Χιλιάδες νέοι διαβάζουν άρθρα για το πώς πρέπει να συμπεριφερθούν στο πρώτο ραντεβού με μια κοπέλα. Τα lifestyle περιοδικά (και πλέον site) έχουν ολόκληρους οδηγούς, τι να κάνεις και τι να μην κάνεις, τον πιο εύκολο δρόμο προς την καρδιά ή προς το κρεβάτι της. Κάτι σαν ένα walkthrough για κάποιο video game. Ο Ραφαέλ Μπενίτεθ Μαούδες μάλλον δεν διάβασε ποτέ κάτι τέτοιο. Ακολούθησε την παραδοσιακή συμβουλή: «να είσαι ο εαυτός σου». Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει η Μοντσεράτ Σεάρα. «Στο πρώτο ραντεβού μας πήγαμε σε μια πιτσαρία στη Μαδρίτη. Πήρε ένα στυλό και άρχισε να μου εξηγεί το 4-4-2 πάνω στο καρό τραπεζομάντιλο». Αν αναρωτιέστε για την επιτυχία αυτής της στρατηγικής, η Μοντσεράτ παντρεύτηκε τον Ράφα το 1998, έχουν αποκτήσει δύο κόρες και είναι ακόμα μαζί. Μάλλον έπιασε το κόλπο, αλλά όπως λένε και στην τηλεόραση: «Το έκανε επαγγελματίας, μην το δοκιμάσετε στο σπίτι».
Η σύζυγος του Ράφα Μπενίτεθ δηλώνει ότι δεν γίνεται να μην ξέρεις μπάλα, αν θες να ζεις μαζί του. Είναι αυτό με το οποίο ασχολείται όλη τη μέρα, συνεπώς δεν θα έχεις πολλά θέματα για κουβέντα σε διαφορετική περίπτωση. Και εξαιτίας αυτής της δουλειάς, έχει γυρίσει όλον τον κόσμο. Η οικογένεια δεν ακολούθησε πάντα. Ο λόγος; Ότι έχει κάνει το δικό της σπιτικό. Όχι στη Μαδρίτη ή κάπου αλλού στην Ισπανία, υπό το φως του ήλιου, τη ζεστούλα και τις παραλίες, αλλά στο όχι και τόσο τουριστικό Λίβερπουλ. Μπορεί οι δύο κόρες του να γεννήθηκαν σε Μαδρίτη και Βαλένθια, αλλά όταν το 2004 ο Ράφα ανέλαβε τη Λίβερπουλ, η οικογένεια έφτιαξε εκεί την έδρα της και παρέμεινε εκεί. Ο Μπενίτεθ βρισκόταν άλλοτε πιο κοντά (Νιούκαστλ) και άλλοτε πολύ πιο μακριά (Νάπολή ή Κίνα). Η επιστροφή στο Λίβερπουλ ήταν κάτι που όλοι ονειρεύονταν, η οικογένεια ξανά μαζί, στο μέρος που αγαπάει. Φέτος το καλοκαίρι, έγινε πραγματικότητα, αλλά σίγουρα όχι με τον τρόπο που θα περίμενε κανείς. Όταν ο Αντσελότι παράτησε την Έβερτον, πληγώνοντας τον κόσμο της σε μεγάλο βαθμό, ελάχιστοι περίμεναν ότι ο αντικαταστάτης του θα ήταν ο πρώην προπονητής της Λίβερπουλ. Έμοιαζε μια λάθος απόφαση και για τους δύο.
Τα τελευταία χρόνια, η Έβερτον ξόδεψε τεράστια ποσά σε μεταγραφές, με αποκορύφωμα τα 200 εκατομμύρια περίπου τη σεζόν 2017-18. Την επόμενη σεζόν 100 εκατομμύρια, μετά 120 και πέρσι 75. Ονόματα που πέρασαν και δεν προσέφεραν τίποτα (όπως ο Τοσούν και ο Γκμπαμίν), ονόματα για τα οποία σπαταλήθηκαν πολύ περισσότερα χρήματα από όσα έπρεπε. Κούμαν, Άλαρνταϊς, Μάρκο Σίλβα, Αντσελότι δεν κατάφεραν κάτι ουσιαστικό. Η Έβερτον σχεδόν κάθε χρόνο κάνει μια καλή σειρά αγώνων, άλλοτε στην αρχή, άλλοτε στη μέση της σεζόν, αλλά στο τέλος αποτυγχάνει. Αποτυγχάνει στα εγχώρια κύπελλα, αποτυγχάνει και στο πρωτάθλημα. Η καλύτερη θέση ήταν η 7η, ενώ έχει κατακτήσει την 10η και 12η. Ένα νεκροταφείο παικτών και προπονητών. Το να αναλάβει κάποιος τον πάγκο της, αποτελεί συνήθως επαγγελματική αυτοκτονία. Ειδικά το καλοκαίρι του 2021, με τη θηλιά του FFP να απειλεί. Πόσο μάλλον αν αυτός ήταν πρώην προπονητής της μισητής Λίβερπουλ.
