Παναθηναϊκός και Αναντολού διασταυρώνουν στο τέλος του πρώτου γύρου τα ξίφη τους στην Αθήνα σε ένα παιχνίδι-κόλαση. Όχι, δεν είναι αυτό που λέμε (για να τονίσουμε τη κρισιμότητα της κατάστασης) χάρη λόγου “ματς της χρονιάς”. Είναι, κυριολεκτικά και για τους δύο αντιπάλους, το “ματς της χρονιάς”..

Για αυτόν ακριβώς τον λόγο βρίσκομαι σε ιδιαίτερη θέση. Δεν είναι ένα ακόμα Preview που θα εστιάσει σε λεπτομέρειες τακτικού επιπέδου οι οποίες θα βοηθήσουν τον αναγνώστη να κατανοήσει το πλαίσιο στο οποίο θα παιχτεί το παιχνίδι και θα τον βοηθήσει να προβλέψει τους πρωταγωνιστές. Πρόκειται για ένα παιχνίδι στο οποίο, πέραν του κομματιού της στρατηγικής, θα χρειαστούν πολλά παραπάνω για να φτάσει η ελληνική ομάδα στη νίκη..

Προσωπικά εκτιμώ ότι είναι ένας αγώνας-πρόκληση για ολόκληρο τον οργανισμό του Παναθηναϊκού. Περιμένω συσπείρωση, ένα γήπεδο καμίνι και τη καλλιέργεια μια Do or die ατμόσφαιρας η οποία στη συγκεκριμένη συνθήκη μπορεί να βοηθήσει την ομάδα.

Οριακό παιχνίδι για την Αναντολού

Δυστυχώς ή ευτυχώς, το παιχνίδι είναι οριακό για την Αναντολού. Η ομάδα έχει χάσει τις τελευταίες 20 ημέρες από Τσεντεβίτα, Φενέρ, Γαλατά και το front office ξεκαθάρισε στον Ντούσαν Ίβκοβιτς (για πρώτη φορά στη θητεία του συγκεκριμένου προπονητή) ότι φέτος η ομάδα πρέπει να κερδίσει. Θα μπορούσε να γράψω ολόκληρη πτυχιακή εργασία για όλα αυτά που γίνονται φέτος στην Αναντολού.. Έχω διαθέσει ώρες ανταλλάσσοντας απόψεις με τους Τούρκους συνεργάτες μου για το φαινόμενο της αδυναμίας της ομάδας να πιάσει το μάξιμουμ των δυνατοτήτων της. Η άποψη μου, αναλύοντας την αγωνιστική συμπεριφορά της και πάντα σε άμεση συνάρτηση με τους “στόχους” του Παναθηναϊκού στο μεγάλο αυτό ματς, είναι η εξής..

Άμυνα, ρυθμός και Ερτέλ..

Ο πιο ταλαντούχος ίσως παίχτης της ομάδας, αυτός που έδωσε ρεσιτάλ playmaking στη περυσινή σειρά playoffs απέναντι στη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ρεάλ Μαδρίτης, Τόμας Ερτέλ φαίνεται αυτή τη στιγμή ότι αποτελεί μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης αυτού. Παραμένει ένας πολύ σπουδαίος δημιουργός (στην ελίτ των playmakers), σουτάρει τρίποντο με 50% και σερβίρει 7.6 τελικές όμως συγκεντρώνει τη μεγαλύτερη ευθύνη για τις αυξομειώσεις στην απόδοση της ομάδας εντός του σαρανταλέπτου. Η Αναντολού δεν έχει αυτό που διαθέτει ο Παναθηναϊκός. Γκαρντ που να παίξουν με το χρονόμετρο. Ο αχαλίνωτος αυθορμητισμός του Ερτέλ σκεπασμένος από το πέπλο της σπουδαίος ποιότητας του παίχτη, οδηγεί τους Τούρκους σε αχαρτογράφητα νερά. Για αυτό η Αναντολού συχνά παίρνει και χάνει μεγάλες διαφορές σε μικρά χρονικά διαστήματα. Ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια ώστε να τρέξει μαζί με την Αναντολού για να ..της βάλει φρένο.

Παράλληλα είναι χαρακτηριστικό ότι οι αντίπαλοι προπονητές παίζουν (στην επίθεση τους) πάνω στον Ερτέλ με στόχο πρωτίστως να τον φθείρουν, να τον εκνευρίσουν και μετέπειτα να εκμεταλλευτούν τις αμυντικές αδυναμίες του. Ο Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς έχει τα γκαρντς για να το πετύχει. Επίσης είναι πολύ σημαντικό να σημειώσουμε κάτι άλλο. Αυτή η τρέλα του Γάλλου πόιντ γκαρντ βγαίνει πολλές φορές και στη τελική ευθεία των παιχνιδιών. Από την αρχή της σεζόν έχω ταχτεί ανοιχτά με τον Γκρέηντζερ. Αυτός είναι ο παίχτης που πρέπει να παίρνει τη μπάλα στο τέλος κρίσιμων παιχνιδιών. Είναι πιο ψυχρός στη λήψη αποφάσεων και φιλτράρει καλύτερα τα δεδομένα στο παρκέ. Ο Ερτέλ είναι χρηματιστήριο. Και από την κυκλοθυμία του εξαρτάται όλο το αγωνιστικό οικοδόμημα του Ίβκοβιτς. Βασικός στόχος λοιπόν στο πράσινο πλάνο..

Σάλε, ιδού η κολυμβήθρα του Σιλωάμ..

