Ο Ίγκορ Πρότι δεν καταλάβαινε από κατηγορίες

Στα 90s το Καμπιονάτο ήταν το όνειρο των περισσότερων ποδοσφαιριστών στον κόσμο. Τη σεζόν 1995-96 η Μίλαν είχε μπροστά τον νικητή της Χρυσής Μπάλας, Γουεά, και τον Μπάτζιο, η Γιουβέντους τον Βιάλι, τον Ντελ Πιέρο και τον Ραβανέλι, η Φιορεντίνα τον Μπατιστούτα και τον Μπαιάνο, η Σαμπντόρια τον Μαντσίνι και τον Κιέζα, η Ρόμα τον

Continue Reading →

Αγάπη μόνο!

O Σιμόνε Ιντσάγκι, μπορεί σαν ποδοσφαιριστής να έμεινε στη σκιά του μεγαλύτερο αδερφού του Φίλιππο, αλλά οι πορείες τους σαν προπονητές, φαίνεται να ακολουθούν αντίρροπες κατευθύνσεις. Ίσως πάλι, αυτός και να είναι ο λόγος που σφυρηλατήθηκε αυτό το τρομερό δέσιμο με την Λάτσιο, στην οποία παρέμεινε σαν παίκτης και προπονητής συνολικά 22 (!) χρόνια (11+11)

Continue Reading →

Ο παίκτης της Λάτσιο που έγινε θρύλος για τους οπαδούς της Ρόμα

Τη φάση την ξέρουμε καλά όλοι. Σίγουρα κάποια στιγμή έχει περάσει και από τη δική σου οθόνη. Το πιθανότερο μάλιστα είναι πως την έχεις πετύχει τόσες φορές που μπορείς να την περιγράψεις με χαρακτηριστική ακρίβεια ανά πάσα στιγμή. Σε κάποιο Λάτσιο-Ρόμα ο Νέντβεντ προσπαθεί να μαρκάρει τον Καφού κάπου στη δεξιά πλευρά του γηπέδου. Ο

Continue Reading →

Στη σκιά του Βεζούβιου

Όταν η ένταση στο ντέρμπι της «αιώνιας πόλης» χτυπάει κόκκινο και οι οπαδοί της Ρόμα θέλουν να πικάρουν στον μέγιστο βαθμό τους τιφόζι της Λάτσιο στο απέναντι πέταλο του Ολίμπικο, ξεκινούν ένα τραγούδι που η κεντρική του ιδέα είναι περίπου «μοιάζετε σαν Ναπολιτάνοι τσιγγάνοι», καθώς για τους οπαδούς της Λάτσιο δεν υπάρχει τίποτα πιο προσβλητικό

Continue Reading →

Στο Μπέργκαμο υπάρχουνε παιδιά

Η είδηση πέρασε στα ψιλά, αλλά σε μια εποχή αβεβαιότητας και φόβου (όποιος δεν κρατά ένα βλέφαρο στον ζόφο που περιβάλλει ΗΠΑ, Ινδίες, Βραζιλία κοκ, απλά στρουθοκαμηλίζει, μέχρι να χτυπήσει εντέλει και την πόρτα μας), είναι το καλύτερο νέο των τελευταίων μηνών. Η είδηση είναι ότι για πρώτη φορά μετά από 137 μέρες, στη μονάδα

Continue Reading →