Η μέρα που το Γκούντισον Παρκ μίσησε τον Ράφα Μπενίτεθ
Ο Ράφα Μπενίτεθ έμεινε μια εξαετία στη Λίβερπουλ, σε σχετικά χαλεπούς καιρούς, κατάφερε όμως να κατακτήσει ένα αξέχαστο Τσάμπιονς Λιγκ και να είναι για πάντα στις καρδιές των οπαδών της. Μια εξαετία με ντέρμπι απέναντι στην Έβερτον, μια εξαετία που έφερε μεγάλα πάθη. Προπονητής στη Λίβερπουλ και την Έβερτον; Ανήκουστο. Η τελευταία φορά που έγινε κάτι τέτοιο ήταν το, όχι και τόσο κοντινό, 1890. Μόνο και μόνο με βάση τις φήμες, εμφανίστηκαν δυο πανό κοντά στο σπίτι του Μπενίτεθ στην πόλη. Το ένα, πιο ελαφρύ,: “Μπενίτεθ δεν είσαι ευπρόσδεκτος” και το άλλο αρκετά τρομακτικό: “Ξέρουμε πού μένεις, μην υπογράφεις“. Από το βάθος της μνήμης των οπαδών βγήκαν όλα όσα είχε κάνει και πει. Με αποκορύφωμα τις δηλώσεις μετά από ένα ντέρμπι του 2007, όταν χαρακτήρισε την Έβερτον “μικρό σύλλογο” επειδή κατέβηκε αμυντικά στο παιχνίδι. Αυτό το “small club” δεν έχει ξεχαστεί. Οι κόκκινοι το έκαναν αγαπημένο πείραγμα, οι μπλε το πήραν πολύ βαριά. Το “Rafa Beneath Us” (λογοπαίγνιο από τη σεζόν 2004-05 όταν η Έβερτον τερμάτισε πιο ψηλά από τη Λίβερπουλ), αλλά και το “είσαι απλά ένας χοντρός Ισπανός σερβιτόρος” που ακούγεται σε αρκετά αγγλικά γήπεδα, στο Γκούντισον Παρκ ακουγόταν πάντα πιο δυνατά. Ακόμα και όταν το επισκέφτηκε ως προπονητής της Τσέλσι.
Πέρα όμως από την αντιπάθεια για τον Ισπανό προπονητή, υπήρχε και το ερώτημα αν ο Μπενίτεθ “το έχει ακόμα” και αν έχει κίνητρο ή απλά ήθελε να βρίσκεται στην οικογένειά του, καθώς συμπληρώνει τα τελευταία ένσημα. Στα 61 του πλέον, δεν τον λες και νεούδι, με τελευταία δουλειά ένα αποτυχημένο πέρασμα από την Κίνα. Οι οπαδοί μιας ομάδας που είδαν τον Αντσελότι να τους γεμίζει με αισιοδοξία και να τους φέρνει τον Χάμες Ροντρίγκες, αλλά να την κάνει με μεγάλη ευκολία, φοβούνται ότι ένας άλλος συνομήλικός του δεν θα έχει διάθεση για δουλειά. Καθόλου παράλογο, ειδικά σε μια ομάδα που έχει την ταμπέλα του underachiever τα τελευταία χρόνια.
