Ο μαχητής Μάρκος Ακούνια δικαιώνει τον Μόντσι

Τον περασμένο Ιούλιο, όταν η Αργεντινή σήκωνε το Κόπα Αμέρικα μέσα στο στάδιο Μαρακανά και έκανε μια ολόκληρη χώρα να πανηγυρίζει σαν τρελή, οι ποδοσφαιριστές της Αργεντινής αφού πανηγύρισαν, δάκρυσαν και χαμογέλασαν, έβαλαν όλοι ξανά από μία φανέλα της αλμπισελέστε για να παραλάβουν το κύπελλο και να συνεχίσουν τη γιορτή. Μοναδική εξαίρεση ο Μάρκος Ακούνια. Ο βασικός αριστερός μπακ της Αργεντινής στον τελικό, ανέβηκε με ένα μπλουζάκι που πάνω του είχε μια κόκκινη πεταλούδα και από κάτω έγραφε το όνομα Λους. Ανάμεσα στα πανηγύρια, αρκετοί αναρωτήθηκαν για το νόημα και το μυστήριο λύθηκε γρήγορα. Ο φωτογράφος και φίλος του ποδοσφαιριστή, Φαμπιάν ντι Σίρια αποκάλυψε ότι ήταν ένα μήνυμα για την κόρη του, τη Λους. Η πιτσιρίκα λάτρευε τις πεταλούδες και τις ζωγράφιζε παντού κι ο Ακούνια το ήξερε. Δύο περίπου μήνες πριν τον τελικό, η Λους έδωσε τέλος στη ζωή της, μόλις στα 14 της χρόνια, βυθίζοντας στη θλίψη τους δικούς της ανθρώπους. Ο Φαμπιάν γνώρισε τον Μάρκος πριν περίπου μια δεκαετία. Μάλιστα, όταν έμαθε τα νέα για την κόρη του, βρισκόταν στη Σεβίλλη, όπου και είχε πάει να επισκεφτεί τον Ακούνια. Ο ποδοσφαιριστής έζησε από κοντά το δράμα του φίλου του και δεν το ξέχασε.

Κανείς δεν έμαθε ποτέ τους λόγους της αυτοκτονίας. Η Λους ήταν ένα πολύ ευαίσθητο παιδί και παρότι λίγα είναι γνωστά, φαίνεται ότι είχε υποστεί άσχημες συμπεριφορές στο σχολείο, ένα κορίτσι στην εφηβεία που δεν “κολλούσε” με παρέες και είχε εξοστρακιστεί. «Αυτό που ένιωσα ήταν μια αγκαλιά που δεν σε αγγίζει, αλλά τη νιώθεις. Δεν είχα λόγια όταν το είδα, δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω, ήταν κάτι τόσο όμορφο», λέει ο Φαμπιάν που παρακολουθούσε, όπως κάθε Αργεντίνος, τον τελικό. «Ο Μάρκος έκανε μόνος του ειδική προετοιμασία για το Κόπα Αμέρικα, ήταν οι θυσίες μιας ζωής, έφτασε τόσο ψηλά κι όμως εκείνη τη στιγμή, αντί να βγει φωτογραφία με τη φανέλα της εθνικής, θυμήθηκε την κόρη μου», πρόσθεσε ο 39χρονος που ζει με την απώλεια του παιδιού του.

Όσοι παρακολουθούν την καριέρα του Μάρκος Ακούνια ή τον γνωρίζουν δεν αιφνιδιάστηκαν. Ο Μάρκος είναι ένας τύπος που δεν μιλάει πολύ, σεμνός, απλός και προτιμάει να τα δείχνει όλα με πράξεις. Δεν μεγάλωσε σε καμία ποδοσφαιρομάνα πόλη. Γεννημένος σε μια μικρή πόλη περίπου 30 χιλιάδων κατοίκων, τη Σαπάλα της Νεουκέν, μια περιοχή με φυσικές ομορφιές, στα 1000 μέτρα υψόμετρο, πέρασε εκεί τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Στη βόρεια Παταγονία, κοντά στη Χιλή και τις Άνδεις, ο Μάρκος έδειξε το ταλέντο του, μέχρι που στα 13 του δοκιμάστηκε σε διάφορες μεγάλες ομάδες του Μπουένος Άιρες.  Δεν έπεισε τελικά καμία. Επέστρεψε απογοητευμένος πίσω, αλλά δεν το έβαλε κάτω. Συνέχισε να βελτιώνεται και τελικά, στα 17 του, χάρη στις προσπάθειες ενός φίλου κατάφερε να δοκιμαστεί και να αποκτηθεί από τη μικρή, αλλά συνάμα ιστορική Φέρο Καρίλ Οέστε.

