Στο πρόσωπο και τη σταδιοδρομία του το «αμερικανικό όνειρο» βρίσκει την πλήρη ενσάρκωση του. Ο Πατ Ράιλι δεν είναι μόνο μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες στην ιστορία του ΝΒΑ (για πολλούς η μεγαλύτερη) αλλά και ένας σπουδαίος ομιλητής ο οποίος μπορεί να εμπνεύσει τους πάντες…
Λέγεται ότι ο θρυλικός κόουτς και νυν διοικητικός των Χιτ, είναι τόσο προικισμένος στο να εμπνέει πρόσωπα ή ομάδες, τονώνοντας το μαχητικό, ανταγωνιστικό τους πνεύμα και τη διάθεση για συνεργασία ώστε μετά από μια ομιλία του μπορείς να γυρίσεις σπίτι και να βλέπεις τη μικρή σου γάτα στο σαλόνι ως ..τίγρη. Το 1993 έγραψε το γνωστό μας « Winner within» (o νικητής μέσα σου) το οποίο αποτελεί έναν οδηγό επιτυχίας όχι μόνο για τον αθλητισμό αλλά για την εργασία, την οικογένεια και γενικότερα τη ζωή πάντα στη βάση της ομαδικής δουλειάς. Με αφορμή το βραβευμένο βιβλίο του, ξεχωρίζουμε μερικά από τα διάσημα τσιτάτα του Ράιλι και σας τα παραθέτουμε..
Υπάρχουν μόνο δύο επιλογές αναφορικά με τη «δέσμευση». Είσαι είτε «μέσα» είτε «έξω»…
Η σκληρή δουλειά δε σου εγγυάται τίποτα όμως χωρίς αυτή απλά δεν έχεις τη παραμικρή τύχη.
Η σπουδαία ομαδική δουλειά είναι ο μόνος τρόπος για να δημιουργήσουμε τις υπερβάσεις που καθορίζουν τη καριέρα του καθενός.
Μετά από μια τεράστια νίκη σε έναν πολύ μεγάλο πόλεμο, η πιο δύσκολη μάχη είναι αυτή η πρώτη μικρή αψιμαχία του επόμενου πολέμου που ξεκινά..
Τα αριστεία επιτυγχάνονται όταν κάθε ημέρα προσπαθείς να είσαι λίγο καλύτερος από τη προηγούμενη.
Κάθε πολεμιστής θέλει να αφήσει το σημάδι της θέλησης του, την υπογραφή σε σημαντικές πράξεις με ότι καταπιάνεται. Αυτή δεν είναι η φωνή του «εγώ» αλλά του ανθρώπινου πνεύματος το οποίο βγαίνει στην επιφάνεια και δηλώνει ότι μπορεί να συνεισφέρει στην επίλυση των πιο δύσκολων προβλημάτων.
Η διοίκηση πρέπει να αποφαίνεται με μια φωνή. Όταν δεν το κάνει, τότε η ίδια διοίκηση γίνεται ένας περιφερειακός αντίπαλος στην αποστολή της ομάδας.
Εάν έχετε θετική στάση και προσπαθείτε συνεχώς να δίνεται τον καλύτερο σας εαυτό θα ξεπεράσετε τα άμεσα προβλήματα σας και θα είστε έτοιμοι για μεγαλύτερες προκλήσεις.
Το κλειδί στην ομαδική δουλειά είναι να βρεις έναν ρόλο, να τον αποδεχθείς και να προσπαθήσεις να γίνεις εξαιρετικός εκτελώντας τον.
Δεν έχεις επιλογές για το πώς θα χάσεις αλλά μπορείς να επιλέξεις το πώς θα επιστρέψεις και θα προετοιμαστείς για να νικήσεις ξανά.
Εάν είμαι μανιακός με το να ελέγχω τα πάντα; Όχι. Εάν πιστεύω όμως στην οργάνωση; Μπορείτε να στοιχηματίσετε σε αυτό. Στη πειθαρχία; Στο να είσαι συνεπής και να διασφαλίζεις ότι τα πάντα στο ξενοδοχείο (για την ομάδα) είναι έτοιμα και με τον σωστό τρόπο; Αναμφίβολα. Δεν ελέγχω τους παίχτες. Προσπαθώ να ελέγξω το περιβάλλον γύρω από αυτούς ώστε να ευδοκιμήσουν.
Οι σπουδαίοι παίχτες και οι σπουδαίες ομάδες θέλουν να καθοδηγούνται. Θέλουν να εξωθούνται στο όριο. Δεν θέλουν να εξαπατηθούν. Οι συνηθισμένοι παίχτες και οι ομάδες του μέσου όρου θέλουν απλά κάτι εύκολο.
Όλοι μας έχουμε τουλάχιστον μια μεγάλη φωνή βαθιά μέσα μας. Οι άνθρωποι είναι προϊόντα του περιβάλλοντος τους. Οι λίγοι, πιο τυχεροί, γεννιούνται γεννιούνται σε καταστάσεις όπου τα θετικά μηνύματα αφθονούν. Άλλοι μεγαλώνουν ακούγοντας μηνύματα φόβου και αποτυχίας τα οποία πρέπει να αποκλείσουν ώστε να ακούσουν τα θετικά. Αλλά αυτή η θετική, θαρραλέα φωνή πάντα, κάπου, κάποτε σε όλους. Ακούστε τη και τότε θα κάνετε την υπέρβαση σας..
Τα πράγματα δε πρόκειται να αλλάξουν μέχρι να αλλάξεις τον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα…
Μην αφήνεις τους άλλους να σου λένε τι είναι αυτό που θέλεις.
Κάθε ομάδα μπορεί να αποτελέσει ομάδα-θαύμα. Το θέμα είναι να βγεις εκεί έξω και να δουλέψεις για το θαύμα σου. Η προσπάθεια είναι αυτό που ξεχωρίζει τις σπουδαίες από τις συνηθισμένες ομάδες.
Το πιο δύσκολο πράγμα για τους ατομιστές όταν γίνονται μέρος ενός συνόλου είναι η «θυσία». Είναι πολύ πιο εύκολο να είσαι εγωιστής.
Οι μεγάλοι παίχτες επιζητούν οδηγίες σχετικά με τις αδυναμίες τους (για να βελτιωθούν).
Εάν είσαι σκληρός πνευματικά, μπορείς να γίνεις σκληρός και σωματικά ξεπερνώντας τη κόπωση.
Το να είσαι μέρος της επιτυχίας είναι πιο σημαντικό από το να είσαι προσωπικά απαραίτητος.
Σε κάθε μορφής ανταγωνισμό έρχεται μια στιγμή που χωρίζει τη νίκη από την ήττα. Ο πραγματικός πολεμιστής καταλαβαίνει και καταλαμβάνει τη στιγμή.
Η προσφώνηση «κόουτς» αποτελεί το μεγαλύτερο κομπλιμέντο που μου έχουν κάνει ποτέ…