Ο Παναθηναϊκός επισκέπτεται την Ιβηρική χερσόνησο για δύο αναμετρήσεις αυτή την εβδομάδα. Αφετηρία του η Βαλένθια όπου τον περιμένει η αναβαθμισμένη φέτος ομάδα του Jaume Ponsarnau…
Ένα ταξίδι στην Ιβηρική μπορεί να κρύβει μεγάλο ενδιαφέρον όταν γίνεται για σκοπούς αναψυχής και γνωριμίας με καινούργια μέρη όμως δεν είναι το ίδιο ευχάριστο για μια ομάδα της Ευρωλίγκας που στοχεύει στη νίκη. Στη δεύτερη εβδομάδα διπλών παιχνιδιών στη σεζόν, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε «αυτήν» ακριβώς τη θέση.
Μετά από μια μεγάλη προσπάθεια την προηγούμενη εβδομάδα απέναντι στην Αναντολού (η οποία δεν στέφθηκε τελικά από επιτυχία), οι πράσινοι έβαλαν πλώρη για την Ιβηρική με σκοπό την …πειρατεία. Είναι δεδομένο ότι υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες ώστε να πέσει το συμπαγές «φρούριο» της Βαλένθια, όμως υπάρχουν και δυνατότητες.
Οι νυχτερίδες ξεκίνησαν τη σεζόν με πολλά όνειρα όμως έχουν μεταπτώσεις στην απόδοση τους. Ενώ λοιπόν στην Ευρωλίγκα διατηρούν το θετικό ρεκόρ τους (4-3) με νίκη-παράσημο το εύκολο διπλό στη Μαδρίτη επί της Ρεάλ (σε μια άσχημη χρονικά στιγμή για τη «Βασίλισσα» ή οποία πήρε το αίμα της πίσω με διπλό για την ACB την 1η του Νοέμβρη), αντιμετωπίζουν προβλήματα στην ισπανική λίγκα όπου μετρούν 5 ήττες σε εννιά αναμετρήσεις, με πιο πρόσφατη τη συντριβή από τη Μπούργκος (81-99) μέσα στη Βαλένθια, μια εβδομάδα πριν.
Η ομάδα του Ponsarnau παίζει το παραδοσιακό πλέον μπάσκετ της Βαλένθια, επενδύοντας στο αγωνιστικό προφίλ που ακολουθεί η ομάδα χρόνια τώρα. Βαθύ ρόστερ με παίχτες συγκεκριμένης κουλτούρας και κατεύθυνσης, έμφαση στα βασικά, επίθεση συνεργασίας, αρκετές εναλλακτικές πηγές δημιουργίας και σκορ. Η προσθήκη του Νίκολα Κάλινιτς (11.1 πόντοι-3.7 ριμπάουντ-2.3 ασσίστ) έχει κάνει το μείγμα πιο συμπαγές, προσδίδοντας έναν πιο πληθωρικό χαρακτήρα και σε πολλές περιπτώσεις αυτές τις περιζήτητες λεπτομέρειες που οδηγούν στη νίκη. Μαζί με τον Ντούμπλιεβιτς (12.7 πόντοι-5.4 ριμπάουντ, έχει το μεγαλύτερο ποσοστό στο τρίποντο μέσα στην ομάδα με 47.8%) ηγούνται της φετινής προσπάθειας έχοντας στο πλευρό τους, τους γνωστούς έμπειρους PGs (Βαν Ρόσομ, Βίβες), τον Κλέμεν Πρέπελιτς και τον Βάνια Μαρίνκοβιτς που επέστρεψε από τον τραυματισμό του.
Αντίθετα, δεν έχουν εγκλιματιστεί ακόμα οι δύο μεγάλες κινήσεις της φετινής Offseason για τις «νυχτερίδες». Τόσο ο Μάρτιν Χέρμανσον όσο και ο Ντέρικ Ουίλιαμς αντιμετωπίζουν σημαντικές δυσκολίες στο να εντάξουν το ατομικό τους ταλέντο σε ένα σύνολο που έχει μάθει να ακολουθεί συγκεκριμένο τρόπο λειτουργίας, με στόχο να αναβαθμίσουν το τελικό αποτέλεσμα.
Ο Παναθηναϊκός ταξίδεψε στην Ισπανία με 13 παίχτες. Ο Νεμάνια Νέντοβιτς έκανε ατομικό (δεν συμμετείχε στην ομαδική προπόνηση) και θα δοκιμάσει πριν την αναμέτρηση με την πρώην ομάδα του. Υπάρχει αισιοδοξία ότι θα αγωνιστεί τουλάχιστον στο δεύτερο ματς της εβδομάδας, στη Βιτόρια. Καταλαβαίνετε πόσο σημαντική είναι η παρουσία του Σέρβου για το «τριφύλλι» σε έναν εκτός έδρας αγώνα όπου το «τριφύλλι» θα χρειαστεί σκορ… Από την άλλη πλευρά, οι εμφανίσεις των Παπαγιάννη-Ουάιτ έχουν γεμίσει τους πάντες με αισιοδοξία και το εξαιρετικό ντεμπούτο του Σέλβιν Μακ απέναντι στην Αναντολού αφήνει υποσχέσεις. Οι πράσινοι πρέπει να πιάσουν πολύ υψηλά αμυντικά standards και μαζί τους έναν υψηλό αριθμό deflections, ώστε να αναχαιτίσουν τη γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας που χαρακτηρίζει τους Ισπανούς, μπαίνοντας στις «γραμμές πάσας» τους. Η Βαλένθια παρόλα αυτά σουτάρει άσχημα φέτος από το τρίποντο (33.5%), όντας πολύ πιο αποτελεσματική όταν αποφασίσει να περάσει τη μπάλα προς τα μέσα. Και επειδή αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα, ο Πονσαρνάου μπορεί να αισιοδοξεί ότι οι δείκτες της ομάδας του στην περιφερειακή εκτέλεση θα ανέβουν αργά ή γρήγορα.
Ο Γιώργος Βόβορας ευελπιστεί ότι αυτή τη φορά ο Μάρκους Φόστερ (κυρίως αυτός) αλλά και ο Λευτέρης Μποχωρίδης θα καταφέρουν να προσφέρουν λύσεις στη θέση «2», αποφορτίζοντας τον Παπαπέτρου από τον πραγματικά μεγάλο όγκο αποφάσεων (εκτέλεση-δημιουργία, παιχνίδι με τη μπάλα στα χέρια) που έχει να διαχειριστεί. Σημειώστε ότι η ελληνική ομάδα παίζει με το χαμηλότερο αριθμό λαθών στη διοργάνωση, στοιχεία σημαντικό για να μπορέσει να ελέγξει τον ρυθμό σε μια εκτός έδρας αναμέτρηση.
Είναι σαφές ότι ο Παναθηναϊκός, με ή χωρίς τον Νέντοβιτς, πρέπει να κερδίσει κατά κράτος τον αντίπαλο σε όρους αθλητικότητας και φυσικού παιχνιδιού , επικρατώντας σε τομείς όπως το ριμπάουντ και οι κατοχές για να έχει το επάνω χέρι απέναντι σε μια ποιοτική επίθεση και ένα βαθύ ρόστερ. Επιβάλλεται «μάτι που γυαλίζει», αποφασιστικότητα, πείσμα και μεγάλη ένταση στην άμυνα για να πέσει το «φρούριο». Εν ολίγοις, ο Παναθηναϊκός πάει για «πειρατεία»…