Ο Ακούνια δεν βρήκε ποτέ κάτι έτοιμο, δεν ήταν ποτέ κάποιο καυτό όνομα και το γεγονός ότι άλλαξε αρκετές θέσεις λέει πολλά. Τόσο θετικά, όσο και αρνητικά. Πάλεψε για να κερδίσει κάθε συμμετοχή του και να βελτιωθεί. Το παρατσούκλι του είναι “ουέβο”, το αυγό και δεν έχει να κάνει με κάποιον ορνιθολογικό συσχετισμό. Βγήκε επειδή έχει “αυγά” στο παντελόνι του, μια έκφραση που χρησιμοποιούν πολύ συχνά οι Αργεντίνοι για τους μαχητές ποδοσφαιριστές. Είναι γρήγορος, αλλά όχι ο πιο ταχύς του κόσμου, έχει ντρίμπλα, αλλά δεν είναι ότι κάνει απίστευτες “γκαμπέτας” περνώντας όλους τους αντιπάλους, έχει καλή τεχνική, αλλά δεν είναι ένας Ντιμπάλα. Τα κάνει όλα και συμφέρει, χωρίς να είναι ο κορυφαίος σε κάτι, είναι όμως ένας μαχητής και παρουσιάζει ένα ολοκληρωμένο πακέτο. Δεν διστάζει να βάλει το κορμί του σε κάθε μονομαχία, να καλύψει την μπάλα με το σώμα του, να σπρώξει και να σπρωχτεί και φυσικά να κάνει και το παραδοσιακό τάκλιν ή την ενέργεια που θα φέρει μια κάρτα.

Στη Ράσινγκ ήταν που έλαμψε

Από πιτσιρικάς και ενώ τον έβαζαν ως 10αρι, είχε την τάση να μετατοπίζεται πάνω στη γραμμή. Γι’ αυτό και γρήγορα στη Φέρο πήρε θέση στα εξτρέμ. Πέρασε μια 4ετία στη Β’ εθνική της Αργεντινής, σε δύσκολα γήπεδα με σκληρούς αντιπάλους και μετά από περίπου 120 παιχνίδια με 5 γκολ και 23 ασίστ ήρθε η πρόταση της Ράσινγκ Κλουμπ. Ο Ακούνια μπήκε στα σαλόνια της Πριμέρα, έπαιξε τόσο δεξιά, όσο κυρίως αριστερά και εκεί έφτιαξε το όνομά του. Πήρε το πρωτάθλημα του 2014 (το πρώτο της Ράσινγκ μετά από 13 χρόνια) και σιγά σιγά άρχισε να γίνεται βασικός. Μετά την κατάκτηση εκείνου του τίτλου, ο Ακούνια γύρισε θριαμβευτής στην πόλη του, κάνοντας παρέλαση ως ήρωας στους δρόμους της Σαπάτα. Τόσο μεγάλη ήταν η επιτυχία για ένα μέρος χωρίς μεγάλη ιστορία στο άθλημα. Πέρασε καλές και άσχημες στιγμές στη Ράσινγκ, αλλά ο κόσμος τον εκτίμησε. Στα 25 του κατάφερε να κάνει ντεμπούτο με την εθνική και κάπως έτσι προέκυψε και το ενδιαφέρον πολλών ευρωπαϊκών συλλόγων. Ακούστηκαν ιταλικές ομάδες, όπως η Μίλαν και η Αταλάντα. Ο Ακούνια έμεινε ακόμα έναν χρόνο στη Ράσινγκ, με τον κόσμο να καταλαβαίνει ότι θα ήταν ο τελευταίος του και να τον αποθεώνει στο 17ο λεπτό των αγώνων, τον αριθμό της φανέλας του. Είναι από τους πιο αγαπητούς παίκτες της Ακαδημίας την τελευταία 10ετία.

Ήταν μόλις το 2017, αρκετά ώριμος στα 26 του χρόνια, όταν πέρασε τον Ατλαντικό και έφτασε στην Ευρώπη. Με 10 εκατομμύρια €, η Σπόρτινγκ τον πήρε στην Πορτογαλία. Ο Ακούνια ήταν εκεί στα δύσκολα χρόνια της ομάδας. Από τη 2η του σεζόν άρχισε να αγωνίζεται πλέον και ως αριστερό μπακ, σύμφωνα με τις ανάγκες της ομάδας. Χωρίς ο ίδιος ποτέ να γκρινιάξει. Προσαρμόστηκε και εκεί. Το αποκορύφωμα ήταν η σεζόν 2018-19 όπου ο Ακούνια έπαιξε κατά σειρά: αριστερό μπακ, αριστερό χαφ, κεντρικό χαφ, αριστερό εξτρέμ και όταν η ομάδα είχε ελλείψεις και σέντερ μπακ. Ήταν εκεί όταν οι οπαδοί έκαναν το περιβόητο ντου κυνηγώντας τους παίκτες και ήταν από αυτούς που τελικά έμειναν στην ομάδα που γνώρισε μια πρωτόγνωρη κρίση. Η μεταμόρφωσή του σε αριστερό μπακ, τον έφερε σε αντίστοιχη θέση στην εθνική ομάδα και όπως είδαμε, έφτασε στο σημείο να πάρει τη θέση του Ταλιαφίκο σε αρκετά ματς του Κόπα Αμέρικα.

