Οι Καβς του Λεμπρόν Τζέιμς βιώνουν μια δύσκολη κατάσταση στο ξεκίνημα της σεζόν έχοντας απολέσει τον χαρακτήρα της σκληροτράχηλης ομάδας που δεν άφηνε περιθώρια για αμφισβήτηση στην Ανατολική περιφέρεια. Ο «Βασιλιάς» προσπαθεί να τους κρατήσει ενωμένους μέχρι να αποτελέσει η μπόρα παρελθόν, γνωρίζοντας ότι συναντάς το πιο βαθύ σκοτάδι λίγο πριν την αυγή…

Μετά το 2-0 στο ξεκίνημα, οι Καβς είναι αγνώριστοι με φανερά προβλήματα επικοινωνίας και στις δύο πλευρές του παρκέ τα οποία οδήγησαν σε 4 ήττες στα επόμενα 5 παιχνίδια (κέρδισαν μόνο τους Μπουλς, έχασαν από Μάτζικ, Νετς, Πέλικανς και Νικς). Βασικά το κλίμα στο Κλίβελαντ αυτή τη στιγμή είναι κάπως έτσι.

 

 

Soft; Οι Cavs;

Το Κλίβελαντ μοιάζει soft αυτή τη στιγμή έχοντας απολέσει τον σκληροτράχηλο χαρακτήρα της ομάδας που κυριάρχησε στην ανατολή τα τελευταία χρόνια και αποτέλεσε το αντίπαλο δέος των Ουόριορς. Ο τρόπος που σκοράρουν οι αντίπαλοι περνώντας στο «ζωγραφιστό» των Καβς είναι χαρακτηριστικός όπως και η αδυναμία τους, ειδικά για ένα σύνολο βετεράνων το οποίο παραχωρεί πολύ εύκολα «θέσεις» χαμηλά, να σπρώξουν την επίθεση μακριά από τη καρδιά της ρακέτας τους. Αποδείχθηκε ότι μια απλή μετατόπιση του Τριστάν Τόμπσον στη starting unit δε μπορεί να λύσει το πρόβλημα καθώς οι Καβς στερούνται στη παρούσα φάση αμυντικής συνοχής και μαζί της δυνατότητας να κατευθύνουν τη μπάλα (με την άμυνα τους) στην επίθεση του αντιπάλου οδηγώντας τον σε εκτέλεση μακριά από τα καλά του σημεία. Ναι, μιλάμε για –κατά ένα σημαντικό μέρος- την ίδια ομάδα που πριν δύο χρόνια ξεσηκώνοντας το παραδοσιακό East Gritty Basketball προστάτεψε τη τιμή και τα αγωνιστικά ιδεώδη της Ανατολικής περιφέρειας κατακτώντας τον τίτλο απέναντι στο ρομπότ του Όκλαντ.

 

Χάνουν σε κατοχές

 

 

Ένα βασικό πρόβλημα της ομάδας αυτή τη στιγμή, σε σχέση πάντα με το ένδοξο παρελθόν, είναι το ότι το Κλίβελαντ δεν είναι το ίδιο «φυσικό» και δε τρέχει το ίδιο καλά το γήπεδο «μαζί», ως σύνολο, υποχωρώντας σημαντικά στη μάχη των κατοχών. Οι Καβς σουτάρουν λιγότερο από τους αντιπάλους τους και αυτό είναι ένας καλός λόγος για να ξεκινήσει ο προβληματισμός για τα αίτια της εικόνας τους το τελευταίο διάστημα. Η ομάδα του Λου είναι 19η συνολικά σε ριμπάουντ στη λίγκα και 26η σε επιθετικά ριμπάουντ. Ο Τριστάν Τόμπσον, ένας από τους πιο ικανούς επιθετικούς ριμπάουντερ του πρωταθλήματος είναι αγνώριστος, κινούμενος μέχρι τώρα σε πολύ ρηχά νερά (4.3 πόντοι- 6 .0 ριμπάουντ).

Παράλληλα το low mistake παιχνίδι της ομάδας έχει γίνει ανάμνηση μιας και οι Καβς υποπίπτουν σε 16.3 λάθη ανά βραδιά, κατάσταση που δυσκολεύει πολύ τη δόμηση μιας efficient επίθεσης η οποία θα κεφαλαιοποιήσει το ταλέντο που υπάρχει σε αυτό το ρόστερ. Το Κλίβελαντ παίζει παθητικά αυτή τη στιγμή, δείχνει χορτασμένο, μάλλον εφησυχασμένο.

