Ο χρόνος στο ποδόσφαιρο κινείται διαφορετικά. 90 λεπτά αλλάζουν τα πάντα σε μια σεζόν. Λίγα δευτερόλεπτα κρίνουν έναν αγώνα. Μερικοί μήνες δημιουργούν διαφορετικές ιστορίες. Η φετινή ιστορία του Ματς Χούμελς είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Πριν ελάχιστους μήνες, ο γερμανικός Τύπος έγραφε ότι η σχέση μεταξύ του Τέρζιτς και του Χούμελς ήταν ψυχρή. Ο κόουτς της Ντόρτμουντ δεν ήταν ικανοποιημένος και σκεφτόταν να παρκάρει στον πάγκο τον 35χρονο αμυντικό, ο ίδιος ο Χούμελς λέγεται ότι διαφωνούσε ανοιχτά με την τακτική του προπονητή και το κλίμα γενικά στην Ντόρτμουντ δεν ήταν καθόλου καλό. Τα ρεπορτάζ ανέφεραν ότι ο Χούμελς είχε αποφασίσει να δώσει τέλος στην καριέρα του στην Ντόρτμουντ αν ο Τέρζιτς παρέμενε και την επόμενη χρονιά ως κόουτς στη Βεστφαλία, με τον κόσμο να είναι απογοητευμένος σε μεγάλο βαθμό από μια μέτρια σεζόν.
Μεταφερόμαστε στα τέλη Μαΐου. Η Ντόρτμουντ βρίσκεται στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, ο Τέρζιτς έχει σώσει τη χρονιά αποκλείοντας Σιμεόνε και Λουίς Ενρίκε και ο Χούμελς είναι ένας από τους βασικούς λόγους που οι κιτρινόμαυροι βρίσκονται εδώ που βρίσκονται. Στη ρεβάνς με την Ατλέτικο θα βάλει ένα αυτογκόλ, αλλά από την άλλη θα δώσει μια εξαιρετική ασίστ για το γκολ του Μπραντ. Και στα ματς με την Παρί σεν Ζερμέν θα λάμψει. Θα λάμψει με μερικά από τα κλασικά του σωτήρια τάκλιν όπως αυτό πάνω στον Μπαπέ, κερδίζοντας το βραβείο του Man of the Match:
Και θα βάλει το γκολ που τελικά θα κρίνει και τη σειρά (μαζί με τα δοκάρια των Γάλλων) μέσα στο Παρκ ντε Πρενς, το γκολ του 0-1 που θα δώσει το εισιτήριο στους Γερμανούς. Ο παίκτης που φαινόταν να οδεύει στο τέλος της πορείας του, θα δώσει αμυντικό ρεσιτάλ σε 180 λεπτά. Αλλά αυτά τα πάνω κάτω τα έχει σε όλη την καριέρα του. Γέννημα-θρέμμα της Βεστφαλίας, θα βρεθεί στη Βαυαρία για να παίξει μπάλα. Το ποδόσφαιρο ήταν η λογική επιλογή. Ο πατέρας του κι αυτός ποδοσφαιριστής και αργότερα προπονητής, ο αδερφός του ποδοσφαιριστής, η μητέρα του αθλητική δημοσιογράφος. Αν δεν έπαιζε μπάλα, μάλλον θα ακολουθούσε την καριέρα της μαμάς, καθώς κι αυτή τον κουβαλούσε συχνά στη δουλειά της στο γήπεδο. Όταν ο μπαμπάς Χούμελς γίνει προπονητής στις ακαδημίες της Μπάγερν, η οικογένεια και μαζί κι ο 6χρονος Ματς θα μετακομίσουν στο Μόναχο. Εκεί θα αρχίσει να παίζει μπάλα, στην Μπάγερν, παιδάκι ακόμα. Ξεκίνησε ως φορ, αλλά ο πατέρας του ως παλιός αμυντικός διέκρινε ότι τα χαρακτηριστικά του τον έκαναν καταλληλότερο για αμυντικό. Κάτι ήξερε τελικά. Ο Ματς θα φτάσει μέχρι και στη Β’ ομάδα της Μπάγερν, ενώ ο Φέλιξ Μάγκατ θα είναι αυτός που θα τον εκτιμήσει και θα τον φέρει να προπονείται με την πρώτη ομάδα της Μπάγερν. Ο Χούμελς θα κάνει μόλις μία εμφάνιση με τη φανέλα της Μπάγερν το 2007.
