Αν ψάχνουμε για μια σεζόν πλήρους διάλυσης ενός ποδοσφαιρικού συλλόγου, τότε η Παλέρμο της χρονιάς 2016-17 θα ήταν ένα καλό παράδειγμα. Η ομάδα της Σικελίας είχε μόλις γλιτώσει τον υποβιβασμό την περασμένη σεζόν για έναν βαθμό, κερδίζοντας την Βερόνα την τελευταία αγωνιστική. Αυτό δεν έγινε μάθημα όμως για τους ανθρώπους του συλλόγου. Και όταν λέμε ανθρώπους, εννοούμε έναν, τον τότε ιδιοκτήτη Μαουρίτσιο Τζαμπαρίνι. Μια από αυτές τις μορφές του ιταλικού ποδοσφαίρου που κάνουν κάτι δικούς μας προέδρους να φαίνονται σαν τεχνοκρατικά στελέχη πολυεθνικών. Ο γιγάντιος ιδιοκτήτης της Παλέρμο είδε συνολικά έξι ανθρώπους να κάθονται στον πάγκο της Παλέρμο το 2015-16, εκ των οποίων οι δύο έκατσαν σε δύο περιόδους. Ναι, καλά καταλάβατε, 8 διαφορετικές προπονητικές θητείες σε μια σεζόν. Ο Ιακίνι που ξεκίνησε τη σεζόν άντεξε μέχρι τον Νοέμβριο, επανήλθε ξανά τον Φεβρουάριο για μερικές μέρες, ενώ ο Μπαλαρντίνι που τον αντικατέστησε έκατσε μέχρι τον Ιανουάριο πριν φύγει και τελικά επανήλθε στο τέλος της σεζόν. Βιβιάνι, Τεντέσκο, Μπόζι και Νοβελίνο τα άλλα τέσσερα ονόματα. Οι παίκτες πήγαιναν κάθε μέρα στην προπόνηση περιμένοντας να δουν αν άλλαξε ο προπονητής τους.
Θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι ο Τζαμπαρίνι θα έπαιρνε το μάθημά του από εκείνη τη σεζόν. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε ποτέ. Ο Μπαλαρντίνι ξεκίνησε τη χρονιά 2016-17 και έκατσε για μόλις δύο αγώνες, αφού απολύθηκε μετά από μια ισοπαλία με την Ίντερ στη 2η αγωνιστική. Πέντε ήταν αυτή τη φορά οι άνθρωποι που έκατσαν στον πάγκο της Παλέρμο, αλλά δεν κατάφεραν κάποια χολυγουντιανή απόδραση όπως την περασμένη σεζόν. Με τον Τζαμπαρίνι να αποχωρεί από την προεδρία του συλλόγου εν μέσω της σεζόν, καθώς είχε συμφωνήσει με ένα αμερικάνικο fund την πώληση, η Παλέρμο τερμάτισε τελικά 19η και υποβιβάστηκε. Ακόμα χειρότερα, η πώληση δεν προχώρησε καθώς τα χρήματα δεν εμφανίστηκαν ποτέ. Τον Ιούλιο του 2017 ο Τζαμπερίνι ανακοινώνει την ακύρωση της συμφωνίας και επιστρέφει καβάλα σε άσπρο άλογο. Δεν ήταν η πρώτη φορά που συνέβη κάτι τέτοιο. Ο Τζαμπαρίνι στο παρελθόν είχε υποσχεθεί Άραβες επενδυτές (είπαμε, θυμίζει Ελλάδα) που θα έφερναν χρήματα και τίτλους στη Σικελία, αλλά ούτε αυτό έγινε ποτέ. Η ομάδα επέστρεψε στα χέρια του και προσπάθησε να ανέβει αμέσως στη Serie A. Η μόλις μία αλλαγή προπονητή βοήθησε, η Παλέρμο τερμάτισε 4η, έφτασε στον τελικό των μπαράζ, αλλά ήταν η Φροζινόνε αυτή που πήρε τελικά το εισιτήριο με πολύ ιταλικό κατενάτσιο και αντιποδόσφαιρο. Η Παλέρμο έμοιαζε καταδικασμένη πλέον.
