Φτάνοντας στα τέλη Αυγούστου στη Νέα Υόρκη και ενώ έχει ήδη θριαμβεύσει σε Αυστραλία, Ρολάν Γκαρός και Γουίμπλεντον, ο Ροντ Λέιβερ ένοιωθε ότι όλοι τον περίμεναν στη γωνία. «Θυμάμαι ότι εκνευριζόμουν με το παραμικρό, αλλά τότε έθεσα στον εαυτό μου την μοναδική δόκιμη ερώτηση: έχεις εμπιστοσύνη στο παιχνίδι σου;». Η απάντηση αποδείχθηκε θετική, καθώς ο Λέιβερ έφτασε σχετικά εύκολα στον τελικό, όπου είχε έναν απροσδόκητο αντίπαλο.
Τον καιρό εκείνο, στο μακρινό 1969, οι διοργανωτές δοκίμασαν τα πάντα, ο τελικός αναβλήθηκε μια ημέρα ελέω καταιγίδων και την επομένη επιστρατεύτηκε μέχρι και ελικόπτερο για να στεγνώσει το λιμνώδες τερέν, το οποίο όμως παρέμενε βρεγμένο μέχρι την ώρα του αγώνα που δεν έπαιρνε άλλη αναβολή. Ο Λέιβερ έχασε το πρώτο σετ με 7-9 (βλέπετε δεν είχε εφευρεθεί ακόμη ούτε το τάι μπρέικ), αλλά τότε πήρε την κρίσιμη απόφαση να χρησιμοποιήσει παπούτσια με τάπες!
Ο αντίπαλος του (Τόνι Ρος) δεν έκανε κάτι ανάλογο και ο Λέιβερ κέρδισε άνετα τα επόμενα τρία σετ (6-1, 6-2, 6-2), για να μείνει στην ιστορία σαν ο μοναδικός παίκτης που έχει πετύχει δυο φορές το «Γκραν Σλαμ», δηλαδή να κατακτήσει και τα τέσσερα «majors» την ίδια χρονιά (1962 & 1969) και ο μόνος που το έχει καταφέρει από τότε που θεσπίστηκαν τα Όπεν!
53 χρόνια μετά, o Νόβακ Τζόκοβιτς έχει μπροστά του την ευκαιρία να γίνει ο μόλις τρίτος τενίστας στην ιστορία του αθλήματος που θα επαναλάβει τον άθλο του Λέιβερ και χωρίς Φέντερερ και Ναδάλ, φαντάζει σχετικά εύκολο – εξάλλου συμφωνούν και οι μπουκμεικερ που του δίνουν 55% πιθανότητες να κερδίσει το φετινό Αμερικάνικο Όπεν και να κάνει το 4/4 στα Γκραν Σλαμ.
«Προφανώς και αντιλαμβάνομαι πόσο μεγάλη ευκαιρία έχω μπροστά μου και ανυπομονώ να παίξω το καλύτερο μου τένις σε αυτό το φοβερό γήπεδο με το πιο ενθουσιώδες κοινό που υπάρχει, δήλωνε προχθές ο τρομερός Σέρβος. Αλλά την ίδια στιγμή γνωρίζω καλά πως το κλειδί θα είναι να ισορροπήσω και το πνευματικό σκέλος, με τόση ενέργεια και προσδοκίες ολούθε για την επανάληψη του «Γκραν Σλαμ».
Στον αντίποδα υπάρχει ο αθεράπευτος Τζον ΜακΕνρό (που ξέρει καλά τα κατατόπια, έχοντας κερδίσει τέσσερα Αμερικάνικα Όπεν) που χτυπά το καμπανάκι του κινδύνου: «Είναι πιο εύκολο να το λες, παρά να το κάνεις και δεν είναι καθόλου τυχαίο που δεν το έχει καταφέρει κανείς εδώ και 50 χρόνια. Γιατί είναι εξαιρετικά δύσκολο, σχεδόν ακατόρθωτο», είπε ο εκκεντρικός, μέσα και έξω από τα κορτ, ΜακΕνρό που όμως έσπευσε να συμπληρώσει ότι είναι έτοιμος να στοιχηματίσει τον οβολό του στον Νόβακ.
Δεν φαντάζει βέβαια παράξενο που ο ΜακΕνρό δεν φαίνεται να έχει αίσθηση πιθανοτήτων και να γνωρίζει από “value bet” – εξάλλου ήταν πάντα υπέρ του δέοντος παρορμητικός και αυτό είναι μέρος της γοητείας του. Θα προτιμήσω όμως την πάντα στέρεη και προσγειωμένη προσέγγιση του ορθολογιστή Ματς Βιλάντερ, ο οποίος εξηγεί ότι το έργο του Σέρβου θα είναι εξαιρετικά δύσκολο εξαιτίας του προφίλ των αντιπάλων του.
«Για μένα, το πρόβλημα θα εκπορευτεί από τη νέα γενιά των αντιπάλων του. Μπορεί ο Τζόκο να είναι ο καλύτερος παίκτες όλων των εποχών στο τσιμέντο, αλλά πρόκειται επίσης για την καλύτερη επιφάνεια και της νέας γενιάς. Και ενώ η επιφάνεια στην Μελβούρνη είναι εξαιρετικά γρήγορη, στη Νέα Υόρκη οι συνθήκες του παιχνιδιού είναι σαφώς πιο αργές και τόσο τα ρεβέρ, όσο και τα σλάις σερβίς του λιγότερο αποτελεσματικά.
Το ζήτημα είναι ότι και οι τέσσερεις μνηστήρες (Μεντβέντεφ, Ζβέρεφ, Ρούμπλεφ, Τσιτσιπάς) είναι εξαιρετικοί στη σκληρή επιφάνεια και τα χτυπήματα τους είναι καθαρά και με μεγαλύτερη δύναμη από του Τζόκοβιτς και για αυτό τον λόγο το Αμερικάνικο Όπεν είναι το ιδανικό τουρνουά για να αντιμετωπίσουν τους Big3…»
Σε ένα άλλο σημείο των καιρών, το προχθεσινό εβδομαδιαίο ένθετο περιοδικό της Γαλλικής «L’ Equipe», είχε αφιερωμένο το εξώφυλλο του στον Στέφανο Τσιτσιπά, μαζί με μια μεγάλη συνέντευξη του 4ου φαβορί για την κατάκτηση του US Open, με τον εύγλωττο τίτλο: «Να κάνω πράγματα που ποτέ δεν ξανάγιναν» – θαρρείς και ήθελε να πικάρει προκαταβολικά τον Τζόκοβιτς ένα πράγμα…
Δεν χωράει αμφιβολία ότι έχουμε μπροστά μας ένα ακόμη συναρπαστικό τουρνουά που θα προσφέρει αξέχαστες στιγμές και μεγάλες συγκινήσεις. Μένει να αποδειχθεί ποιος είχε δίκιο: ο ΜακΕνρό, ο Βιλάντερ ή οι Γάλλοι; Αν και με το διαστημικό πραγματικά διαστημικό Τένις που έχει παίξει τον τελευταίο μήνα ο Αλεξάντερ Ζβέρεφ (χρυσός Ολυμπιονίκης και στο Μάστερ του Σινσινάτι, με νίκες επί Τζόκοβιτς, Τσιτσιπά και Ρούμπλεφ, παραχωρώντας μόλις δύο σετ), μάλλον θα τους στείλει και τους τρεις στον κουβά…
Maestro