Η καριέρα του θα απογειωθεί πίσω στην πατρίδα του τη Βεστφαλία. Ο Μάγκατ φεύγει από την Μπάγερν, ο Χίτζφελντ έρχεται και ο Χούμελς πηγαίνει δανεικός στην Ντόρτμουντ τον Ιανουάριο του 2008. Θα βρει αρκετό χρόνο και στη συνεργασία του με τον Σούμποτιτς οι άνθρωποι της Ντόρτμουντ θα δουν ένα ισχυρό δίδυμο. Μόλις έναν χρόνο αργότερα, η Ντόρτμουντ θα πληρώσει τα σχετικά λίγα χρήματα και θα τον κάνει δικό της. Ο Χούμελς θα τα πάει εξαιρετικά, θα παίξει σε πολλά παιχνίδια και θα σκοράρει συχνά. Θα κατακτήσει δύο σερί πρωταθλήματα με κόουτς τον Κλοπ. Toν Κλοπ που πριν γίνει προπονητής του ήταν και… babysitter του κατά διαβολική σύμπτωση. Λίγο πριν ο ο μπαμπάς Χούμελς βρεθεί στο Μόναχο, έκανε ένα πέρασμα ως κόουτς στη Μάιντς και ο Γιούργκεν ως παίκτης (χωρίς ακόμα τα τρομακτικά αυτά δόντια) είχε τέτοια σχέση με τον μπαμπά Χούμελς που μαζί με τον συμπαίκτη του Κούχνερτ έκαναν babysitting στον πιτσιρίκο Ματς που κλωτσούσε την μπάλα για ώρες στην γκαραζόπορτα της οικίας Χούμελς. Αρκετά χρόνια αργότερα, ο Ματς θα ήταν ο φύλακας άγγελος της άμυνας του Κλοπ. Εκείνη την περίοδο ο Χούμελς θα κάνει και το ντεμπούτο του στην εθνική Γερμανίας, σε μια πορεία που θα τον κάνει 78 φορές διεθνή. Ο Χούμελς που εξαιτίας της ικανότητάς του με την μπάλα παίζει και αμυντικό χαφ σε κάποια ματς, θα είναι από τους βασικούς λόγους που η Ντόρτμουντ κατακτά εκείνους τους δύο τίτλους, έχοντας εξαιρετικές βαθμολογίες από τις εφημερίδες. Δεν είναι κάποιο θηρίο, κάποιος ταχυδυναμικός παίκτης. Είναι έξυπνος, ξέρει να διαβάζει τις φάσεις, ξέρει πώς και πότε να κάνει τάκλιν, είναι καλός στον αέρα, ξέρει μπάλα και μπορεί να την μοιράσει. Ό,τι πιθανώς χάνει σωματικά σε σχέση με άλλα μπακ, το αναπληρώνει με μυαλό, ποιότητα και αυτοθυσία. Διαβάζει τις φάσεις και παίρνει σωστές αποφάσεις.
Γιούργκεν και Ματς από το μακρινό 2009
Θα γίνει η σταθερά της Ντόρτμουντ, ειδικά όταν διάφοροι συμπαίκτες του αρχίζουν να αποχωρούν και να πληγώνουν τον κόσμο της ομάδας με την επιλογή τους. Ο Γκέτσε θα ανακοινώσει την αποχώρησή του λίγο πριν από έναν ημιτελικό με τη Ρεάλ Μαδρίτης για το Τσάμπιονς Λιγκ και ο Κλοπ θα εκνευριστεί, λέγοντας ότι δεν μπορούσε να του αλλάξει γνώμη γιατί ο Πεπ τον ήθελε πολύ στον Μπάγερν και ο παίκτης ήθελε πολύ να παίξει για τον Πεπ. Έναν χρόνο περίπου αργότερα, την ίδια απόφαση θα πάρει και ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι. Ο κόσμος της Ντόρτμουντ στενοχωριέται, αντιλαμβάνεται τη δυσκολία να κρατήσει η ομάδα παίκτες που θέλουν να φύγουν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ενοχλείται βλέποντας τους καλύτερους παίκτες όχι απλά να φεύγουν, αλλά να φεύγουν για το Μόναχο. Τουλάχιστον έχει τον Χούμελς, τον πιστό στρατιώτη.
