O “γαλαζοαίματος” Βίλας Μπόας

«Είμαι λίγο χαρούμενος και πολύ λυπημένος», δήλωνε ο Βίλας Μπόας μόλις συνειδητοποίησε ότι η κληρωτίδα έφερε στον όμιλο της Μαρσέιγ σαν αντίπαλο την Πόρτο, της ομάδα όχι μόνο της καρδιάς του, αλλά και ολόκληρου του γενεαλογικού του δέντρου, με τις ρίζες του να χάνονται σε τίτλους ευγενείας στα βάθη των αιώνων.

Ο Λουίς Αντρέ ντε Πίνα Καμπράλ Βίλας Μπόας που γεννήθηκε στις 17 Οκτωβρίου του 1977 στο Πόρτο, είναι ο δισέγγονος του Κόμη του Γκουιγιομίλ, ο οποίος είχε χριστεί ευγενής από τον ίδιο τον Βασιλιά Κάρλος το 1890. Το πιο φανταχτερό κλαδί του γενεαλογικού του δέντρου όμως, είναι αυτό από την πλευρά της γιαγιάς του από την πλευρά της μητέρας του, της Μαργαρίτας Κένταλ. Εγκατεστημένοι σχεδόν από τον Μεσαίωνα στο Πόρτο οι Κένταλ, ήταν από τους πιο ευυπόληπτους οινοπαραγωγούς της περιοχής και βασικός κρίκος στις αγαστές σχέσεις της Πορτογαλίας με το Βρετανικό στέμμα μέσα στους αιώνες.

Το 1893 ο πατέρας και οι θείοι της Μαργαρίτας Κένταλ, δεσπόζουν στην πρώτη φωτογραφία των ιδρυτικών μελών του “Foot-ball Club do Porto”, ένα κλαμπ το οποίο έμελλε να γιγαντωθεί και να καθιερωθεί μέσα στην Ευρωπαϊκή ελίτ την δεκαετία του 1980 όταν και ανέλαβε την προεδρία ο νυν και αειθαλής πρόεδρος (83χρονος σήμερα) Χόρχε Νούνο Πίντο ντα Κόστα.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 και όταν η Πόρτο στεφόταν πρωταθλήτρια Ευρώπης με τη μαγεία του Πάολο Φούτρε και το αξέχαστο τακουνάκι του Αλγερινού βιρτουόζου Ματζέρ, ο Βίλας Μπόας πήγαινε στο Colegio Rosario, ένα περίβλεπτο σχολείο για τα παιδιά της «ελίτ», λίγα μόλις βήματα από το πατρικό του, στο «Κολωνάκι» του Πόρτο και προετοιμαζόταν για σπουδές μηχανικού στα ίχνη του πατρός του. Όλα όμως άλλαξαν άρδην μόλις πάτησε στο λύκειο που συνέπεσε χρονικά με το την έκδοση του πρώτου Championship Manager, του παιχνιδιού που δημιούργησε άπειρους «αιώνιους» φοιτητές και άλλους τόσους επίδοξους προπονητές.

Λίγα χρόνια αργότερα ο Αντρέ Βίλας Μπόας θα ξημεροβραδιαζόταν στις εγκαταστάσεις της Πόρτο, παρακολουθώντας όλους τους αγώνες, ακόμη και των ομάδων νέων και εντέλει ξεκίνησε σαν βοηθός προπονητή στις ακαδημίες του συλλόγου. Άλλωστε ήταν γραμμένος στα μητρώα του κλαμπ από την μέρα που γεννήθηκε, καθώς ο παππούς Κένταλ πρώτα τον έγραψε μέλος των «Δράκων» και μετά έβγαλε το πιστοποιητικό γέννησης του. Μαθητής του δημοτικού ακόμη, παρακολουθούσε όλα τα παιχνίδια από τα επίσημα της Πόρτο στο παλιό Estádio das Antas μαζί με τον παππού και τους θείους του, μέχρι τα 14 που έκανε την επανάσταση του, για να αξιώσει να πηγαίνει πλέον μόνος στο πέταλο των φανατικών.

Ο αστικός μύθος λέει ότι όταν ήταν 16 με την έπαρση της εφηβείας και της ευγενούς του καταγωγής, την «έπεσε» σε άπταιστα αγγλικά (και «γαλλικά») στον νεοπροσληφθέντα τότε στην Πόρτο Σερ Μπόμπι Ρόμπσον γιατί δεν έδινε φανέλα βασικού τον νεαρό Ντομίνγκος (που έμελλε να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους σκόρερ του συλλόγου με 143 γκολ σε 381 εμφανίσεις με τη φανέλα της Πόρτο). Ο Ρόμπσον εντυπωσιάστηκε από το θράσος και την οξυδέρκεια του νεαρού και ήταν αυτός που του άνοιξε το μονοπάτι καριέρας, στέλνοντας τον να μάθει τα μυστικά της προπονητικής στις τάξεις της κραταιάς τότε Ίπσουιτς. 

Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή. Ο νεαρός Αντρέ συνέχισε σαν σκάουτ της Β΄ ομάδας της Πόρτο, μέχρι που μπήκε σαν βοηθός στο τιμ του Μουρίνιο, ο οποίος τον έστειλε μετά να κάνει το «αγροτικό» του στην Ακαδέμικα, πριν επιστρέψει στο λιμάνι σαν πρώτος προπονητής και αντικαταστάτης του “Special One”. Ακολούθησαν Τσέλσι, Τότεναμ, Ζενίτ και Σανγκάη, μέχρι τον Μάιο του 2019 που ανέλαβε τις τύχες της Μαρσείγ. 

To project στη Μασσαλία έχει περάσει από χίλια κύματα, ειδικά την περασμένη σεζόν λόγω κυρίως των κακών σχέσεων με τον όψιμο πρόεδρο της ομάδας και το καλοκαίρι ήταν έτοιμος να τα «βροντήξει», όμως έπεσε πάνω του «σύσσωμη» η ομάδα και οι ίδιοι παίκτες του ήταν που τον μετέπεισαν να συνεχίσει. Η Μαρσέιγ ξεκίνησε (με εξαίρεση ένα διπλό «φωτοβολίδα» στο Παρίσι) πολύ μέτρια στη σεζόν και έδειχνε κουρασμένη πριν καν ξεκινήσουν οι υποχρεώσεις στο Τσάμπιονς Λιγκ, σε μια έτσι κι αλλιώς περίπλοκη και λόγω Covid σεζόν. Ο ίδιος ο Βίλας Μπόας όμως έλεγε ότι όλα έβαιναν βάσει σχεδίου και πως η βαριά προετοιμασία ήταν σχεδιασμένη να αποδώσει μετά τα μέσα Οκτωβρίου.

Και πραγματικά, φαίνεται ότι ο Πορτογάλος ήξερε τι έλεγε, καθώς για πρώτη φορά η Μαρσέιγ μετράει τρεις σερί νίκες στο Γαλλικό πρωτάθλημα και η μοίρα θέλησε να παίζει απόψε το τελευταίο του χαρτί για την παραμονή στον Ευρωπαϊκό χάρτη, κόντρα στην αγαπημένη του Πόρτο. Με τρεις σερί ήττες (0-7 τέρματα) και μόλις τέσσερα σουτ στην εστία μέχρι τώρα κόντρα σε μια πολύ καλή ομάδα, τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα, αλλά αν δεν βρει ο γαλαζοαίματος Βίλας Μπόας τα κλειδιά να ανοίξει την άμυνα της Πόρτο, δεν θα τα βρει κανείς…