Οι τοίχοι και το παρκέ του Κλειστου των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων έχουν δει και ακούσει πολλά όλα αυτά τα χρόνια. Σήμερα, ανήμερα του δικού μας ντέρμπι, μας διηγούνται μερικές ιστορίες ..κανονικής περιόδου (με μια εξαίρεση) από τις μάχες Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού. Πέντε ξεχωριστές βραδιές στην “αιώνια” κόντρα..
Το ..περίεργο ντέρμπι..
Σεζόν 1998-99 και οι δύο “αιώνιοι” συναντιούνται στο τέλος της κανονικής περιόδου στο ΟΑΚΑ με έπαθλο” τη πρώτη θέση της κανονικής περιόδου και το πλεονέκτημα έδρας στα playoffs. Ο Ολυμπιακός μπαίνει στο γήπεδο με ένα σχετικό πλεονέκτημα το οποίο του έδινε το +10 του πρώτου γύρου στο ΣΕΦ, σε ένα ματς όπου οι ερυθρόλευκοι παρατάχθηκαν χωρίς του Κόμαζετς-Τάρλατς αλλά με πολύ συμπαγή άμυνα και το εντυπωσιακό παιχνίδι του Φασούλα απέναντι στον Ράντζα επιβλήθηκαν πλήρως. Το τέλος του παιχνιδιού στο ΟΑΚΑ είναι ..for the ages με το σκορ στο 56-54 στο τελευταίο λεπτό και τον Παναθηναϊκό ουσιαστικά να θέλει να οδηγήσει το παιχνίδι στη παράταση ώστε να κυνηγήσει εκεί τη κάλυψη της διαφοράς. Από τη κερκίδα ο κόσμος φώναζε για “αυτοκαλάθι” ενώ στο παρκέ και στους πάγκους επικρατούσε σύγχιση. Με το σκορ στο 59-56 υπέρ του Παναθηναϊκού (από βόλη του Κοχ) ο Ολυμπιακός δεν εκδηλώνει επίθεση, ο Τόμιτς πέτάει τη μπάλα στην οροφή και οι ερυθρόλευκοι πανηγυρίζουν μια ..ήττα η οποία τους έδινε τη πρώτη θέση και το απόλυτο πλεονέκτημα στη post season το οποίο όμως αποδείχθηκε άκαρπο.
Εκείνη τη σεζόν ο Ολυμπιακός του Ίβκοβιτς (Γκολντγουάιρ, Βούκσεβιτς, Παπανικολάου, Ρότζερς) ήταν συνολικά καλύτερα δουλεμένη ομάδα από τον Παναθηναϊκό του Σούμποτιτς φτάνωντας μάλιστα μέχρι το F4 του Μονάχου όπου η Ζαλγκίρις των Έντνι, Ζουκάουσκας, Στομπέργκας, Μπούι αποδείχθηκε too much.. Στον 5ο τελικό της Α1 οι ερυθρόλευκοι ξαναζούν τη ψυχρολουσία της αποτυχίας για δεύτερη σερί σεζόν (είχε προηγηθεί το The Shot του Πέτζα τη προηγούμενη άνοιξη) μιας και οι προσωπικότητες του Παναθηναϊκού (Μποντίρογκα, Ράτζα, Τζεντίλε, Οικονόμου συν τον καθοριστικό εκείνη τη βραδιά Μπερκ) φέρνουν τον τίτλου του πρωταθλητή στην Αθήνα..
Τυπική “Ιωαννίδειος” νίκη..