Τον Χούμελς που θα γίνει αρχηγός. Τον Χούμελς που θα κάνει δηλώσεις, δείχνοντας τη διαφορετικότητά του. «Δεν με νοιάζει η Μπάγερν. Έχω χάσει κάθε σύνδεσή μου με την ομάδα από τότε που έφυγα. Είμαι Μπορούσια μέχρι το κόκαλο», θα πει και θα γεμίσει περηφάνια τον κόσμο της Ντόρτμουντ. «Ήμουν ο τέταρτος κεντρικός αμυντικός εκεί, αλλά ακόμα και αν οι τρεις ήταν τραυματίες, πάλι ζέσταινα τον πάγκο». Το 2011 η Μπάγερν προσπαθεί να τον πείσει να επιστρέψει, ο Νέρλινγκερ έχει συνάντηση μαζί του, αλλά όπως λέει ο μπαμπάς Χούμελς «η σχέση του Ματς με την Ντόρτμουντ είναι πολύ ισχυρή». Κάπως έτσι κοιμούνται ήσυχοι οι οπαδοί της ομάδας για αρκετά χρόνια.
Είπαμε όμως. Στο ποδόσφαιρο, ο χρόνος τρέχει αλλιώς. Από το “δεν με νοιάζει η Μπάγερν” του 2012, φτάνουμε στο 2016. Έναν μήνα πριν τον τελικό του κυπέλλου με την Μπάγερν, ο Χούμελς ανακοινώνει ότι την επόμενη σεζόν θα μετακομίσει στη Βαυαρία. Ο κόσμος είναι έξαλλος μαζί του και η αποχώρησή του δεν θα είναι η καλύτερη. Ο ίδιος θα δικαιολογηθεί. «Με εξέπληξε η αντίδραση γιατί ποτέ δεν είπα ότι θα μείνω για πάντα. Είχα πει ότι κάθε καλοκαίρι αποφασίζω τι θέλω να κάνω. Υπήρχε όμως κόσμος που ανέσυρε δηλώσεις μου από το 2012. Ακόμα κι αυτές όμως, αν τις διαβάσεις προσεκτικά, βγάζουν νόημα και τώρα. Είπα τότε ότι δεν υπήρχε αθλητικός λόγος να πάω από το Ντόρτμουντ στο Μόναχο. Θα ήταν ωραίο να μπορούσα να το πω και αυτά τα τελευταία τέσσερα χρόνια, αλλά κατακτήσαμε 0 από τους 8 τίτλους. Πέρασαν χρόνια από τότε. Αυτές οι κατηγορίες ότι είμαι υποκριτής, προδότης και ψεύτης με στενοχώρησαν. Δεν είναι αλήθεια. Ήμουν πάντα ανοιχτός προς το κλαμπ και τους συμπαίκτες μου». Ο κόσμος είναι αλήθεια ότι δεν θα πειστεί από την εξήγηση.
