Στις αρχές του Αυγούστου που μας πέρασε περίπου 30.000 αισιόδοξοι οπαδοί της Λιλ πήγαν στο γήπεδο για να δουν την πρεμιέρα της Λιγκ 1. Αισιόδοξοι γιατί ο σύλλογος έμοιαζε να τα κάνει όλα σωστά. Ο νέος ιδιοκτήτης (επενδυτής στο Skype και αργότερα ιδιοκτήτης της Λότους στη Φόρμουλα 1) Λόπεζ είχε αναλάβει μερικούς μήνες και υποσχέθηκε ότι η ομάδα την επόμενη σεζόν θα έμπαινε στην 6αδα του γαλλικού πρωταθλήματος. Και δεν το υποσχέθηκε σαν άλλους σκορπώντας απλώς τρελά ποσά. Αρχικά έφερε στο σύλλογο των γκουρού των μεταγραφών της Μονακό Λουίς Κάμπος. Ο Κάμπος έστησε ένα δίκτυο σκάουτινγκ σε Γαλλία και εξωτερικό. Παράλληλα, ο Λόπεζ τα βρήκε με τον Μαρσέλο Μπιέλσα και ο Αργεντινός προπονητής άρχισε να δουλεύει μήνες πριν αναλάβει, χτίζοντας την ομάδα με τον Κάμπος.
Το πρότζεκτ της Λιλ είχε ενθουσιάσει όλους τους θεωρητικούς και ρομαντικούς του ποδοσφαίρου από πέρσι το χειμώνα. Μια ομάδα με οργάνωση σε όλους τους τομείς και έναν προπονητή που ο κόσμος αγαπά να λατρεύει. Βλέπετε ο Μπιέλσα είναι ένας άνθρωπος που σε μαγεύει. Σε μαγεύει με τις ιδέες του για το ποδόσφαιρο, την τακτική, τη φιλοσοφία του που ακολουθούν εν μέρει άνθρωποι όπως ο Πεπ και ο Ποτσετίνο. Τη στιγμή που η ΠΣΖ ξόδευε πάλι εκατομμύρια, οι ποδοσφαιρικοί χίπστερς κοιτούσαν τι θα κάνει η Λιλ. Κυρίως με αγωνία για τον Μπιέλσα που έχει χρόνια να κερδίσει τίτλο, αλλά έχει κερδίσει την αγάπη του κόσμου από το Μπιλμπάο ως τη Μασσαλία. Ξεκινώντας πάντα εξαιρετικά και φεύγοντας αργότερα χωρίς μεγάλες επιτυχίες. Για τους θαυμαστές του Μπιέλσα επειδή διαλέγει λάθος συλλόγους. Για τους επικριτές του επειδή δεν αλλάζει ούτε γραμμή από τα πιστεύω του, ακόμα κι όταν κάνει λάθη.
Η Λιλ τελικά κέρδισε με 3-0 τη Ναντ του Κλαούντιο Ρανιέρι, μπήκε ιδανικά στο πρωτάθλημα. Μια ακόμα ιδανική αρχή του Μπιέλσα που ξεκινάει πάντα καλά. Μόνο που αυτή τη φορά η καλή αρχή ήταν μόνο αυτό το ματς. Γιατί από εκεί και πέρα η Λιλ διαγράφει μια εφιαλτική πορεία. Το επόμενο ματς στο Στρασβούργο ήταν το πρώτο δείγμα μιας χρονιάς γεμάτη αναποδιές και κακές επιλογές. Αν στον πάγκο της Λιλ ήταν κάποιος άλλος σε εκείνο το ματς, η κριτική θα ήταν τεράστια. Ο Λόκο όμως είναι αγαπητός και όλοι έκαναν υπομονή. Βλέπετε, είχε ολοκληρώσει τις αλλαγές του μέχρι το 39′ (ναι του 1ου ημιχρόνου) και όταν στο 63′ αποβλήθηκε ο τερματοφύλακας (επειδή πέταξε την μπάλα στο κεφάλι ενός αντιπάλου), ο Μπιέλσα (χωρίς αλλαγές πλέον) γύρισε στη θέση του τον σέντερ φορ ντε Πρεβίλ. Το Στρασβούργο άνοιξε το σκορ, ο Μπιέλσα έβαλε τέρμα τον αμυντικό Αμαντού (λες και βλέπαμε ποδόσφαιρο αλάνας) και τελικά η Λιλ έχασε το ματς με 3-0, σε παιχνίδι που τρεις διαφορετικοί παίκτες υπερασπίστηκαν την εστία της.
Η πορεία ήταν ανάλογη και στη συνέχεια, με δυο ισοπαλίες και άλλες τρεις ήττες, μία εξ αυτών ένα βαρύ 0-4 εντός από τη Μονακό. Οι παραδοσιακές καλές αρχές του Μπιέλσα δεν ήρθαν. Η Λιλ ήταν προβληματική. Τόσο προβληματική που ακόμα και στα καλά, κάτι συνέβαινε. Όπως στο ματς με την Αμιάν, εκεί που οι εκδρομείς οπαδοί της Λιλ είδαν την ομάδα τους να ανοίγει το σκορ, πανηγύρισαν, το κιγκλίδωμα υποχώρησε και αρκετοί από αυτούς βρέθηκαν στο κενό. Το ματς δεν τελείωσε, πολλοί οπαδοί κατέληξαν στο νοσοκομείο, κάποιοι βαριά τραυματισμένοι.