Ο γίγας κύριος Μαουρίτσιο υποδέχεται τον (χωρίς μούσια) Στέφανο Πιόλι το μακρινό 2011.
Θα τον απολύσει 90 ημέρες αργότερα.
O “προπονητοφάγος” (όπως αποκάλεσε τον εαυτό του) ιδιοκτήτης έκανε πάνω από 40 αλλαγές προπονητών σε περίπου 16 χρόνια.
Κι’ αυτό γιατί τα οικονομικά προβλήματα άρχισαν να γιγαντώνονται. Η ομάδα χάνει παίκτες, αλλά δεν μπορεί να τους αναπληρώσει. Μια νέα πώληση των μετοχών ανακοινώνεται. Συγκινημένος ο Τζαμπαρίνι αποχωρεί έχοντας πουλήσει την ομάδα με το συμβολικό ποσό των… 1ο Ευρώ (μαζί φυσικά με χρέη πολλών παραπάνω Ευρώ). Ο Ιταλός ιδιοκτήτης αποχωρεί έχοντας προχωρήσει 44 φορές σε αλλαγή προπονητή κατά τη θητεία του, με 28 διαφορετικούς δύσμοιρους κόουτς να ανακυκλώνονται. Οι αγοραστές είναι Άγγλοι αυτή τη φορά, ένα fund που τοποθετεί τους ανθρώπους του στη διοίκηση και σηκώνει μανίκια για δουλειά. Πολύ γρήγορα τα μανίκια θα κατέβουν. Τα υποτιθέμενα χρέη 23 εκατομμυρίων Ευρώ είναι στην πραγματικότητα περισσότερα. Όσο το νέο μάνατζμεντ σκαλίζει τα πράγματα, τόσο οι άνθρωποί του ανακαλύπτουν όλο και περισσότερα πράγματα που δεν γνώριζαν. Οι νέοι ιδιοκτήτες αποχωρούν τρέχοντας κατηγορώντας τον κύριο Μαουρίτσιο. Την ομάδα “αγοράζει” η Ντανιέλα ντε Αντζέλι μια 53χρονη συνεργάτιδα του Τζαμπερίνι που μιλάει με τα καλύτερα λόγια για το αφεντικό της, αλλά επιμένει ότι είναι… αυτόφωτη ιδιοκτήτρια. Η… μπροστινή κυρία ντε Αντζέλι αναλαμβάνει με την προοπτική μιας νέας πώλησης. Και πράγματι, η πώληση αυτή γίνεται. Ο Τζαμπαρίνι, που βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό καθώς κατηγορείται για πλαστά λογιστικά στοιχεία και ξέπλυμα χρήματος, αποχωρεί οριστικά αυτή τη φορά μετά από περίπου 18 χρόνια. Η νέα ιδιοκτήτρια εταιρεία έχει μια δαιδαλώδη ιδιοκτησία με θυγατρικές και παραθυγατρικές, είναι μεν ιταλική, αλλά η μητρική εταιρεία είναι αγγλική. Οι άνθρωποί της αναλαμβάνουν την Παλέρμο που ήδη βρίσκεται υπό έλεγχο από την ιταλική Π.Ο. και κινδυνεύει μέχρι και με υποβιβασμό στη Serie C. Ο λόγος; Μα φυσικά ο Τζαμπαρίνι που έβγαζε λεφτά από τη μία τσέπη και τα έβαζε σε άλλη, μέσω διαφόρων εταιρειών που είχαν τον ίδιο ιδιοκτήτη.
