Στο ξεκίνημα του καλοκαιριού η Μπαρτσελόνα χρειαζόταν άμεσα χρήματα για να προχωρήσει στις μεταγραφές που ήθελε να κάνει. Η λίστα με τους παίκτες που βρίσκονταν ένα βήμα πριν την έξοδο δεν ήταν μικρή αλλά οι περισσότεροι από αυτούς δεν μπορούσαν να φέρουν στα ταμεία του συλλόγου τα λεφτά που έψαχνε. Υπήρχε όμως μια χρυσή εξαίρεση.
Το καλοκαίρι του 2021, μόλις τρία χρόνια πριν δηλαδή, ο Λαμίν Γιαμάλ παρακολουθούσε τα παιχνίδια της εθνικής Ισπανίας στο Euro παρέα με τους φίλους του. Όχι σε κάποιο μπαρ ή σε κάποιο σπίτι πίνοντας μπύρες. Με αναψυκτικό στο χέρι, σε ένα εμπορικό κέντρο που είχε στήσει γιγαντοοθόνη και είχε προσελκύσει όλη την πιτσιρικαρία της περιοχής
Το καλοκαίρι του 1985 είχε βρει το αγγλικό ποδόσφαιρο να μαζεύει τα κομμάτια του μετά τα τραγικά γεγονότα του Χέιζελ και τον πενταετή αποκλεισμό (εξαετής για τη Λίβερπουλ) των αγγλικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις βάζοντας, παράλληλα, τέλος στην κυριαρχία των Άγγλων. Την ίδια περίοδο το Λίβερπουλ δεν ήταν περήφανο μόνο για τους «κόκκινους» αλλά
Ας ξεκινήσουμε από τα πολύ βασικά. Τα πάρα πολύ βασικά. Δηλαδή το όνομα της, αυτόν τον περίεργο γρίφο που προσπαθεί να αντικαταστήσει στην αθλητική επικαιρότητα το κενό που άφησε πίσω του ο Ντιρκ Κάιτ/Κάουτ/Κόιτ με την απόσυρση του. Αν επισκεφτείς την πόλη, θα ακούσεις τους ντόπιους να την προφέρουν Ζιρόνα, όπως δηλαδή ονομάζεται στα καταλανικά.
Είναι αδύνατο να επιλέξεις “τα καλύτερα” ντέρμπι ανάμεσα στη Ρεάλ Μαδρίτης και την Μπαρσελόνα, όπως επίσης και να τα βάλεις σε κάποια σειρά. Δεν έχει κανένα νόημα. Ούτε αυτή η λίστα είναι η ιδανική. Υπάρχουν δεκάδες στην κυριολεξία άλλα ματς που θα μπορούσαμε να βάλουμε (άλλωστε στην εποχή Μέσι-Κριστιάνο σχεδόν κάθε ματς ήταν ξεχωριστό, από