Ο Σιλβίνιο θυμάται ακόμα τη μέρα που χτύπησε το τηλέφωνό του και κάποιος από την ομάδα της Κορίνθιανς του ανακοίνωσε ότι ο Αρσέν Βενγκέρ ήθελε να τον γνωρίσει. Ήταν καλοκαίρι του ’99 και ο προπονητής της Άρσεναλ βρισκόταν στο Σάο Πάολο για να δει αγώνες της «Μεγάλης Ομάδας». Το ραντεβού έγινε σε ένα ακριβό εστιατόριο,
Η κατάκτηση ενός πρωταθλήματος είναι από μόνη της μια τεράστια επιτυχία. Το να κερδίζεις το πρωτάθλημα χωρίς να χάσεις ούτε ένα παιχνίδι είναι πάρα πολύ σπάνιο, ειδικά σε διοργανώσεις επιπέδου Πρέμιερ Λιγκ. Το να κερδίζεις το πρωτάθλημα χωρίς να κάνεις ήττα και να το σφραγίζεις μέσα στην έδρα του μεγάλου σου αντιπάλου είναι σχεδόν αδιανόητο,
Είναι Ιανουάριος του 2002 και η Άρσεναλ, υπό τις οδηγίες του Αρσέν Βενγκέρ, παλεύει για το πρωτάθλημα Αγγλίας. Ο Αλσατός προπονητής έχει εδώ και καιρό ακούσει για ένα ταλέντο από την Ακτή Ελεφαντοστού που αγωνίζεται στην ASEC Mimosas. Έχει προλάβει να δει τον ποδοσφαιριστή και οι πρώτες εντυπώσεις αρκούν για να δώσουν στον νεαρό το
Είναι τρομακτικό το πώς περνάει ο χρόνος. Πώς βλέπεις τις ημερομηνίες και λες δεν γίνεται να πέρασε τόσος καιρός. Κι όμως, κοντεύουν σχεδόν δυο δεκαετίες από τότε που το αγγλικό ποδόσφαιρο ζούσε μια κόντρα που δεν φανταζόμασταν, ανάμεσα σε δύο ομάδες που ήταν οι κορυφαίες στην Πρέμιερ Λιγκ, δυο ομάδες που δεν ήταν παραδοσιακοί εχθροί,
«Είχα αντιμετωπίσει αρκετές φορές τον Τιερί Ανρί όταν έπαιζα ποδόσφαιρο με τα χρώματα της Μπλάκμπερν. Συνήθως έβλεπα το νούμερο 14 της πλάτης του, και όχι αυτό που ήταν τυπωμένο στο σορτσάκι του». Αυτή η δήλωση ανήκει στον Σάιμον Γκρέισον, έναν μέτριο Άγγλο αμυντικό που αγωνίστηκε κυρίως ως δεξί μπακ, τη σκληρή δεκαετία του 1990 (κυρίως)