Σύμφωνα με τον Χούμελς, η φυγή του Γκιντογκάν και του Μικιταριάν έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην απόφασή του. Ο Χούμελς έβλεπε την ομάδα να αποδυναμώνεται και κατάλαβε ότι ήταν η ώρα να φύγει. Από τη μια, λογικό. Από την άλλη, λογική και η αντίδραση των οπαδών που βλέπουν τον αρχηγό, τον άνθρωπο που μιλούσε για σύνδεση με τον σύλλογο να εγκαταλείπει την ομάδα στα δύσκολα. Ο Χούμελς θα κάνει ένα post στο Facebook για να εξηγήσει την απόφασή του στον κόσμο, αλλά τα σχόλια δείχνουν ότι δεν το κατάφερε. Τα “προδότης” και “μισθοφόρος” φοριούνται πολύ στις απαντήσεις. Στο πρώτο παιχνίδι μετά την ανακοίνωση της απόφασής του, ακούγονταν σφυρίγματα από μερίδα οπαδών κάθε φορά που ακουμπούσε την μπάλα. Ο Χούμελς θα προσπαθήσει να δώσει τη δική του εκδοχή. «Δεν ήταν πραγματικοί οπαδοί, ήταν μόνο καμιά 300αρια άτομα που ποτέ δεν με αγαπούσαν και το βρήκαν τώρα ως ευκαιρία να βγάλουν τον θυμό τους», θα πει, εξοργίζοντας αρκετούς ακόμα. Στον τελικό κυπέλλου μάλιστα θα ζητήσει αλλαγή από τον Τούχελ εξαιτίας τραυματισμού, κάτι που δεν κάνει τα πράγματα καλύτερα. Η Μπάγερν θα κατακτήσει το κύπελλο στα πέναλτι και ο Χούμελς θα φύγει χωρίς μετάλλιο νικητή.
Με αφορμή τις 500 εμφανίσεις του με τη φανέλα της ομάδας, η Ντόρτμουντ έβγαλε ένα εξαιρετικό βίντεο
Θα παίξει για τρεις σεζόν στην Μπάγερν στις οποίες θα κατακτήσει τρία πρωταθλήματα, τρία Σούπερ Καπ και ένα κύπελλο. Την ίδια στιγμή η Ντόρμουντ δεν περνάει τόσο καλά, κατακτώντας το κύπελλο του 2017 μόνο. Η πορεία του Χούμελς στην Μπάγερν θα αποτελέσει δικαίωση για τον ίδιο, καθώς θα ξεχωρίσει για μερικά από τα τάκλιν του, για τη συμμετοχή του στο παιχνίδι της ομάδας, θα καταφέρει αυτό που δεν κατάφερε όταν ήταν μικρός. Αλλά αυτό δεν είναι το τέλος της ιστορίας μας, όπως όλοι γνωρίζουμε. Είπαμε, ο χρόνος είναι ιδιαίτερος στο ποδόσφαιρο. Έτσι λοιπόν, η αγάπη που έγινε απογοήτευση και θυμός, η φυγή για το Μόναχο, θα έχει κι άλλο επεισόδιο. Το καλοκαίρι του 2019, ο Χούμελς θα αποχωρήσει από την Μπάγερν και θα πάει ξανά στην Ντόρτμουντ, όπως είχε κάνει όταν ήταν πιτσιρικάς. Κάποιοι θα πουν ότι είναι τελειωμένος, αλλά η διοίκηση της Ντόρτμουντ πιστεύει ότι η εμπειρία του θα είναι σημαντική και δίνει ένα αρκετά σεβαστό ποσό για να τον φέρει πίσω.
Το κλίμα είναι κάπως περίεργο. Κάποιοι πιο σκληροπυρηνικοί δεν είναι υπέρ. Αρκετοί βλέπουν τη βελτίωση που μπορεί να φέρει στην άμυνα και κρίνουν την κίνηση αμιγώς ποδοσφαιρικά. Και κάποιοι άλλοι με την πάροδο του χρόνου έχουν “μαλακώσει” και έχουν συγχωρέσει τον Χούμελς. Η Ντόρτμουντ πάντως δεν θα κατακτήσει τίποτα με την επιστροφή του. Θα ζήσει την απόλυτη ποδοσφαιρική αυτοκτονία πέρσι, χάνοντας τον τίτλο μέσα από τα χέρια της, ο Χούμελς θα δεχτεί κριτική κατά καιρούς, αλλά θα κάνει και ο ίδιος κριτική στον εαυτό του. Το καλοκαίρι του 2022 μετά από μια πολύ κακή σεζόν θα πει ότι αν ήταν αυτός στη θέση της Μπορούσια δεν θα ανανέωνε το συμβόλαιό του. Άλλωστε και αρκετά χρόνια πριν, το 2014, είχε πει με ειλικρίνεια ότι η σεζόν του ήταν άθλια και γι’ αυτό έφταιγε το γεγονός ότι είχε παραπανίσια κιλά. «Έτρωγα από απογοήτευση και μετά έπαιζα ακόμα χειρότερα και απογοητευόμουν παραπάνω. Ήταν ένας φαύλος κύκλος», είχε πει τότε. Κάπως έτσι και το 2022, έκανε την κριτική του. Δούλεψε πολύ και πέρσι έκανε τρομερή χρονιά, αγγίζοντας το πρωτάθλημα. Δεν είναι λίγες οι φορές στην καριέρα του που ο κόσμος άρχισε να τον ξεγράφει και αυτός έκανε δυνατό comeback.
