.. όμως ο Διαμαντίδης είναι πραγματικός πρωταγωνιστής. Το τελευταίο παιχνίδι του  μπροστά στο κοινό του ΟΑΚΑ επισκιάζει και τον ίδιο τον τέταρτο τελικό μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού. Είναι η βραδιά που όλα τα μάτια θα είναι καρφωμένα πάνω του. Σαν ένα γλυκό όνειρο, από το οποίο όσο κυλάει ο χρόνος, κανένας από τους παρόντες δε θα θέλει να ξυπνήσει..

Είναι η προσπάθεια ενός ανθρώπου να καθορίσει τη μοίρα και την υστεροφημία του, αν και αυτή (εδώ κρυφογελάμε όλοι) έχει ήδη δημιουργηθεί  εδώ και πολύ καιρό.

Λένε ότι : Η υστεροφημία, κυρίως για κάθε  δημιουργό, είναι το παν. Όμως σύμφωνα με τον αντίλογο και ο πλανήτης μας, η Γη, θα καταστραφεί μιά μέρα, οπότε η υστεροφημία είναι φενάκη..

Όμως μιλάμε για τον Διαμαντίδη.. Ο συγκεκριμένος τύπος μπορεί να αφήσει όλα αυτές τις σκέψεις στην άκρη και να μπει σήμερα στο παρκέ του ΟΑΚΑ για τελευταία φορά απλά για να κάνει τη δουλειά του. Να νικήσει..

Δύο λόγια για το σημερινό μεγάλο ματς με τη σειρά να βρίσκεται στο όριο. Χωρίς τον Πρίντεζη ο Ολυμπιακός, με πίεση στις πλάτες του πλέον ο Παναθηναϊκός.

O Oλυμπιακός πρέπει να μετατοπίσει το κέντρο βάρους της επίθεσης του χωρίς τον Πρίντεζη δεδομένου ότι δεν έχει άλλη πραγματικά αξιόπιστη post απειλή. Οι παίχτες που θα κληθούν να τον αντικαταστήσουν δεν έχουν ανάλογα χαρακτηριστικά και οι ερυθρόλευκοι θα πρέπει να δουλέψουν αρκετά για να παρουσιάσουν ισορροπία στο παιχνίδι τους. Η τριάδα των φόργουορντς, Παπαπέτρου-Παπανικολάου-Αγραβάνης είναι παίχτες που παίζουν με πρόσωπο στο καλάθι γεγονός που θα οδηγήσει τον Γιάννη Σφαιρόπουλο σε διαφορετικού τύπου λύσεις. Εκτιμώ ότι ο κόουτς των ερυθρολεύκων θα στραφεί στα γκαρντ του για να πατήσει στο ζωγραφιστό. Είτε ανοίγοντας διαδρόμους (προϋπόθεση το καλό σουτ από τη θέση “4” για να αλλάξει την αμυντική διάταξη του αντιπάλου ανοίγοντας την άμυνα του) στη ρακέτα με ελαφρά σχήματα ώστε να βρουν ευκαιρίες να πατήσουν “ζωγραφιστό” οι περιφερειακοί του είτε με καθαρές post καταστάσεις παιχτών όπως ο Χάκετ ή ο Παπαπέτρου (απέναντι σε miss match). O Ολυμπιακός θα χρειαστεί εκτέλεση από μέσα η οποία θα του προσφέρει ισορροπία αποτρέποντας τη πιθανότητα να στηριχτεί η ομάδα αποκλειστικά στο περιφερειακό, ζαριά που δύσκολα βγαίνει σε τέτοιες περιστάσεις και παράλληλα σε κάνει ευάλωτο στη transition άμυνα σε μια έδρα που θα κοχλάζει.

Ο Παναθηναϊκός πρέπει να κρατήσει τη σκέψη του συγκροτημένη κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο αυτή τη στιγμή. Όπως έγραψα και στο Hoopfellas, οι πράσινοι θα πρέπει να προσπαθήσουν σκληρά σε όλα τα επίπεδα (τακτική, αγωνιστική συμπεριφορά και εκτέλεση πλάνου) για να εμφανίσουν το πλεονέκτημα που τους δίνει η απουσία του Γιώργου Πρίντεζη, ο οποίος αποτέλεσε το βαρύ πυροβολικό του αντιπάλου σε αυτή τη σειρά. Χωρίς τον Συριανό φόργουορντ είναι αλήθεια ότι η επίθεση των ερυθρολεύκων τείνει να χαρακτηριστεί ως περισσότερο ευανάγνωστη από τη πλευρά της πράσινης άμυνας. Ο Παναθηναϊκός δε θα χρειαστεί να εστιάσει το ίδιο και να φέρει ενδεχομένως βοήθειες στο χαμηλό post με την ίδια ένταση αλλά σίγουρα θα χρειαστεί αυτή τη φορά να ελέγξει τη μπάλα και τη δημιουργία των περιφερειακών του Ολυμπιακού. Παίχτης-κλειδί των πρασίνων αναμφίβολα ο Τζέημς Γκιστ. Η κακή του απόδοση στον τρίτο τελικό κόστισε στην ομάδα του τη νίκη. Ο Αμερικανός (με τον Πρίντεζη απόντα) θα πρέπει να κυριαρχήσει στη πίσω γραμμή και να τιμωρήσει την άμυνα με “αλλαγές” του αντιπάλου αξιοποιώντας κάθε miss match κατάσταση. Η αποτελεσματικότητα του Γκιστ σε αυτό το κομμάτι είναι το μισό παιχνίδι..

Ο Αρχηγός..

To τελευταίο παιχνίδι του Δημήτρη Διαμαντίδη μπροστά στους φίλους του Παναθηναϊκού επισκιάζει ίσως και τον ίδιο τον τελικό. Γνωρίζαμε εκ των προτέρων ότι ο θρύλος του ελληνικού μπάσκετ, είναι γραφτό να αποχωρήσει διεκδικώντας έναν τίτλο, σε συνθήκες μεγάλης πίεσης. Είναι τίμιο όμως γιατί σε αυτό το συναισθηματικό πλαίσιο μεγαλούργησε και έχτισε την υστεροφημία του. Ο Διαμαντίδης δεν είναι ο τύπος των γιορτών.. Σκέφτομαι ότι ίσως γινόμαστε μάρτυρες μιας συνωμοσίας. Η μοίρα και αυτό που αποκαλούμε πολλές φορές οι “θεοί του αθλήματος” είναι εναντίον του. Στη σειρά με τη Λαμποράλ κάνει ένα καταπληκτικό δεύτερο ματς, σκοράρει ένα τρομερό clutch τρίποντο όμως χάνει και δε του δίνεται η ευκαιρία να πάει σε ένα τελευταίο F4. Στον δεύτερο τελικό απέναντι στον Ολυμπιακό “γράφει” ένα απίστευτο (μετά από 0/8 FG) τρίποντο αλλά ακολουθεί το μεγαλύτερο σουτ στη καριέρα του Σπανούλη.. Η δική του τελευταία σεζόν είναι το μεγαλύτερο πειστήριο πως η ζωή δεν είναι Hollywood. Όμως είμαι πεπεισμένος ότι σε αυτό το -τελευταίο μπροστά στο κοινό του- ματς, ο Διαμαντίδης θα δώσει όχι απλά το 100% αλλά και το κάτι παραπάνω. Θα σπάσει τα πόδια του και θα αφήσει τη ψυχή του στο παρκέ. Αυτό αρκεί για να μετατρέψει τον τέταρτο τελικό σε ένα από τα μεγαλύτερα classics στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ..