Τέλη Νοεμβρίου 1997. Σε ένα σχολείο της Μαδρίτης o Ίκερ Κασίγιας προσπαθούσε να σκοτώσει το χρόνο μέχρι να ακουστεί ο γλυκός ήχος του κουδουνιού συζητώντας με τον διπλανό του στο θρανίο για την πορεία της Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία την επόμενη μέρα αγωνιζόταν στην έδρα της Ρόζενμποργκ για το Τσάμπιονς Λιγκ. Τότε χτύπησε ξαφνικά η πόρτα της τάξης και στο προσκέφαλο εμφανίστηκε ο διευθυντής, που αφού ζήτησε συγγνώμη από τον καθηγητή για την αναστάτωση, απευθύνθηκε προς το θρανίο του Κασίγιας: “Ίκερ, μπορώ να σ’απασχολήσω για λίγο;”
Μερικά δευτερόλεπτα αργότερα στο διάδρομο του σχολείου ο 16χρονος άκουγε τον διευθυντή του, ο οποίος ήταν φανατικός οπαδός της Ρεάλ, να του λέει: “Μάζεψε τα πράγματα σου, πάρε ένα ταξί και φύγε γρήγορα για το αεροδρόμιο. Πήραν από τη Ρεάλ τηλέφωνο τη μητέρα σου κι αυτή πήρε εμάς. Φεύγεις αμέσως για τη Νορβηγία!” Κοπάνα από το σχολείο για χάρη της αγαπημένης σου ομάδας, με τις ευχές μάλιστα του διευθυντή; Ένα σενάριο από αυτά που συναντάει κανείς μόνο σε Χολιγουντιανές ταινίες.
“Ένιωθα σαν να είχα κερδίσει το λόττο. Τα θυμάμαι όλα πολύ καλά. Πως γύρισα σπίτι, πως η μάνα μου είχε ετοιμάσει ήδη τη βαλίτσα μου, πως πήρα ταξί για το αεροδρόμιο. Από εκεί που μιλούσα με τον φίλο μου τον Χούλιο στην τάξη, ξαφνικά βρισκόμουν στο ίδιο τραπέζι με τον Μοριέντες, τον Ζέεντορφ και τον Σούκερ! Ήταν κάτι μαγικό”.
Όπως ήταν φυσιολογικό ο Κασίγιας δεν αγωνίστηκε σ’εκείνο το παιχνίδι. Ακόμα και η παρουσία του στον πάγκο σε ηλικία 16 χρονών σ’έναν αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ όμως, έδειξε πως το αδύνατο παλικαράκι, που ακόμα πήγαινε με το μετρό στις προπονήσεις, είχε όλο το μέλλον μπροστά του. Μετά από αυτό, οι ευκαιρίες δεν άργησαν να έρθουν. Ντεμπούτο στο Τσάμπιονς Λιγκ στα 18 του (στο ΟΑΚΑ απέναντι στον Ολυμπιακό), 47 συμμετοχές σ’εκείνη την πρώτη του σεζόν με τη ‘βασίλισσα’ και μια ευρωπαϊκή κούπα τέσσερις μόλις μέρες αφού είχε κλείσει τα 19 του!
Το δεύτερο “τρόπαιο με τα μεγάλα αυτιά” ακολούθησε δυο χρόνια μετά. Σε μια περίοδο που ο Κασίγιας είχε χάσει προσωρινά τη θέση του βασικού, η τύχη του χτύπησε την πόρτα. Ο Σέζαρ Σάντσεθ τραυματίστηκε στα μισά του 2ου ημιχρόνου του τελικού με τη Μπάγερ Λεβερκούζεν και ο Κασίγιας κλήθηκε από το πουθενά να αγωνιστεί σε δεύτερο τελικό Τσάμπιονς Λιγκ πριν καν κλείσει τα 21. “Δεν ήμουν προετοιμασμένος να μπω” θυμάται ο ίδιος. “Επειδή πάντα έπαιζε με κοντά μανίκια γιατί ένιωθα πιο άνετα, μ’έπιασε νευρικότητα εκείνη τη στιγμή γιατί δεν είχα φροντίσει να τα κόψω, ξέροντας ότι θα είμαι στον πάγκο. Δεν ήθελα να παίξω χωρίς κοντά μανίκια και ειδικά σ’έναν τελικό. Ευτυχώς ένας φροντιστής με βοήθησε με το κόψιμο, όσο ο Ντελ Μπόσκε μου έδινε οδηγίες”.
Το τρίτο Τσάμπιονς Λιγκ μπορεί να άργησε αρκετά αλλά στο ενδιάμεσο δεν έμεινε καιρό μακριά από τους τίτλους και τις επιτυχίες. Εκτός από τα κερδισμένα πρωταθλήματα, κύπελλα, Διηπειρωτικά, Euro και Μουντιάλ, ψηφίστηκε 5 φορές καλύτερος τερματοφύλακας του κόσμου, απέκτησε το προσωνύμιο “Άγιος Ίκερ” και έγινε κανονικός θρύλος της Ρεάλ και του ισπανικού ποδοσφαίρου, πριν ακόμα αποσυρθεί.
