Στις 28 Φεβρουαρίου του 1992, δύο από τους κορυφαίους αθλητές στην ιστορία του ΝΒΑ και παράλληλα δύο μεγάλοι αντίπαλοι, έδιναν στον κόσμο αυτό που πραγματικά ήθελε. Μια ένας εναντίον ενός μονομαχία σαν και αυτές που βλέπουμε καθημερινά στα ανοιχτά γήπεδα, σε κάθε σημείο του πλανήτη…
Το event «Clash Of Legends» ήταν μια πραγματικά σπουδαία ιδέα και γρήγορα έσπειρε θύελλα ενθουσιασμού στο αμερικανικό κοινό. Ένα μίνι-τουρνουά όπου βετεράνοι σούπερ-σταρ του αθλήματος θα επέστρεφαν από την απόσυρση για να συγκρουστούν σε 1on1 παιχνίδια . Ο Νέιτ Άρτσιμπαλντ θα αντιμετώπιζε τον Τζορτζ Γκέρβιν και ο Κόνι Χόκινς τον Ρικ Μπάρι. Το βαρύ χαρτί των διοργανωτών ήταν η μάχη μεταξύ του Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ και του Ουίλτ Τσάμπερλεϊν όμως ο τελευταίος, σχετικά αργά μάλιστα, δήλωσε ότι δεν θα μπορέσει να παραστεί στο γεγονός. Τότε, ο Τζούλιους Έρβινγκ ήρθε για να «σώσει» (σε εμπορικούς όρους) την κατάσταση.
Ο Τζαμπάρ με τον Ίρβινγκ υπήρξαν μεγάλοι αντίπαλοι σε ολόκληρη την καριέρα τους. Ήταν άλλωστε σύνηθες να συναντιούνται στους τελικούς του ΝΒΑ όπου ο ανταγωνισμός ήταν τεράστιος στα χρόνια του «Ντόκτορ» στη Φιλαδέλφεια. Οι δύο τους ήταν επίσης πολύ καλοί φίλοι. Δειπνούσαν πολύ συχνά μαζί όταν ο ένας επισκεπτόταν την πόλη του άλλου ενώ έφτασαν κοντά να γίνουν συμπαίχτες όταν ο Τζαμπάρ αγωνιζόταν στους Μπακς. Ήταν τότε που ο Έρβινγκ αποτελούσε το μεγάλο αστέρι της ΑΒΑ (η οποία απορροφήθηκε αργότερα από το ΝΒΑ) και η Ατλάντα με το Μιλγουόκι ξεκινούσαν έναν άτυπο πόλεμο σχετικά με το ποιος κατέχει τα δικαιώματα του εάν αυτός μετακινηθεί στη μεγάλη λίγκα. Κάπως έτσι χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία ώστε το μπασκετικό κοινό να απολαύσει στην ίδια ομάδα τους Τζαμπάρ-Τζούλιους Έρβινγκ-Όσκαρ Ρόμπερτσον…
Το μεγάλο τουρνουά θα γινόταν στο Ατλάντικ Σίτι και είχε φιλανθρωπικό υπόβαθρο. Ενεργοποιήθηκε η πλατφόρμα pay-per-view μέσω της οποίας το κοινό θα μπορούσε να παρακολουθήσει τη μάχη των αστεριών, πληρώνοντας περίπου 20 δολάρια (τα 6 από αυτά θα πήγαιναν σε φιλανθρωπίες).
Ο Έρβινγκ τότε ήταν 42 ετών και ο Τζαμπάρ 45. Εμφανίστηκαν σε αρκετά καλή σωματική κατάσταση παρά το γεγονός ότι είχαν αποσυρθεί κάμποσο καιρό. Ο Καρίμ πήρε κεφάλι εξ αρχής στο ματς. Εκμεταλλεύτηκε πλήρως το μέγεθος του, πηγαίνοντας τον Ντόκτορ Τζέι κοντά στο καλάθι όπου και σκόραρε εύκολα. Είναι ενδεικτικό της κυριαρχίας του ότι στο ξεκίνημα το σκορ ήταν 11-0. Ο Έρβινγκ υποτίθεται ότι στα αγωνιστικά του χρόνια θα τραβούσε τον Καρίμ μακριά από το καλάθι και θα έπαιζε κάθετα ποντάροντας στο πρώτο βήμα και την ταχύτητα του. Όμως τα «όπλα» αυτά δεν βρίσκονταν πλέον στη φαρέτρα του…
Ο Τζαμπάρ έκοβε τα σουτ του Έρβινγκ το ένα μετά το άλλο και έχτισε ένα μεγάλο προβάδισμα στο ημίχρονο, αρκετό για να του δώσει την νίκη όταν ο αντίπαλος του στην επανάληψη προσπάθησε να αντεπιτεθεί. Ο Ντόκτορ Τζέι παρόλα αυτά κέρδισε το κοινό το οποίο ήταν φανερά με το μέρος του ενώ προσέφερε και τη φάση της βραδιάς όταν κέρδισε τη μπάλα σε μια διεκδίκηση κατά μήκος της τελικής γραμμής και παίρνοντας τα βήματα κάρφωσε εντυπωσιακά στο πρόσωπο του Καρίμ.
O θρυλικός σέντερ των Λέικερς κέρδισε τελικά το μεγάλο «μονό» με σκορ 44-21. Τo event στέφθηκε από σημαντική επιτυχία αφήνοντας όμως παράλληλα το μπασκετικό κοινό να αναρωτιέται τι θα είχε συμβεί εάν οι δύο μεγάλοι σταρ αντιμετώπιζαν ο ένας τον άλλον στα prime τους.
Το «Clash Of Legends» έγινε πριν τριάντα χρόνια και μπορεί να αποτελέσει ένα κρυφό χαρτί για το άμεσο μέλλον του ΝΒΑ, ειδικά σε μια εποχή όπου η δημοτικότητα των All Star Games φθίνει και οι διαγωνισμοί τριπόντων και καρφωμάτων, δεν συγκινούν πλέον το ίδιο.