Οι τελευταίοι των Μοϊκανών. Ρόις και Χούμελς.
Η φετινή σεζόν μέχρι λίγο καιρό πριν έδειχνε να ήταν απογοητευτική, αν δεν ερχόταν αυτή η πορεία της Ντόρτμουντ στην Ευρώπη. Η κόντρα με τον Τέρζιτς έχει ξεχαστεί και ο κόουτς της Ντόρτμουντ τον αποκάλεσε πρόσφατα “θεό του ποδοσφαίρου”. Ο Χούμελς που ακουγόταν ότι θα παρατούσε την μπάλα αυτό το καλοκαίρι, είναι στόχος της Μίλαν και της Γιουβέντους σύμφωνα με τα άρθρα, ενώ υπάρχει πάντα και το ενδεχόμενο να παραμείνει στη Βεστφαλία. Η Ντόρτμουντ κράτησε το μηδέν σε έξι παιχνίδια φέτος στο Τσάμπιονς Λιγκ και ο Χούμελς έπαιξε σε όλα. Και δεν μιλάμε για ματς με τίποτα λιμά. Η Ντόρτμουντ κράτησε το μηδέν σε ματς με ομάδες όπως η Παρί, η Αϊντχόβεν, η Νιούκαστλ και η Μίλαν. Βγήκε από δύσκολο όμιλο και έφτασε μέχρι το τέλος. «Όλοι ήθελαν να παίξουν μαζί μας και εμείς επειδή είμαστε καλοί φτάσαμε στον τελικό για να δώσουμε την ευκαιρία σε όσους περισσότερους ήταν δυνατόν», θα γράψει στα social media, κάνοντας πλάκα με αυτούς που μετά από κάθε κλήρωση ήταν χαρούμενοι γιατί έπεσαν με την Ντόρτμουντ.
Έντεκα χρόνια αργότερα, ο Χούμελς επιστρέφει στο Γουέμπλεϊ. Μαζί με τον Ρόις ήταν εκεί όταν η Ντόρτμουντ του Γιούργκεν Κλοπ έχανε από την Μπάγερν με 2-1. Και η αλήθεια είναι ότι αυτή τη φορά η αποστολή είναι ακόμα πιο δύσκολη. Εκείνη η Ντόρτμουντ ήταν σίγουρα πιο καλή από τη φετινή. Ενώ δεν βοηθάει το γεγονός ότι απέναντι βρίσκεται η Ρεάλ του Αντσελότι, η ομάδα που ξέρει να δραπετεύει από κάθε δύσκολη κατάσταση. Οι πιθανότητες δεν είναι με τον Χούμελς και την παρέα του. Αλλά όταν έχεις φτάσει εδώ, αυτά τα ξεχνάς. Ο Χούμελς κατέκτησε το Μουντιάλ το 2014 με τη Γερμανία και τώρα θέλει να πάρει και το Τσάμπιονς Λιγκ. Παρά τις αρκετές φωνές στη Γερμανία, δεν θα είναι στην αποστολή της εθνικής για το Euro, οπότε αυτή θα είναι πιθανώς η τελευταία μεγάλη στιγμή της καριέρας του. Ξέρει ότι θα χρειαστούν πολλά από αυτά τα τάκλιν αυτοθυσίας, πολλές κερδισμένες μονομαχίες, πολλή ψυχραιμία στις πάσες του. Η Ντόρτμουντ θα χρειαστεί να κάνει το τέλειο παιχνίδι.