Σάββατο 28 Ιανουαρίου. H αποστολή της Σάτον Γιουνάιτεντ έχει αποσυρθεί σε ένα ξενοδοχείο της περιοχής για να προετοιμαστεί για το μεγάλο εντός έδρας παιχνίδι της επόμενης ημέρας για τον 4ο γύρο του κυπέλλου Αγγλίας. Αντίπαλος της ημι-επαγγελματικής ομάδας της 5ης κατηγορίας είναι η ιστορική Λιντς, που όχι μόνο βρίσκεται τρεις κατηγορίες ψηλότερα αλλά διανύει και περίοδο εξαιρετικής φόρμας που της έχει δώσει το δικαίωμα να ελπίζει για επιστροφή στην Πρέμιερ Λιγκ.
Οι παίκτες της Σάτον έχουν δώσει ραντεβού στις 8 στο εστιατόριο του ξενοδοχείου για να δειπνήσουν όλοι μαζί. Ο αρχηγός της ομάδας, Τζέιμι Κόλινς, δεν μπορεί να περιμένει ως τότε. Η εβδομάδα του, όπως όλες οι προηγούμενες, ήταν αρκετά κουραστική και καθόλου αντιπροσωπευτική ενός σύγχρονου επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Παράλληλα με το ρόλο του στο κέντρο της άμυνας της Σάτον, ο 32χρονος Κόλινς δουλεύει εδώ και αρκετά χρόνια στις οικοδομές. Αυτή την εποχή, επιβλέπει την κατασκευή ενός κτιρίου σε μια περιοχή στην άλλη πλευρά του Λονδίνου, κάτι που τον αναγκάζει κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή να ξυπνάει από τις 5. Τις υπόλοιπες δυο ημέρες μπορεί και συμμετέχει κανονικά στις προπονήσεις της ομάδας, με την οποία κάθε χρόνο παίζει περισσότερα από 50 παιχνίδια, συνδυάζοντας γήπεδο, οικογενειακή ζωή και δουλειά. Κάπως έτσι, ο Κόλινς αποφασίζει να ‘χτυπήσει’ πριν από το δείπνο, ένα μπέργκερ με πατάτες, σε συνδυασμό με μερικές μπύρες.
Μια ώρα μετά, συναντάει την υπόλοιπη ομάδα στο εστιατόριο και εκεί καταβροχθίζει κανονικά το κοτόπουλο με τα ζυμαρικά που είχε το μενού. Πριν πάει στο δωμάτιο του για ξεκούραση, περνάει μια ακόμα βόλτα από το μπαρ, για πέντε-έξι ακόμα “γρήγορες” μπύρες. (“O προπονητής μας εμπιστεύεται σ’αυτά τα θέματα, από τη στιγμή που κάνουμε τη δουλειά μας στο παιχνίδι. Ακόμα και σ’εκείνο το ματς μας επέτρεψε να πιούμε μια-δυο μπύρες πιο πριν, γιατί κάποια από τα παιδιά δυσκολεύονται να κοιμηθούν στο ξενοδοχείο πριν από τα παιχνίδια.”) Το επόμενο πρωί σηκώνεται στις 7.30, πανέτοιμος για ένα φουλ αγγλικό πρωινό. Δυο ώρες μετά, περνάει για ένα δεύτερο γύρο από το μπουφέ, κάνοντας παρέα στους υπόλοιπους παίκτες.
Στις 2 το μεσημέρι βγαίνει πρώτος, ως αρχηγός, στον αγωνιστικό χώρο του, κατάμεστου από 5000 ανθρώπους, ‘Gander Green Lane’, για να παίξει το σημαντικότερο ματς της καριέρας του και βγάζει κανονικά όλο το απαιτητικό 90λεπτο. Το παιχνίδι λήγει 1-0. Η μικρούλα Σάτον περνάει για πρώτη φορά στην ιστορία της στους ’16’ του κυπέλλου Αγγλίας, η παμπ δίπλα στο γήπεδο σπάει κάθε ρεκόρ εισπράξεων εκείνο το βράδυ, οι παίκτες γίνονται ένα με τους οπαδούς πίνοντας παρέα μέχρι το πρωί. Το χρυσό γκολ προέρχεται από πέναλτι που κερδήθηκε στις αρχές της επανάληψης. Σκόρερ; O 32χρονος αρχηγός, Τζέιμι Κόλινς.
Ο Κόλινς δεν είναι ο μοναδικός που κάνει κι άλλη δουλειά, ούτε ο μόνος φαγανός και πότης στην ομάδα. Οι μισοί τουλάχιστον παίκτες συμπληρώνουν το μικρό εισόδημα από το ποδόσφαιρο με εξωτερικές δουλειές. Ανάμεσα τους υπάρχει ένας ασφαλιστής, ένας λογιστής και ένας προσωπικός γυμναστής που δουλεύει στο Μπρίστολ και τρεις φορές την εβδομάδα κάνει κοντά στα 150-200 χιλιόμετρα για να προπονηθεί με τους υπόλοιπους. Όσο για το φαγοπότι; Ο 33χρονος Νικ Μπέιλι, που παίζει στο κέντρο, ‘χτυπάει’ ένα McDonald’s πριν από κάθε προπόνηση και κάθε παιχνίδι και πίνει μόνο Ρεντ Μπουλ. Αρκετοί πηγαίνουν μετά τα παιχνίδια και πίνουν παρέα στην παμπ. Ύστερα από την πρόκριση επί της Γουίμπλεντον, 6-7 εξ αυτών αποκοιμήθηκαν στα παγκάκια του γηπέδου, αφού μέχρι τα ξημερώματα τα έπιναν στη γειτονική παμπ. Και φυσικά στο θέμα του φαγητού υπάρχει και ο Γουέιν Σο, η πιο αναγνωρίσιμη μορφή της ομάδας και το επίκεντρο της προσοχής όλες αυτές τις εβδομάδες που ο πλανήτης έμαθε για πρώτη φορά τη Σάτον.
