Στους λασπωμένους δρόμους της Μπέλα Βίστα στα βόρεια της Αργεντινής βλέπεις πάντα παιδάκια να παίζουν μπάλα. Μεταξύ τους κι ο Χοσέ που έπαιζε τέρμα, όπως κι ο πατέρας του Ραούλ που τη δεκαετία του 1960 έφτασε μέχρι τη δεύτερη ομάδα της Σαν Λορένσο. Παρ’ ότι συχνά κάποιοι επιθετικοί γίνονται τερματοφύλακες, ο Χοσέ ακολούθησε αντίθετη πορεία και εκεί κοντά στα 11 του άρχισε να παίζει πιο μπροστά, τόσο στις αλάνες, όσο και στην τοπική ομάδα Μπάριο Νόρτε που ο πατέρας του ήταν πρόεδρος. Ο Χοσέ ήταν ταλαντούχος και τελικά δοκιμάστηκε στη Ρίβερ Πλέιτ. Ήταν η αρχή της καριέρας ενός ανθρώπου που γνώρισε ένα σωρό αντιξοότητες στη ζωή και στο ποδόσφαιρο, δεν το έβαλε πότε κάτω και σήμερα στα 37 του συνεχίζει να τα δίνει όλα και να λατρεύεται από τον κόσμο της ομάδας που έγινε η αγαπημένη του. Αυτή είναι η ιστορία του Χοσέ “Πέπε” Σαντ.

“Το μόνο που θυμάμαι από τη δοκιμή στη Ρίβερ είναι ότι είχε κρύο. Κερδίσαμε 1-0 και σκόραρα εγώ“, διηγείται ο Σαντ. Την επόμενη μέρα τον έβαλαν να παίξει με τους 79αρηδες, παιδάκια ένα χρόνο μεγαλύτερα. Ο Σαντ σκόραρε τέσσερις φορές και η Ρίβερ τον απέκτησε μόλις στα 13 του. Περίπου δυο χρόνια αργότερα, ήρθε το πρώτο σοκ στη ζωή του. Μόλις στα 15 του έχασε τον πατέρα του Ραούλ που μετά από σύντομη μάχη με τον καρκίνο έφυγε μόλις στα 48 του. Χρόνια αργότερα δήλωνε: “Ό,τι έχω καταφέρει στη ζωή μου το χρωστάω σε αυτόν. Ήταν μαχητής, όταν δεν μπόρεσε να παίξει στην 1η ομάδα, παράτησε το ποδόσφαιρο, γύρισε πίσω χωρίς να έχει τίποτα, έγινε αγρότης και έφτιαξε μια οικογένεια που στήριζε πάντα“. Ο Σαντ ήταν κι ο ίδιος μαχητής και δεν το έβαλε κάτω. Ζούσε μόνος σε μια μεγαλούπολη, δούλευε παράλληλα με την μπάλα για να βγάζει χρήματα και σκόραρε γκολ, πολλά γκολ. Πέρασε από όλες τις κατηγορίες της Ρίβερ και κατάφερε να γίνει ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία των ακαδημιών της, με 138 γκολ, απίστευτο νούμερο για μια ομάδα που έχει βγάλει ιερά τέρατα του ποδοσφαίρου.

Ο Χοσέ στα νιάτα του με τη φανέλα της Ρίβερ

Όταν στα 19 του έφτασε στην πρώτη ομάδα, δεν πήρε ευκαιρίες. Ανυπομονώντας να παίξει αποφάσισε να πάει δανεικός στην Κολόν και έπαιξε ελάχιστα. Στη Ρίβερ άρχισαν να χάνουν την πίστη τους για τον Πέπε. Νέος δανεισμός σε μικρότερη ομάδα και νέες κακές εμφανίσεις. Ο Σαντ άρχισε να επηρεάζεται ψυχολογικά. “Όλα πήγαιναν στραβά, έχανα εύκολα γκολ, δεν μπορούσα να σκοράρω σε τετ-α-τετ, φάσεις που στις ακαδημίες τις είχα τελειώσει εκατοντάδες φορές. Άρχισα να αμφισβητώ τον εαυτό μου, πόσο καλός είμαι. Δεν πίστευα ότι μπορούσε να αλλάξει κάτι, δεν έβρισκα τον τρόπο“. Ο Σαντ σκέφτεται να σταματήσει το ποδόσφαιρο και να γυρίσει σαν τον πατέρα του πίσω. Κάθε τέτοια σκέψη σταμάτησε από την μητέρα του που του είπε να μην τολμήσει να επιστρέψει στην Μπέλα Βίστα. Γύρισε στη Β’ ομάδα της Ρίβερ, σκόραρε κάποιες φορές και πήγε ξανά δανεικός, αυτή τη φορά στη Βραζιλία. Τα γκολ άρχισαν σιγά σιγά να έρχονται, αλλά ο Σαντ ήταν πλέον 22. Δεν ήταν ένα ταλέντο.