Πόσο μάλλον όταν το πουγκί του ιδιοκτήτη Φαρχάντ Μοσίρι έκλεισε φέτος, εξαιτίας των προβλημάτων με τις σπατάλες των περασμένων ετών. Η Έβερτον ξόδεψε λιγότερα χρήματα από ελληνικές ομάδες, δίνοντας μόλις 2 εκατομμύρια για να φέρει τον Ντεμαράι Γκρέι από τη Λεβερκούζεν. Έναν 25χρονο “πρώην ταλαντούχο”. Οι άλλες δύο “σοβαρές” μεταγραφές ήταν ο Σαλομόν Ροντόν που ήρθε ελεύθερος για να είναι μια λύση πάγκου και ο Άντρος Τάουνσεντ, ελεύθερος κι αυτός. Λίγες μεταγραφές, ένας προπονητής που ο κόσμος σε μεγάλο βαθμό μισεί και μια ομάδα που είναι συνδεδεμένη με τη μετριότητα. Συνταγή για καταστροφή;
Αρχές Οκτωβρίου. Η Έβερτον ισοβαθμεί στην 3η θέση μαζί με τις δυο ομάδες του Μάντσεστερ και την Μπράιτον, μόλις 2 βαθμούς πίσω από την κορυφή. Στο δε τελευταίο της ματς στο Ολντ Τράφορντ, πιθανώς το 1-1 να ήταν άδικο και να άξιζε τη νίκη. Παρά τις αρκετές απουσίες, τα δυο βαρύτερα επιθετικά χαρτιά της ομάδας, ο Κάλβερτ Λιούιν και ο Ρισάρλισον, είναι εκτός, ο Ράφα Μπενίτεθ έχει καταφέρει να φτιάξει μια ομάδα με αρχές. Ο Τάουνσεντ έχει ήδη κάνει αισθητή την παρουσία του με δυο υπέροχα γκολ, ενώ κι ο Γκρέι κάνει τη διαφορά. Όταν μια ομάδα ξοδεύει 100 εκατομμύρια τον χρόνο και δεν πετυχαίνει σχεδόν καμία μεταγραφή, αυτοί οι δύο μοιάζουν με ένα ποδοσφαιρικό θαύμα. Αλλά και “παλιοί” είναι μεταμορφωμένοι, ο Ντουκουρέ για παράδειγμα μοιάζει αναγεννημένος στα χαφ.
Μπορεί η Έβερτον να συνεχίσει έτσι; Η λογική λέει όχι. Η Έβερτον δεν πετάει στα παιχνίδια της, έφαγε μια μεγαλοπρεπή τριάρα από την Άστον Βίλα, ενώ γνώρισε και αποκλεισμό στο Λιγκ Καπ από την ΚΠΡ. Ακόμα και με τη Νόριτς δεν μάγεψε. Από την άλλη όμως δείχνει να βάζει κάποιες αρχές στο παιχνίδι της. Και στο κάτω κάτω, με ποια κριτήρια πρέπει να κριθεί; Με αυτά του Κούμαν που ξόδεψε παραπάνω από 230 εκατομμύρια; Του Μάρκο Σίλβα των 200 εκατομμύριων; Ο σύλλογος έχει χασούρα κάθε χρόνο, φτιάχνει το νέο γήπεδο και πρέπει να σουλουπωθεί. Μια έξοδος στην Ευρώπη θα ήταν παραπάνω από ευπρόσδεκτη. Αλλά είναι δύσκολο να το πει κανείς. Αυτή τη στιγμή είναι 6η σε xGoals στο πρωτάθλημα, ενώ είναι 2η σε xG εναντίον της. Τα νούμερά της δείχνουν ότι σκοράρει ελάχιστα παραπάνω από αυτό θα έπρεπε, αλλά επίσης δέχεται ελάχιστα παραπάνω γκολ από αυτά που θα έπρεπε. Με λίγα λόγια, η βαθμολογική της θέση δεν είναι άδικη. Η απόδοσή της είναι για εκεί που βρίσκεται. Το ζήτημα είναι αν θα μπορέσει να κρατήσει τα ίδια επίπεδα απόδοσης και στη συνέχεια. Γιατί όπως είπαμε, κάθε σεζόν κάνει ένα σερί καλής βαθμολογικής συγκομιδής. Το θέμα είναι η συνέχεια.
Για τον ίδιο τον Ισπανό κόουτς, ο πάγκος της Έβερτον ήταν μια ιδανική ευκαιρία να επιστρέψει στο σπίτι του. Η περιπέτεια της πανδημίας του στοίχισε φίλους και τον έκανε να επιθυμεί να βρίσκεται περισσότερο με τους δικούς του ανθρώπους. Παρά τα άθλια πανό (μιας μειοψηφίας πάντως, καθώς μπορεί οι οπαδοί της Έβερτον να μην τον ήθελαν, σε καμία περίπτωση όμως δεν στήριξαν τις απειλές), η οικογένεια Μπενίτεθ ανήκει στην πόλη. Η σύζυγός του, αφού έμαθε καλά το 4-4-2 και τα άλλα συστήματα, προσφέρει εδώ και χρόνια μέσω του φιλανθρωπικού της ιδρύματος στους κατοίκους του Λίβερπουλ, ανεξάρτητα από την ομάδα τους. Ο Μπενίτεθ θα ήθελε να κάνει το ίδιο ποδοσφαιρικά, αυτή τη φορά βοηθώντας το μπλε κομμάτι της πόλης. Το είπε και στα πρώτα του λόγια. Ξεπέρασε γρήγορα τα παλιά (τον “μικρό σύλλογο”) και μίλησε για τη σύνδεσή του με την πόλη. Μένει να συνδεθεί και με τον άλλον σύλλογό της.