Είναι Ιανουάριος του 2002 και η Άρσεναλ, υπό τις οδηγίες του Αρσέν Βενγκέρ, παλεύει για το πρωτάθλημα Αγγλίας. Ο Αλσατός προπονητής έχει εδώ και καιρό ακούσει για ένα ταλέντο από την Ακτή Ελεφαντοστού που αγωνίζεται στην ASEC Mimosas. Έχει προλάβει να δει τον ποδοσφαιριστή και οι πρώτες εντυπώσεις αρκούν για να δώσουν στον νεαρό το
Είναι τρομακτικό το πώς περνάει ο χρόνος. Πώς βλέπεις τις ημερομηνίες και λες δεν γίνεται να πέρασε τόσος καιρός. Κι όμως, κοντεύουν σχεδόν δυο δεκαετίες από τότε που το αγγλικό ποδόσφαιρο ζούσε μια κόντρα που δεν φανταζόμασταν, ανάμεσα σε δύο ομάδες που ήταν οι κορυφαίες στην Πρέμιερ Λιγκ, δυο ομάδες που δεν ήταν παραδοσιακοί εχθροί,
«Είχα αντιμετωπίσει αρκετές φορές τον Τιερί Ανρί όταν έπαιζα ποδόσφαιρο με τα χρώματα της Μπλάκμπερν. Συνήθως έβλεπα το νούμερο 14 της πλάτης του, και όχι αυτό που ήταν τυπωμένο στο σορτσάκι του». Αυτή η δήλωση ανήκει στον Σάιμον Γκρέισον, έναν μέτριο Άγγλο αμυντικό που αγωνίστηκε κυρίως ως δεξί μπακ, τη σκληρή δεκαετία του 1990 (κυρίως)
Το Fair Play είναι κάτι που το θεωρούμε δεδομένο στο ποδόσφαιρο των ημερών μας. Είναι σχεδόν απίθανο να μην τηρηθεί σε κάποια ποδοσφαιρική αναμέτρηση σε όποιο επίπεδο και αν είναι αυτή. Από μια χαμηλή κατηγορία μιας όχι και τόσο προηγμένης «ποδοσφαιρικά» χώρας μέχρι τα κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης, τόσο σε συλλογικό όσο και σε εθνικό
Ήταν 4 Μαΐου του Μουντιαλικού έτους 2002 όταν τα δύο μεγαλύτερα Λονδρέζικα ποδοσφαιρικά κλαμπ βρέθηκαν αντιμέτωπα στον τελικό του κυπέλλου Αγγλίας. Από τη μία η Άρσεναλ του Αρσέν Βενγκέρ με αστέρια τους Βιεϊρά, Μπέργκαμπ και Τιερί Ανρί και απ’ την άλλη η Τσέλσι του Ρανιέρι με παίκτες όπως ο Ντεσαγί, ο Τζίμι Φλόιντ Χάσελμπάιν και