Ο 20χρονος “Ματαδόρ” Καβάνι περνάει (με τα σιδεράκια του) τον Ατλαντικό το 2007
Ο Τζαμπαρίνι είχε μάτι στους παίκτες
Υπάρχει η έκφραση “το πιο βαθύ σκοτάδι είναι λίγο πριν την αυγή”. Στην περίπτωση της Παλέρμο αυτό δεν ίσχυε. Η ιταλική Π.Ο. αρχικά αποφασίζει να ρίξει την ομάδα στη Serie C, μια απόφαση που ουσιαστικά καταστρέφει τον σύλλογο. Τελικά, δυο βδομάδες περίπου, ο σύλλογος δικαιώνεται στην έφεση. Η Παλέρμο τιμωρείται τελικά με -20 βαθμούς, αλλά γλιτώνει τα χειρότερα, καθώς είχε τερματίσει 3η και είχε αρκετούς βαθμούς για χάσιμο. Η αυγή δεν έρχεται όμως. Υπάρχει και πιο βαθύ σκοτάδι. Ο κόσμος που νομίζει ότι η αγαπημένη του ομάδα σώθηκε, θα σοκαριστεί λίγο καιρό αργότερα. Η βόμβα πέφτει. Η Παλέρμο δεν προλαβαίνει να καταθέσει όλα τα χαρτιά της για την συμμετοχή στο επόμενο πρωτάθλημα και ειδικά τις εγγυήσεις που ζητά η Π.Ο. Οι άνθρωποί της αρχικά λένε διάφορες ιστορίες τύπου “τα καταθέσαμε στις 23.59” που θυμίζουν μαθητή που λέει ότι ο σκύλος του έφαγε την εργασία. Στη συνέχεια υποστηρίζουν ότι έπεσαν θύματα απάτης, ότι ο λογιστής στον οποίον έδωσαν τη δουλειά τους κορόιδεψε και δεν ετοίμασε τα χαρτιά. Τους είχε υποσχεθεί έναν βουλγαρικό κολοσσό που θα προσέφερε τις απαραίτητες οικονομικές εγγυήσεις, αλλά δεν έκανε τίποτα. Κανείς δεν πείθεται. Η Π.Ο. δεν έχει άλλη επιλογή παρά να διώξει την ομάδα από τις επαγγελματικές κατηγορίες. Η Παλέρμο βιώνει το τέλος της. Μια ομάδα που έφερε στην Ευρώπη παίκτες όπως ο Καβάνι, ο Ντιμπάλα κι ο Παστόρε, που έβγαλε ένα σωρό ονόματα του ιταλικού ποδοσφαίρου, διαλύεται.
Ο χαρούμενος κύριος Τόνι ντι Πιάτσα, άρτι αφιχθείς από την Αμερική, επιστρέφει στη Σικελία για να δει την αγαπημένη του ομάδα στην οποία είναι πλέον συνιδιοκτήτης και αντιπρόεδρος.
Αλλά τίποτα δεν κρατά για πάντα, ειδικά στο ιταλικό ποδόσφαιρο. Με πρωτοβουλία του δημάρχου της πόλης, μια νέα ομάδα δημιουργείται και ξεκινά από τη Serie D με ιδιοκτήτες τους Ντάριο Μίρι (ανιψιό παλιού ιδιοκτήτη της Παλέρμο) και τον Τόνι ντι Πιάτσα έναν Ιταλοαμερικάνο (με όνομα που άνετα θα ταίριαζε σε χαρακτήρα των Σοπράνος). Η Παλέρμο (ή για να είμαστε ακριβείς η Società Sportiva Dilettantistica Palermo όπως ήταν το νέο όνομα) κατάφερε και πήρε εύκολα την άνοδο για τη Serie C. To όνομα άλλαξε στο πιο εύπεπτο Palermo Football Club και η ομάδα συμμετείχε στη Γ’ εθνική της Ιταλίας, χωρίς να καταφέρει κάτι παραπάνω. Αν νομίζετε φυσικά ότι όλα κυλούν ομαλά κάνετε λάθος. Ο Τόνι