Η καριέρα του συνεχίστηκε με απανωτούς δανεισμούς. Παίζει στη Ρίβερ μόνο τη σεζόν 2003-04, σκοράρει έξι γκολ, τρία μόλις λιγότερα από τον Καβενάγκι και κατακτά το πρωτάθλημα. Η καριέρα του αρχίζει να παίρνει τα πάνω της, προτιμάει να πάει ξανά δανεικός, αγωνίζεται με σχετική επιτυχία σε Μπάνφιλντ και Κολόν, αλλά εκεί έρχεται το μεγαλύτερο ίσως σοκ της ζωής του. Η γυναικά του φέρνει στη ζωή την κόρη τους. Μόλις 700 γραμμάρια, καθώς οι γιατροί διαπιστώνουν ότι κάποιες κύστες στον ομφάλιο λώρο δεν της επέτρεπαν να τρέφεται σωστά. “Είναι στα χέρια του Θεού” τους λένε, ανήμποροι να κάνουν κάτι άλλο. Ο Σαντ παρά την κρισιμότητα φεύγει λίγες μέρες αργότερα με την αποστολή της Κολόν, πιστός στρατιώτης. Στο ξενοδοχείο δέχεται το τηλεφώνημα. Η κόρη του δεν τα κατάφερε, πέθανε στο νοσοκομείο. Περνάει το δράμα μαζί με τη γυναίκα του, περνούν τραγικές στιγμές μαζί, το να χάνεις το παιδί σου είναι φρικτό, αλλά δεν το βάζουν κάτω. Ο Πέπε συνεχίζει να μάχεται στα γήπεδα.

Η επιστροφή στο Μονουμεντάλ το 2007

Οι δανεισμοί τελειώνουν από ένα σημείο και μετά. Ο Σαντ βρίσκει την Ιθάκη του στα νότια του Μπουένος Άιρες, στη Λανούς που δίνει περίπου 1,5 εκατομμύριο για να τον αποκτήσει. Γρήγορα γίνεται ο τρόμος των αντιπάλων. Παρ’ ότι δεν είναι πολύ ψηλός, κοντά στο 1.83, ο Σαντ παίζει με ένα στυλ που νομίζεις ότι είναι θωρηκτό. Παίκτης περιοχής με δύναμη και καλές τοποθετήσεις. “Έμαθα να χρησιμοποιώ το κορμί μου και να παίζω με πλάτη στη Β’ εθνική. Δεν επιβιώνεις αλλιώς με τους αμυντικούς εκεί“. Σκοράρει 51 φορές σε 67 παιχνίδια σε δυο χρονιές και χαρίζει το πρωτάθλημα του 2007 στη Λανούς. Το πρώτο στην ιστορία του συλλόγου, ενώ ο ίδιος βγαίνει και δυο φορές πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα. Οι κόποι μιας ζωής ανταμείβονται. Ο Σαντ γίνεται είδωλο, όλη η Αργεντινή μιλάει γι’ αυτόν. Μέσα σε όλα αυτά επιστρέφει το 2007 στο Μονουμεντάλ ως αντίπαλος. Ο κόσμος τον αποδοκιμάζει από το πρώτο λεπτό. Η Ρίβερ κερδίζει 3-1 με δυο γκολ του Φερνάντο Μπελούτσι και ένα του Αλέξις Σάντσες. Το γκολ της Λανούς το βάζει ο Σαντ που πανηγυρίζει κάνοντας “δεν σας ακούω”. Αυτή είναι και η οριστική ρήξη του με τον κόσμο της Ρίβερ που από τότε τον αποδοκιμάζει πάντα και παντού.

Η ιστορική συνέντευξη τύπου. Ο Σαντ αντέχει 18” μέχρι να δακρύσει.

