Συνήθως οι ιστορίες των τερματοφυλάκων έχουν μέσα κάποια… ανατροπή. Σε έναν αγώνα δεν είχε μείνει κανείς διαθέσιμος και ο ήρωάς μας, αναγκάζεται να φορέσει γάντια και να παίξει τέρμα. Κάνει μια μεγάλη εμφάνιση και από τότε αλλάζει θέση. Στην περίπτωση του Γιαν Ζόμερ αυτό δεν ισχύει. Από τα πέντε του νιώθει ανάμεσα στα δοκάρια τόσο
Το 2006 ο Αντόνιο Κόντε ήταν 37 ετών, είχε περάσει το μεταβατικό στάδιο ανάμεσα στο «παίζω» και «προπονώ», δηλαδή αυτό του «είμαι βοηθός προπονητή», και ένιωθε έτοιμος για να αναλάβει μια ομάδα ως πρώτος προπονητής. Τον Ιούλιο εκείνης της χρονιάς ανακοινώθηκε από την Αρέτσο που έπαιζε στη Σέριε B. Η πρώτη φορά δεν ήταν και
Έχουν περάσει σχεδόν οκτώ χρόνια από τότε που μέσα από αυτόν τον χώρο μιλήσαμε για τα δυο αδέρφια Ιντζάγκι. Για την καριέρα τους ως προπονητές. Εκείνη την περίοδο, ο Πίπο ήταν ας πούμε “αποτυχημένος” και ο μικρότερος Σιμόνε “ανερχόμενος”. Σχεδόν οκτώ χρόνια από τότε, η οικογένεια Ιντζάγκι ζει σπουδαίες στιγμές. Δυο αγαπημένα και ανταγωνιστικά αδέρφια,
Το σκηνικό πιθανόν σας είναι γνώριμο. Η Ελβετία συμμετέχει σε κάποιο μεγάλο τουρνουά (Μουντιάλ ή Euro) και σε ένα από τα πρώτα ματς ο Σακίρι βρίσκει δίχτυα με κάποιον αρκετά εντυπωσιακό τρόπο. Τότε κάποιος στην παρέα σας ή στον ιντερνετικό σας κύκλο σχολιάζει «Σώπα ρε, παίζει ακόμη ο Σακίρι;». Σε μια τέτοια περίπτωση στο περσινό
Μπορεί στο ποδόσφαιρο πολλοί παίκτες να αλλάζουν ομάδες κάθε τρεις και λίγο (ειδικά τα τελευταία χρόνια) αλλά υπάρχουν πάντα κάποιες σταθερές με τις οποίες μεγαλώνουν ολόκληρες γενιές. Για παράδειγμα, δεν μπορείς να σκεφτείς τον Τόττι χωρίς να πάει ο νους στη Ρόμα. Τον Πουγιόλ χωρίς να κολλήσει αυτόματα δίπλα του το όνομα της Μπαρτσελόνα. Τον