφιλντ, έπεσε τραυματίας στην περιοχή της Άρσεναλ και ο τερματοφύλακας της ομάδας, Άλαν Κέλι, πέταξε την μπάλα εκτός αγωνιστικού χώρου για να παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες στον συμπαίκτη του. Η διακοπή από τον τραυματισμό μέχρι το «σήκω και πάτα το» όπως μπορείτε να καταλάβετε κράτησε αρκετά λεπτά εκνευρίζοντας κυρίως τους παίκτες της Άρσεναλ.
Όταν ο αγώνας άρχισε ξανά ο Ρέι Πάρλουρ βρέθηκε στο πλάγιο ως εκτελεστής και αυτό που έπρεπε να κάνει ήταν απλά να επιστρέψει την μπάλα στον Κέλι για να συνεχιστεί ομαλά, και με βάση τους κανόνες του Fair Play, η αναμέτρηση. Τι έκανε ο Άγγλος μέσος; Έστειλε την μπάλα σωστά προς την αντίπαλη εστία με τον Κανού, στο ντεμπούτο του ως παίκτης της ομάδας, να την παίρνει και να επιτίθεται προς τον Κέλι. Όλοι σάστισαν, ο Κέλι βγήκε να τον εμποδίσει και ο Κανού γύρισε την μπάλα προς τον αμαρκάριστο Όφερμαρς που αντί να την βγάλει άουτ σκόραρε για το 2-1.
Αυτό που ακολούθησε όπως ήταν φυσικό ήταν τα νεύρα και οι διαμαρτυρίες των παικτών της Σέφιλντ με τον Κανού να δηλώνει μετά το παιχνίδι πως απλά δεν ήξερε για το Fair Play και τον Όφερμαρς απλά να μη σχολιάζει το γεγονός. Ο Μπρους απείλησε τον διαιτητή πως αν δεν ακύρωνε το γκολ θα έπαιρνε την ομάδα του και θα έφευγε με τον Πίτερ Τζόουνς (ο διαιτητής του αγώνα) να του εξηγεί, πολύ απλά, πως καταλαβαίνει το δίκιο του αλλά με το γράμμα του νόμου το γκολ ήταν κανονικό και δεν μπορούσε να ακυρωθεί. Το τελικό 2-1 έδωσε την πρόκριση στην Άρσεναλ με πολλούς δημοσιογράφους να γράφουν, και με το δίκιο τους, για μία από τις πιο ντροπιαστικές στιγμές στην ιστορία του αρχαιότερου ποδοσφαιρικού θεσμού. Λίγη ώρα μετά το παιχνίδι και αφού τα πνεύματα είχαν ηρεμήσει ο Αρσέν Βενγκέρ έκανε κάτι πραγματικά μοναδικό δείχνοντας σε όλους το ήθος του ως άνθρωπος και προπονητής. Ποιο ήταν αυτό; Να ζητήσει από την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της χώρας να επαναληφθεί η αναμέτρηση. Για την ακρίβεια ο Βενγκέρ δεν ζήτησε την επανάληψη της αναμέτρησης μα την απαίτησε προκαλώντας χάος ακόμα και στην FIFA που έφτασε να πάρει θέση για το γεγονός.
Η ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της χώρας από τη μία ήθελε να γίνει η ρεβάνς μιας και η Σέφιλντ ένιωθε -και ήταν- αδικημένη, και κανείς δεν πρέπει να αδικείται, και από την άλλη δεν ήθελε να δημιουργήσει δεδικασμένο. Η FIFA πίεσε τους Άγγλους να μη δεχθούν το αίτημα του Βενγκέρ μιας και στους κανόνες της δεν υπήρχε κάτι ανάλογο, αν και τελικά υπέκυψε βάζοντας όμως τις δύο ομάδες, και μόνο αυτές, να υπογράψουν πως η αναμέτρηση θα αποτελέσει μοναδική εξαίρεση και πως όλα τα έσοδα θα πήγαιναν σε φιλανθρωπικές οργανώσεις. Αφού απορρίφτηκε η πρόταση της Σέφιλντ να γίνει ο αγώνας στην έδρα της, σε μια πρόταση που κανείς δεν κατάλαβε ποτέ, ο αγώνας ορίστηκε για τις 23 Φεβρουαρίου. Το σκορ θα ξεκινούσε από το 0-0 και το Χάιμπουρι θα ήταν και πάλι ο τόπος συνάντησης. Τελικά η Άρσεναλ επικράτησε με 2-1, όπως και στο πρώτο παιχνίδι και πήρε πανάξια την πρόκριση για τον 6ο γύρο όπου και απέκλεισε την Ντέρμπι με 1-0 με κανονικό γκολ του Κανού. Η ομάδα του Βενγκέρ έφτασε μέχρι τον ημιτελικό και αποκλείστηκε από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στη ρεβάνς του 0-0, με το ιστορικό πλέον γκολ του Ράιαν Γκιγκς στην παράταση, με 2-1. Ο Αρσέν Βενγκέρ πάντως έκλεισε τη χρονιά παίρνοντας δικαιωματικά το βραβείο Fair Play.