 

Οι Καβς έχουν απολέσει τον 3&D χαρακτήρα τους

H αποτελεσματικότητα στη περιφερειακή εκτέλεση ήταν ένας βασικός λόγος της περυσινής επιτυχία των Καβς δεδομένου του ότι η ομάδα είχε δημιουργήσει το κατάλληλο περιβάλλον ώστε να μπορέσουν οι Λεμπρόν και Ίρβινγκ να κάνουν το παιχνίδι τους αποτελώντας άλυτο γρίφο για τις αντίπαλες άμυνες σε πολλές των περιπτώσεων. Τη σεζόν που μας πέρασε το Κλίβελαντ σούταρε 33.9 τρίποντα ανά αγώνα πετυχαίνοντας τα 13.0. Το ποσοστό τους δηλαδή κυμάνθηκε στο 38.4%. Και στις τρεις παραπάνω κατηγορίες ήταν Νο2 σε ολόκληρη τη λίγκα, δείγμα του πόσο καλή shooting team αποδείχτηκαν. Φέτος η ομάδα του Τάιρον Λου βιώνει μια διαφορετική πραγματικότητα η οποία έχει επηρεάσει σημαντικά το επίπεδο των διαθέσιμων χώρων και κατ’επέκταση τη παραγωγικότητα της στο επιθετικό κομμάτι. Οι Καβς σουτάρουν 29.2 τρίποντα τη βραδιά και ευστοχούν στα 10.5 ακουμπώντας ένα ποσοστό της τάξεως του 35.4% (Νο13 στη λίγκα). Για την ομάδα που έχει στη σύνθεση της τον Λεμπρόν Τζέιμς αυτό δεν είναι αρκετό.

Ο J.R. Smith έχει στραβώσει τα στεφάνια στο ξεκίνημα της σεζόν (14.3%) πέφτοντας στη νιρβάνα του overdribbling , νομίζοντας προφανώς ότι χωρίς τον Ίρβινγκ στην εξίσωση και με τον Τόμας στα ..πιτς, οι Καβς χρειάζονται από αυτόν «προσωπική φάση». Ο Kyle Korver μέχρι τώρα κρατάει τα προσχήματα (σουτάρει με 51.7% στον ίδιο αριθμό προσπαθειών με τον Σμιθ ανά παιχνίδι, δηλαδή 4.7 σουτ τριών πόντων τη βραδιά) παίζοντας δίπλα σε ένα backcourt χωρίς ιδιαίτερη beyond the arc ικανότητα (Ρόουζ, Ουέηντ). Όμως ο ήρωας που μπορεί να αλλάξει τη πορεία των Καβς είναι άλλος.

 

Ο Crowder μπορεί να αλλάξει την ατμόσφαιρα

 

Και όμως, ο Jae Crowder μπορεί να είναι το πρόσωπο που κρατάει το κλειδί της επιτυχίας φέτος για τους Καβς. Ο 27χρονος φόργουορντ από τη Τζόρτζια μπορεί να δώσει μια ισχυρή ένεση σκληράδας, ομαδικού πνεύματος και 3&D χαρακτήρα στους πρωταθλητές της Ανατολής. Ο Crowder είναι παίχτης που φέρνει τεράστια ενέργεια προσπαθώντας πάντα να παίξει το παιχνίδι στη σωστή του βάση. Είναι αρκετά αποτελεσματικός μακριά από τη μπάλα (σημαντικό στοιχείο για κάποιον βρίσκεται στην ίδια πεντάδα με τον Λεμπρόν) ενώ στα μετόπισθεν μπορεί να αμυνθεί απέναντι σε οποιονδήποτε, σε οποιοδήποτε σημείο του γηπέδου. Αυτό το αμυντικό versatility μπορεί να καλύψει μέρος των αμυντικών αδυναμιών του Λοβ και να ανοίξει τη γκάμα των επιλογών του Λου στα μετόπισθεν. O Crowder μπορεί να αποτελέσει πραγματικό game changer για τους Καβς αυτή τη στιγμή.. Με τον Τριστάν Τόμπσον να ξαναμπαίνει ιδανικά στην εξίσωση κάποια στιγμή και τον ΙΤ να επιστρέφει στο δεύτερο μισό της σεζόν, το Κλίβελαντ μπορεί να ξαναγίνει η ομάδα που θα καθίσει στη κορυφή της Ανατολής και θα διεκδικήσει τον τίτλο του ΝΒΑ. Και το παιχνίδι του Crowder φαντάζει μέρος της λύσης και όχι του προβλήματος.

Ο «βασιλιάς» Λεμπρόν Τζέιμς έχει βιώσει και στο παρελθόν την ίδια κατάσταση βλέποντας τους Καβς να παίζουν άσχημα και να χάνουν συνεχόμενα παιχνίδια. Ξέρει ότι κάποια στιγμή το τραίνο θα ξαναμπεί στις ράγες και θα υπερασπιστεί δυναμικά το στέμμα του στην Ανατολή όμως αυτό πρέπει να συμβεί σχετικά γρήγορα γιατί το μικρόβιο της ήττας μπορεί θεραπευτεί , όμως εάν η διαδικασία αυτή πάρει παραπάνω χρόνο μπορεί να αφήσει ένα μόνιμο κουσούρι που λέγεται «τοξικά αποδυτήρια», χαλώντας τις διαπροσωπικές σχέσεις των παιχτών. Η ιστορία μας έχει διδάξει σε πολλά επίπεδα ότι η «μοναρχία» πολλές φορές πέφτει εκ των έσω. Και αυτή η εικόνα αποτελεί ίσως τον μεγαλύτερο εφιάλτη του αυτή τη στιγμή.