https://www.youtube.com/watch?v=eM4T9CzTb4A
Ένα γκολ που παραλίγο να εξελιχθεί μοιραίο
Αν κάποιος άνοιγε την τηλεόραση του την περασμένη Τετάρτη για να δει τον αγώνα του σταδίου Πιερ Μορουά θα νόμιζε ότι παρακολουθούσε κάποιον πολύ κρίσιμο τελικό. Η εικόνα του Μαρσέλο Μπιέλσα στον πάγκο στο χορτάρι ήταν στενάχωρη. Ένας άνθρωπος καταβεβλημένος, αγχωμένος, να μην μπορεί να αντέξει τις συγκινήσεις του ματς. Κι όμως ήταν απλά ένας αγώνας Λιγκ Καπ, μεταξύ μιας ομάδας της Α’ εθνικής και μιας της Β’ εθνικής. Αλλά για τη φετινή Λιλ, όσο και αδύναμος να είναι ο αντίπαλος δεν έχει σημασία. Έτσι και προχθές, όπου η Βαλενσιέν ισοφάρισε στο 90φεύγα, έκανε το τελικό 2-2 και έστειλε το ματς στα πέναλτι. Η Λιλ τελικά κέρδισε με 5-4, πήρε την πρόκριση και ο Μπιέλσα επιτέλους χάρηκε και λίγο. Όλα αυτά όμως μέχρι το επόμενο παιχνίδι. Το πιο κρίσιμο μέχρι τώρα.
Η Λιλ υποδέχεται την Μαρσέιγ που δείχνει να έχει βρει το δρόμο της. Την προηγούμενη ομάδα του Λοκό Μπιέλσα. Εκεί που αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο στο Βελοντρόμ, η ομάδα πήγαινε εξαιρετικά μέχρι τα μέσα της σεζόν, αλλά στη συνέχεια κατέρρευσε πέφτοντας από την 1η στη 4η θέση. Ο Μπιέλσα αργότερα αποχώρησε, βρισκόμενος σε κόντρα με τη διοίκηση. Το ίδιο έκανε και στη Λάτσιο που έμεινε 1-2 μέρες και έφυγε όταν είδε ότι δεν θα γίνονταν οι μεταγραφές που ήθελε. Σε αντίθεση με τη Λιλ. Χρήματα ξοδεύτηκαν, επιλογές του Μπιέλσα ήρθαν, αλλά το αποτέλεσμα είναι η 19η και προτελευταία θέση. Μια νεανική ομάδα που δεν μπορεί να πάρει αποτέλεσμα. Μια ομάδα που οι παίκτες της τα έβαλαν πλέον με τον προπονητή. Τον αυστηρά δογματικό Αργεντινό που θέλει να παίζει το αγαπημένο του 3-3-1-3 με τρεξίματα και πίεση παντού. Στα αποδυτήρια είχαμε μία μίνι ανταρσία. Αρκετοί παίκτες είπαν ότι η ομάδα πρέπει να αλλάξει σύστημα και ότι δεν γίνεται να παίζουν άλλο εκτός θέσης. Πολύ δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο. Ο Μπιέλσα ζει και πεθαίνει με τη φιλοσοφία του. Πιστεύει ότι δεν είναι λάθος το πλάνο, ότι απλά χρειάζεται λίγη υπομονή και μερικές διορθώσεις. Η κριτική αυξάνεται, μπορεί να είναι αγαπητός σε πολύ κόσμο, αλλά κάποτε η συμπάθεια τελειώνει και έρχεται η πραγματικότητα. Ήδη σε αρκετές περιπτώσεις τα έχει βάλει με τους δημοσιογράφους, ήδη παίκτες γκρινιάζουν. Πόσο χρόνο έχει ακόμα ο Μπιέλσα;
Το 2001, όταν ο Μπιέλσα ήταν προπονητής στην εθνική Αργεντινής, στη χώρα είχαν σημειωθεί πολλές απαγωγές. Έτσι, η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία αποφάσισε για την προστασία της εθνικής να έχει συνεχώς συνοδεία αστυνομίας, ακόμα και έφιππους αστυνομικούς στο προπονητικό κέντρο που βρίσκεται λίγο έξω από το Μπουένος Άιρες. Ο Μπιέλσα εκείνη την περίοδο έλεγε ότι είχε 22 συστήματα τακτικής τα οποία και είχε ηχογραφήσει σε ένα CD με τη φωνή του. Το βράδυ για να ηρεμήσει έβγαινε για τρέξιμο και έβαζε αυτό το CD στο φορητό του discman, όπου και άκουγε τον εαυτό του να τα απαριθμεί και τα αναλύει (είπαμε, το Λόκο δεν είναι τυχαίο). Ένα βράδυ το παράκανε πάντως, καθώς φόρεσε τον σκούφο του και βγήκε στις 2 τα χαράματα για τρέξιμο με τα ακουστικά στα αυτιά. Οι αστυνομικοί έτσι πέτυχαν ξαφνικά έναν περίεργο τύπο να τρέχει μέσα στη φύση. Φώναξαν, αλλά αυτός δεν πήρε χαμπάρι και στη συνέχεια άναψαν τους φακούς τους για να σταματήσουν τον άγνωστο. Ο Μπιέλσα τρόμαξε, κρύφτηκε πίσω από ένα δέντρο και έβγαλε τα ακουστικά φωνάζοντας: “Είμαι ο Μπιέλσα, μην πυροβολείτε”. Δεκαέξι χρόνια μετά, βρίσκεται σε μια ίδια κατάσταση. Κολλημένος με την τακτική του, χωρίς να ακούει κανέναν άλλον, με παίκτες, διοίκηση και οπαδούς της Λιλ να είναι έτοιμοι να τον “πυροβολήσουν”. Μένει να δούμε αν θα μπορέσει να βρει ένα δέντρο έγκαιρα αυτή τη φορά, κάπου να πιαστεί και να σώσει τη θέση του.