Το βράδυ της Τρίτης 9 Μαρτίου 2005 τα μπαρ στο κέντρο της Κολωνίας ήταν ασφυκτικά γεμάτα. Οι λόγοι που δυσκολευόσουν να βρεις έστω και λίγο χώρο για να πιεις το ποτό σου ήταν δυο: Πρώτον, ήταν κλασική βραδιά Τσάμπιονς Λιγκ (και μάλιστα νοκ άουτ αγώνων) και δεύτερον, η πόλη ήταν γεμάτη οπαδούς της Λίβερπουλ που
Υπήρχε μια εποχή που το θέμα της εμφάνισης μιας ομάδας δεν απασχολούσε σχεδόν κανέναν. Οι διαφημιστές και οι χορηγοί δεν είχαν πάρει ακόμα χαμπάρι τι… κελεπούρι ήταν το ποδόσφαιρο, οι τηλεοπτικές μεταδόσεις βρισκόταν ακόμα σε νηπιακό επίπεδο κι έτσι η μόνη έγνοια των διοικήσεων ήταν να φοράει η ομάδα τους τα χρώματα του συλλόγου. Αλλά όταν λέμε
22 Οκτωβρίου, ώρα 15.00. Ο διαιτητής σφυρίζει την έναρξη της αναμέτρησης. Το Σεντ Τζέιμς Παρκ είναι γεμάτο αλλά εκατοντάδες άνθρωποι σε όλες τις θύρες είναι ακόμα όρθιοι ή περπατάνε προς τις θέσεις τους. Οι παίκτες της Νιούκαστλ κάνουν τη σέντρα. 22 πάσες αργότερα οι οπαδοί των γηπεδούχων χοροπηδάνε στις εξέδρες πανηγυρίζοντας το 1-0. Στα 59