ο ντι Πιάτσα ήρθε σε ρήξη με τον Μίρι. Παρά το γεγονός ότι έχει μεγάλο μέρος των μετοχών, έμεινε εκτός αποφάσεων, καθώς ο Μίρι που έπαιζε εντός έδρας και όχι από τη Νέα Υόρκη, πήρε όλες τις αρμοδιότητες επάνω του, αφήνοντας απ’ έξω τον ντι Πιάτσα. Ο τελευταίος αποφάσισε να αποχωρήσει, αλλά υπήρξε θέμα με το πόσο πραγματικά άξιζαν οι μετοχές του. Ο ντι Πιάτσα αξίωνε ένα ποσό κοντά στα 10 εκατομμύριο Ευρώ σύμφωνα με την εταιρεία στην οποία κατέφυγε για να γίνει μια εκτίμηση του 40% της εταιρείας η οποία κατέχει την Παλέρμο. Την ίδια στιγμή, οι άνθρωποι τους οποίους προσέλαβε ο Μίρι κατέληξαν ότι η αξία ήταν… 75.000€. Μικροδιαφορές βρε αδερφέ. Τελικά οι αρχές, σύμφωνα τουλάχιστον με τα όσα βρήκαμε ψάχνοντας, κατέληξαν σε ένα ποσό περίπου στα 2 εκατομμύρια. Στο ποδοσφαιρικό κομμάτι πάντως, η Παλέρμο τα πάει καλύτερα. Η φετινή, δεύτερη συνεχόμενη, χρονιά της στη Serie C ήταν βελτιωμένη. Κατάφερε να πλασαριστεί σε καλή θέση στον όμιλό της και να κερδίσει την είσοδό της στα πλέι-οφ για την άνοδο στη Serie B.
Τα στιγμιότυπα από τον 1ο τελικό στην Πάντοβα
Σε αυτό έπαιξε κομμάτακι ρόλο και ένα έξτρα κίνητρο. Η διοίκηση ήρθε τον Μάρτιο σε συμφωνία με τους παίκτες ότι θα μπορούσαν να μετακινούνται με αεροπλάνο και όχι με τον μέχρι τότε τρόπο με λεωφορείο και καράβι στα εκτός έδρας ματς. Με μια προϋπόθεση. Αν η Παλέρμο έχανε το ματς, οι παίκτες θα πλήρωναν από την τσέπη τους τη διαφορά στα έξοδα. Μέχρι τότε η Παλέρμο είχε 7 εκτός έδρας ήττας. Μαντέψτε πόσες έκανε από τότε. Καμία. Μαζί με την ομάδα πάντως ταξιδεύει κι ο κόσμος. Ο κόσμος που γεμίζει το γήπεδό της και την υποστηρίζει φανατικά. Η Παλέρμο έφτασε στον τελικό των μπαράζ. Ξεπέρασε τρεις γύρους πιο πριν και απέμεινε το εμπόδιο της Πάντοβα. 3.000 οπαδοί της Παλέρμο ταξίδεψαν, αρκετοί κάνοντας τα 1.400 χιλιόμετρα από το νησί μέχρι την πόλη κοντά στη Βενετία. Και πανηγύρισαν το 0-1 με μεγάλη χαρά. Η ρεβάνς δεν θα είναι τυπική υπόθεση σε καμία περίπτωση. Το γήπεδο θα κοχλάζει και παρότι τα ροζ δεν θα τα φοράνε μεγαθήρια του ποδοσφαίρου, δεν θα υπάρχει κάποιος Λούκα Τόνι ή κάποιος Μπαρτζάλι, ούτε ένας Σορεντίνο στα γκολπόστ, ούτε φυσικά Καβάνι και Ντιμπάλα, το όνειρο για επιστροφή στη Β’ εθνική της Ιταλίας είναι πιο ζωντανό από ποτέ. Βέβαια για την Παλέρμο μιλάμε. Μπορεί να συμβεί το οτιδήποτε στη συνέχεια. Και δεν υπάρχει πια και Τζαμπερίνι να επιστρέψει και να αναλάβει ξανά, μια που έφυγε από τη ζωή τον Φεβρουάριο.