Όλοι γνωρίζουμε το κλίμα που έχει να διαχειριστεί εδώ και αρκετό καιρό ο Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς σχετικά με το κοουτσάρισμα και τις επιλογές του. Το συγκεκριμένο ματς είναι μια χρυσή ευκαιρία για αυτόν ώστε να αντιστρέψει το κλίμα. Αν ο Σάλε τη Παρασκευή το βράδυ δεν είναι, μεταξύ των 15-20.000, ο άνθρωπος με το μεγαλύτερο κίνητρο στο ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός δεν έχει τύχη. Πρέπει να είναι έτοιμος, διαβασμένος, με εναλλακτικές και αντανακλαστικά αλλά κυρίως πίστη η οποία πρέπει να πλημμυρίσει την ομάδα. Παίζει απέναντι σε μια ομάδα-δελφίνο για το F4 του Βερολίνου (μη σας φανεί καθόλου περίεργο αν φτάσει τελικά εκεί, ο Ντούντα είναι από τους πιο δύσκολους αντιπάλους σε μια σειρά στη post season ανεξαρτήτου αντιπάλου) και σε έναν άνθρωπο που αποτέλεσε μεγάλο δάσκαλο για τον ίδιο. Μπορεί να κάνει ο κόουτς Τζόρτζεβιτς τη δική του προσωπική υπέρβαση..;

Bάθος

Ο Παναθηναϊκός πρέπει να βρει τρόπο να αντισταθμίσει το ποιοτικό βάθος των Τούρκων. Μιλάμε για μια πολύ γεμάτη ομάδα με σπουδαίους παίχτες και τεράστια γκάμα επιλογών. Αυτό της έχει γυρίσει μπούμερανγκ γιατί μέχρι τώρα δε το διαχειρίζεται σωστά. Παρατηρώντας τη δομή της επίθεσης της καταλήγουμε ότι είναι παραπάνω Pick & Roll based από ότι στη πραγματικότητα πρέπει, παρασυρόμενη από την ικανότητα συγκεκριμένων παιχτών σε αυτό το κομμάτι. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να είναι έτοιμος να αμυνθεί σε αυτό το κομμάτι. Ελπίζω να μη δούμε πάλι τον Ραντούλιτσα να βγαίνει ψηλά σε άμυνες hedge γιατί σας εγγυώμαι ότι θα βαρεθείτε να βλέπετε τους Ντάνστον-Τάιους να κάνουν μονόζυγο στο πράσινο καλάθι. Οι γηπεδούχοι πρέπει μέσα από τις περιστροφές να οδηγήσουν τη μπάλα στον παίχτη που έχουν επιλέξει και θα χρειαστούν παραπάνω προσπάθεια από τον γκαρντ που αμύνεται στη μπάλα. Εκτιμώ ότι στο πλαίσιο που πιθανόν θα παιχτεί το παιχνίδι, οι πλάγιοι του Ίβκοβιτς (και ειδικά ο γκαρντ δίπλα στον Ερτέλ) όπως οι Γκρέηντζερ, Ντίμπλερ και Οσμάν είναι οι πλέον επικίνδυνοι παίχτες για την πράσινη άμυνα. Από τη μεριά της ελληνικής ομάδας πιστεύω ότι η παραγωγή θα βασιστεί στη συνεργασία των γκαρντς με τον Ραντούλιτσα. Ειδικά ο Καλάθης θα είναι κομβικός στο τρίπτυχο άμυνα/δημιουργία/παραγωγή. Σαφέστατα, για να μπορέσει ο Παναθηναϊκός να κεφαλαιοποιήσει στη Pick & Roll ή post επίθεση τη συνεργασία αυτή θα χρειαστεί απαραίτητα καλά περιφερειακά ποσοστά. Κλειδί η αποτελεσματικότητα των πρασίνων στην εκτέλεση από το τρίποντο, χαρακτηριστικό που μπορεί να αλλάξει τελείως το περιβάλλον για τους φιλοξενούμενους.

Η Αναντολού είναι σε κακή κατάσταση όμως το ένστικτο της επιβίωσης (για το οποίο έχουμε ξαναμιλήσει από αυτό εδώ το βήμα) που έχουν βγάλει στο παρελθόν ομάδες του Ντούντα και οι οριακές σχέσεις εντός της ομάδας με προβληματίζουν λίγο πριν την αναμέτρηση του ΟΑΚΑ. Δε θα έλεγα πάντως ότι οι πράσινοι είναι φαβορί. Η Αναντολού έχει μεγάλη ποιότητα και ξέρει να παίζει απαιτητικά εκτός έδρας ματς στη θητεία του Ίβκοβιτς. Έχει “κάβα” ένα χρυσό διπλό στην Ανδαλουσία και την άλλη εβδομάδα επισκέπτεται το Βελιγράδι.. Ο Παναθηναϊκός ΠΡΕΠΕΙ να την βάλλει από κάτω στο τέλος της πρώτης φάσης. Με κάνει λίγο αισιόδοξο η περιφερειακή αδυναμία των Τούρκων στην άμυνα και το γεγονός ότι επιτρέπουν στον αντίπαλο να κυκλοφορήσει τη μπάλα και να δημιουργήσει, κομμάτι στο οποίο οι πράσινοι είναι αρκετά ισχυροί. Συνεπώς μπορούν να βρουν ευκαιρίες στην επίθεση τους.. Το μπρα-ντε-φερ θα είναι πολύ δυνατό. Αν και η μπασκετική λογική λέει ότι οι Τούρκοι θα αντιδράσουν, ελπίζω να μπορέσει η ελληνική ομάδα και ο πάγκος της να ανταποκριθεί στο βάρος και ο οργανισμός να ζήσει μια μεγάλη βραδιά. Πάμε ξεκάθαρα για ματς στο οποίο μπορούν να δημιουργηθούν σπουδαίες αναμνήσεις..