7 Μαίου 1986. Ημέρα του τελικού του κυπέλλου πρωταθλητριών μεταξύ Μπαρτσελόνα και Στεάουα. Ένας Ισπανός οδηγός ταξί είναι αραχτός στο πάρκινγκ έξω από το γήπεδο της Σεβίλλης, ακούει στο ραδιόφωνο την εξέλιξη του αγώνα και περιμένει να ολοκληρωθεί η παράταση για να υποδεχτεί τους υποψήφιους πελάτες που θα θέλουν να γυρίσουν σπίτι τους. Ξαφνικά στο
Το Fair Play είναι κάτι που το θεωρούμε δεδομένο στο ποδόσφαιρο των ημερών μας. Είναι σχεδόν απίθανο να μην τηρηθεί σε κάποια ποδοσφαιρική αναμέτρηση σε όποιο επίπεδο και αν είναι αυτή. Από μια χαμηλή κατηγορία μιας όχι και τόσο προηγμένης «ποδοσφαιρικά» χώρας μέχρι τα κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης, τόσο σε συλλογικό όσο και σε εθνικό
Τον περασμένο Ιούλιο, όταν η Αργεντινή σήκωνε το Κόπα Αμέρικα μέσα στο στάδιο Μαρακανά και έκανε μια ολόκληρη χώρα να πανηγυρίζει σαν τρελή, οι ποδοσφαιριστές της Αργεντινής αφού πανηγύρισαν, δάκρυσαν και χαμογέλασαν, έβαλαν όλοι ξανά από μία φανέλα της αλμπισελέστε για να παραλάβουν το κύπελλο και να συνεχίσουν τη γιορτή. Μοναδική εξαίρεση ο Μάρκος Ακούνια.
Ένα από τα αρκετά κλισέ του ποδοσφαίρου λέει ότι “στο ποδόσφαιρο τα πάντα μπορούν να συμβούν”. Μεταξύ μας όμως, αυτά τα… πάντα συμβαίνουν εξαιρετικά σπάνια. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων οι κανόνες είναι αρκετά συγκεκριμένοι και δύσκολα σπάνε. Η μεγάλη ομάδα θα κερδίσει τη μικρή, ένα από τα φαβορί θα πάρει το πρωτάθλημα, ένας γνωστός και
Άλλη μια χρονιά πλησιάζει στο τέλος της και αυτό σημαίνει πως η ποδοσφαιρική δραστηριότητα έχει μειωθεί στο ελάχιστο, δίνοντας για λίγες μέρες τη θέση της σε άλλου είδους κόντρες, όπως το διαχρονικό “κουραμπιές ή μελομακάρονο”. Ευτυχώς για όλους μας όμως, οι Άγγλοι δεν καταλαβαίνουν από τέτοια και συνεχίζουν ακόμα και αυτή την περίοδο να κυνηγάνε