Το 2009 παίρνει μια κρίσιμη απόφαση για τη ζωή του. Προτιμάει τα χρήματα για πρώτη φορά από μια καριέρα σε ένα καλό πρωτάθλημα ή την παραμονή στη Λανούς. Η Αλ Αΐν δίνει περίπου 7 εκατομμύρια για να τον αποκτήσει και ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο στον ίδιο. Ο Σαντ πηγαίνει στα Εμιράτα και λύνει οριστικά τα οικονομικά του προβλήματα. Στη συνέχεια αλλάζει επτά ομάδες ακόμα, περνάει και ένα φεγγάρι από την Ντεπορτίβο Λα Κορούνια. Πηγαίνει στη Ράσινγκ, αλλά είναι σε τραγική κατάσταση. Χάνει γκολ, αστοχεί σε πέναλτι, επηρεάζεται πάλι ψυχολογικά, όπως στο ξεκίνημά του. Καταλήγει σε μικρές ομάδες της Αργεντινής και οι περισσότεροι τον ξεγράφουν. Είναι 35 χρονών και κανείς δεν τον πιστεύει πια. Ο Σαντ όμως τον Δεκέμβριο του 2015 μιλάει με τη Λανούς και επιστρέφει 6,5 χρόνια μετά. Στη συνέντευξη τύπου ξεσπάει σε δάκρυα. “Ο κόσμος της Λανούς πάντα με στήριζε και ήθελε να επιστρέψω. Θέλω να δώσω το μάξιμουμ και να αποσυρθώ εδώ. Θέλω να δείξω ότι μπορώ να παίζω ακόμα”

Τίτλος στα 36 και αποθέωση από τον κόσμο. Τι άλλο να ζητήσει ένας ποδοσφαιριστής;

Λίγοι πιστεύουν ότι η επιστροφή του είναι κάτι παραπάνω από μια τυπικότητα. Λίγοι πιστεύουν ότι δεν είναι τελειωμένος. Αυτός μπαίνει σε κάθε ματς και τα δίνει όλα, μπαίνει σε κάθε διεκδίκηση, κυνηγάει κάθε φάση. Μέχρι τον Μάιο σκοράρει 15 φορές και βάζει ένα από τα τέσσερα γκολ της Λανούς στον τελικό του πρωταθλήματος απέναντι στη Σαν Λορένσο. Μέσα σε πέντε μήνες τηρεί την υπόσχεσή του. Βγαίνει ξανά πρώτος σκόρερ και σηκώνει πάλι το πρωτάθλημα με τη Λανούς. Ο τελειωμένος γίνεται και πάλι ο MVP. Κατακτά δυο ακόμα τίτλους (το Κόπα Μπισεντενάριο απέναντι στη Ράσινγκ και το Σουπερκόπα απέναντι στη Ρίβερ) και το όνομά του γίνεται συνώνυμο του συλλόγου. Με μια καριέρα στην οποία έχει παίξει σε 16 ομάδες συνολικά (!!), καταφέρνει μέσα σε 3 μόλις σεζόν, να θεωρείται από τους σημαντικότερους παίκτες στην ιστορία της Λανούς. Ο άνθρωπος γκολ, ο άνθρωπος τίτλος.

https://www.youtube.com/watch?v=leeeDVWR2nk

Λείπει κάτι θα αναρωτηθεί κανείς; Ένα τρελό όνειρο, το Κόπα Λιμπερταδόρες. Το συμβόλαιό του λήγει το καλοκαίρι κι αυτός στα 37 του χρόνια το ανανεώνει. Τον Σεπτέμβριο βάζει το εκατοστό του γκολ με τα χρώματα της Λανούς απέναντι στη Σαν Λορένσο, στα προημιτελικά του Λιμπερταδόρες. Η ομάδα του ισοφαρίζει το 2-0 του πρώτου αγώνα, πάει στα πέναλτι και προκρίνεται στα ημιτελικά. Εκεί περιμένει ποια άλλη, η Ρίβερ. Ο Σαντ κατεβαίνει με μπλε-κίτρινα παπούτσια στο Μονουμεντάλ, οι δημοσιογράφοι λένε ότι επίτηδες φόρεσε τα χρώματα της Μπόκα, οι οπαδοί της Ρίβερ γιουχάρουν, η Λανούς κρατάει σχεδόν μέχρι το τέλος, αλλά ένα τέρμα του Νάτσο Σκόκο κάνει το 1-0. Η Γκρανάτε έχει ακόμα 90 λεπτά στην έδρα της για να ανατρέψει την ήττα του πρώτου αγώνα και να πάρει μια ιστορική πρόκριση. Ο Σαντ έχει να δώσει μια ακόμα μάχη από τις πολλές που έδωσε στη ζωή του. Ό,τι κι αν γίνει πάντως, ο άνθρωπος που δεν το έβαλε ποτέ κάτω είναι νικητής μέσα και έξω από το γήπεδο.