Η προσβολή του «Ζο», η μοιραία στιγμή που κυνηγάει τον οργανισμό των Ράπτορς μέχρι σήμερα και  το μυθικό “le dunk de la morte”. Ο γηραιότερος σήμερα παίχτης του ΝΒΑ, Βινς Κάρτερ, στιγμάτισε την εποχή μας…

Η είδηση ότι οι Ατλάντα Χοκς αποφάσισαν να υπογράψουν για έναν χρόνο τον Βινς Κάρτερ μας προμήθευσε με τη κατάλληλη δόση κανονικότητας η οποία πηγάζει από τη παρουσία του βετεράνου άλλοτε σούπερ σταρ του ΝΒΑ, στη λίγκα. Είκοσι ένα χρόνια είναι αυτά…

Για όλους εμάς που ζήσαμε τη καριέρα του καλύτερου ίσως dunkman (σίγουρα ισχυρός διεκδικητής του τίτλου) στην ιστορία του αθλήματος από το Νόρθ Καρολάινα και τη πρώτη επαφή με τα παρκέ το ΝΒΑ, ο Κάρτερ και οι εικόνες που έχουν φωλιάσει στη μνήμη μας μοιάζουν με γλυκιά μπαλάντα μια άλλης εποχής που δεν θέλουμε να τελειώσει.

Ο Βίνς Κάρτερ είναι ο αθλητής με τις δύο ξεχωριστές καριέρες στην ίδια λίγκα. Αυτή του σούπερ-σταρ και αυτή του βετεράνου που αποτελεί το συμπληρωματικό κομμάτι στο παζλ. Μια καριέρα που μοιράστηκε σε αυτά τα είκοσι χρόνια. Πάμε να θυμηθούμε τρείς από τις πιο σπουδαίες στιγμές αυτής…

Η «προσβολή»

Το 2005 οι Νετς επισκέπτονται το Μαϊάμι. Ο Βινς Κάρτερ “θάβει” έναν από τους καλύτερους μπλοκέρ και πιο περήφανους αμυντικούς παίχτες του ΝΒΑ, τον Αλόνζο Μούρνινγκ, με ένα ασύλληπτο κάρφωμα που καθήλωσε τους πάντες. ήταν τέτοια η ταπείνωση για τον Ζο που πολύ συνάδελφοι του χρησιμοποίησαν τη λέξη “προσβολή” δίνοντας έκταση στο θέμα. Ο Κάρτερ είπε λίγο αργότερα ότι ο Μούρνινγκ άργησε χαρακτηριστικά να βγει στο κέντρο του ζωγραφιστού και όταν πλέον το αποφάσισε ήταν πολύ αργά. Το απίστευτο είναι ότι ο τότε σέντερ των Χιτ έκανε 6 ή 7 χρόνια, μετά από εκείνο το βράδυ, για να μιλήσει ξανά στον Κάρτερ. “Και καλά έκανε. Ήταν πολύ προσβλητικό..” δήλωνε μεταξύ σοβαρού και αστείου ο ξάδερφος του Βινς, Τρέισι ΜακΓκρέιντι.

Εκείνο το βράδυ…

Στα playoffs του 2001 όλο το Τορόντο ζει για τους Ράπτορς. Το ανατέλλων αστέρι του Κάρτερ έχει συνεπάρει τους πάντες τη στιγμή που το ίδιο το μπάσκετ αρχίζει να δένει σε σημαντικό βαθμό με τη ποικιλομορφία  και τον γενικότερο χαρακτήρα της πόλης. Η σειρά με τους Σίξερς του Άλεν Άιβερσον είναι επική. Οι δύο ομάδες χτυπιούνται σώμα με σώμα για μια θέση στα τελικά της Ανατολής. Στο τρίτο ματς, ο Κάρτερ σημειώνει 50 πόντους δημιουργώντας ένα σπουδαίο ρεκόρ για τα playoffs με 9 εύστοχα τρίποντα το οποίο κράτησε μέχρι και δύο χρόνια πριν.

Τη βραδιά της 19ης του Μάη, και με τις δύο ομάδες να βρίσκονται στο 3-3, ο Κάρτερ επιβιβάζεται στο ιδιωτικό τζετ του Larry Tanebaum. Το επόμενο πρωί ο σταρ των Ράπτορς παρακολουθεί τη τελετή αποφοίτησης του στο Chapel Hill της Βόρειας Καρολίνας και επιστρέφει μετά από μια πτήση ογδόντα λεπτών πίσω στη Φιλαδέλφια όπου η ομάδα του θα έπαιζε το καθοριστικό game 7 απέναντι στους Σίξερς. Οι βετεράνοι της ομάδας. Charles Oakley και Antonio Davis,  μοιάζουν δυσαρεστημένοι με την απόφαση του νεαρού ηγέτη τους να αφήσει τους συμπαίχτες του λίγο πριν τη «μητέρα των μαχών». Ο Κάρτερ προσπάθησε να εξηγήσει σε όλους τη προηγούμενη ημέρα ότι το να βρεθεί στο Chapel Hil για την τελετή ήταν κάτι πολύ σημαντικό για αυτόν καθώς το είχε υποσχεθεί στη μητέρα του.

