Σε μια πολύ δυνατή Δυτική περιφέρεια όπου οι Ουόριορς κυριαρχούν – όπως και σε ολόκληρη τη λίγκα – και οι παραδοσιακές δυνάμεις του Τέξας περιμένουν τη σειρά τους, το Μέμφις του David Joerger έχει τις δικές του πιθανότητες για την κατάκτηση της κορυφής.
Δίχως συζήτηση, οι Ουόριορς είναι η ομάδα που παίζει το καλύτερο μπάσκετ στη λίγκα και αν βάλουμε στην εξίσωση και την πολύ δυνατή τους έδρα, δικαιολογημένα χρίζονται φαβορί για να αποκαθηλώσουν τους Σπερς. Και όμως, η «σκληράδα» του Μέμφις είναι κάτι που δεν αποκτάται εύκολα και μπορεί να αποτελέσει κλειδί στα πλέι-οφς. Άνθρωπος-κλειδί για τον οργανισμό είναι ο κόουτς David Joerger, τον οποίο ο Λάιονελ Χόλινς είχε φέρει στην ομάδα το 2011, αναθέτοντάς του το αμυντικό κομμάτι. Η υπόθεση μυρίζει Θίμποντο όπως καταλαβαίνετε.
Ο Joerger έχει δημιουργήσει μια ομάδα που παίζει σ ω σ τ ό μπάσκετ. Μια ομάδα με κατεύθυνση, που γνωρίζει πώς πραγματικά παίζεται το άθλημα στο υψηλό επίπεδο. Οι Grizzlies είναι μια ομάδα καθαρά μισού γηπέδου. Παίζουν σε ένα πολύ χαμηλό pace (94.15, μόνο οι Τζαζ παίζουν σε λιγότερες κατοχές στη Δύση των gunners). Διαθέτουν την τρίτη καλύτερη άμυνα στη λίγκα σε απόλυτα νούμερα και την πρώτη στη Δυτική περιφέρεια. Είναι «ειδικοί» στο να πνίγουν την κυκλοφορία της μπάλας και να γκρεμίζουν τις συνεργασίες στην αντίπαλη επίθεση, μειώνοντας δραματικά τη δημιουργία όποιας ομάδας βρίσκεται απέναντι τους. Πασάρουν σωστά, έχουν καλό shot selection και είναι εύστοχοι στις προσωπικές. Όταν ανεβάζουν τον Μαρκ Γκαζόλ στο high post και βάζουν τη μπάλα εκεί, πραγματικά ζωγραφίζουν καθώς μετακινούν τη μπάλα πολύ εύστοχα και με μεγάλη ταχύτητα. Overall παίζουν το άθλημα στη σωστή του βάση. Και πάνω από όλα, γαρνίρουν αυτό το fundamental στυλ τους με σκληράδα. Οι Γκρίζλις του Joerger είναι μια πραγματικά σκληρή ομάδα, σε όλα τα επίπεδα.
Μην ψάχνετε τον σούπερ σταρ της ομάδας ανάμεσα στο καλύτερο ίσως δίδυμο ψηλών της λίγκας, Ζακ Ράντολφ (ένας από τους καλύτερους παίκτες που είδε το ΝΒΑ στο ζωγραφιστό τα τελευταία χρόνια) και Μαρκ Γκαζόλ (καλύτερος αμυντικός στο πρωτάθλημα τη περίοδο 2012-13). Ο ηγέτης των Γκρίζλις ακούει στο όνομα Μάικ Κόνλεη. Ο 27χρονος PG, ίσως ο πιο υποτιμημένος παίκτης στη λίγκα τα τελευταία χρόνια, συγκεντρώνει στο παιχνίδι του όλη τη φιλοσοφία της ομάδας των Γκρίζλις, προσθέτοντας τόνους clutch performance. Έχω πει επανειλημμένως σε διάφορες μπασκετικές παρέες το πόσο σημαντικό είναι ο Νικ Καλάθης να παίζει μαζί και να μαθαίνει από αυτόν τον παίκτη. Για τον Έλληνα πόιντ έχω επίσης να προσθέσω ότι δε θα είναι εύκολο να προσπεράσει τον Μπένο Ούντριχ στο ροτέησιον. Ο Σλοβένος είναι πολύ πιο επιθετικός προς το καλάθι, «παράγει» περισσότερες καταστάσεις στην επίθεση του Μέμφις και δίκαια έχει κερδίσει τη θέση με πολύ καλές εμφανίσεις. Το θετικό πάντως είναι ότι και οι δύο Έλληνες, Καλάθης και (κυρίως) Κουφός, έχουν ρόλο στην ομάδα και ο κόουτς Joerger τους εμπιστεύεται. Το trade με την απόκτηση του Τζεφ Γκριν επίσης, ήταν μια εξαιρετική κίνηση καθώς οι αρκούδες έβαλαν στο ρόστερ τον σκόρερ από το φτερό που έψαχναν με τον φόργουορντ των Σέλτικς να δίνει μια πιο ορθολογική όψη στο χαμηλό σε μέγεθος δίδυμο των wings, Λι και Άλεν, που ξεκινούσε δίπλα στον Κόνλεη.
Μου αρέσουν οι Γκρίζλις και είμαι αισιόδοξος για την πορεία τους. Είναι πρώτοι στην πανίσχυρη Southwest, την πιο δυνατή division του πρωταθλήματος με 5 ομάδες να τρέχουν θετικά ρεκόρ (οι 4 διεκδικητές του τίτλου). Τα τελευταία 4 χρόνια έχουν μια δυνατή πορεία στην post season, έχοντας μπλεχτεί και ενίοτε βγεί νικητές σε τρομερές σειρές. Και το 2011 και το 2012 αλλά και το 2014 αποκλείστηκαν στο 7ο παιχνίδι ενώ το 2013 έφτασαν στους τελικούς της Δύσης. Ίσως να είναι η πρώτη ομάδα που θα κληθεί να βγάλει από τη μέση τον «καλό του έργου», τους πρωταγωνιστές San Antonio Spurs. Και ναι, αυτό το Μέμφις έχει ανεπτυγμένα φονικά ένστικτα.
Δημήτρης Κατσιώνης
hoopfellas.blogspot.gr