Ένα χρόνο αργότερα, τη σεζόν 1999-2000, ο Παναθηναϊκός των Ομπράντοβιτς-Ιτούδη σκορπάει τον τρόμο σε Ελλάδα και Ευρώπη όντας αήττητος για 20 παιχνίδια και περιμένωντας στο ΟΑΚΑ τον Ολυμπιακό του Γιάννη Ιωαννίδη ο οποίος είχε επιστρέψει στο λιμάνι (μετά το περίφημο ταξίδι του στην Αμερική το οποίο αποτέλεσε σημείο αναφοράς ώστε να αναθεωρήσει πράγματα στη φιλοσοφία του). Ο Παναθηναϊκός είναι το φαβορί της αναμέτρησης όμως ο “Ξανθός” έχει ετοιμάσει πολύ καλά την ομάδα του για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του συγκεκριμένου ντέρμπι. Ο Ολυμπιακός παίρνει σπουδαίο παιχνίδι από τη περιφερειακή του γραμμή (Τζέιμς “Χόλιγουντ” Ρόμπινσον, Τόμιτς, Βούκσεβιτς), έχει τον Ντε Μιγκέλ να στήνει σκριν-ντουβάρια και τον Μπλου Έντουαρντς να “θάβει” τον Ρέμπρατσα με ένα εκωφαντικό κάρφωμα πάνω στον Σέρβο σούπερ-σταρ. Το μομέντουμ δείχνει “Ολυμπιακός” όμως ο Παναθηναϊκός των Μποντίρογκα-Ρότζερς-Κάτας ανεβάζει την άμυνα του και επιστρέφει. Στη τελική ευθεία του παιχνιδιού οι Τόμιτς-Ρόμπινσον βγάζουν συνεχόμενα clutch παιχνίδια. Με το σκορ 64-63 υπέρ των γηπεδούχων και τον Κάτας επάνω του, ο “Χόλιγουντ” των Πειραιωτών εκμεταλλευέται τη κακή αμυντική επικοινωνία στη πράσινη άμυνα και με τρίποντο βάζει μπροστά την ομάδα του, 35” πριν το τέλος. Το παιχνίδι (αφού ο Κάτας αστόχησε σε διαδοχικά σουτ) πηγαίνει στη ρουλέτα των βολών με τους Αλβέρτη-Τόμιτς να δείχνουν ολύμπια ψυχραιμία. Με το σκορ στο 68-69 και τον Παναθηναϊκό να αδυνατεί να κάνει φάουλ ο Δημήτρης Παπανικολάου (SF των ερυθρολεύκων τότε) ακουμπάει τον όρο “μοιραίος” όταν στα 4” και ουσιαστικά χωρίς αντίπαλο επιτίθεται στο καλάθι του αντιπάλου ενώ μπορούσε να κρατήσει τη μπάλα και να κλειδώσει τη νίκη, δίνοντας απλόχερα την ευκαιρία στους γηπεδούχους για να σταματήσουν τον χρόνο με φάουλ. Ο Ιωαννίδης παθαίνει αμόκ βλέποντας τον διεθνή φόργουορντ να αστοχεί και στις δύο προσωπικές όμως η καρδιά του πηγαίνει στη θέση της όταν το σουτ του επελαύνοντα Μποντίρογκα, λίγο μπροστά από το κέντρο, βρήκε σίδερο..
Το backcourt των “αγγέλων”..
Νοέμβρης του 2007 και ο Παναθηναϊκός υποδέχεται τον Ολυμπιακό παρατάσσοντας μια από τις ποιοτικότερες περιφερειακές γραμμές (η οποία έγινε ακόμα πιο πλήρης την επόμενη σεζόν με τη προσθήκη του Ντριού Νίκολας) στελεχωμένη από τη τριάδα των Διαμαντίδη-Σπανούλη-Γιασικεβίτσιους. Ο Ολυμπιακός του Γκέρσον μπαίνει για να κάνει μεγάλο παιχνίδι και το καταφέρνει. Με τον Μαρκ Τζάκσον εξαιρετικό και τον Βασιλόπουλο να δυναμώνει την ομάδα του στο αμυντικό κομμάτι οι ερυθρόλευκοι πήραν κεφάλι στο σκορ και το τιμόνι του παιχνιδιού. Όμως ο τότε σταρ του Παναθηναϊκού, Βασίλης Σπανούλης είχε άλλη γνώμη. Ο Λαρισαίος γκαρντ ήταν ο βασικός εκφραστής στο παρκέ αυτού που τιτλοφορείται ως “ορμή του ΟΑΚΑ” η οποία ξατάπινε συνήθως τον Ολυμπιακό, κάνωντας ένα από τα καλύτερα παιχνίδια σε άμυνα και επίθεση (27 πόντους με τρία τρίποντα). Στη τρίτη περίοδο, με τον Διαμαντίδη να “σβήνει τα φώτα” στο κέντρο της ρακέτας των πρασίνων και παίχτες-κλειδιά τους Γουίνστον-Ζίζιτς, ο Παναθηναϊκός τρέχει ένα 24-13 και χτίζει μια διαφορά 8 πόντων. Ο Γκέρσον δοκιμάζει ζώνη, σχήματα με δύο ψηλούς (Τσακαλίδη-Μπουρούση) όμως (παρότι είχε άστοχους τους Τεόντοσιτς-Ματσιγιάουσκας) τελικά βρίσκει λύσεις από τον Γκριρ ο οποίος με διαδοχικά τρίποντα (23 πόντοι συνολικά) και τη συμπαράσταση του Μπλάκνεϊ βάζει τον Ολυμπιακό πάλι στο ματς. Μάλιστα με καλάθι του Τζάκσον οι ερυθρόλευκοι περνούν πάλι μπροστά με 62-63. Τότε θα μιλήσει και πάλι η κλάση του διδύμου Διαμαντίδη-Σπανούλη το οποίο με clutch plays δίνει στην ομάδα του το προβάδισμα την ίδια στιγμή που ο σημερινός σταρ αυτών των ματς Γιώργος Πρίντεζης αστοχεί σε ένα καθοριστικό lay up στον αιφνιδιασμό.. Χωρίς να παίξει σπουδαίο μπάσκετ αλλά με μεγάλα ψυχικά αποθέματα και τη προσωπικότητα των stars του ο Παναθηναϊκός έμεινε όρθιος στη καλή βραδιά του αντιπάλου του κερδίζοντας με 81-77..
