Παναθηναϊκός – Φενέρμπαχτσε: Σύγκρουση εποχών

Είναι η στιγμή που το παρελθόν συναντά το παρόν. Οι αναμνήσεις βρίσκονται απέναντι στα όνειρα. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς έρχεται στο ΟΑΚΑ για να αντιπαρατεθεί με τον Ρικ Πιτίνο σε ένα πολύ δυνατό προπονητικό bras-de-fer που θα τραβήξει τους προβολείς του ευρωπαϊκού μπάσκετ επάνω από το ΟΑΚΑ, παρότι η χθεσινή απόφαση της διοργανώτριας αρχής στερεί μεγάλο μέρος της λάμψης του.

Είναι μια μάχη που οποιοσδήποτε πραγματικός φαν του ευρωπαϊκού μπάσκετ θα ήθελε να δει. Οι αναμνήσεις του ένδοξου παρελθόντος του Παναθηναϊκού βρίσκονται αντιμέτωπες με το παρόν και τα όνειρα του άμεσου μέλλοντος. Είναι η δεύτερη φορά που ο «βασιλιάς» του ευρωπαϊκού μπάσκετ, Ζέλικο Ομπράντοβιτς, θα βρεθεί απέναντι στον θρυλικό Αμερικανό κόουτς Πιτίνο. Η πρώτη τους αναμέτρηση πέρυσι, διεξήχθη σε μια όχι τόσο ευνοϊκή συγκυρία για την ελληνική ομάδα. Η Φενέρ τότε έπαιζε το καλύτερο μπάσκετ στην Ευρώπη ενώ οι πράσινοι, στο ξεκίνημα του Ρικ Πιτίνο στον πάγκο τους, προσπαθούσαν να βρουν τα βήματα τους με συνέπεια η ήττα στην Πόλη να έρθει εύκολα. Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι Τούρκοι παραπαίουν ψάχνοντας μια μεγάλη επιτυχία που θα γυρίσει τον ψυχολογικό τους διακόπτη. Το «τριφύλλι» είναι σε καλύτερη κατάσταση αν και στα τελευταία παιχνίδια η απόδοση του δεν είναι η ίδια.

Παιχνίδι ενέργειας

Το όλο υπόβαθρο της αναμέτρησης επηρεάζεται δε σημαντικά από το timing της απόφασης της Ευρωλίγκας, η οποία τιμώρησε την έδρα των πρασίνων περίπου 24 ώρες πριν το ματς με τη Φενέρμπαχτσε, αφήνοντας αρκετό κόσμο στα «κρύα του λουτρού». Οι ισορροπίες είναι πλέον διαφορετικές. Μιλάμε άλλωστε καθαρά για ένα παιχνίδι ενέργειας. Είναι γνωστό το πώς ο κόσμος του Παναθηναϊκού τροφοδοτεί την ομάδα στο παρκέ, δημιουργώντας μια κατάσταση σύνδεσης του αγωνιστικού χώρου με την εξέδρα.

Και οι δύο ομάδες θέλουν πολύ τη νίκη. Το σύνολο του Πιτίνο έχει μια πολύ δύσκολη συνέχεια με τρεις εκτός έδρας αναμετρήσεις και μια εντός μέχρι την 9η του Γενάρη, όλες με ομάδες της πρώτης οχτάδας. Η επικράτηση λοιπόν επί των Τούρκων στο ΟΑΚΑ αποτελεί προαπαιτούμενο ώστε η ελληνική ομάδα να μπει με την καλύτερη δυνατή ψυχολογία στις μάχες που ακολουθούν, διατηρώντας την επαφή με τα υψηλά βαθμολογικά στρώματα της διοργάνωσης. Η Φενέρ με τη σειρά της έχει μείνει πολύ πίσω,, μετρώντας συνεχόμενα άσχημα αποτελέσματα σε μια περίοδο όπου δεν μπορεί να απεμπλακεί από τον εφιάλτη του κακού μπάσκετ.