Κέρδισε ένα κύπελλο και δύο Λιγκ Καπ στην Πορτογαλία και φέτος το καλοκαίρι μετακόμισε στην Ισπανία. Ο Μόντσι έκρινε ότι είναι η κατάλληλη λύση για να πάρει τη θέση του Σέρχιο Ρεγκιλόν που επέστρεψε στη Μαδρίτη. Ο Ακούνια έχει δώσει μέχρι στιγμής τρεις ασίστ στο πρωτάθλημα, έχει δημιουργήσει 22 ευκαιρίες και είναι από τους σημαντικότερους παίκτες μιας Σεβίλλης που μάχεται σε όλα τα επίπεδα και αυτή τη στιγμή είναι η μόνη ομάδα που θεωρητικά κυνηγάει τη Ρεάλ Μαδρίτης στο πρωτάθλημα. Είναι ό,τι καλύτερο έχει βγάλει η Αργεντινή στη θέση του αριστερού μπακ; Όχι. Είναι όμως ένας χρήσιμος παίκτης που και μπάλα ξέρει και έχει την ποιότητα, τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα να μάχεται μέχρι τέλους; Σίγουρα ναι. Πολύ δύσκολα θα μπορούσε να πάρει τη φανέλα στο σπίτι του στις τοπ ομάδες της Ευρώπης. Σε ομάδες όμως όπως η Σεβίλλη είναι παραπάνω από χρήσιμος. Και δεν είναι τυχαίο ότι ο κόσμος τον αγαπά όπου κι αν παίζει. Στο ματς της Σεβίλλης με την Κάντιθ ξεκίνησε ως σέντερ μπακ σε τριάδα και βρέθηκε αργότερα να παίζει δεξί μπακ. Ο ορισμός του πολυεργαλείου. Μια ακόμα οικονομική και επιτυχημένη επιλογή του Μόντσι.

Σίγουρα ένας καλός τρόπος να σε αγαπήσουν οι οπαδοί της Σεβίλλης είναι να βάλεις ένα τέτοιο γκολ στην Μπέτις (μετά το 1ο λεπτό του βίντεο περίπου)

Πέρα όμως από τα ποδοσφαιρικά κατορθώματα, ο “Ουέβο” παραμένει προσγειωμένος, βοηθώντας όποιον του το ζητήσει. Δεν είναι μόνο το περιστατικό με τη Λους. Μόλις ο κόσμος επέστρεψε στα γήπεδα της Αργεντινής, αγόρασε και μοίρασε εισιτήρια για τον αγώνα της εθνικής με τη Βολιβία στα παιδιά του οικοτροφείου της Φέρο, της πρώτης του ομάδας. Κρατά επαφές με τους παλιούς του προπονητές, μαθαίνει νέα για την πατρίδα του και όταν μπορεί συνδράμει. Ακόμα και παντελώς άσχετους ανθρώπους, επειδή του το ζήτησαν. Ο Μαριάνο Μανιόνε, ένας νεαρός Αργεντινός ταξίδευε στην Ευρώπη και επισκέφτηκε έναν φίλο του στη Λισαβόνα όταν ο Ακούνια έπαιζε στην Σπόρτινγκ. Σκέφτηκε να ζητήσει εισιτήρια για τον αγώνα του Λιγκ Καπ από τον διεθνή Αργεντινό. Του έστειλε μήνυμα στο Instagram και ως εκ θαύματος, ο Ακούνια όχι μόνο απάντησε, αλλά και άφησε δυο εισιτήρια με τα ονόματά τους στην είσοδο. Τον Απρίλιο του 2018, πριν από έναν αγώνα Σπόρτινγκ-Ατλέτικο για το Γιουρόπα Λιγκ, οι ομάδες ετοιμάζονταν για την είσοδό τους. Η βροχή ήταν καταρρακτώδης. Ο Ακούνια τότε έβγαλε τη φόρμα που φορούσε από πάνω και την έδωσε στο πιτσιρικάκι που τον συνόδευε, για να φορέσει την κουκούλα και να μην γίνει μούσκεμα. Την πράξη του μιμήθηκαν αρκετοί συμπαίκτες του αμέσως. Σε ένα ποδόσφαιρο ψωνισμένων σούπερ σταρ, πάντα είναι καλό να υπάρχει ισορροπία. Κι ο “Ουέβο” από τη Σαπάλα το κάνει.