Στα τέλη Ιανουαρίου της χρονιάς που φεύγει σε λίγο η Μίλαν υποδέχτηκε στο Σαν Σίρο τη Σασουόλο. Οι γηπεδούχοι βρίσκονταν τότε στη 2η θέση έχοντας εκμεταλλευτεί σε μεγάλο βαθμό τη δύναμη της έδρας. Στο γήπεδο τους είχαν χάσει βαθμούς μόνο από την αχτύπητη πέρσι Νάπολι και από τη Ρόμα, που είχε κλέψει την ισοπαλία με
“Το Σαν Σίρο είναι η Σκάλα του ποδοσφαίρου. Στο ντεμπούτο μου ο Αντσελότι μου είχε πει ότι εδώ παίζουν μόνο οι μεγάλοι παίκτες και είχε δίκιο. Είναι ένα γήπεδο που σου χαρίζει συναισθήματα. Κάθε βράδυ δίνεται μια παράσταση εδώ και κανονικά θα έπρεπε να παίζουμε φορώντας σμόκιν”. (Ερνάν Κρέσπο) Το Τζουζέπε Μεάτσα/Σαν Σίρο θα φορέσει
Αν για τους φίλους του πολιτισμού η επίσκεψη σε ένα μουσείο, σε μια θεατρική παράσταση, σε μια πινακοθήκη είναι πάντα μέσα στο πρόγραμμα ενός ταξιδιού, τότε για τους ποδοσφαιρόφιλους συχνά μια επίσκεψη σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο αποτελεί ό,τι πιο κοντινό. Οι «ναοί του ποδοσφαίρου» όπως τα Μπερναμπέου, Γουέμπλεϊ, Καμπ Νου, Μπομπονέρα, Μαρακανά, Άνφιλντ, Ολντ Τράφορντ
Το ποδόσφαιρο της Ιταλίας δεν θα ήταν ποτέ το ίδιο χωρίς το Μιλάνο. Και το ποδοσφαιρικό Μιλάνο δεν θα ήταν ποτέ ίδιο αν η Φούτμπολ Κλαμπ Ιντερνατσιονάλε Μιλάνο δεν είχε δημιουργηθεί μέσα από την παλαιότερη Μίλαν μετά από διαμάχες εξαιτίας της πολιτικής της σε σχέση με τους ξένους παίκτες. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία, μια ιστορία