Αξιολογώντας την εικόνα των ομάδων μέχρι τώρα, μπορούμε να πούμε ότι το βασικό πλεονέκτημα του Παναθηναϊκού στο συγκεκριμένο ματσάρισμα αφορά το αθλητικό κομμάτι και την ταχύτητα. Για αυτό και οι γηπεδούχοι, παρά το κακό μαντάτο των άδειων κερκίδων, οφείλουν να μαζέψουν όση περισσότερη ενέργεια μπορούν ώστε να επιβάλλουν τον ρυθμό που τους χαρακτηρίζει, τον οποίον δύσκολα οι Τούρκοι θα μπορέσουν να ακολουθήσουν. Ένα σημαντικό στοιχείο για τη διαμόρφωση αυτού του πλαισίου αφορά την αδυναμία της Φενέρ στο κομμάτι του ριμπάουντ. Οι Τούρκοι (θα παραταχθούν και πάλι χωρίς τον Βέσελι) είναι τελευταίο στην Ευρωλίγκα σε όρους rebounding παρουσιάζοντας ένα πολύ κακό πρόσωπο σε αυτόν τον τομέα. Ο Παναθηναϊκός (επίσης είναι αδύναμος εκεί) μπορεί να το εκμεταλλευτεί, βάζοντας τις βάσεις για να ανοίξει το γήπεδο, κατάσταση που σίγουρα τον ευνοεί.

Το βασικό πρόβλημα της Φενέρ που μάλιστα αποτελεί τη «ρίζα του κακού»  επιδρώντας αρνητικά σχεδόν σε όλες τις πτυχές του παιχνιδιού της αφορά την έλλειψη αθλητικότητας. Είναι ένα σύνολο χωρίς φρέσκα, δυνατά πόδια. Αυτό τους πληγώνει στα μετόπισθεν (η άμυνα τους είναι κάτω του μετρίου σε σχέση με τον ανταγωνισμό) αλλά και στο επιθετικό κομμάτι όπου πλην ελαχίστων εξαιρέσεων δυσκολεύονται να βρουν προσωπική φάση με συνέπεια. Ο Ομπράντοβιτς καλείται να βρει λύση στο μαρκάρισμα του Νικ Καλάθη. Αυτή τη στιγμή γνωρίζει πως στο ρόστερ του δεν υπάρχει περιφερειακός ο οποίος μπορεί να μείνει μαζί του αναχαιτίζοντας τη δράση του. Ο Ντίξον και ο Κάλινιτς είναι οι πιο πιθανοί υποψήφιοι. Στην καλή βραδιά του Νικ στο ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός άλλωστε αποκτά αυτομάτως πλεονέκτημα απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο.

Οι φιλοξενούμενοι βέβαια δεν στερούνται ποιότητας. Έχουν παίχτες κλάσης και μεγάλης εμπειρίας. Νομίζω ότι στη σημερινή αναμέτρηση τα δύο φετινά μεγάλα αποκτήματα τους, Νάντο Ντε Κολό και Ντέρικ Ουίλιαμς θα πρέπει να αποτελέσουν τους βασικούς στόχους της άμυνας του Παναθηναϊκού. Είναι δύο παίχτες με τεράστιο επιθετικό ρεπερτόριο και την ικανότητα να παράγουν ακόμα και υπό καθεστώς μεγάλης πίεσης. Η Φενέρ σουτάρει εξαιρετικά από το τρίποντο (39.8% μέχρι τώρα στη διοργάνωση) και είναι δεδομένο ότι θα προσπαθήσει να ελέγξει τον ρυθμό, σημαδεύοντας τη θέση «5» των γηπεδούχων με τους Λοβέρν-Ντουβέριογλου-Στίματς. Είναι μια ευκαιρία για τον Παπαγιάννη να δείξει τι μπορεί να κάνει απέναντι σε κορμιά με τα οποία (στη βάση του μεγέθους) μπορεί να ματσάρει.

Σημαντικός παράγοντας για τον Παναθηναϊκό επίσης θα είναι η αποτελεσματικότητα στο περιφερειακό σουτ. Είναι άλλωστε ένα από τα κλειδιά για να μπορέσει να ανοίξει τον ρυθμό. Κανείς δεν θέλει να σκέφτεται την πιθανότητα εγκλωβισμού των πρασίνων σε ένα κλειστό  σετ παιχνίδι που θα παιχτεί κατοχή με κατοχή στα τελευταία λεπτά. Οι γηπεδούχοι πρέπει να επιβληθούν στο φυσικό/αθλητικό κομμάτι, κατάσταση που θα τους βοηθήσει να επιβάλλουν το μεγαλύτερο μέρος των αγωνιστικών τους στόχων και κυρίως, θα ελευθερώσει τη σκέψη τους. Ακόμα και χωρίς τον έκτο παίχτη στο πλευρό τους, μπορούν και πρέπει να το κάνουν.