Εκείνη η απόκρουση στο τετ-α-τετ του Ρόμπεν στον τελικό του Μουντιάλ με την Ολλανδία άλλωστε, δεν πρόκειται να ξεχαστεί από κανέναν Ισπανό. “Κάθε φορά που βλέπω τη φάση στην τηλεόραση ανατριχιάζω. Προσπάθησα να σταθώ όρθιος όσο περισσότερο μπορούσα και όταν τελικά σούταρε πρόλαβα να σηκώσω το δεξί μου πόδι. Ευτυχώς ήμουν τυχερός και η μπάλα έφυγε έξω”.
Τον Μάιο του 2014 ήταν αυτός που σήκωσε πρώτος το πολυαναμενόμενο και περίφημο 10ο τρόπαιο της Ρεάλ στο Τσάμπιονς Λιγκ. Αν και, όπως θα θυμούνται αρκετοί, δεινοπάθησε αρκετά μέχρι εκείνη τη γλυκιά στιγμή της απονομής: “Η ισοφάριση του Ράμος στις καθυστερήσεις σήμαινε πολλά για μένα γιατί ουσιαστικά με έσωζε. Είμαι σίγουρος ότι θα δεχόμουν ατέλειωτη κριτική για το λάθος μου στο γκολ της Ατλέτικο. Είχα αρχίσει να σκέφτομαι πως ίσως θα έπρεπε να αφήσω την εστία και να ανέβω στην επίθεση για να προσπαθήσω κι εγώ να σκοράρω”.
Όλα τα παραμύθια όμως έχουν κάποτε ένα τέλος και η σχέση του Κασίγιας με τη Ρεάλ έφτασε στο φινάλε της το καλοκαίρι του 2015. Ότι δεν κατάφερε να κάνει ο Ζοσέ Μουρίνιο, με τον παραγκωνισμό του τη σεζόν 2012-13, το κατάφερε ο χρόνος και η επιθυμία της ‘βασίλισσας’ για ανανέωση. Ο 34χρονος Ίκερ άφησε το μέρος που αποκαλεί “σπίτι του” και μετακόμισε λίγο πιο δυτικά, στην Πορτογαλία και την Πόρτο.
Τέσσερα χρόνια, ένα πρωτάθλημα, 60 ματς χωρίς να δεχθεί γκολ και περισσότερες από 150 συμμετοχές μετά, ο Κασίγιας παραμένει στο προσκήνιο σε κορυφαίο ευρωπαϊκό επίπεδο, παρά το γεγονός ότι σε ένα μήνα θα κλείσει τα 38 του. Η ηλικία δεν φαίνεται πάντως να τον αγχώνει, γι’αυτό και πρόσφατα ανανέωσε το συμβόλαιο του με την Πόρτο για ένα ακόμα χρόνο, δεχόμενος μάλιστα να μειωθούν αρκετά οι αποδοχές του.
“Όταν αποσυρθεί ο Μπουφόν, θα αποσυρθώ κι εγώ. Αφού αυτός υπέγραψε νέο συμβόλαιο, τότε θα υπογράψω κι εγώ” είχε σχολιάσει πρόσφατα, μιλώντας για έναν από τους αγαπημένους του τερματοφύλακες. H εκτίμηση πάντως είναι αμοιβαία, αφού στο παρελθόν ο Ιταλός είχε απαντήσει σε φήμες περί μεταγραφής του στη Ρεάλ λέγοντας: “Όποια ομάδα έχει στην εστία της τον Ίκερ, δεν νομίζω ότι χρειάζεται να αγοράσει νέο τερματοφύλακα”.
Σήμερα το βράδυ στον αγώνα απέναντι στη Λίβερπουλ, ο Ίκερ Κασίγιας θα φορέσει τα γάντια του για 177η φορά στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση. Ο μετρητής των επαγγελματικών του αγώνων έχει περάσει πλέον τους 1000 ενώ τα ρεκόρ του είναι αμέτρητα. Από τα πιο απλά (πρώτος σε συμμετοχές στην εθνική Ισπανίας και στο Τσάμπιονς Λιγκ) μέχρι τα πιο σπουδαία (περισσότερα ματς στο Τσάμπιονς Λιγκ χωρίς να δεχθεί γκολ, 5 φορές νικητής του βραβείου του καλύτερου τερματοφύλακα στον κόσμο), ο Κασίγιας έχει καπαρώσει ήδη μια θέση στην αιωνιότητα, η οποία μάλιστα θα συνοδεύεται με καλά λόγια από τους πάντες, αφού ο Ισπανός έχει κερδίσει τη συμπάθεια και την εκτίμηση όλων (εξαιρουμένου του Ζοσέ Μουρίνιο), κάτι που φαίνεται και από το χειροκρότημα που δέχεται από αντιπάλους οπαδούς σε αρκετά ευρωπαϊκά παιχνίδια της Πόρτο. Κι αυτή η παγκόσμια αναγνώριση και αγάπη κάποιες φορές αξίζει περισσότερο και από μερικές ασημένιες κούπες.