Ο Γουέιν Σο είναι 45 χρονών, ζυγίζει περισσότερα από 120 κιλά, είναι αναπληρωματικός τερματοφύλακας, προπονητής τερματοφυλάκων αλλά και υπεύθυνος για τη φροντίδα του σύγχρονου 3G τεχνητού χλοοτάπητα που έχει βάλει η Σάτον στο γήπεδο της. Κοινώς, κάνει τα πάντα και συμφέρει. Η ενασχόληση του με το σύλλογο είναι τόσο μεγάλη που τρεις μέρες την εβδομάδα κλείνει αυτός τους προβολείς το βράδυ και κοιμάται σε έναν καναπέ στο γήπεδο, αφού του έχει ανατεθεί να προσέχει τον χλοοτάπητα τις καθημερινές, όταν αυτό δίνεται προς χρήση στους κατοίκους της περιοχής. “Μου αρέσει πολύ εδώ. Για 23 χρόνια δούλευα μαζί με το θείο μου σαν παγωτατζής αλλά σταμάτησα πριν από λίγο καιρό ώστε να μπορώ να δουλεύω εδώ” εξομολογήθηκε σε μια από τις συνεντεύξεις που έδωσε όλες αυτές τις μέρες που όλοι ήθελαν να μάθουν την ιστορία του τεράστιου αυτού τύπου που στα 45 συνεχίζει να παίζει μπάλα.
Τα αστεία για το βάρος του φυσικά δεν έλειψαν αλλά ο ίδιος δεν φαίνεται να ενοχλείται: “Ο πεθερός μου πιστεύει ότι ο κόσμος προσπαθεί να με γελοιοποιήσει αλλά για μένα είναι απλά αστειάκια. Αν αυτό φέρνει στην ομάδα λίγη επιπλέον προσοχή, τότε είναι υπέροχο. Αυτός ο σύλλογος αξίζει όση προσοχή μπορεί να έχει, όπως κι αν έρχεται αυτή. Εγώ απλά κάθομαι εκεί και είμαι ο εαυτός μου. Όπως φαίνεται είμαι ένας πελώριος τύπος που οι άνθρωποι θέλουν να κοιτάνε”. Όσο για τα αντανακλαστικά του; Ο τύπους που ντύνεται τις μέρες των αγώνων ως ‘Τζένι η καμηλοπάρδαλη’ (η μασκότ της ομάδας) έχει την απάντηση: “Τα αντανακλαστικά του είναι εξαιρετικά. Αν βρίσκονται στον ίδιο χώρο με αυτόν μερικά σάντουιτς, ξέρεις σίγουρα πως θα είναι ο πρώτος που θα τα φτάσει”.
Σήμερα το βράδυ η Σάτον Γιουνάιτεντ θα παίξει το μεγαλύτερο παιχνίδι της ιστορίας της, ή τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέχρι το επόμενο, όπως θα έλεγε και ο τεράστιος Νίκος Γκάλης. Στο γηπεδάκι της με τις μηδενικές ανέσεις, τα old school σκουριασμένα αποδυτήρια με τους απλούς ξύλινους πάγκους και την μικροσκοπική κερκίδα των φιλοξενούμενων που δεν έχει καν καρεκλάκια, θα φιλοξενηθεί η Άρσεναλ του Αρσέν Βενγκέρ, που το έφερε έτσι η μοίρα που λίγες μέρες πριν έπαιζε στο υπερσύγχρονο γήπεδο της Μπάγερν Μονάχου. Όπως είναι αναμενόμενο, τα 5000 εισιτήρια εξαφανίστηκαν μέσα σε λίγη ώρα (η ουρά στα εκδοτήρια είχε σχηματιστεί από τις 5 το πρωί), αφού κανένας δεν θέλει να λείπει από ένα τόσο ιστορικό ματς.
Φυσικά όλοι γνωρίζουν πως ακόμα κι αν οι ‘κανονιέρηδες’ κατεβάσουν μια ενδεκάδα γεμάτη αναπληρωματικούς και μικρούς (όπως είναι το αναμενόμενο), οι ελπίδες της μικρούλας Σάτον είναι απειροελάχιστες, όσες περίπου και οι πιθανότητες να δούμε τον 45αρη Γουέιν Σο (που θα μπορούσε άνετα να είναι μπαμπάς κάποιων εκ των πιτσιρικάδων του Βενγκέρ) να μπαίνει στο παιχνίδι για να υπερασπιστεί την εστία της απέναντι στους εκατομμυριούχους παίκτες της Άρσεναλ.
Το γεγονός όμως ότι ασχολούμαστε αυτή την εποχή του χρόνου με μια ομάδα που βολοδέρνει στις χαμηλές θέσεις της 5ης κατηγορίας, δείχνει ότι η, περιβόητη, μαγεία του κυπέλλου Αγγλίας υπάρχει ακόμα και συνεχίζει να δίνει ελπίδα και δύναμη σε όλες τις μικρές ομάδες της χώρας. Για παν ενδεχόμενο πάντως, ο αρχηγός Τζέιμι Κόλινς όταν ζήτησε από το αφεντικό του στην οικοδομή ρεπό για τη Δευτέρα, τον ενημέρωσε πως αν, μια στο εκατομμύριο, η Σάτον περάσει και την Άρσεναλ τότε δύσκολα θα τον δει αυτή την εβδομάδα καθώς δεν υπάρχει περίπτωση να ξεμεθύσει πριν από το ερχόμενο σαββατοκύριακο.