Too hard to guard..
8 Μαϊου του 2002. Πρώτος ημιτελικός playoffs. O θριαμβευτής της Μπολόνια Παναθηναϊκός υποδέχεται τον Ολυμπιακό στον πρώτον ημιτελικό των playoffs. Είναι η βραδιά του Αλφόνσο Φορντ και του Ολυμπιακού. Οι ερυθρόλευκοι έχουν έναν καυτό Ρισασέ (25π.), τον Μπουντούρη να παίζει εξαιρετικά τον Μποντίρογκα (έμεινε στους 10π.) και τους Παπανικολάου-Παπαλουκά να παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του ματς όμως η αύρα του Φορντ είναι ο οδηγός τους σε κάθε δύσκολη στιγμή. Ο αείμνηστος σκόρερ των ερυθρολεύκων είναι ασταμάτητος (22 πόντους, μερικές τρομερές φιγούρες-τελειώματα όταν οι αντίπαλοι ήδη είχαν επιστρέψει στο ..έδαφος) βγάζωντας μια εικόνα υπεροχής απέναντι σε κάθε αντίπαλο, απαντώντας σε κάθε αγωνιστική πρόκληση. Οι ερυθρόλευκοι παίρνουν το ματς με 80-89 παρά τη προσπάθεια του Κουτλουάι που σκόραρε 23 πόντους και αργότερα και τη σειρά. Στις 7 αναμετρήσεις εκείνης της σεζόν ο Ολυμπιακός κέρδισε 4 (πήρε όμως μόνο το Κύπελλο Ελλάδας) και ο Φορντ είχε μ.ο. 21.2 πόντους με αποκορύφωμα τους 33 στο Φάληρο στην ήττα του ΟΣΦΠ για το TOP-16 της Ευρωλίγκας (78-88) από τους πράσινους.
Μάχη πρωταθλητών..
Νοέμβρης του 2011 και οι (χωρίς να το γνωρίζουν) δύο πρωταθλητές Ευρώπης (αυτός του 2011 Παναθηναϊκός, και ο μετέπειτα του 2012 Ολυμπιακός) συναντιούνται στο ΟΑΚΑ. Η “αιώνια” κόντρα βρίσκεται σε ένα ιστορικό μεταίχμιο με τον Βασίλη Σπανούλη να βρίσκει απέναντι του τον MVP του F4 της Βαρκελώνης, Δημήτρης Διαμαντίδης. Ο αρχηγός των πρασίνων είναι εκείνη τη βραδιά ο καλύτερος παίχτης του παρκέ (15 πόντοι, 8 τελικές, 3 κλεψίματα) κερδίζοντας τη μάχη απέναντι στον Σπανούλη (14π.). Ο Παναθηναϊκός είχε πλουραλισμό (Καλάθης, Σάτο, Βουγιούκας από 10π.) και το πάνω χέρι στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα τη στιγμή που ο Ντούσαν Ίβκοβιτς απαντούσε με τον Γιώργο Πρίντεζη απέναντι στον οποίο είχε σοβαρό πρόβλημα η άμυνα του Παναθηναϊκού. Οι γηπεδούχοι επικράτησαν με 74-70..