Το έβδομο ματς είναι απλά «πόλεμος». Οι Ράπτορς βρίσκονται έναν πόντο πίσω, δύο δευτερόλεπτα και έχουν την επαναφορά από το κέντρο με τον Ντε Κάρι. Ο Κάρτερ παίρνει τη μπάλα, προσποιείται στον Τάιρον Χιλ αλλά το midrange σουτ του βρίσκει σίδερο.

Από εκείνη τη στιγμή η κριτική θα γινόταν μόνιμος συνοδός του Κάρτερ. Οι ίδιοι οπαδοί των Ράπτορς θα πουν ότι ο Βινς δεν έχει το φονικό ένστικτο του Άιβερσον ή του Κόμπι και ότι το τελευταίο σουτ θα έπρεπε να το πάρει ο καυτός Ντελ Κάρι. Ακόμα και σήμερα αρκετός κόσμος πιστεύει ότι εκείνο το σουτ «έγραψε» στο DNA της ομάδας και διαμόρφωσε καταστάσεις στο μέλλον. Ο ήρωας της πόλης δεν ήταν ο ίδιος στα μάτια των οπαδών…

Το «κάρφωμα του θανάτου»

Στους Ολυμπιακούς του 2000 ο Κάρτερ εκτελεί αυτό που ονομάστηκε αργότερα ως «κάρφωμα του θανάτου» (le dunk de la morte κατά το «θύμα») πηδώντας πάνω από τον ύψους 2.16 μέτρων Γάλλο σέντερ Frederic Weis σε μια απίστευτη σκηνή.

Ο Weis, ο οποίος σήμερα είναι ιδιοκτήτης ενός tobacco store στη Γαλλία, απέφευγε να δει το συγκεκριμένο βίντεο για περίπου δέκα χρονιά μετά το συμβάν. Η φάση αυτή του «έκοψε τα φτερά» όπως θα παραδεχθεί αργότερα. Ο Γάλλος δε κατάφερε ποτέ να κάνει το βήμα για το ΝΒΑ αξιοποιώντας την επιλογή των Νικς στο ντραφτ του ’99. Μήνες μετά το μυθικό εκείνο κάρφωμα, ο Κάρτερ προσπαθούσε να το ξαναεκτελέσει στις προπονήσεις των Ράπτορς με τους συμπαίχτες του χωρίς καμία επιτυχία…

O 41χρονος Κάρτερ μπαίνει στην 21η του σεζόν στο ΝΒΑ. Είναι ο γηραιότερος παίχτης της λίγκας και ένας από τους επτά αθλητές στην ιστορία της που έπαιξαν για 20 ή περισσότερες χρονιές. Πέρυσι αγωνίστηκε στο Σακραμέντο για τους Κινγκς όπου μέτρησε 5.2 πόντους, 2.6 ριμπάουντ και 1.2 ασσίστ. Ο οχτώ φορές all star του ΝΒΑ (σε συνεχόμενες σεζόν από το 1999 έως το 2007) είναι ένας από τους 6 αθλητές στην ιστορία της λίγκας που έχουν “γράψει” 24.000 πόντους, 6.000 ριμπάουντ, 2.500 ασσίστ, 1.000 κλεψίματα και 1.000 τρίποντα. Στις 20 σεζόν του στη λίγκα έχει 17.7 πόντους, 4.5 ριμπάουντ και 3.3 τελικές πάσες ενώ μέτρησε παραπάνω από 20.0 πόντους για δέκα σεζόν. Κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του Σίδνεη, τον τίτλο του ρούκι της χρονιάς το 1999 και αυτόν του πρωταθλητή στον διαγωνισμό καρφωμάτων το 2000.

Πέρυσι, σε ηλικία 40 ετών και 46 ημερών έγινε ο γηραιότερος παίχτης στην ιστορία της λίγκας που ξεκινάει στη βασική πεντάδα ομάδας, σπάζοντας το ρεκόρ που κατείχε ο Juwan Howard από το 2013. Ο Κάρτερ υπέγραψε για το μίνιμουμ των βετεράνων στην Ατλάντα (2.4 εκατομμύρια/1 έτος) με τους Χοκς να τον προορίζουν ως την ηγετική φωνή των αποδυτηρίων τους που βρίσκονται σε κατάσταση “ανακατασκευής”.

Ο Κάρτερ είναι 12 χρόνια μεγαλύτερος από τον αμέσως επόμενο γηραιότερο παίχτη των “Γερακιών”…